เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่7
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-10 14:06:36'ฟอดดดดด'
ผมยักคิ้วเข้มยิ้มกรุ่มกริ่มและมองไปที่เธอ หลังจากที่จมูกโด่งโด่งของผมจัดการเข้ากับแก้มนุ่มๆ ของเธอได้สำเร็จ "หึ" หน้าเธอตอนนี้น่าตลกชะมัด ใบหน้าจิ้มลิ้มแดงระเรื่อ ตากลมโตเบิกกว้าง ปากเล็กเล็กอ้าค้างอยู่นานนับนาที คงจะตกใจที่โดนผมจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัว ผมที่กำลังจะก้มไปจัดการกับแก้มหอมหอมของเธออีกข้างนั้น "โอ๊ะ โอ๊ยยย มิน มิน เตอร์เจ็บ ไม่แกล้งแล้วๆ" กลับกลายเป็นผมที่โดนเธอกระโดดกอดคอแล้วงับเข้าที่แก้มสากข้างขวา ดูท่าแล้วราตรีนี้ยังอีกยาวไกล และการกลับไปนอนที่ห้องตัวเองก็ไม่ได้อยู่ในแผนของผมในคืนนี้ซะด้วยสิ ผมใช้สองมือหนาของผมล๊อคเข้าที่ต้นขาของเธอให้พอตั้งหลัก เธอพลาดเองที่เอาสองขาเล็กเล็กมาเกี่ยวเข้ากับเอวสอบของผมไว้คงจะกลัวตก จากนั้นผมเดินพาเธอไปวางไว้บนเตียงก่อนจะพาตัวผมลงไปนอนทาบกับตัวเธอ โดยใช้ข้อศอกทั้งสองข้างยันไว้กับที่นอนเพื่อช่วยยกตัวผมขึ้นให้ห่างจากเธอเล็กน้อย อยากจะมองหน้าหวานหวานนี้ใกล้ใกล้อีกครั้งและอีกครั้ง... "เตอร์นอนด้วยนะ นอนเฉยเฉย" "ไม่น่าไว้ใจตรงนอนเฉยเฉยนี่แหละ" "หึ ได้หรอ" ผมเลิกคิ้วแกล้งถามเธอเล่น "ไอ้บ้าเตอร์! " "โอเค โอเค เตอร์ไม่แกล้ง ไม่แกล้งจริง เตอร์พูดจริง" ผมรีบดันตัวลุกขึ้นยืนแล้วยกมือขึ้นบอกเธออย่างยอมแพ้ ตอนนี้ต้องยอมยอมไปก่อน เพราะกว่าจะง้อได้เล่นเอาผมเหงื่อตก ข้างในมันร้อนรนอย่างบอกไม่ถูก งัดทุกแผนที่พอจะคิดออกขึ้นมาใช้ทั้งหมด มินนี่นะ บทจะงอนก็ง้อยากสุดสุด เป็นงานหินของผมเลยก็ว่าได้ เพราะในชีวิตผมยังไม่เคยง้อผู้หญิงคนไหนมาก่อน ฝากไว้ก่อนเถอะมิน "หึ" ผมแอบคาดโทษเธอไว้ในใจ ว่าแล้วผมก็รีบเดินไปอีกฝั่งของเตียงแล้วแทรกตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนเดียวกับเธอ นอนมองเธอที่นอนตะแคงข้างหันหลังให้ผม นานหลายนาทีกว่าผมจะแน่ใจว่าเธอน่าจะหลับแล้วเพราะเสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอ ผมที่แทบจะกลั้นหายใจ ค่อยๆ ขยับตัวเข้าไปทีละนิด ทีละนิด จนสามารถสวมกอดเธอได้ การมีหมอนข้างที่มีลมหายใจมันดีแบบนี้นี่เอง เริ่มอยากจะมีอย่างนี้ตลอดไปแล้วสิ จุ๊บ ฝันดีนะมิน ตั้งแต่วันนั้น นี่ก็ผ่านมาหลายสัปดาห์แล้วที่เตอร์เนียนพาตัวเองมาเป็นรูมเมทฉัน ไม่ถามความสมัครใจของฉันเลยสักนิด เขาหาข้ออ้างต่างๆ นานา ไม่ว่าจะเป็น ต้องทำรายงาน แอร์เสีย ฝ้าที่เพดานรั่ว หรือแม้แต่มีแมลงสาบเข้าห้อง เหตุผลที่แสนเอาแต่ใจเหล่านี้ ก็เพื่อที่จะได้มาแย่งที่นอนของฉัน มีแค่ตอนอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเท่านั้นที่เขาเดินกลับไปจัดการตัวเองที่ห้อง กับตอนที่เขาต้องออกไปดูร้านเหล้าซึ่งก็ไปบ้างไม่ไปบ้าง ทำให้ฉันได้พอมีเวลาพักหัวใจที่คอยทำงานหนักตลอดเวลาเมื่อมีเขาอยู่ใกล้ ว่าแต่... เขาหายไปไหนแต่เช้านะ เมื่อคืนก็กลับเข้ามานี่นา หรือฉันจะหลอนจนฝันถึงเขา ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด แกร๊ก ฉันเดินไปชะโงกหน้ามองจากประตูห้องนอน ก็เห็นว่าเขาถือของพะรุงพะรังมาเต็มสองมือ "มิน หิวรึยัง เตอร์ว่าจะทำข้าวต้มกุ้งที่มินชอบ" เขายกสองแขนแกร่งโชว์วัตถุดิบในมือให้ฉันดูพร้อมกับรอยยิ้มเบาเบาตามสไตล์ของเขา "เตอร์เนี่ยนะ อารมณ์ไหน ไหวหรอ" "อารมณ์ดีคับ มียูทูป ยังไงก็รอด" เขาพูดอวด แถมยังยักคิ้วลิ่วตาใส่ฉันอีก ร้ายขึ้นทุกวัน "มินจะเข้าคาเฟ่ตอนไหน เตอร์ได้เตรียมตัวไปส่ง" "หืมม เตอร์ มินลืมบอก วันนี้มินนัดกับสองสาวไว้ จะไปหาชุดถ่ายรูปกันหน่ะ" "ถ่ายรูป?" เธอชอบถ่ายรูป อันนี้ผมรู้เพราะผมเป็นคนถ่ายให้ตลอดและแสกนทุกรูปที่เธอลง ผมแค่กลัวว่าเธอจะลงรูปที่ผมถ่ายไม่สวย เดี๋ยวยอดไลค์น้อยจะพาลมาบ่นผมอีก "ใช่ กันต์เป็นตากล้องหน่ะ เขาขอไว้เป็นโปรไฟล์ แหะๆ sorry น๊าา มินลืมเล่าอีกแล้ว" "ลืมเก่ง" มาแล้ว... เสียงเข้ม ๆ เขาจ้องหน้าฉันนิ่ง ก่อนจะก้มไปตักข้าวต้มกุ้งคำโตเคี้ยวตุ้ยๆ "ชงกาแฟเก่งด้วยนะ รับสักแก้วมั๊ยคะ" จังหวะนี้ฉันต้องใช้ลูกอ้อนเข้าสู้ เพื่อที่เราจะได้อยู่ร่วมกันอย่างสันติ "อืม อืม" ผมแพ้อีกแล้ว แพ้ให้กับรอยยิ้มอ้อนอ้อนของยัยซื่อบื่ออีกแล้ว "จะไปก็บอก เตอร์ไปส่ง" "วันที่ถ่ายก็ด้วย" "ทั้งหล่อ รวย เรียนก็เก่ง แถมใจดีสุดสุด แบบนี้ มีแฟนยังจ๊ะ" ฉันอวยเขาอย่างหยอกล้อ ส่วนคำถามตอนท้าย ฉันแค่ถามเล่นๆ เพราะรู้คำตอบอยู่แล้วว่า 'ไม่มี' "จะเป็นมั๊ยละ"
บทล่าสุด
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่34
หลังจากวันนั้นที่เขาขอฉันแต่งงาน งานแต่งของเราสองคนก็ถูกจัดขึ้นหลังจากนั้นสองเดือนทันทีที่เราฝึกงานเสร็จ เราเลือกหนึ่งในโรงแรมของกายเป็นสถานที่จัดงาน เชิญแขกและญาติผู้ใหญ่ของสองครอบครัวมาร่วมงานเกือบพันคน มีหนูมายกับลลิลเป็นเพื่อนเจ้าสาวแสนสวยของฉัน ส่วนเขาก็มีสองหนุ่มอย่างนายกับกายเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว วันนั้นเป็นวันที่เราสองคนมีความสุขมากอีกวันหนึ่ง เพราะนอกจากจะเป็นวันแต่งงานของเราสองคนแล้วยังเป็นวันรวมตัวของคนที่เรารัก และเป็นวันที่ป๊า มามี๊ คุณพ่อ คุณแม่ ของเรายิ้มกว้างกว่าวันไหนๆแต่เพราะว่าเตอร์ลางานได้แค่ห้าวันเพราะต้องกลับมาเตรียมงานขยายสาขาในต่างประเทศ และเขาก็อยากจะพาฉันไปแก้ตัวที่ตอนครบรอบหนึ่งเดือนพาฉันไปแบบกระทันหันด้วย เราเลยตัดสินใจไปฮันนีมูนกันที่ญี่ปุ่น และการแช่ออนเซนมองดูน้องฟูจิ คือหนึ่งในแพลนของฉันกับเขา แต่ก็ต้องแอบลุ้นกันอีกทีว่าเราสองคนจะเป็นผู้โชคดีได้เห็นน้องฟูจิแบบคนอื่นหรือเปล่าและคำตอบก็คือ เราเป็นผู้โชคดี เหมือนอย่างในตอนนี้ที่ฉันกำลังนอนพิงอกแกร่งอยู่ในบ่อออนเซนส่วนตัวมองดูน้องฟูจิที่ออกมาให้เรายลโฉมโดยไม่มีเมฆมาปิดบังเลยสักนิด... "มิน เตอร์อยากมีเบบี๋"
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่33
"ถ่ายงานให้เตอร์ทั้งวัน เหนื่อยมั้ย""ไม่เหนื่อยนะ มินสนุก""แต่...""ขอค่าตัวด้วยค่ะบอส""ค่าตัวแพง ผมไม่มีจ่ายหรอกครับ""โห นี่มินทำงานฟรีหรอเนี่ย""เสียใจจัง""หึ" "เตอร์ขอจ่ายค่าจ้างเป็นดินเนอร์มื้อพิเศษแทนได้มั้ย""อืม..." "นี่ถ้าไม่ใช่เตอร์ มินไม่ยอมหรอกนะ""ขอบคุณครับผม"ฟอดผมนั่งรอเธอที่กำลังอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดที่ผมออกแบบและสั่งตัดมาให้เธอโดยเฉพาะ เดรสสั้นเกาะอกขนนกสีฟ้าพาสเทลพร้อมรองเท้าแก้วส้นสูงรัดข้อ ที่ดูเข้ากันกับผมในเสื้อเชิ้ตคอจีนสีฟ้าพาสเทลเฉดเดียวกัน เพื่อพาไปดินเนอร์ที่โรงแรมหรูบนตึกที่สูงที่สุดของประเทศซึ่งผมขอปิดโซนเพื่อเธอโดยเฉพาะ พอเสียงประตูเปิดขึ้น พร้อมกับการปรากฎตัวของร่างบางน่าทะนุถนอมที่กำลังยืนส่งยิ้มให้ผม ใบหน้าของเธอถูกเติมแต่งด้วยเครื่องสำอางบางเบาเผยผิวใสสุขภาพดี ปากอวบอิ่มถูกทาด้วยลิปสติกสีชมพูพีช เส้นผมสีน้ำตาลคาราเมลตรงสวยดูมีน้ำหนักปกคลุมไหล่มนเล็กน้อยราวกับไม่ได้ตั้งใจ เสริมความน่ารักด้วยเดรสสีโปรดของเธอ ผมไม่รอช้าที่จะเดินไปใส่สร้อยทองคำขาวมีจี้เป็นไข่มุกเม็ดเล็กที่ผมหยิบเตรียมมาถือไว้ที่ลำคอขาวของเธอจากด้านหลัง พร้อมกับจุมพิตลงไหล่
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่32
เช้าวันแรกของการฝึกงาน ฉันต้องตื่นเช้ากว่าปกติ เพื่อเตรียมอาหารเช้าง่ายๆ อย่างแซนวิชทูน่าสลัดและชงกาแฟสำหรับเราสองคนไว้กินกันในรถเหมือนตอนที่ไปมหาวิทยาลัยฯ ก่อนจะไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนักศึกษาที่ดูเรียบร้อยเพราะไม่อยากให้ใครว่าได้ทีหลังว่าไม่เหมาะสมเดี๋ยวจะกระทบไปถึงเขา"มิน เสร็จยัง""จะเสร็จแล้ว ขอห้านาที""ไม่ต้องสวยมากหรอก""เตอร์ไม่อยากให้ใครมอง""เอ้า""มีแฟนสวยเตอร์ต้องดีใจสิ""เตอร์ดีใจ แต่อยากเก็บไว้คนเดียว""ถ้าแต่งงาน เตอร์จะให้มินอยู่แต่บ้าน""ไม่ได้สิ ร้านมินละ""มินตอบตกลงแล้วนะ""ห๊ะ""หึ" ฟอดฉันหลงกลเขาอีกแล้วสินะ พอดูเรียบร้อยแล้วว่าไม่ได้ลืมอะไร เขาก็จูงมือฉันและแย่งกระเป๋าของฉันไปสะพายไว้เองจนฉันแอบคิดว่าวันเกิดเขาปีหน้าฉันจะซื้อให้เขาสักใบนึงน่าจะดี โชคดีที่เช้านี้ถนนค่อนข้างโล่งรถไม่ค่อยติด ทำให้เราสองคนมาถึงก่อนเวลาอย่างที่ตั้งใจกันไว้ เพราะถึงเขาจะเป็นลูกเจ้าของบริษัทและเป็นรองประธานบริษัท แต่เขาก็อยากเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับพนักงานและไม่อยากให้คุณพ่อคุณแม่โดนว่าแล้วพาลมาถึงฉันด้วย แฟนฉันน่ารักที่สุดเลย... พอถึงเวลาเริ่มงานพี่ฝ่ายบุคคลก็มาพาฉันไปส่งที
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่31
"ทำไมมินเมื่อยจังเลย""ควรเมื่อยอยู่นะ" "หึ" "หืม?" "ก็มินเล่นไม่พัก""..." "ถ้ารู้ว่าเมาแล้วมินขยันขนาดนี้" "เตอร์จะซื้อมาไว้ที่ห้องสักลังนึง"เพี๊ยะ! มือเล็กของฉันฟาดลงไปที่ต้นแขนแกร่งทันที ก่อนจะมุดตัวลงไปในผ้าห่มปิดใบหน้าที่แดงเป็นมะเขือเทศเพราะความเขินอาย จะไม่ให้ฉันอายได้ยังไง ดูเขาพูดซิ ภาพเมื่อคืนที่ฉันทำลอยมาเป็นฉากฉากเลย แล้วเขาก็พูดออกมาอย่างหน้าตาเฉยพร้อมกับรอยยิ้มกรุ่มกริ่มที่ดูมีความสุขจนน่าหมันไส้อีก แต่อยู่อยู่ฉันก็รู้สึกเหมือนว่าฉันคิดผิด เพราะภายใต้ผ้าห่มสีฟ้าผืนใหญ่มันมีอาวุธร้ายพร้อมรบซ่อนอยู่ ทั้งเขาและฉันตอนนี้ไม่มีเสื้อผ้าปกคลุมกันเลยแม้แต่ชิ้นเดียว ให้ตายเถอะ! จะหนีตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว... "ยัยมิน แกจะไม่ไปฝึกงานที่บริษัทฉันจริงๆ หรอ""ฉันอยากให้แกไปด้วยจะได้ครบแก๊งค์""นั่นสิ ขาดขาเม้าท์ไปหนึ่ง เหงาแย่""ฉันก็อยากไปกับพวกแก""แต่เตอร์อยากให้ฉันไปช่วยทำพีอาร์ที่บริษัทเขา""พวกแกได้หยุดเสาร์อาทิตย์มั้ย""นัดกันไปช๊อปหรือไปกินของอร่อยกันก็ได้""หรือมาเจอกันที่นี่""อยู่ใกล้กันแค่นี่เอง"สองสาวแวะมาหาฉันที่คาเฟ่มินิมินนี่แหล่งกบดานหลักของพวกฉันเพราะเครื่องดื่ม
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่30
สุดท้ายฉันก็ต้องเอาเสื้อแจ๊คเก็ตสีดำของเขามาใส่ทับอีกที เพื่อปกปิดรอยจางจางและเปลี่ยนลุคให้ดูเท่ห์มากขึ้น ส่วนเขาก็ฉันเสื้อเชิ้ตตัวที่ฉันรีดไว้ให้ปลดกระดุมตั้งสามเม็ดโชว์กล้ามหน้าอกแน่นแน่น ทำฉันมองตาขวางจนต้องเอาคืนโดยการโน้มคอเขาลงมาแล้วกัดเข้าที่หน้าอกขาวขาวของเขาจนเป็นรอยฟัน ซึ่งเขาก็ไม่กล้าบ่นอะไรกลับดูชอบใจด้วยซ้ำ แต่ในเมื่อฉันไม่ได้เกิดเขาก็ต้องไม่ได้เกิดเหมือนกัน วินวิน"โห ลลิลแซ่บมากกก""แต่หนูมาย แกเหมือนไปวัดนะ""ผิดปกติมาก""ปกติสุดสุด ฉันแค่อยากเปลี่ยนลุคเป็นสาวเรียบร้อยบ้าง"พอมาถึงร้านเหล้าของเตอร์ เขาก็ขอแวะไปดูความเรียบร้อยในร้านแปปนึง ให้ฉันเดินมาหาเพื่อนๆ ที่โต๊ะวีไอพีที่ประจำของพวกเรา ซึ่งพอเดินมาถึงหนุ่มๆ ก็สั่งเครื่องดื่มพร้อมกับแกล้มรอไว้เรียบร้อยแล้ว ส่วนสองสาววันนี้ฉันขอมอบมงให้ลลิลเป็นสาวแซ่บที่สุด นางมาในชุดเกาะอกหนังสีดำกับกางเกงหนังสั้นสีเดียวกัน ดูมั่นและเปรี้ยวสุดสุด ผิดกับยัยหนูมายที่ปกติจะต้องเป็นสาวแซ่บแต่กลับใส่เสื้อฮู้ดสีดำตัวโคร่งกับกางเกงยีนส์ขาสั้นสีดำ รองเท้าผ้าใบสีขาวจนดูแปลกตาไปเลย ส่วนกายก็แต่งตัวคล้ายๆ เตอร์เป็นปกติ แต่ที่ดูไม่ค่อยปกต
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่29
และแล้ววันชี้ชะตาของพวกเราทั้งหกคนก็มาถึง ฉันรีบตื่นแต่เช้ามาทำอาหารเช้าง่ายๆ อย่างแซนวิชทูน่าแฮมใส่ผักสลัดกับมะเขือเทศเพื่อเพิ่มคุณค่าทางอาหารให้เขาพร้อมกับอเมริกาโน่เย็นแก้วโปรด และไม่ลืมที่จะทำแซนวิชใส่กล่องไปเผื่อเพื่อนอีกสี่คนด้วย เพื่อเป็นกำลังใจให้มีแรงพรีเซนต์และผ่านไปได้ด้วยดีจะได้ไปฉลองพร้อมกัน"เตอร์จะกินแซนวิชเลยมั้ย" "มินป้อน เตอร์จะได้ขับรถสะดวก""ใจดีจัง""อ้าปาก""อร่อย" "ไม่อยากแบ่งให้ไอ้นายกับไอ้กายกิน""ให้พวกมันไปหากินเอง""เอ้า ไม่ได้สิ""เพื่อนนะ" "หวงหมด"พอมาถึงมหาวิทยาลัยฯ ฉันกับเขาก็รีบเดินไปหาเพื่อนๆ ที่นั่งรอกันอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อนมุมเดิมที่เป็นจุดนัดพบ โดยเขาที่สะพายกระเป๋าใส่แมคบุคกับเล่มรายงานทำหน้าที่ถือถุงอาหารเช้าของเพื่อนให้ ส่วนฉันก็ช่วยถือแก้วเก็บความเย็นที่ใส่กาแฟของเราสองคนไว้และรีบก้าวให้ทันเขา พอมาถึงเขาก็รีบแจกขนมให้เพื่อนสาวสองคนไม่ยอมหยิบไปให้สองหนุ่ม ฉันจึงต้องกดดันเขาด้วยสายตาอำมหิตของฉัน จนเขาชักสีหน้างอแงทำปากจิ๊จ๊ะแล้วก็ยอมแบ่งให้อีกสองหนุ่มโดนการโยนไปให้ดีที่นายกับกายรับไว้ทันไม่อย่างนั้นอดกินกันแน่ๆ ฉันจึงชี้นิ้วอย่างคาดโทษใส่เขาขอ
บางทีคุณอาจจะชอบ
คลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn26.9K viewsแรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์44.3K viewsคลั่งรักสุดใจของนายCEO
นครแสงจันทร์74.1K viewsภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2
ไห่ถาง14.2K viewsแค้นฝังรัก
ไรท์โส1.1K viewsบ่วงรัก บ่วงเสน่หา
เตชิตา18 viewsปราบพยศหงส์
M. Wanisa 42 viewsเด็กก็รักเป็นไหมพี่
Plearn92.0K views
