แชร์

แฟนคนแรก

ผู้เขียน: ดอกอ้อลู่ลม
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-03 23:47:04

ดีเดย์......

"เดย์อย่าลืมวันเกิดหลานนะ ถ้าไม่มาโดนหลานงอนเดียร์ไม่ช่วยพูดให้ละนะ"

เดียร์น่า พี่สาวฝาแฝดของผมเองครับ แต่เป็นฝาแฝดที่หน้าตาไม่เหมือนกันเลยสักนิด ไม่เหมือนตั้งแต่เด็กๆ แล้วล่ะครับ ไม่มีใครรู้ว่าเป็นฝาแฝดกัน ถ้าแม่ไม่บอก คนที่เจอเราสองคนพร้อมกันคงคิดว่าเป็นเพื่อนเล่นกันซะมากกว่าเป็นฝาแฝด เดียร์น่าจะหน้าตาเหมือนแม่ส่วนผมจะหน้าเหมือนพ่อ

"เอ่อออน่ะ เดย์ไม่ลืมหรอก ไว้ถึงวันงานเดย์จะไปเซอร์ไพรส์หลานเอง"

"จะไปรู้เหรอ เห็นได้ข่าวว่ามีสาวสวยตามมาที่ไทยด้วย นึกว่าหลงสาวจนลืมหลาน ว่าแต่คนนี้จะใช่ตัวจริงป่ะ"

"อยู่ถึงเชียงใหม่ รู้ได้ไง"

"แหมม ถ้าแม่ไม่บอกเดียร์ก็ไม่รู้หรอก"

"แม่??? "

"ใช่สิ แม่เรานี่แล่ะ"

"แม่นี่จริงๆ เลยนะ เฮ้ออออ"

"ว่าแต่ยังไม่บอกเดียร์เลยนะ คนนี้แฟนป่ะรึแค่ควงเล่นๆ เหมือนทุกที"

"คนอย่างดีเดย์ ไม่หยุดอยู่ที่ใครง่ายๆ หรอกน่ะ จัสมินก็แค่ควงเล่นๆ แก้เบื่อไปงั้นแล่ะ"

"เดียร์ควรจะดีใจใช่มั้ยที่เดย์พูดแบบนี้"

"ทำไมต้องดีใจ"

"ก็แม่เค้ารู้ไง ว่าผู้หญิงคนที่ตามเดย์มาน่ะ เป็นใครมาจากไหน และทำอาชีพอะไร แม่ห่วงว่าเดย์จะชอบผู้หญิงคนนี้จริงๆ "

"บอกแม่นะว่าไม่ต้องห่วงและตามสืบเรื่องเดย์หรอก เดย์ไม่โง่ให้ใครมาหลอกเดย์หรอกน่า"

"แม่บอกเดียร์ว่าอยากให้เดย์หาผู้หญิงดีๆ สักคนมาเป็นแฟนและแต่งงานมีลูก"

"แม่คงจะหมายถึงน้ำฝนอีกล่ะสิ"

"แล้วน้องฝนไม่ดีตรงไหนเหรอ ตอนนี้ก็ยังโสดนะมัวแต่รอช้าระวังนะ น้องฝนอ่ะสวยก็สวยนิสัยก็ดีทำไมไม่ลองเปิดใจดูล่ะ อาจจะดีก็ได้นะ"

"ไม่อ่ะ"

"ยังฝังใจกับคนเก่าอยู่ว่างั้น??? "

"เดียร์!! "

"เคร เคร เดียร์ขอโทษ เดียร์ลืมไปว่าเดย์ไม่ให้พูดถึงรวงข้าวอีก"

"ละจะเอ่ยชื่อผู้หญิงคนนั้นทำไม"

"โทษๆๆๆ เอ่อออ เดียร์ไม่กวนเวลางานเดย์ละนะ เดียร์ไปรับลูกก่อนแล้วเจอกันตอนงานวันเกิดหลานนะ"

"อืม"

วางสายไปซะละพี่สาวผม มาวางระเบิดละก็ไป ไม่รู้จะพูดชื่อผู้หญิงที่ผมลืมไปแล้วทำไมก็ไม่รู้ ทั้งที่เคยบอกว่าอย่าให้ได้ยินชื่อนี้อีก รู้ไหมว่าผมใช้เวลากี่ปีกว่าจะลืมชื่อนี้ ลืมผู้หญิงเห็นแก่เงินคนนี้ ผู้หญิงที่ผมเคยวางอนาคตไว้ร่วมกัน ผู้หญิงที่ผมไม่เคยรังเกียจเธอเลย แม้เธอจะชอบพูดว่าตัวเองไม่เหมาะกับผมเลยซักอย่าง เธอมักจะพูดเสมอว่าตัวเธอเองไม่มีอะไรเลยเป็นผู้หญิงจนๆ เป็นเด็กทุนเรียนฟรีเป็นแค่เด็กที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้อยู่สถานกำพร้าตั้งแต่เกิด แต่ผมก็บอกเสมอว่าผมไม่สนใจ ผมรักเธอทีเธอเป็นเธอ .....แต่ทุกอย่างต้องพังลง

เรื่องมันนานมากแล้วล่ะ ความจริงผมก็ไม่อยากจะนึกถึงหรอกนะ อยากจะลืมๆ มันไปซะ

ย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อน....

ตอนนั้นผมเรียนอยู่มหาลัยปี4ปีสุดท้ายแล้วล่ะ ผมมีแฟนอยู่คนนึง เธอเป็นคนแรกและคนสุดท้ายที่ผมเรียกว่าแฟน เธอชื่อรวงข้าว เธอเรียนอยู่ปีเดียวกับผมนี่แล่ะแค่คนละคณะ ผมเรียนบริหาร ส่วนเธอเรียนนิเทศ

ผมเจอเธอครั้งแรกที่โรงอาหารในคณะของเธอ ตอนนั้นผมกับไอ้หมอกไปหาไอ้เซย์เพราะมันเรียนคณะนี้ ขณะที่ผมกับไอ้หมอกกำลังจะเดินไปหามันที่ห้องสมุดเพราะมันนัดพวกผมที่นั่น และห้องสมุดมันต้องเดินผ่านโรงอาหารไง

สายตาผมก็ไปหยุดที่หญิงสาวคนนึงเธอใส่ชุดนักศึกษานะ แต่เธอกำลังยืนล้างจานอยู่โซนด้านหลังโรงอาหารที่เป็นพื้นที่ล้างจานชาม เธอใส่ผ้ากันเปื้อนยืนล้างจานกองโต ที่วางอยู่เรียงรายหลายกอง ผมหยุดมองอยู่ตรงนั้นจนไอ้หมอกมันสงสัยว่าผมหยุดเดินทำไมและกำลังมองอะไร

"มึงมองไรวะไอ้เดย์"

"กูกำลังสงสัยว่าผู้หญิงคนนั้นมายืนล้างจานอะไรตรงนี้"

"ไหนวะ"

"นั่นไง" ผมชี้ให้มันดู

"อ่อ นึกว่าใคร"

"มึงรู้จัก??? "

"ก็พอรู้อ่ะ แต่ไอ้เซย์น่าจะรู้มากกว่ากู"

"ทำไมวะ แฟนไอ้เซย์??? "

"เฮ้ยย มึงก็พูดไปเรื่อย ก็ผู้หญิงคนนี้เรียนคณะเดียวกับไอ้เซย์ ทำไมไอ้เซย์มันจะไม่รู้จัก"

"ละมึงรู้ได้ว่าเรียนคณะเดียวกันกะมัน"

"โอ๊ะ ไอ้นี่ถามเยอะจังวะ ก็กูเคยไปหาไอ้เซย์ที่ห้องที่มันเรียน ละกูก็เห็นยัยนี่นั่งโต๊ะข้างไอ้เซย์พอดีกูเลยจำได้"

"ส่วนใหญ่มึงจำแต่ผู้หญิงเอ็กซ์ๆ นมใหญ่ๆ นี่หว่า ทำไมมึงถึงจำผู้หญิงรูปร่างหน้าตาธรรมดาๆ แบบนี้ได้วะ"

"นี่ไอ้เดย์ กูถามมึงจริงๆ มึงสนใจยัยนี่รึเปล่า ถึงถามกูอยู่นั่น"

"ไม่รู้ดิวะ กูก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกันแค่รู้สึกแปลกใจ"

"แปลกดิ มึงเคยเห็นนักศึกษาวิลัยเรามายืนล้างจานแบบนี้มั้ยล่ะ"

"นั่นสินะ ใครจะมาทำอะไรแบบนี้ คงมีแค่ผู้หญิงคนนี้คนเดียวละมั้ง"

ผมรู้สึกสนใจผู้หญิงคนนี้ ผมคิดว่าแบบนั้นนะ

"ป่ะ ๆ ไปหาไอ้เซย์ได้ละเดี๋ยวมันบ่นหูชาอีกกูขี้เกียจฟังมันบ่น"

พูดจบมันก็จัดการลากคอผมไปหาไอ้เซย์ที่ห้องสมุดทันที

"มึงคลานมากันรึไงวะถึงมาเอาป่านนี้"

"กูเดินมาปรกติแล่ะ แต่เพื่อนมึงอ่ะดิ มัวแต่ยืนมองสาว นี่ถ้ากูไม่ลากคอมันมา มันคงยืนมองเค้าอยู่นั่นล่ะ"

"สาวที่ไหนวะที่สามารถทำให้ไอ้ดีเดย์สนใจจนหยุดมองได้แบบนั้น"

"สาวคณะมึงนี่แล่ะ"

"สาวคณะกูอ่ะนะ"

"เออออ"

"ใครวะ"

"ไม่รู้จักชื่อ เลยจะมาถามมึงนี่ไง"

"ถามกู ละกูจะรู้มั้ยวะ กูไม่เห็นหน้ากูจะรู้ได้ไงว่าชื่อไร"

"มึงรู้จักแน่นอน เพราะกูเคยเห็นยัยนั่นนั่งข้างมึงตลอด"

"อ่ออออออออ"

"เธอชื่อไรวะ"

"รวงข้าว เธอชื่อรวงข้าว"

"ชื่อน่ารักว่ะ"

"นิสัยก็น่ารักนะ ถ้ามึงจะจีบกูสนับสนุน"

"เออ กูจะจีบรวงข้าว กูว่ากูชอบเธอว่ะไอ้หมอก ไอ้เซย์"

"มึงบอกชอบแล้วก็จะจีบผู้หญิงที่มึงเพิ่งจะเห็นหน้าเค้าครั้งแรก แถมเห็นระยะไกลด้วยเนี้ยะนะไอ้เดย์"

"เออแล้วมันแปลกตรงไหน"

" ปรกติกูเห็นมึงจะคั่วสาวคนไหนมึงเลือกแล้วเลือกอีก ทำไมคนนี้มึงถึงโดนตกได้ง่ายๆ ขนาดนี้วะ"

"เออนั่นดิ กูก็สงสัยเหมือนไอ้หมอก"

"มึงอย่ามาถามอะไรกูเยอะ เพราะกูก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกัน รู้แค่ว่ากูชอบกูก็จะจีบ"

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ห่วงรักผูกใจ   ตอนจบ NC+

    รวงข้าว....พอเขาพูดจบชุดของฉันก็หลุดออกจากทันทีอละมันไปกองอยู่ที่เท้าของฉัน ตอนนี้ร่างกายของฉันเหลือเพียงชั้นในสีขาวเท่านั้นค่ะ ชุดแต่งงานราคาหลายแสนบาทตอนนี้มันคงไม่มีความหมายกับฉันหรือกับเขาอีกแล้ว ตอนนี้ฉันยืนหันหลังให้เขาอยู่ตรงหน้ากระจกบานใหญ่ เรามองตากันสบตากัน ผ่านกระจกบานนั้น เขาค่อยๆ ถอดชั้นในของฉันออกและเขาเลื่อนมือมาสัมผัสหน้าอกของฉัน บีบขยำมันเบาๆ และใช้นิ้วสกิดตรงหัวนมของฉันจนฉันรู้สึกหวิวๆ เขาจูบลงมาที่ซอกคอของฉันและดูดมันเบาๆ หลายๆ จุด มือของเขาเลื่อนลงมาเรื่อยๆ จนมาสัมผัสกับน้องสาวของฉันที่มีชั้นในสีขาวบางเบาขวางกั้นอยู่ เขาลูบมันจากด้านนอกก่อนจะเลื่อนมือเข้าไปสัมผัสมันด้านใน เขาใช้นิ้วแหวกกลีบกุหลาบของฉันและเอานิ้วของเขาสอดเข้าไปในร่องรักของฉันทีละนิ้วจนครบทั้งสามนิ้ว มันทั้งเสียวทั้งแสบและแน่นด้านในไปหมด ไม่ว่าเราจะมีอะไรกันมาหลายปีแต่ทุกครั้งมันเหมือนเป็นครั้งแรกของเราสองคนเสมอดีเดย์....ตอนนี้ผมกำลังส่งนิ้วเข้าไปให้ความสุขกับรวงข้าว มองดูสีหน้าของเธอผ่านกระจกมันทำให้เห็นว่าเธอเสียวขนาดไหน จนเธอทนไม่ไหวสักพักนิ้วมือของผมก็เปียกชุ่มไปด้วยน้ำของเธอ เธอเสร็จไปแล้วครั

  • ห่วงรักผูกใจ   วันแต่งงาน

    ดีเดย์....ก๊อก ก๊อก ก๊อก"ป้อค๊าบบบบบบเปิด""เดย์ เดย์ เปิด เปิด ตู ตู""เปิด เปิด"เสียงลูกชายกำลังทุบประตูห้องครับตอนนี้ คงสงสัยว่าพ่อกับแม่หายเข้ามาในห้องทำไมนานจัง จนผมกับรวงข้าวรีบใส่เสื้อผ้า และเปิดประตูออกไปหาเด็กๆ ข้างนอก และก็ต้องผงะกับสภาพห้องที่มันเละจนนึกถึงภาพก่อนหน้าที่เด็กๆ จะเข้ามา"พ่อขาาาาน้องดื้อค่าาาาา""น้องฉีกกระดาษบนโต๊ะด้วยค่าา""ห๊าาาาา" ผมรีบเดินไปที่โต๊ะทำงานทันที เอกสารเกี่ยวกับการซื้อขายรถตอนนี้ไม่เหลือแล้วครับ กลายเป็นเศษขยะไปเป็นทีเรียบร้อย ชีวิตคุณพ่อลูกแฝด ช่างบันเทิงอะไรแบบนี้รวงข้าว.....วันนี้เป็นวันที่ฉันไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีนั่นคืองานแต่งงานค่ะ ฉันคิดว่าไม่ต้องมีก็ได้เพราะอยู่ด้วยกันมานานแล้ว ลูกก็มีตั้ง6คนมาแต่งกันตอนนี้บอกตรงๆ ว่าเขินค่ะอันที่จริงเดย์เคยขอฉันแต่งงานมาแล้วหลายครั้งแต่ฉันเลี่ยงมาตลอดเลยค่ะ เพราะมันเสียเวลาจัดงานไหนจะตัดชุดแจกการ์ดทำของชำร่วยอีกสาระพัดอย่างแล้วคุณแม่ลูก6 อย่างฉันจะเอาเวลาที่ไหนคะ แต่ลืมไปค่ะว่าพ่อของลูกอ่ะรวยมาก เค้าจัดทุกอย่างได้โดยที่ฉันไม่ต้องทำอะไรเลย แค่บอกอยากได้ธีมแบบไหนชุดสีอะไรนอกนั้นสามีจัดให้หมดทุกสิ่

  • ห่วงรักผูกใจ   มีผู้หญิงคนใหม่ NC+

    ดีเดย์.....ตอนนี้ผมพาทุกคนเข้ามาอยู่ในห้องทำงานใหม่ของผมแล้วครับ เด็กๆ ดี๊ด๊าดีใจมาก เทของเล่นกระจุยกระจายภายในเวลาไม่ถึง10นาที เอาเลยครับลูกเต็มที่เลย ส่วนแม่ของลูกนั่งก้มหน้าเล่นมือถืออยู่ที่โซฟามุมห้องเธอไม่หือไม่อือกับสิ่งที่ผมทำ เลยคนับ ผมว่ามันต้องมีอะไร"ข้าวครับ""หื้มมม" ตอบแต่ไม่เงยหน้ามามองจ้องแต่หน้าจอมือถือ จนผมต้องดึงมือถือออกมาจากมือของเธอ"เอามา""ข้าวร้องไห้ทำไม""ไม่ได้ร้อง""ตาแดงขนาดนี้ยังจะมาโกหก""บอกไม่ได้ร้องไง เอามือถือข้าวมานะ" เธอพยายามจะแย่งมือถือจากมือผมแต่ผมไม่ยอมคืน"ไม่บอกใช่มั้ยว่าร้องทำไม""ก็บอกไม่ได้ร้องจะอะไรนักหนา""เดมี่เดลี่ครับพ่อฝากดูน้องๆ หน่อยนะลูกพ่อขอคุยกับแม่แป๊บ" ผมบอกลูกก่อนจะจูงมือข้าวไปคุยในห้องนอนที่ผมได้สั่งผู้รับเหมาสร้างไว้ด้วยเพื่อเวลาลูกง่วงจะได้นอนพักได้ ผมปิดประตูปุ๊บก็พาเมียขี้งอนมานั่งลงบนเตียงนอนขนาดใหญ่โดยให้เธอนั่งตักและผมก็กอดเธอเอาไว้"ปล่อยนะ จะมากอดทำไม""ไม่ปล่อย จนกว่าจะบอกว่าโกรธเรื่องอะไร เดย์ทำอะไรผิด หรือเมื่อคืนเดย์ทำแรงไปข้าวเลยโกรธ""นี่!!!!! "จ้องหน้าเหมือนจะฆ่ากันด้วยสายตาเลยครับ"ก็บอกมาสิว่าโกรธอะไร ไม่

  • ห่วงรักผูกใจ   คงไม่ได้คิดกันเองใช่ไหมNC+

    ดีเดย์....ผมรอไม่ไหวครับผมต้องจัดการเอง ผมนับหนึ่งถึงสามในใจจากนั้นก็สวนท่อนลำที่เหลือเข้าไปจนสุดทางกึก!!"อร๊ายยยยยย" เธอร้องเสียงลั่นห้องเลยทีนี้ ผมลุกขึ้นนั่งและจัดการดึงเธอเข้ามากอดและจูบเธอทันที และเร่ิมขยับตัวเองเป็นจังหวะเบาๆ ในขณะที่เธอยังนั่งทับผมอยู่ เธอก็คงจะเสียวอยู่ไม่น้อย เธอกอดคอผมแน่นและกัดลงมาที่หัวไหล่ เมื่อผมเริ่มเด้งเอวใส่ร่องของเธอรัวๆ"อื้อออออ เดย์ ข้าวเสียวจัง ""เดย์ก็เสียวสุดๆ เหมือนกันเมียจ๋า เมียขย่มให้ผัวหน่อยได้มั้ย ตอนนี้ผัวจะไม่ไหวแล้วครับ"ผมสวนขึ้นเธอขย่มลง เราเข้ากันได้ดีในจังหวะนี้ สักพักเธอก็เกร็งไปทั้งร่าง มันบ่งบอกว่าเธอเสร็จไปแล้วหนึ่ง ส่วนผมก็กำลังจะใกล้ละ ผมจัดการพลิกตัวเธอให้นอนราบลงกับที่นอนโดยที่ส่วนนั้นยังสอดประสานกันอยู่ จากนั้นผมก็เริ่มกระแทกแบบเน้นๆ แรงๆ ปั่ก ปั่ก ปั่ก ไม่นานลาวาร้อนของผมก็พุ่งเข้าไปในร่องของเมีย ผมหอบหายใจอยู่ในท่านั้นสักพัก ก็ถอนตัวตนออกมาและจัดการหาทิชชู่มาซับน้ำทั้งของผมและเมียที่ไหลย้อนออกมาจากรูสวาทที่คับแน่น จากนั้นก็เริ่มใหม่กับท่าคลานเข่า ผมจับเธอให้หันหลังและสอดใส่เข้าไปอีกครั้งและเริ่มบรรเลงเพลงรักด้วยกันอี

  • ห่วงรักผูกใจ   ให้รางวัลNC+

    รวงข้าว.....เรากลับมาถึงบ้านพร้อมกับของที่ซื้อกันมา และก็เจอคุณพ่อลูกดกเดินลงมาจากชั้นบนด้วยสภาพหัวฟูเลยทีเดียว"คุณพ่ออออออน้องกลับมาแล้วค่าาาา""พ่อขาาาาน้องซื้อนิทานมาด้วยค่าาา""เหรอคะ เดี๋ยวพ่อจะอ่านให้ฟังนะคะ"สองสาวเมื่อเห็นคุณพ่อก็รีบวิ่งไปหาอวดหนังสือนิทานที่ไปซื้อมาให้พ่อดู เขาย่อตัวลงแล้วอุ้มลูกสาวทั้งสองคนขึ้นมาพาเด็กๆ ไปนั่งที่โต๊ะทานข้าวเพราะแม่บ้านนำของว่างมาเสริฟให้"ไว้น้องๆ หลับพ่อจะมาเล่าให้ฟังนะคะ""ไม่ต้อง ไม่ต้องค่าา น้องกับพีมี่จะเล่าเองค่าาา""ใช่ค่า น้องจัเล่าให้น้องแฝดฟังเองคุณพ่อไม่ต้องเล่าค่าาาา""โอเคครับ งั้นตอนนี้ลูกๆ ทานของว่างก่อนนะคะแล้วเดี๋ยวค่อยขึ้นไปอ่านนิทานให้น้องแฝดฟัง"ฉันนั่งฟังเขาคุยกับลูกอยู่ที่ห้องรับแขกจนเเดินมานั่งข้างๆ และเริ่มอ้อน"ข้าววววววว""หื้มมม มีอะไร""เดย์ไม่ไหวอ่ะเดย์ง่วงมาก ลูกๆ ไม่ยอมนอนกันเลย""แค่นี้ทำบ่น ไหนบอกอยากมีอีกไม่ใช่เหรอลูกอ่ะ""ใครจะไปคิดว่าเลี้ยงพร้อมกันสี่คนจะเหนื่อยได้ขนาดนี้ ยิ่งไม่มีข้าวอยู่ด้วยนะ โคตรจะเหนื่อยเมื่อยตัวอีกต่างหาก""เมื่อยมากมั้ยคะคุณพ่อ""ม๊ากกกกมากก"เขาเอาใบหน้ามาถูๆ ที่หัวไหล่"งั้นคืนนี

  • ห่วงรักผูกใจ   คุณแม่ลูกหก

    👶เดม่อน 👶เดเนียล 👶ดีแลนด์ 👶เดลต้าตอนนี้ได้สามดือนแล้วครับ ร้องไห้กันเก่งมากแถมยังชอบร้องพร้อมกันอีก หิวก็พร้อมกัน จะอึ จะฉี่ก็พร้อมกัน ผมนี่หัวหมุนเลยทีเดียว เวลาจะอุ้มก็ต้องอุ้มทีละสองคน อีกสองคนแบ่งให้ข้าวอุ้ม สลับกันอุ้มให้ครบทุกคนเดี๋ยวจะน้อยใจ ตอนนี้น้ำหนักผมลงไปเยอะแต่แขนนี่มีแต่กล้ามยิ่งกว่าเข้าฟิสเนตอีกบอกเลย อุ้มลูกจนกล้ามขึ้นอะคิดดู ละเด็กๆ ก็ไม่ใช่ตัวเล็กๆ นะครับ หมูน้อยดีๆ นี่เอง ลูกหมูสี่ตัวที่นับวันเหมือนจะดื้อด้วยครับ บอกให้นอนไม่ยอมนอน เล่นกันทั้งคืนคุยกันเอง คงจะรู้เรื่อง อ้อแอ้อ้อแอ้อยู่แค่นี้ ผมมองหน้าลูกๆ เห็นพวกแกกินอิ่มนอนหลับผมมีความสุขก็โอเคแล้วครับ ถามว่าถ้าผมกับข้าวสามารถมีลูกได้อีกจะเอามั้ย บอกได้เลย... ไม่เอาละครับ แค่นี้พอ ผมไม่อยากจะคิดว่าถ้าโตจนวิ่งเล่นกับพี่ๆ ได้จะขนาดไหน ตอนนี้ผมเลยต้องจ้างพีเลี้ยงเด็กมาช่วยดูด้วย แต่หลักๆ คือผมกับรวงข้าวครับ ส่วนน้องเดมีเดลี่ผมยังมีหน้าที่ไปรับส่งเหมือนเดิมครับ เลิกเรียนก็จะมาเล่นกับน้องแถมยังบ่นกับผมว่าเมื่อไหร่น้องจะวิ่งได้ทำไมน้องเอาแต่นอน โถลูกสาวของพ่ออยากจะบอกเหลือเกินว่าปล่อยให้น้องนอนอยู่แบบนี้ไปก่อนน่ะดี

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status