เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 3
บทล่าสุด
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1578
เหล่าทหารยืนก้มหน้าก้มตาอยู่กับที่ ไม่กล้าส่งเสียงแม้แต่น้อยจางไป่เจิงเดินไปหยุดต่อหน้าทหารคนหนึ่ง พูดเสียงเคร่งขรึมว่า “อธิบายเรื่องทั้งหมดให้ข้าฟังอย่างชัดเจน”ทหารผู้นั้นเสียงสั่นเครือ “ท่านแม่ทัพจาง เป็นรัชทายาทให้พวกเรามาฝึกที่นี่เอง บอกว่าอยากทดสอบสมาธิของพวกเรา”“แต่พอข้ามาถึงก็เห็นทุกคนกำลังโห่ร้องกันอยู่แล้ว ข้าก็เลยเดินตามไปดู”สีหน้าจางไป่เจิงเคร่งขรึม “บอกข้า เจ้าเห็นอันใด”ทหารพูดเสียงแผ่วเบา “เห็นหมอหญิงมากมายอยู่ในป่าสน พวกนางดูเหมือนกำลังเก็บบางอย่างอยู่ขอรับ”จางไป่เจิงพูดเสียงเย็นชา “นี่คือสมาธิของพวกเจ้าหรือ?”“ไม่แปลกใจเลยที่รัชทายาทคิดทดสอบพวกเจ้า!”“แค่สิ่งยั่วยวนเพียงเท่านี้ยังอดกลั้นไม่ได้ ภายภาคหน้าอยู่ในสนามรบจะทำเช่นไร!”“เหลวไหลไร้สาระโดยแท้!”จางไป่เจิงโมโหมากการกระทำของทหารเหล่านี้คือกำลังตบหน้าเขาโดยตรง!พวกทหารที่กำลังโห่ร้องเหล่านี้ล้วนเป็นผู้อยู่ใต้อาณัติชั้นยอดของเขา!หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ทุกคนก็จะหัวเราะเยาะจางไป่เจิงลับหลัง!เพราะฉะนั้นจะต้องลงโทษทหารเหล่านี้เพื่อให้พวกเขาจดจำไว้เป็นบทเรียน!จางไป่เจิงกวาดตามองเหล่าทหาร พูดเสี
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1577
...วันต่อมาฟ้าเพิ่งสว่างซุนชิงไต้พาหมอหญิงทั้งหมดเข้าป่าสนตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อความปลอดภัย หลี่หลงหลินจงใจย้ายพื้นที่ฝึกยามเช้าของทหารไปใกล้ป่าสนโดยเฉพาะ เผื่อว่าหากข้าศึกบุกมาเมื่อใด ทหารจะสามารถเข้าสู้รบได้ทันทียิ่งไปกว่านั้นยังเป็นการฝึกสมาธิของเหล่าทหารอีกด้วยเหล่าทหารแห่งต้าเซี่ยแต่ละคนล้วนเปี่ยมไปด้วยพลัง โลหิตพลุ่งพล่านพล่าน ได้เห็นหมอหญิงที่กำลังเก็บใบสนอยู่ในป่าสน หัวใจก็พาลว้าวุ่นเสียงหัวเราะใสกังวานดุจระฆังภายในป่าสนของเหล่าหมอหญิงยิ่งปลุกเร้าให้หัวใจของเหล่าทหารเต้นระส่ำเหล่าทหารจะทานทนต่อบททดสอบนี้ไหวได้อย่างไร?ต่างพากันวิ่งกรูออกไปยังชายป่าสนดูเหล่าหมอหญิงที่กำลังก้มเก็บใบสนอยู่ได้เห็นเหล่าหมอหญิงสวมชุดรัดรูปสีขาว เผยให้เห็นส่วนโค้งเว้าบนเรือนร่างของหญิงสาววัยแรกแย้มแต่ละคนล้วนมัดผมยาวขึ้น เผยให้เห็นใบหน้าอ่อนละมุนผิวพรรณของเหล่าหมอหญิงตัดกับสีเขียวของป่าสนทำให้ขาวเป็นพิเศษดุจหิมะเหล่าทหารได้เห็นแล้วต่างก็พากันโห่ร้อง“หมอหญิงเหล่านี้งดงามยิ่งนัก!”“หากข้าสามารถแต่งสตรีเช่นนี้กลับบ้านไปเป็นภรรยาได้ ชาตินี้เกิดมาก็คุ้มค่าแล้ว!”“เพ้อฝันไร้สาระอั
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1576
เพียงซุนชิงไต้ได้ยิน ทันใดนั้นดวงตาทอประกายระยับ “เสวี่ยปี้คือสิ่งใด? อร่อยหรือไม่ เหตุใดหม่อมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน?”ซุนชิงไต้เคยเดินทางรักษาผู้คนทั่วแคว้น เคยกินอาหารเลิศรสทุกหนแห่งแต่เครื่องดื่มที่หลี่หลงหลินเอ่ยถึงนี้ นางไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อนเลยเพียงนางได้ยินชื่อ ก็สามารถจินตนาการถึงความเย็นหลังดื่มเข้าไปได้ใบหน้าหลี่หลงหลินฉายแววลึกลับ “ไม่เพียงแค่อร่อย แต่มันอร่อยระเบิด!”ซุนชิงไต้เบิกตากว้างในทันใด ดีใจอย่างมาก “หม่อมฉันอยากดื่ม! ตอนนี้เสวี่ยปี้นี้อยู่ที่ใด?”นางเชื่อในรสนิยมของหลี่หลงหลินหากพูเดเรื่องศึกษาของกิน ซุนชิงไต้ยังต้องเรียกหลี่หลงหลินว่าอาจารย์!ไม่ว่าผงปรุงรสไก่ ปลาหวงฮื้อใหญ่หรือหม้อทองแดงจิ้มจุ่ม ล้วนทำให้ซุนชิงไต้น้ำลายสอในเมื่อหลี่หลงหลินเอ่ยปากชมถึงเพียงนี้ นั่นไม่มีทางเป็นของไม่ดีอย่างแน่นอน!หลี่หลงหลินพูดยิ้มๆ “พี่สะใภ้สามอย่าเพิ่งร้อนใจ ท่านจะต้องช่วยข้าก่อนหนึ่งเรื่องถึงจะสามารถดื่มเสวี่ยปี้ได้”เพียงได้ยินว่ายังไม่ได้ดื่มในตอนนี้ ซุนชิงไต้ก็บ่นขึ้นมา “จะต้องช่วยอันใดท่าน หม่อมฉันต้องชั่งใจก่อนเพคะ”“อย่างไรเสียตอนนี้งานในกองทัพก็มีมากมาย
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1575
หลี่หลงหลินพูดต่อว่า “เจ้าคงยังไม่ลืม ตอนพวกเราอยู่ที่ตงไห่ พวกเรากินปลาทุกมื้อ”ซูเฟิ่งหลิงพยักหน้าภาพในตอนนั้นยังแจ่มชัดอยู่ภายในสายตา ราวกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานแต่นางก็ยังไม่อาจปะติดปะต่อสองเรื่องนี้เข้าด้วยกันได้โรคตาบอดตอนกลางคืนนี้เกี่ยวกันใดกับปลาของตงไห่?หลี่หลงหลินอธิบายว่า “กองทัพสกุลซูแทบจะไม่มีใครเป็นโรคตาบอดตอนกลางคืนก็เพราะสาเหตุนี้”“ตอนอยู่ที่ตงไห่ พวกเขากินปลาเป็นอาหารหลักเกือบทุกวัน”“ในเนื้อปลานั้นมีวิตามินปริมาณมาก สามารถบำรุงสายตาได้ ดังนั้นจึงไม่เกิดโรคตาบอดตอนกลางคืน”“ทหารต้าเซี่ยเกิดโรคตาบอดตอนกลางคืนก็เพราะภายในร่างกายขาดวิตาวิน”“ในตำราแพทย์กล่าวว่าปลาช่วยบำรุงสายตา!”ซุนชิงไต้ฟังแล้วก็เอ่ยถามด้วยความแปลกใจว่า “องค์ชาย วิตามินคือสิ่งใดหรือเพคะ?”หลี่หลงหลินใคร่ครวญครู่หนึ่ง ก่อนจะอธิบายอย่างใจเย็น “ก็คือธาตุอาหารปริมาณน้อยที่จำเป็นต่อการมีชีวิต หนำซ้ำวิตามินเหล่านี้ทำได้เพียงรับจากภายนอก ร่างกายมนุษย์ไม่สามารถสร้างได้”“หรือก็หมายความว่ากินสิ่งใดก็จะได้สิ่งนั้น”“ตราบใดที่เราทำให้ทหารได้กินเนื้อเป็นประจำ โรคตาบอดตอนกลางคืนก็สามารถบรรเทาลงได้
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1574
หลี่หลงหลินส่ายหน้า พูดเสียงเคร่งขรึมว่า “โรคตาบอดตอนกลางคืนจะต้องมีทางรักษาแน่นอน มีเพียงโจมตียามวิกาลถึงจะเป็นแผนรบที่ดีที่สุดในตอนนี้”จู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว โจมตีตอนเผลอเสิ่นชิงโจวหยั่งรากอยู่ในต้าเซี่ยมานานหลายปีเพียงนั้น ย่อมรู้จักกองทัพต้าเซี่ยดีทุกก้าวที่หลี่หลงหลินเดิน จะต้องเป็นสิ่งที่เสิ่นชิงโจวคาดไม่ถึงเมื่อได้ยินถ้อยคำนี้ จางไป่เจิงก็ขมวดคิ้วเขารู้จักอุปนิสัยของหลี่หลงหลินดีหากหลี่หลงหลินตัดสินใจแล้ว ไม่มีใครสามารถทำให้เขาหวั่นไหวได้ต่อให้เป็นคำสั่งของฝ่าบาท เขาก็ไม่ฟัง!จางไป่เจิ้งเอ่ยปากว่า “องค์ชาย อิงตามบันทึกทางการแพทย์ในตอนนี้ โรคตาบอดตอนกลางคืนจะยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ ไม่มีทางบรรเทาลงได้”“นี่คือความจริงที่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง”“หากท่านยังยืนยันจะเมินข้ามความจริงนี้ วู่วามโจมตียามวิกาล ผลลัพธ์ที่ตามมาย่อมเลวร้ายเกินกว่าจินตนาการได้”ซุนชิงไต้พยักหน้า “แม่ทัพจางพูดถูกเพคะ อิงตามจากความรู้ด้านการแพทย์ที่หม่อมฉันมีในตอนนี้ โรคตาบอดตอนกลางคืนเป็นโรคที่ไม่อาจรักษาได้...”“เว้นเสียแต่ว่าไม่ให้ทหารอยู่ในความมืด ก็ไม่มีวิธีอื่นเพคะ”“ต่อให้หม่อมฉันจะค้นตำราแพทย์
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1573
“ยามวิกาล?”จางไป่เจิงได้ยิน สีหน้าพลันเปลี่ยนไปความทรงจำอันน่าอับอายบางอย่างก่อตัวขึ้นภายในใจในทันใด!แม้เขาจะยอมเปิดใจรับฟังกลยุทธ์ของหลี่หลงหลินในกองทัพนั่นก็เพราะกลยุทธ์ของหลี่หลงหลินใช้งานได้จริงแต่ในช่วงเวลาคับขันเช่นนี้หลี่หลงหลินกล่าวถ้อยคำเช่นนั้นต่อหน้าเขา เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายไม่เห็นศักดิ์ศรีของเขาอยู่ในสายตา ต้องการรื้อฟื้นแผลเก่าของเขา!เขาแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ ต่อสู้อย่างยากลำบากมาครึ่งชีวิต ไม่รู้สร้างผลงานให้ต้าเซี่ยมากน้อยเพียงใดไฉนเลยจะทนกับการถูกคนตอกย้ำความผิดพลาดเช่นนี้ได้?จางไป่เจิงส่ายหน้า ถอนหายใจพลางพูดว่า “องค์ชาย ท่านไม่รู้การทำศึกดังคาด! การจู่โจมในยามวิกาล ใช้ไม่ได้กับกองทัพต้าเซี่ย”หลี่หลงหลินขมวดคิ้วเล็กน้อย “ใช้ไม่ได้?”“เหตุใดจะใช้ไม่ได้! พวกชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือยังสามารถบุกค่ายทหารต้าเซี่ยยามวิกาลได้ เหตุใดพวกเราจะไปโจมตีคูเมืองของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือยามวิกาลไม่ได้”จางไป่เจิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “องค์ชาย ท่านเพิ่งเข้ามายังแนวหน้า จึงยังไม่รู้สถานการณ์บางอย่าง ไม่ใช่ว่าทหารต้าเซี่ยไม่อยากบุกโจมตียามวิกาล เพียงแต่ไม่สามารถโจมต
บางทีคุณอาจจะชอบ
รัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์
ไห่ตงชิง201.2K viewsสลับชะตาองค์ชายจอมโจร
จูเฉิงกง - อันนา151 viewsองค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน
เหลียงซานเหลากุ่ย354.9K viewsศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา
สายลมไร้กาลเวลา1.5K viewsเจเจ๊ออกพระผู้นี้คือว่าที่สามีฉัน
นรินทร์ลดา593 viewsองค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน
ใบไม้ร่วงในเมืองร้าง164.4K viewsข้ามภพไป-กลับ แบบฉบับของชิงชิง
ไป๋เหลียนฮวา119 views
