แชร์

ตอนที่ 20 เข้าใจผิด

ผู้เขียน: เธียรนรา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-13 22:40:12

“ผลตอบรับดีกว่าที่คิดนะเนี่ย” มนใช้นิ้วเลื่อนดูความคิดเห็นใต้คลิปที่ถูกเผยแพร่ออกไปอย่างพึงพอใจ “นางฟ้าพลาสติกบ้างแหละ นางฟ้าตกนรกบ้างแหละ นางเอกปลอมบ้าง สวยแต่เปลือก ฉันล่ะสะใจจริง ๆ”

“แบบนี้เราจะไม่ถูกฟ้องใช่ไหมอะ” วิถามด้วยสีหน้าเป็นกังวล

“ถ้าพี่เขาฟ้องฉัน ฉันจะฟ้องหมิ่นประมาทกลับเอาเรื่องที่พี่เขาไปปล่อยข่าวปลอมของฉันในเว็บบอร์ดของคณะ” ฉันว่าอย่างเอาเรื่อง วิพยักหน้ารับก่อนจะชะโงกหน้าไปอ่านความคิดเห็นพร้อมกับมน

“มีคนขอโทษแกเต็มเลย เราว่าได้ผลจริง ๆ แหละ” วิยกยิ้มอย่างดีใจ

“ก็ขอให้เป็นอย่างนั้นเถอะ ป่านนี้พี่เมนิลจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้”

“คนเรามีความผิดมันก็ต้องร้อนรุ่มอยู่แล้วปะที่แกยังอยู่ได้เพราะว่าแกไม่ผิดไง” มนว่า

“แกไปรู้อะไรมา” วิเอ่ยถามคิ้วขมวด ฉันเองก็หันไปมองมนด้วยความอยากรู้

“ได้ข่าวว่าพี่เมนิลจะดร็อปอะ”

“ดร็อปเลยเหรอ พวกเราเล่นแรงเกินไปเปล่าวะ” ฉันเอ่ยถามอย่างไม่แน่ใจ ไม่นึกว่าพี่เมนิลจะทนไม่ไหวจนถึงขั้นต้องไปพักการเรียน

“พี่เขาก็แค่เล่นบทเหยื่อ ที่เขาเล่น
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • อคิราห์คนคลั่งรัก   ตอนที่ 24 เรียนจบ

    “หยุดยาวนี้ไปเที่ยวทะเลกันไหม” ฉันพลิกตัวมานอนค่ำบนเตียงนอนในขณะที่เพื่อนของฉันอีกสองคนกำลังนอนเปื่อย ๆ ในห้องนอน คอนโดฯ ของมน เจ้าของห้องนอนไถโซเชียลไปมาในขณะที่วิกำลังนอนอ่านหนังสืออย่างเบื่อหน่าย “พ่อฉันอะไม่เท่าไร แต่พ่อแกกับพ่อวิจะให้ไปเหรอ” มนเลิกคิ้วพลางเอ่ยถามทั้งฉันและวิ “หยุดยาวป๊าไปต่างประเทศ แอบไปเขาก็ไม่รู้หรอก” วิพูดพร้อมกับปิดหนังสือในมือลงเพื่อหันมาให้ความสนใจ “ใครสั่งใครสอนให้ลูกฉันเป็นเด็กใจแตกเนี่ย” มนเอ่ยแซว แต่กับเรียกสายตาของฉันและวิให้หันไปจ้องมองจนคนที่ถูกจับจ้องกระพริบตาถี่รัวอย่างประหม่า “แล้วแกล่ะนิดา พ่อแกให้ไปเหรอ” “พี่คิณบอกว่าจะไปขอพ่อให้” “แกคิดว่าพี่คิณจะขอพ่อแกได้เหรอ พ่อแกเขาก็ดูไม่ค่อยปลื้มที่แกมีแฟนสักเท่าไรนะ ถ้าไม่ติดที่เกรงใจแม่แกอะ” วิว่าอย่างขำขัน ฉันเองก็ขำพอกัน พ่อฉันหวงฉันมาก ๆ ฉันเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม แต่พอแม่เล่าให้ฟังฉันก็กระจ่างแจ้งเลย เพราะตอนเป็นวัยรุ่นพ่อเจ้าชู้มาก ๆ พ่อเลยกลัวว่ากรรมจะตามสนองกลัวว่าฉันจะเจอผู้ชายที่ไม่ดี แต่แม่ก็ได้ล้างบาปใ

  • อคิราห์คนคลั่งรัก   ตอนที่ 23 เข้าใจ

    “อยากไปเที่ยวทะเลชะมัดเลย” ฉันไถหน้าจอโทรศัพท์มือถือดูโซเชียลไปมาอย่างเบื่อหน่าย ตอนนี้ฉันสอบเสร็จหมดแล้วเตรียมที่จะขึ้นปีสองอย่างสมบูรณ์ ส่วนพี่คิณน่ะเหรอก็วุ่นอยู่กับโปรเจกต์จบจนแทบจะไม่มีเวลาแม้แต่จะนอนพักเสียด้วยซ้ำ “ไว้พี่เรียนจบแล้ว เราไปด้วยกันนะคะ” พี่คิณยกยิ้มมุมปากพลางยกมือขึ้นมาลูบหัวฉันเบา ๆ “ฉันอยากให้พี่ไปพักผ่อน ทำไมถึงได้ลากฉันมาดูหนังได้ล่ะคะเนี่ย” ฉันเลิกคิ้วขึ้นถาม ถึงแม้ในใจจะดีใจมากก็ตามที “ช่วงนี้เราไม่ค่อยมีเวลาได้อยู่ด้วยกันเลย พี่เลยหาเวลามาอยู่กับหนูไงคะ” “แฟนใครเนี่ยน่ารักจัง” ฉันกอดแขนของคนพี่พลางซบใบหน้าลงกับไหล่แกร่ง ช่วงนี้พี่คิณดูผอมลงหรือเปล่านะ ต้องเป็นเพราะพักผ่อนไม่พอแน่ ๆ “ไปดูหนังกันเถอะครับ หนังจะเข้าแล้ว” “โอเคค่ะ” พี่คิณพาฉันเดินเข้ามาในโรงหนัง พวกเรานั่งดูภาพยนตร์จนจบเรื่องก่อนจะเดินออกมาจากโรงหนัง หนังเรื่องเมื่อกี้เป็นหนังที่ฉันอยากดูมากแล้วพี่คิณก็ตามใจพาฉันมาดูเพราะรู้ว่าฉันชอบดูหนังผีมากแค่ไหนถึงพี่คิณจะแอบกลัวผีอยู่หน่อย ๆ ในโรงหนังเมื

  • อคิราห์คนคลั่งรัก   ตอนที่ 22 สัญญานะคะ

    ฉันค่อย ๆ เปิดเปลือกตาขึ้นมาอย่างเชื่องช้า สายตาพร่ามัวมองเพดานห้องสีขาวที่ลอยไปมาในอากาศก่อนจะกลับมารวมกันจนเห็นเป็นภาพได้ชัดเจน ฉันขยับตัวเล็กน้อยเพื่อขจัดความเมื่อยล้าแต่กับถูกแรงรัดจากวงแขนของใครบางคนดึงร่างกายเปลือยเปล่าภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันเข้ามาแนบชิดเนื้อหนังอุ่น เดี๋ยวนะ ที่เมื่อคืนฝันว่างูรัดไม่ใช่งูจริง ๆ หรอกเหรอ ฉันลืมตาโพลงขึ้นมาอย่างตกตะลึงสายตาก้มลงมองร่างกายของตัวเองที่ขลุกอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนาก่อนจะบกมือขึ้นมาหยิบมันขึ้นอย่างลุ้นระทึก ร่างกายเปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าปกคลุมทั้งฉันและชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้าง ๆ ยิ่งตรอกย้ำว่าเมื่อคืนนั้นเป็นเรื่องจริง บทเพลงรักอันเร่าร้อนที่ถูกบรรเลงขึ้นเมื่อคืนมันเป็นเรื่องจริง เมื่อฉันตั้งสตินึกถึงเรื่องเมื่อคืนขึ้นมาอย่างแจ่มชัด ใบหน้าของฉันก็ร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างกับมีแสงแดดมาส่องหน้า “พี่คิณคะ” ฉันเขย่าปลุกอีกฝ่าย “อือ” พี่คิณส่งเสียงครางต่ำในลำคออย่างไม่พอใจยิ่งซุกใบหน้าเข้ากับซอกคอของฉัน ลมหายใจอุ่นรินรดต้นคอเสียจนมันจั๊กจี้ในหัวใจ “ตื่น

  • อคิราห์คนคลั่งรัก   ตอนที่ 21 คืนนี้

    ฉันจ้องมองรุ่นพี่สาวที่ยืนเขย่งกอดคอพลางซบลงบนแผ่นหลังกว้างของแฟนหนุ่มของฉัน ฉันคงไม่ได้นึกร้อนอกร้อนใจมากขนาดนี้หากไม่ได้รับคำเตือนจากศัตรูหัวใจอย่างพี่เมนิลมาก่อนหน้านี้ ยิ่งแล้วใหญ่เมื่อหญิงสาวคนนั้นคือพี่ธิดา “พี่คิณคะ” ฉันรีบเดินเข้าไปก่อนจะดึงแขนของพี่คิณออกมาพี่ธิดาที่ปรือตาขึ้นมามองอย่างงุนงงส่งยิ้มมาให้ฉันก่อนจะปล่อยแขนจากพี่คิณแล้วเดินเข้ามาจับแขนทั้งสองข้างของฉันไว้ ใบหน้าแดงก่ำจากฤทธิ์ของสุราส่องกระทบกับแสงไฟในร้าน “น้องนิดา วันนี้สวยมาก ๆ เลยนะคะ เล่นเอาซะสายตาไอ้คิณมันมัวไปหมดแล้ว” น้ำเสียงงัวเงียของคนเมาพลางเข้ามาซบฉัน ฉันเงยหน้าขึ้นมามองพี่คิณด้วยสีหน้างุนงง “เวลามันเมาแล้วมันก็เป็นอย่างนี้แหละ อ้อนไปทั่ว” “กูโทร.รายงานแล้ว อีกสักพักคงมา” พี่มิลหัวเราะขบขันอย่างที่ฉันไม่ค่อยเข้าใจนัก “เรามีอะไรหรือเปล่า” “เอ่อ... หนูปวดหัวค่ะอยากกลับบ้านแล้ว” “เมาแล้วเหรอ” พี่คิณเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงก่อนจะเดินเข้ามาแกะตัวพี่ธิดาออกจากตัวฉันก่อนจะดันไปหาพี่คิดที่ยืนด

  • อคิราห์คนคลั่งรัก   ตอนที่ 20 เข้าใจผิด

    “ผลตอบรับดีกว่าที่คิดนะเนี่ย” มนใช้นิ้วเลื่อนดูความคิดเห็นใต้คลิปที่ถูกเผยแพร่ออกไปอย่างพึงพอใจ “นางฟ้าพลาสติกบ้างแหละ นางฟ้าตกนรกบ้างแหละ นางเอกปลอมบ้าง สวยแต่เปลือก ฉันล่ะสะใจจริง ๆ” “แบบนี้เราจะไม่ถูกฟ้องใช่ไหมอะ” วิถามด้วยสีหน้าเป็นกังวล “ถ้าพี่เขาฟ้องฉัน ฉันจะฟ้องหมิ่นประมาทกลับเอาเรื่องที่พี่เขาไปปล่อยข่าวปลอมของฉันในเว็บบอร์ดของคณะ” ฉันว่าอย่างเอาเรื่อง วิพยักหน้ารับก่อนจะชะโงกหน้าไปอ่านความคิดเห็นพร้อมกับมน “มีคนขอโทษแกเต็มเลย เราว่าได้ผลจริง ๆ แหละ” วิยกยิ้มอย่างดีใจ “ก็ขอให้เป็นอย่างนั้นเถอะ ป่านนี้พี่เมนิลจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้” “คนเรามีความผิดมันก็ต้องร้อนรุ่มอยู่แล้วปะที่แกยังอยู่ได้เพราะว่าแกไม่ผิดไง” มนว่า “แกไปรู้อะไรมา” วิเอ่ยถามคิ้วขมวด ฉันเองก็หันไปมองมนด้วยความอยากรู้ “ได้ข่าวว่าพี่เมนิลจะดร็อปอะ” “ดร็อปเลยเหรอ พวกเราเล่นแรงเกินไปเปล่าวะ” ฉันเอ่ยถามอย่างไม่แน่ใจ ไม่นึกว่าพี่เมนิลจะทนไม่ไหวจนถึงขั้นต้องไปพักการเรียน “พี่เขาก็แค่เล่นบทเหยื่อ ที่เขาเล่น

  • อคิราห์คนคลั่งรัก   ตอนที่ 19 ใส่ร้าย

    “เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ” หลังจากพี่คิณเล่าจนจบฉันก็ยกมือขึ้นมาปิดหน้าปิดตาของตัวเองอย่างเขินอาย นี่ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าคนที่ฉันชอบจะชอบฉันก่อนที่ฉันจะรู้ตัวว่าชอบพี่เขาด้วยซ้ำ “พี่คิณคะ” ฉันพูดเสียงอู้อี้ทั้งที่ฝ่ามือยังคงแนบใบหน้า “ครับ” พี่คิณตอบรับจากเบาะคนขับ ตอนนี้รถยนต์ของพี่คิณจอดดับเครื่องอยู่ที่ด้านหน้าบ้านของฉันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว “ขอบคุณนะคะ” ฉันหันกลับมามองคนพี่พลางเอามือทั้งสองข้างออก “หนูรู้สึกโชคดีมากจริง ๆ” “พี่เองก็รู้สึกโชคดีเหมือนกัน ที่เจอเรา” พี่คิณยกยิ้มอบอุ่นก่อนจะเอื้อมมือมาลูบเส้นผมของฉันอย่างอ่อนโยน ไออุ่นจากฝ่ามือพี่เขายังคงทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัยทุกครั้ง “หนูชอบพี่นะคะ ไม่สิ หนูรักพี่มากเลยจริง ๆ” “พี่ก็รักหนูค่ะ” ใบหน้าของฉันร้อนฉ่าขึ้นมาเสียดื้อ ๆ รอยยิ้มกว้างถูกฉีกยิ้มขึ้นมาด้วยความเคอะเขิน ฉันก้มหน้าลงมองต่ำเพื่อซ่อนใบหน้าแดงก่ำของตัวเองเอาไว้ ทำไมพี่คิณถึงพูดมันได้โดนที่ไม่เขินเลยสักนิดนะ ฉันเงยหน้าขึ้นมาก่อนจะโน้มตัวเข้าไปใกล

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status