บทที่ 73. ตอนที่ 4. คู่บุพเพ

เทพเจ้าดวงดาวหัวเราะขึ้น “ไม่มีอะไรที่ข้าจะปิดภรรยาของข้าได้เลย เจ้าคงกำลังคิดถึงกาพิษสามใบ ไม่ต้องห่วงมันมีบทบาทแน่นนอน”

เกาจางจิ้งนั่งร่วมวงสุรากับเหล่านักดาบยอดฝีมือ โดยมีฉือเกาเทาเป็นผู้นำกลุ่ม แต่มีเกาจางจิ้งเป็นผู้ออกค่าสุราทั้งหมด นายน้อยสกุลเกาหวังให้ฉือเกาเทา เล่าเรื่องของโจวซานป๋อให้ฟัง แต่หมดสุราไปหลายไห ก็ยังไม่สามารล้มยักษ์อย่างฉือเกาเทาและเซินฉีได้เลย เหล้าโบราณก็รสชาติแรง จนแม้แต่ตัวเขาเองก็แทบจะยอมแพ้ต่อมัน

เกาฟางเฟยเดินฝ่าความมืดมายืนอยู่หน้ากองไฟ เกาจางจิ้งเงยหน้าขึ้นมอง พอเห็นเป็นฟางเฟยกลับรู้สึกแปลกใจ

“มาตรงนี้ทำไม มืดค่ำแล้วทำไมเธอไม่อยู่กับซื่อเว่ย”

“พี่จางจิ้ง ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม”

เกาจางจิ้งที่เริ่มคลุมทรงตนเองไม่อยู่ เดินตามน้องสาวต่างบิดามารดา มาหยุดยืนกลางทุ่งหญ้า ในแสงจันทร์เสี้ยวช่างเบาบางจนพ่ายแพ้ต่อแสงดารา ช่างเหมือนดั่งนายน้อยแห่งสกุลเกา มีตัวตน มีชีวิตในเวลาเดียวกับเธอ แต่กลับไม่สามารถสู้ดวงดาวอันห่างไกลอย่างซื่อเว่ยต้าตี้ได้เลย

“พี่จางจิ้ง พี่พูดอะไรกับเฟิ่งหวาง”

“พูดความจริง”

“ความจริงเรื่องไหน นี่พี่พูดชัด ๆ หน่อยได้ไหม” ฟางเฟยเดินเข้าไปทุบอกชายหนุ่