Home / รักโบราณ / ห้วงรักข้ามกาลเวลา / ตอนที่ 13 การสร้างอนาคตร่วมกัน

Share

ตอนที่ 13 การสร้างอนาคตร่วมกัน

last update Huling Na-update: 2025-08-03 08:44:26

นลิญาและท่านขุนศรีอิศราทั้งสองคนยืนกอดกันอยู่ในอ้อมแขนท่ามกลางสายลมที่พัดเบา ๆ เสียงใบไม้ที่ไหวไปตามแรงลมและเสียงนกร้องประสานเสียงกันอย่างเงียบงัน ทำให้บรรยากาศในหมู่บ้านดูเงียบสงบ ราวกับว่าธรรมชาติได้ร่วมเป็นพยานในความรักและการกลับมาของท่านขุนศรีอิศราและนลินญา

เมื่อพวกเขาคลายอ้อมกอด ท่านขุนศรีมองลึกเข้าไปในดวงตาของนลินญา

“ท่านคือบ้านของข้า ไม่ว่าข้าจักต้องเผชิญกับอะไรในภายหน้า ข้ารู้เสมอว่าข้ามีท่านเป็นที่พึ่ง ข้าขอสัญญาว่าจะอยู่เคียงข้างท่านเสมอ ไม่ว่าชีวิตนี้จะพาเราไปเจออะไร”

นลินญาพยักหน้าและยิ้มตอบ แม้ดวงตาของเธอจะยังคงชื้นจากน้ำตา แต่รอยยิ้มของเธอกลับเต็มไปด้วยความสุขและความหวังในอนาคตที่สดใสที่พวกเขาจะได้เผชิญร่วมกัน ท่านขุนศรีอิศราเช็ดน้ำตาบนใบหน้าหวานของเธออีกครั้ง และหันมองไปยังหมู่บ้านรอบ ๆ ราวกับต้องการยืนยันว่าทุกสิ่งกลับมาสู่สภาพปกติแล้ว

“แม่หญิงนลินญา ข้ารู้ว่าท่านต้องเหน็ดเหนื่อยมากที่รอข้ามานาน ข้าขอบคุณที่ท่านเข้มแข็งและดูแลทุกอย่างแทนข้า ท่านทำให้ข้าได้กลับมาพบกับครอบครัวที่อบอุ่น” ท่านขุนพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ขณะที่เขามองดูนลินญาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเคารพ
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ห้วงรักข้ามกาลเวลา   ตอนที่ 15 สัญญาแห่งความรักและการอยู่กินร่วมกัน

    “ข้าจะรอท่าน ข้ารักท่านแม่หญิงนลินญาของข้า” ท่านขุนศรีอิศรากระซิบเบา ๆ ที่ขมับของนลินญา น้ำตาของลูกผู้ชายไหลออกมาจากดวงตาทั้งสองข้าง “ฉันรักท่าน ท่านขุนศรีที่รัก” ก่อนที่นลินญาจะถูกดึงเข้าสู่แสงสว่างแห่งห้วงกาลเวลา “แม่หญิงนลินญาของข้า ข้ารักท่าน ข้าจะไปกับท่าน” ก่อนที่นลินญาจะถูกดูดเข้าไปในแสงสว่าท่านขุนศรีอิศราตัดสินใจเข้าไปโอบกอดนางผู้เป็นดวงใจไว้แน่นเพื่อที่จะข้ามไปในห้วงเวลาด้วยกัน พอทั้งคู่ลืมตาขึ้นก็พบว่าแรงดูดจากแสงสว่างหายไป ทั้งท่านขุนศรีอิศราและนลินญาก็ยังยืนอยู่ที่เดิมในยุคสุโขทัย ตอนนี้แสงสว่าได้หายไปแล้ว “แสงสว่างแห่งห้วงเวลาหายไปแล้ว” นลินญากระซิบบอกร่างสูง “แม่หญิง ในที่สุดเราก็ได้อยู่ด้วยกันอีก ข้ารักท่าน” เสียงทุ้มบอกนลินญาข้างหูของเธอ นลินญารู้สึกถึงความหวานที่แผ่ซ่านในหัวใจของเธอ น้ำตาของเธอไหลออกมาอย่างไม่อาจยับยั้งได้ เธอมองท่านขุนศรีที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ ใบหน้าของเขาดูจริงจังและเต็มไปด้วยความรักอย่างที่สุด“ฉันรู้ว่า และฉันก็รักท่าน ท่านขุนศรีที่รัก ท่านเป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของฉัน ฉันรู้ว่าชีวิตของฉันไม่อาจสมบูรณ์ได้หากไม่มีท่าน” นลินญาพูดเสียงสั่น น้ำ

  • ห้วงรักข้ามกาลเวลา   ตอนที่ 14 ห้วงกาลเวลา

    ช่วงเวลาแห่งความสงบสุขในหมู่บ้านสุโขทัยดำเนินไปอย่างเรียบง่ายและงดงาม แม่หญิงนลินญาและท่านขุนศรีอิศราได้สร้างชีวิตร่วมกันอย่างที่เคยฝันไว้ ทั้งสองได้ตบแต่งออกเรือนมาอยู่ที่บ้านของท่านขุนศรีอิศรา พวกเขาทั้งสองได้ช่วยกันดูแลบ่าวไพร่ในการทำงานในไร่นา ปลูกพืชผัก เลี้ยงสัตว์ และมีความสุขกับการใช้ชีวิตท่ามกลางธรรมชาติที่เต็มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์ ชีวิตของพวกเขาเหมือนกับการเดินทางที่แสนรื่นรมย์ แต่ในห้วงลึกภายในหัวใจ นลินญารู้ดีว่าความสงบสุขนี้อาจไม่คงอยู่ตลอดไป ในเช้าวันนี้ ขณะที่นลินญากำลังนั่งปักผ้าอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ร่างสูงสง่าของท่านขุนศรีอิศราผู้เป็นสามีเดินเข้ามาหาเธอ ถึงแม้นใบหน้าของเขาแลดูสงบ แต่ทว่าดวงตาคมกลับฉายแววครุ่นคิด ราวกับว่ามีบางสิ่งที่เขาต้องการพูดกับเธอ “แม่หญิงนลินญาของข้า ข้ามีบางสิ่งที่อยากจะพูดกับท่านสักประเดี๋ยว” ท่านขุนศรีเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน แต่แฝงไปด้วยความจริงจัง ใบหน้างามของนลินญาเงยหน้าขึ้นมองสบตาคมของผู้เป็นสามี เธอสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่เปลี่ยนไป “ท่านขุน มีเรื่องใดหรือคะ” ท่านขุนศรีอิศรานั่งลงข้างร่างบางของนลินญาผู้เป็นภรรยาที่รักยิ่งของเขา เขา

  • ห้วงรักข้ามกาลเวลา   ตอนที่ 13 การสร้างอนาคตร่วมกัน

    นลิญาและท่านขุนศรีอิศราทั้งสองคนยืนกอดกันอยู่ในอ้อมแขนท่ามกลางสายลมที่พัดเบา ๆ เสียงใบไม้ที่ไหวไปตามแรงลมและเสียงนกร้องประสานเสียงกันอย่างเงียบงัน ทำให้บรรยากาศในหมู่บ้านดูเงียบสงบ ราวกับว่าธรรมชาติได้ร่วมเป็นพยานในความรักและการกลับมาของท่านขุนศรีอิศราและนลินญา เมื่อพวกเขาคลายอ้อมกอด ท่านขุนศรีมองลึกเข้าไปในดวงตาของนลินญา “ท่านคือบ้านของข้า ไม่ว่าข้าจักต้องเผชิญกับอะไรในภายหน้า ข้ารู้เสมอว่าข้ามีท่านเป็นที่พึ่ง ข้าขอสัญญาว่าจะอยู่เคียงข้างท่านเสมอ ไม่ว่าชีวิตนี้จะพาเราไปเจออะไร” นลินญาพยักหน้าและยิ้มตอบ แม้ดวงตาของเธอจะยังคงชื้นจากน้ำตา แต่รอยยิ้มของเธอกลับเต็มไปด้วยความสุขและความหวังในอนาคตที่สดใสที่พวกเขาจะได้เผชิญร่วมกัน ท่านขุนศรีอิศราเช็ดน้ำตาบนใบหน้าหวานของเธออีกครั้ง และหันมองไปยังหมู่บ้านรอบ ๆ ราวกับต้องการยืนยันว่าทุกสิ่งกลับมาสู่สภาพปกติแล้ว “แม่หญิงนลินญา ข้ารู้ว่าท่านต้องเหน็ดเหนื่อยมากที่รอข้ามานาน ข้าขอบคุณที่ท่านเข้มแข็งและดูแลทุกอย่างแทนข้า ท่านทำให้ข้าได้กลับมาพบกับครอบครัวที่อบอุ่น” ท่านขุนพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ขณะที่เขามองดูนลินญาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเคารพ

  • ห้วงรักข้ามกาลเวลา   ตอนที่ 12 การกลับมาของท่านขุน

    ในยามค่ำคืนเมื่อทุกสิ่งเงียบงัน นลินญามักจะเผลอคิดไปว่า ท่านขุนศรีกำลังทำอะไรอยู่ เขาจะปลอดภัยหรือไม่ เขาจะคิดถึงเธอเหมือนที่เธอคิดถึงเขาหรือเปล่าเธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกเป็นห่วง ในขณะที่ท่านขุนศรีออกไปรบ เธอรู้ดีว่ามันไม่ใช่เพียงแค่การห่างไกลกันชั่วคราว แต่มันอาจหมายถึงการเสี่ยงชีวิต นั่นทำให้เธออดที่จะกังวลไม่ได้ หลายครั้งที่นลินญาหลับตาลง เธอเฝ้าฝันเห็นท่านขุนศรีกลับมาหาเธอในยามค่ำคืน เธอมองเห็นเขาในชุดรบที่สง่างาม แต่ใบหน้าของเขายังคงอ่อนโยนเช่นเดิม รอยยิ้มที่เธอคิดถึง และอ้อมแขนที่อบอุ่น เมื่อเธอเอื้อมมือออกไปหาเขา ความฝันนั้นกลับเลือนหายไป กลายเป็นเพียงความว่างเปล่าที่ทำให้เธอต้องตื่นขึ้นมาพร้อมกับหัวใจที่เจ็บปวด แต่ในขณะเดียวกัน นลินญาก็รู้ว่าเธอไม่สามารถปล่อยให้ความคิดถึงนี้เป็นสิ่งที่ทำให้เธออ่อนแอได้ เธอต้องเข้มแข็งเพื่อท่านขุนศรีอิศราและเพื่อครอบครัวที่พวกเขาหวังจะสร้างร่วมกัน นลินญารู้ดีว่าท่านขุนศรีออกไปรบเพื่อปกป้องผู้คนในหมู่บ้าน และเธอเองก็ต้องดูแลบ้านและครอบครัวในช่วงที่เขาไม่อยู่ เธอรู้ว่าการรอคอยนั้นเป็นสิ่งที่ยาก แต่เธอก็เชื่อมั่นในความรักและคำมั่นสัญญาที่พวกเข

  • ห้วงรักข้ามกาลเวลา   ตอนที่ 11 ห้วงคิดถึงและห่วงใยของนลินญา

    เวลาผ่านไปหลายวันแล้วหลังจากที่ท่านขุนศรีอิศราต้องเดินทางไปยังสนามรบเพื่อปฏิบัติหน้าที่ในการปกป้องบ้านเมืองของชายชาตินักรบ นลินญาใช้ชีวิตด้วยความว้าเหว่อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ทุกอย่างรอบตัวเงียบเหงาและว่างเปล่า ในแต่ละวันเธอต้องเผชิญกับความรู้สึกที่หลากหลายถาโถมเข้ามา ตอนนี้ในห้วงความคิดและห้องหัวใจของเธอ มีทั้งความรู้สึกห่วงใย ความคิดถึงที่มีต่อใบหน้าคมและรูปร่างท่าทางอันสง่างามของท่านขุนศรีอิศรา รวมถึงความกลัวว่าคนที่ไปทำหน้าที่นำทัพไปต่อสู้กับข้าศึกจะไม่ปลอดภัย ความรู้สึกต่างๆ ที่ซ่อนอยู่ในหัวใจทำให้เธอไม่ค่อยมีความสุขเท่าไรนัก ในแต่ละวันแต่ละนาทีที่ผ่านพ้นไปเธอรู้สึกว่าชีวิตของเธอช่างไม่มีความสุขเอาเสียเลย เหมือนกับว่ามีบางสิ่งบางอย่างขาดหายไป การที่ท่านขุนศรีไม่อยู่ มันไม่มีรอยยิ้มของท่านขุน ไม่มีเสียงหัวเราะของเขา ทุกอย่างที่เคยดูสดใสกลายเป็นเงียบงัน เมื่อท่านขุนไม่อยู่ทำให้หมู่บ้านดูเงียบเหงาไปมากในสายตาของนลินญา ถึงแม้นว่าจะมีชาวบ้านรายล้อมและมีงานที่ต้องทำมากมายเหมือนเช่นเดิม แต่เธอก็ไม่สามารถหยุดคิดถึงท่านขุนศรีชายที่ทำให้เธอได้ใช้เวลาในแต่ละวันอย่างมีความสุขได้เลย ใน

  • ห้วงรักข้ามกาลเวลา   ตอนที่ 10 ความคิดถึงในห้วงรบ

    หลายวันก่อนที่ท่านขุนศรีอิศราจะได้กลับมาพบกับนลินญา เขาต้องออกเดินทางไปยังราชสำนักในเมืองสุโขทัยเพื่อรายงานสถานการณ์ฉุกเฉินเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของกองทัพจากเมืองอื่นที่เข้ามาใกล้ชายแดน อาณาจักรสุโขทัยต้องเตรียมการป้องกันอย่างเร่งด่วน ท่านขุนศรีอิศราถูกมอบหมายให้นำทัพไปยังชายแดนเพื่อสกัดกั้นกองกำลังที่อาจรุกรานการออกรบครั้งนี้ไม่ใช่เพียงแค่หน้าที่ของท่านขุนศรี แต่เป็นการปกป้องบ้านเมืองที่เขารัก เขารู้ว่าความปลอดภัยของสุโขทัยและชาวบ้านทุกคน รวมถึงนลินญา ขึ้นอยู่กับความสำเร็จของภารกิจนี้ขณะที่ท่านขุนศรีอิศราเป็นผู้นำทัพเข้าสู่สนามรบ ความคิดถึงแม่หญิงนลินญาอันเป็นที่รักก็ไม่เคยห่างหายไปจากใจของเขา แม้ท่านขุนศรีอิศราจะเป็นขุนศึกที่มีกล้าแกร่งมากประสบการณ์และเข้มแข็ง แต่ความรักที่เขามีต่อแม่หญิงนลินญากลับทำให้เขารู้สึกอ่อนไหวในแบบที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อนในคืนแรกของการเดินทัพ ท่านขุนศรีอิศราได้แต่นั่งอยู่ข้างกองไฟในค่ายทหาร แสงไฟส่องใบหน้าหล่อคมของเขาให้ดูเคร่งขรึมและมุ่งมั่น แม้ว่าทหารคนอื่นจะหลับไปแล้ว แต่ท่านขุนศรีอิศรายังคงตื่นและมองขึ้นไปยังท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว ราวกับว่ากำลังส

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status