LOGINShare
บทที่8
Last Updated:
2024-12-11 11:14:28เป็นคำถามที่ผมแค่แกล้งลองถามเธอไป ยังไม่ได้ต้องการคำตอบจากเธอตอนนี้ ผมจึงเฉไฉหยิบชามข้าวต้มของเราสองคนที่ทานเสร็จแล้วไปเก็บในครัวแทน แล้วเดินกลับไปหาเธอที่นั่งทำหน้าเอ๋ออยู่ที่เดิม
"ไปอาบน้ำก่อนนะ ยัยซื่อบื่อ" ก่อนจะใช้มือสากหนาของผมผลักศีรษะเธอเบาเบา "เตอร์ไปนั่งเล่นเกมส์รอที่ร้านกาแฟชั้น3นะ" "กลับก่อนก็ได้นะเตอร์" "จะรอ" "แกกับเตอร์นี่ ใช่แฟนมั๊ย พูด!!" ทันทีที่ฉันเดินเข้ามาหาสองสาว ยัยมายที่มาในลุคลูกคุณแบบที่นางชอบ ก็ยิงคำถามใส่ฉันไม่ปล่อยให้ฉันหายเหนื่อยก่อนบ้างเลย "แฟนอะไร ใครแฟน ก็เพื่อนกันป๊ะ" ฉันตอบไปแบบนั้นถึงแม้จะเสียงสูงไปสักหน่อยเพราะแอบหวั่นไหวกับคำถาม แต่มันก็คือเรื่องจริงนี่นา... "เพื่อนแบบใดก่อน" ลลิลนี่ก็อีกคนเอากับเขาด้วย อยากจะขอหยิกแก้มกลมๆ ของนางกลางห้างดังให้หายหมันเขี้ยวสักที "แบบพวกแกสองคนนี่แหละ ป่ะ รีบไปช๊อปกันดีกว่า" ฉันเนียนเปลี่ยนเรื่องทันที แล้วจูงมือนักข่าวสาวสุดสวยทั้งสองคนเดินเข้าเคาเตอร์แบรนด์ดัง ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นที่พวกเรานัดกันไว้ "โก โก" "มิน แกลองใส่ชุดนี้สิ" ยัยมายผู้รับบทสไตล์ลิสให้ฉันกับลลิลเดินถือชุดเดรสเกาะอกกระโปรงจั๊มสั้นสีชมพูพร้อมกับบราเซอร์สีเดียวกันของแบรนด์ส่งมาให้ฉัน ส่วนของลลิลเป็นเสื้อครอปตัวสั้นสีดำกับกางเกงขาสั้นเอวสูง ลุคมั่นมั่นแต่แอบเปรี้ยวดูเข้ากันกับนาง "มันเหมาะกับแกมากกว่านะมาย แกลองเองสิ" "ฉันเล็งอีกชุดนึงเอาไว้ แต่อยากเห็นแกใส่สไตล์แบบนี้บ้างอ่ะมิน ไปลองเร็ว" ไหนๆ ก็มาแล้ว ได้ลองชุดสวยสวยก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่เสียเที่ยว ฉันจึงยื่นมือไปรับชุดมาถือไว้ก่อนจะเดินไปห้องลองเสื้อ จากนั้นก็เปลี่ยนหมุนไปหมุนมาหน้ากระจกเพื่อดูความเรียบร้อย ก่อนจะเดินออกมาโพสต์ด้วยท่าทางนางแบบพร้อมกับยัยลลิล ชุดที่หนึ่งผ่านไป ชุดที่สอง สาม และสี่ ก็ตามมา เสียงหัวเราะคิกคักตลอดเวลาของพวกเรา ทำพนักงานในร้านหันมามองแล้วอมยิ้มไปกับพวกฉัน ตึ๊ง ตึ๊ง ตึ๊ง... เสียงแจ้งเตือนข้อความของผมดังขึ้นรัวๆ ทำให้ผมรีบออกจากเกมส์แล้วเปิดเข้าไปดูในทันที เพราะเมื่อวันก่อน ผมแอบทักหลังไมค์ไปหามายให้ช่วยดูเรื่องชุดของยัยซื่อบื่อที่จะใส่ให้ไอ้หมอนั่นถ่ายรูป และต้องส่งมาให้ผมแสกนก่อนทุกชุด โจทย์ของผมที่ให้การบ้านเพื่อนไป ก็ไม่ได้ยากอะไร แค่... ห้ามสั้น ห้ามเกาะอก สายเดี่ยวได้แต่สายห้ามเส้นเล็กจนดูขาดง่าย กางเกง ถ้าเป็นขาสั้นขอแบบพอดีพอดีให้ดูน่ารัก แต่จะดีมากถ้าเป็นกางเกงขายาวหรือกระโปรงยาว ผมแค่เป็นห่วง ถ้าเกิดถ่ายกันกลางแจ้งเจอแดดแรงแรงขาของยัยซื่อบื่อจะคล้ำผิวของเธอจะหมอง ลำบากให้ผมต้องพาไปทำสปาผิวเป็นเพื่อนอีก 'หึ' มุมปากผมยกยิ้มขึ้นบางเบาที่เห็นรูปของเธอก่อนจะกดบันทึกทุกรูปที่มายส่งมาเข้าแกลอรี่ลับของผมที่แอบเก็บเอาไว้ ก่อนจะเข้าแอพลิเคชั่นธนาคารกดตัวเลขห้าหลักให้กับค่าเหนื่อยของมาย ติ๊ง เสียงแจ้งเตือนข้อความในโทรศัพท์มือถือหนูมายอย่างฉันดังขึ้น พอเปิดเข้าไปดูทำเอาลูกคุณอย่างฉันตาลุกวาว ค่อยหายเหนื่อยหน่อย "อิอิ" 14/08/67 15:35 บช X-0123 รับโอนจาก X-8899 50,000.00 วันที่ติวเตอร์ทักข้อความส่วนตัวมาหาฉัน ฉันก็แอบงงนิดหน่อย เพราะปกติเตอร์จะไม่ทักส่วนตัวหาฉันหรือลลิลเลย มีแค่คุยกันในห้องแชทกลุ่ม ซึ่งส่วนใหญ่เตอร์อ่านแต่ไม่ตอบ ไม่เหมือนกับนายนั่นที่ชอบทักมากวนฉันตลอดเวลา จริงๆ ฉันก็ไม่ได้แปลกใจอะไรมากกับเรื่องที่เตอร์ขอให้ฉันช่วย เพราะฉันก็แอบดูคู่นี้อยู่ห่างห่างอย่างห่วงห่วงมาสักพัก แต่โจทย์ของเตอร์ยาวมาก ยาวจนพอฉันอ่านจบถึงกับต้องยกยาดมกระปุกสีเขียวขึ้นมาดมอยู่หลายนาที "ฮือ แต่ละมื้อ แต่ละเดย์ของหนูมาย" "มิน มาย ลลิลกลับก่อนนะ มีธุระต่อหน่ะ" "ได้สิ ฉันก็นัดทานข้าวเย็นกับคุณพ่อคุณแม่ไว้เหมือนกัน" "งั้นแยกกันตรงนี้เนอะ" ฉันแอบเสียดายนิดหน่อยใจลึกลึกก็อยากเดินเล่นต่อ แต่อีกใจก็เป็นห่วงคนที่นั่งรออยู่ ไม่รู้ว่าป่านนี้จะมีอะไรตกถึงท้องบ้างรึยัง ว่าแล้ว... ฉันรีบเดินไปหาเขาก่อนดีกว่าแล้วค่อยชวนไปหาอะไรกินกัน คนเยอะชะมัด เขาไปนั่งแอบอยู่ตรงไหนนะ ก่อนที่สายตาของฉันจะเหลือบไปเห็นแผ่นหลังแกร่งที่ดูคุ้นตานั่งดูโทรศัพท์มือถืออยู่ แต่เหมือนมีสาวสวยหุ่นแซ่บนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเขา ใครกันนะ "เตอร์" ถึงปากของฉันจะเรียกชื่อเขา แต่สายตาฉันมันพยายามเหล่มองสาวแซ่บอีกคน "มิน มะ เตอร์ช่วย" เขารีบลุกขึ้นยืน เอามือถือใส่กระเป๋ากางเกงด้านหลัง แล้วแย่งของในมือฉันไปถือไว้ "หิวมั๊ย นี่มินรีบสุดสุดเลยนะ" "เกือบสี่ชั่วโมง บอกรีบ" ปึก! ฉันหันไปถลึงตาใส่เขาทันที ขนาดมือถือของพะรุงพะรัง ยังใช้มันมากระแทกที่ก้นกลมของฉันอีก คนยิ่งเยอะๆ อยู่ คอยดูนะ ถึงห้องเมื่อไหร่ฉันจะกระโดดกัดหูเขาเพื่อแก้แค้นให้ดู รอเลยเตอร์! "ชาบูมั๊ย เตอร์หิว" "อืม ไปสิ" "ว่าแต่ สาวที่นั่งตรงข้ามเตอร์ ใครอะ" ฉันที่เก็บความสงสัยไว้ไม่ไหวจึงถามออกไป "แค่มาขอแชร์โต๊ะ หึงเตอร์หรอ" เขาหันมามองฉันด้วยสายตาวิบวับกรุ่มกริ่ม "ใครหึง ไม่มีนะ" "คร้าบบบ ไม่มีครับ หึ" "ชิ" เขาดูอารมณ์ดีจนฉันอดหมันไส้ไม่ได้ ระหว่างทางที่เราสองคนเดินตรงไปที่ร้านชาบู ฉันเห็นว่ามีสายตาหวานหวานของสาวสาวส่งมาให้เขาตลอดทาง ทำฉันแอบเบะปากกลอกตามองบนอยู่บ่อยครั้ง #เอ็นดูหนูมาย #อ่านเพลินๆ เน้นฟิลกูดๆ ขำๆกันเนอะ 💚 #ตั้งแต่พรุ่งนี้ พบกันวันละ1ตอนยาวนะคะ หวังว่านิยายของไรท์จะช่วยฮิลใจ และสร้างฟิลกู้ดเล็กๆให้รี้ดนะคะ ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้กันนะคะ
Latest chapter
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่34
หลังจากวันนั้นที่เขาขอฉันแต่งงาน งานแต่งของเราสองคนก็ถูกจัดขึ้นหลังจากนั้นสองเดือนทันทีที่เราฝึกงานเสร็จ เราเลือกหนึ่งในโรงแรมของกายเป็นสถานที่จัดงาน เชิญแขกและญาติผู้ใหญ่ของสองครอบครัวมาร่วมงานเกือบพันคน มีหนูมายกับลลิลเป็นเพื่อนเจ้าสาวแสนสวยของฉัน ส่วนเขาก็มีสองหนุ่มอย่างนายกับกายเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว วันนั้นเป็นวันที่เราสองคนมีความสุขมากอีกวันหนึ่ง เพราะนอกจากจะเป็นวันแต่งงานของเราสองคนแล้วยังเป็นวันรวมตัวของคนที่เรารัก และเป็นวันที่ป๊า มามี๊ คุณพ่อ คุณแม่ ของเรายิ้มกว้างกว่าวันไหนๆแต่เพราะว่าเตอร์ลางานได้แค่ห้าวันเพราะต้องกลับมาเตรียมงานขยายสาขาในต่างประเทศ และเขาก็อยากจะพาฉันไปแก้ตัวที่ตอนครบรอบหนึ่งเดือนพาฉันไปแบบกระทันหันด้วย เราเลยตัดสินใจไปฮันนีมูนกันที่ญี่ปุ่น และการแช่ออนเซนมองดูน้องฟูจิ คือหนึ่งในแพลนของฉันกับเขา แต่ก็ต้องแอบลุ้นกันอีกทีว่าเราสองคนจะเป็นผู้โชคดีได้เห็นน้องฟูจิแบบคนอื่นหรือเปล่าและคำตอบก็คือ เราเป็นผู้โชคดี เหมือนอย่างในตอนนี้ที่ฉันกำลังนอนพิงอกแกร่งอยู่ในบ่อออนเซนส่วนตัวมองดูน้องฟูจิที่ออกมาให้เรายลโฉมโดยไม่มีเมฆมาปิดบังเลยสักนิด... "มิน เตอร์อยากมีเบบี๋"
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่33
"ถ่ายงานให้เตอร์ทั้งวัน เหนื่อยมั้ย""ไม่เหนื่อยนะ มินสนุก""แต่...""ขอค่าตัวด้วยค่ะบอส""ค่าตัวแพง ผมไม่มีจ่ายหรอกครับ""โห นี่มินทำงานฟรีหรอเนี่ย""เสียใจจัง""หึ" "เตอร์ขอจ่ายค่าจ้างเป็นดินเนอร์มื้อพิเศษแทนได้มั้ย""อืม..." "นี่ถ้าไม่ใช่เตอร์ มินไม่ยอมหรอกนะ""ขอบคุณครับผม"ฟอดผมนั่งรอเธอที่กำลังอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดที่ผมออกแบบและสั่งตัดมาให้เธอโดยเฉพาะ เดรสสั้นเกาะอกขนนกสีฟ้าพาสเทลพร้อมรองเท้าแก้วส้นสูงรัดข้อ ที่ดูเข้ากันกับผมในเสื้อเชิ้ตคอจีนสีฟ้าพาสเทลเฉดเดียวกัน เพื่อพาไปดินเนอร์ที่โรงแรมหรูบนตึกที่สูงที่สุดของประเทศซึ่งผมขอปิดโซนเพื่อเธอโดยเฉพาะ พอเสียงประตูเปิดขึ้น พร้อมกับการปรากฎตัวของร่างบางน่าทะนุถนอมที่กำลังยืนส่งยิ้มให้ผม ใบหน้าของเธอถูกเติมแต่งด้วยเครื่องสำอางบางเบาเผยผิวใสสุขภาพดี ปากอวบอิ่มถูกทาด้วยลิปสติกสีชมพูพีช เส้นผมสีน้ำตาลคาราเมลตรงสวยดูมีน้ำหนักปกคลุมไหล่มนเล็กน้อยราวกับไม่ได้ตั้งใจ เสริมความน่ารักด้วยเดรสสีโปรดของเธอ ผมไม่รอช้าที่จะเดินไปใส่สร้อยทองคำขาวมีจี้เป็นไข่มุกเม็ดเล็กที่ผมหยิบเตรียมมาถือไว้ที่ลำคอขาวของเธอจากด้านหลัง พร้อมกับจุมพิตลงไหล่
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่32
เช้าวันแรกของการฝึกงาน ฉันต้องตื่นเช้ากว่าปกติ เพื่อเตรียมอาหารเช้าง่ายๆ อย่างแซนวิชทูน่าสลัดและชงกาแฟสำหรับเราสองคนไว้กินกันในรถเหมือนตอนที่ไปมหาวิทยาลัยฯ ก่อนจะไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนักศึกษาที่ดูเรียบร้อยเพราะไม่อยากให้ใครว่าได้ทีหลังว่าไม่เหมาะสมเดี๋ยวจะกระทบไปถึงเขา"มิน เสร็จยัง""จะเสร็จแล้ว ขอห้านาที""ไม่ต้องสวยมากหรอก""เตอร์ไม่อยากให้ใครมอง""เอ้า""มีแฟนสวยเตอร์ต้องดีใจสิ""เตอร์ดีใจ แต่อยากเก็บไว้คนเดียว""ถ้าแต่งงาน เตอร์จะให้มินอยู่แต่บ้าน""ไม่ได้สิ ร้านมินละ""มินตอบตกลงแล้วนะ""ห๊ะ""หึ" ฟอดฉันหลงกลเขาอีกแล้วสินะ พอดูเรียบร้อยแล้วว่าไม่ได้ลืมอะไร เขาก็จูงมือฉันและแย่งกระเป๋าของฉันไปสะพายไว้เองจนฉันแอบคิดว่าวันเกิดเขาปีหน้าฉันจะซื้อให้เขาสักใบนึงน่าจะดี โชคดีที่เช้านี้ถนนค่อนข้างโล่งรถไม่ค่อยติด ทำให้เราสองคนมาถึงก่อนเวลาอย่างที่ตั้งใจกันไว้ เพราะถึงเขาจะเป็นลูกเจ้าของบริษัทและเป็นรองประธานบริษัท แต่เขาก็อยากเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับพนักงานและไม่อยากให้คุณพ่อคุณแม่โดนว่าแล้วพาลมาถึงฉันด้วย แฟนฉันน่ารักที่สุดเลย... พอถึงเวลาเริ่มงานพี่ฝ่ายบุคคลก็มาพาฉันไปส่งที
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่31
"ทำไมมินเมื่อยจังเลย""ควรเมื่อยอยู่นะ" "หึ" "หืม?" "ก็มินเล่นไม่พัก""..." "ถ้ารู้ว่าเมาแล้วมินขยันขนาดนี้" "เตอร์จะซื้อมาไว้ที่ห้องสักลังนึง"เพี๊ยะ! มือเล็กของฉันฟาดลงไปที่ต้นแขนแกร่งทันที ก่อนจะมุดตัวลงไปในผ้าห่มปิดใบหน้าที่แดงเป็นมะเขือเทศเพราะความเขินอาย จะไม่ให้ฉันอายได้ยังไง ดูเขาพูดซิ ภาพเมื่อคืนที่ฉันทำลอยมาเป็นฉากฉากเลย แล้วเขาก็พูดออกมาอย่างหน้าตาเฉยพร้อมกับรอยยิ้มกรุ่มกริ่มที่ดูมีความสุขจนน่าหมันไส้อีก แต่อยู่อยู่ฉันก็รู้สึกเหมือนว่าฉันคิดผิด เพราะภายใต้ผ้าห่มสีฟ้าผืนใหญ่มันมีอาวุธร้ายพร้อมรบซ่อนอยู่ ทั้งเขาและฉันตอนนี้ไม่มีเสื้อผ้าปกคลุมกันเลยแม้แต่ชิ้นเดียว ให้ตายเถอะ! จะหนีตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว... "ยัยมิน แกจะไม่ไปฝึกงานที่บริษัทฉันจริงๆ หรอ""ฉันอยากให้แกไปด้วยจะได้ครบแก๊งค์""นั่นสิ ขาดขาเม้าท์ไปหนึ่ง เหงาแย่""ฉันก็อยากไปกับพวกแก""แต่เตอร์อยากให้ฉันไปช่วยทำพีอาร์ที่บริษัทเขา""พวกแกได้หยุดเสาร์อาทิตย์มั้ย""นัดกันไปช๊อปหรือไปกินของอร่อยกันก็ได้""หรือมาเจอกันที่นี่""อยู่ใกล้กันแค่นี่เอง"สองสาวแวะมาหาฉันที่คาเฟ่มินิมินนี่แหล่งกบดานหลักของพวกฉันเพราะเครื่องดื่ม
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่30
สุดท้ายฉันก็ต้องเอาเสื้อแจ๊คเก็ตสีดำของเขามาใส่ทับอีกที เพื่อปกปิดรอยจางจางและเปลี่ยนลุคให้ดูเท่ห์มากขึ้น ส่วนเขาก็ฉันเสื้อเชิ้ตตัวที่ฉันรีดไว้ให้ปลดกระดุมตั้งสามเม็ดโชว์กล้ามหน้าอกแน่นแน่น ทำฉันมองตาขวางจนต้องเอาคืนโดยการโน้มคอเขาลงมาแล้วกัดเข้าที่หน้าอกขาวขาวของเขาจนเป็นรอยฟัน ซึ่งเขาก็ไม่กล้าบ่นอะไรกลับดูชอบใจด้วยซ้ำ แต่ในเมื่อฉันไม่ได้เกิดเขาก็ต้องไม่ได้เกิดเหมือนกัน วินวิน"โห ลลิลแซ่บมากกก""แต่หนูมาย แกเหมือนไปวัดนะ""ผิดปกติมาก""ปกติสุดสุด ฉันแค่อยากเปลี่ยนลุคเป็นสาวเรียบร้อยบ้าง"พอมาถึงร้านเหล้าของเตอร์ เขาก็ขอแวะไปดูความเรียบร้อยในร้านแปปนึง ให้ฉันเดินมาหาเพื่อนๆ ที่โต๊ะวีไอพีที่ประจำของพวกเรา ซึ่งพอเดินมาถึงหนุ่มๆ ก็สั่งเครื่องดื่มพร้อมกับแกล้มรอไว้เรียบร้อยแล้ว ส่วนสองสาววันนี้ฉันขอมอบมงให้ลลิลเป็นสาวแซ่บที่สุด นางมาในชุดเกาะอกหนังสีดำกับกางเกงหนังสั้นสีเดียวกัน ดูมั่นและเปรี้ยวสุดสุด ผิดกับยัยหนูมายที่ปกติจะต้องเป็นสาวแซ่บแต่กลับใส่เสื้อฮู้ดสีดำตัวโคร่งกับกางเกงยีนส์ขาสั้นสีดำ รองเท้าผ้าใบสีขาวจนดูแปลกตาไปเลย ส่วนกายก็แต่งตัวคล้ายๆ เตอร์เป็นปกติ แต่ที่ดูไม่ค่อยปกต
(ห้าม) รักเพื่อนสนิท บทที่29
และแล้ววันชี้ชะตาของพวกเราทั้งหกคนก็มาถึง ฉันรีบตื่นแต่เช้ามาทำอาหารเช้าง่ายๆ อย่างแซนวิชทูน่าแฮมใส่ผักสลัดกับมะเขือเทศเพื่อเพิ่มคุณค่าทางอาหารให้เขาพร้อมกับอเมริกาโน่เย็นแก้วโปรด และไม่ลืมที่จะทำแซนวิชใส่กล่องไปเผื่อเพื่อนอีกสี่คนด้วย เพื่อเป็นกำลังใจให้มีแรงพรีเซนต์และผ่านไปได้ด้วยดีจะได้ไปฉลองพร้อมกัน"เตอร์จะกินแซนวิชเลยมั้ย" "มินป้อน เตอร์จะได้ขับรถสะดวก""ใจดีจัง""อ้าปาก""อร่อย" "ไม่อยากแบ่งให้ไอ้นายกับไอ้กายกิน""ให้พวกมันไปหากินเอง""เอ้า ไม่ได้สิ""เพื่อนนะ" "หวงหมด"พอมาถึงมหาวิทยาลัยฯ ฉันกับเขาก็รีบเดินไปหาเพื่อนๆ ที่นั่งรอกันอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อนมุมเดิมที่เป็นจุดนัดพบ โดยเขาที่สะพายกระเป๋าใส่แมคบุคกับเล่มรายงานทำหน้าที่ถือถุงอาหารเช้าของเพื่อนให้ ส่วนฉันก็ช่วยถือแก้วเก็บความเย็นที่ใส่กาแฟของเราสองคนไว้และรีบก้าวให้ทันเขา พอมาถึงเขาก็รีบแจกขนมให้เพื่อนสาวสองคนไม่ยอมหยิบไปให้สองหนุ่ม ฉันจึงต้องกดดันเขาด้วยสายตาอำมหิตของฉัน จนเขาชักสีหน้างอแงทำปากจิ๊จ๊ะแล้วก็ยอมแบ่งให้อีกสองหนุ่มโดนการโยนไปให้ดีที่นายกับกายรับไว้ทันไม่อย่างนั้นอดกินกันแน่ๆ ฉันจึงชี้นิ้วอย่างคาดโทษใส่เขาขอ
You may also like
คู่หมั้นสุดหวงของท่านอ๋องกระหายเลือด
ชาไทยเย็น37.2K viewsนางบำเรอ BAD GUY
ลำเจียก45.0K viewsสัมพันธ์ลับ(รัก)ประธานพันล้าน
เพลงมีนา16.8K viewsไลฟ์สดสยองขวัญ
เด็กสาวผู้กลืนกินวิญญาณ33.9K viewsหมอมาดนิ่งกับยัยวิศวะมาดดุ
กะหล่ำหมี657 viewsแผนร้ายพ่ายบ่วงรัก
ปังจัง61 viewsยัยหัวหน้าสุดโหด…ที่รัก
ลินย์ไนท์ {Linnknight}1.1K viewsยั่วรักสามีนิตินัย
ชะนีติดมันส์6.9K views
