บทที่ 1406

ตำหนักฉางเล่อ

ฮองเฮาหลินทรงถูกปลุกด้วยเสียงอึกทึกจากนอกตำหนัก สีหน้าเย็นชา “เช้าตรู่เช่นนี้ เกิดเรื่องอะไรขึ้นข้างนอก?”

ขันทีน้อยรีบมารายงาน “ฮองเฮาเพคะ แย่แล้วเพคะ ข้างนอกมีขุนนางกลุ่มหนึ่งจะบุกเข้ามาในวังหลังเพื่อเข้าเฝ้าพระองค์ ห้ามอย่างไรก็ไม่ฟังเพคะ”

ฮองเฮาหลินกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ไม่ต้องตกใจ พาข้าไปดูซิว่าเกิดอะไรขึ้น”

ฮองเฮาหลินคลุมเสื้อบางตัวหนึ่ง แล้วก็เดินออกไปนอกท้องพระโรง

ก็ทรงเห็นหม่ายงนำขุนนางกลุ่มหนึ่ง พยายามจะบุกเข้ามาในวังหลัง

สีหน้าของฮองเฮาหลินเย็นเยียบลงทันที ทอดพระเนตรไปยังเหล่าขุนนาง กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “พวกท่านคิดจะทำอะไรกัน กล้าดีอย่างไรถึงบุกเข้ามาในวังหลัง! ไม่กลัวข้าจะลงโทษพวกท่านหรือ! ยังไม่รีบถอยออกไปอีก!”

ขุนนางกลุ่มหนึ่งยืนอยู่นอกพระตำหนัก ทำเป็นไม่ได้ยิน ไม่มีความคิดที่จะถอยออกไปแม้แต่น้อย

ฮองเฮาหลินเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “นี่หมายความว่าอย่างไร? หรือว่าพวกท่านไม่ได้ยินที่ข้าพูด?”

หม่ายงผู้เป็นหัวหน้าค่อยๆ เอ่ยขึ้น “ฮองเฮา พวกกระหม่อมมีเรื่องสำคัญจะทูลขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ”

ฮองเฮาหลินเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “หากพวกท่านมีเรื่องอันใด