LOGINShare
บทที่ 779
Latest chapter
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 784
ฉินซูยิ้มพลางกล่าวว่า “ปกติข้าชอบคบค้ากับสหาย ดีใจยิ่งนักที่ได้รับเกียรติจากองค์ชายสามถึงเพียงนี้ จะมิให้ยินดีได้อย่างไร!”“ในเมื่อยินดี เช่นนั้นต่อไปสหายฉินก็เลิกเรียกข้าว่าองค์ชายสามเถิด นี่มิใช่คำเรียกขานระหว่างสหาย”“ถ้าเช่นนั้น… ให้เรียกท่านว่าสหายมู่หรงหรือ?”“ย่อมได้! ฟังดูสนิทสนมกันมากขึ้นหลายเท่าทีเดียว!” มู่หรงหัวหัวเราะอย่างอารมณ์ดีฉินซูจิบชาอีกครั้ง แล้วเริ่มบทสนทนาผ่อนคลายกับเขาจุดประสงค์ที่มู่หรงหัวเชิญเขามา เขารู้ดีแก่ใจ เพียงแต่เมื่ออีกฝ่ายมิได้เอ่ยปากก่อน เขาก็ขี้เกียจจะซักไซ้มิฉะนั้นแล้ว ก็ดูเหมือนตนจะใจร้อนเกินไปสนทนากันไปได้ครึ่งชั่วยาม ในที่สุดมู่หรงหัวก็อดรนทนมิไหว “ว่าแต่สหายฉิน ข้าได้ยินมาว่าเสด็จพี่องค์รัชทายาท มักจะไปหาท่านในช่วงนี้ มิทราบว่าท่านทั้งสองพูดคุยเรื่องใดกันหรือ?”พอกล่าวจบ เขาก็รู้สึกว่าตนพูดจาละลาบละล้วงเกินไป จึงอธิบายต่อว่า “สหายฉินอย่าได้เข้าใจผิด เสด็จพี่องค์รัชทายาทเป็นแบบอย่างของพวกเรา ในฐานะน้องชาย ย่อมใคร่เรียนรู้จากพระองค์ให้มาก”“ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้ แต่สหายมู่หรงอาจจะเข้าใจผิดไป องค์รัชทายาทของท่านมาหาข้าเพียงสองครั้งเท่านั
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 783
ภายในคฤหาสน์ที่ดูมิโดดเด่นแห่งหนึ่ง ชายหนุ่มผู้หนึ่งกำลังยืนกอดอกอยู่ภายในศาลาของลานด้านหลัง จ้องมองบ่อน้ำที่ปกคลุมไปด้วยหิมะขาวโพลนแม้เขาจะสวมอาภรณ์ธรรมดา แต่ดวงหน้ากลับแฝงไว้ด้วยกลิ่นอายแห่งความสูงศักดิ์บางเบาทันใดนั้น ชายผู้หนึ่งที่มีอายุไล่เลี่ยกันก็เดินตรงเข้ามาชายผู้นั้นประสานมือโค้งคำนับเขาแล้วจึงเอ่ยปากว่า “ทูลองค์ชาย ท่านผู้นั้นกำลังเดินทางมาพ่ะย่ะค่ะ”ชายหนุ่มยิ้มอย่างพึงใจ “ดีมาก ข้ายังนึกว่าเขาจะมิมาเสียอีก!”“องค์ชาย เขาเป็นถึงองค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน การที่พระองค์ติดต่อกับเขาเป็นการส่วนตัว จะมิก่อให้เกิดคำครหาหรือพ่ะย่ะค่ะ?”“องค์รัชทายาทของเราก็มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเขาเช่นกันมิใช่หรือ เขายังมิเห็นกลัว แล้วข้าจะกลัวอันใด? ยิ่งกว่านั้น สถานที่แห่งนี้ลับตาผู้คน บางทีอาจจะไม่มีผู้ใดรู้เลยก็ได้ว่าข้าพบฉินซูที่นี่”“จะว่าไปก็ใช่ ขออภัยที่กังวลเกินกว่าเหตุพ่ะย่ะค่ะ”ชายหนุ่มโบกมือ พลางกล่าวว่า “ไปเตรียมชาเถอะ ข้าจะไปต้อนรับด้วยตัวข้าเองที่หน้าประตู”ชายผู้นั้นตะลึงงัน ไต่ถามด้วยความประหลาดใจว่า “องค์ชาย เขาเป็นเพียงองค์รัชทายาทผู้รอวันปลดแห่งต้าเหยียนเท่านั้น ไฉ
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 782
มู่หรงโม่กล่าวจริงจังว่า “สหายฉิน สถานการณ์ของข้าในยามนี้ใกล้เคียงกับที่ท่านเคยประสบพบเจอมาก่อน ท่านสามารถโค่นล้มบรรดาองค์ชายทั้งหลายได้ในเวลาเพียงมิกี่เดือน ซึ่งแสดงให้เห็นว่าท่านฉลาดหลักแหลมเพียงใดดังนั้น ข้าจึงใคร่ขอให้ท่านช่วยวางแผนการให้ข้า ช่วยข้าล้มล้างผู้ที่หมายปองตำแหน่งรัชทายาทไปทีละคน หากสำเร็จ ข้ามู่หรงโม่จะติดหนี้บุญคุณอันใหญ่หลวงต่อสหายฉินในภายภาคหน้า หลังจากที่ข้าได้ขึ้นครองราชย์แล้ว ข้าขอรับรองว่าจะมิรุกรานชายแดนต้าเหยียนของท่านเป็นอันขาด!”ฉินซูลูบคาง ทำท่าครุ่นคิดผ่านไปครู่ใหญ่ เขาจึงเอ่ยปากว่า “สหายมู่หรง เหตุผลที่ข้าสามารถโค่นล้มอ๋องหนิงและคนอื่น ๆ ได้นั้น เป็นเพราะพวกเขาประพฤติมิชอบและขุดหลุมฝังตัวเอง อยากถามว่าตอนนี้ท่านจับจุดอ่อนกระไรของพวกเขาได้บ้างหรือไม่?”“หามีไม่”“เช่นนั้นก็คงทำได้ยากแล้ว มิเช่นนั้น... ท่านลองเฝ้าสังเกตสถานการณ์ไปก่อนเป็นอย่างไร?”มู่หรงโม่พยักหน้าพลางตรึกตรอง “รุกกลับหลังจากที่พวกเขาเผยจุดอ่อนอย่างนั้นหรือ? นั่นเป็นความคิดที่ดีทีเดียว แต่หากพวกเขากระทำการอย่างระมัดระวังเล่า จะทำอย่างไร?”ฉินซูกล่าวอย่างจริงจังว่า “ท่านก็ต้องทำหน
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 781
ต่อมาเขาก็นำม้วนหยกจารึกแช่ลงในถาดไม้ที่บรรจุน้ำไว้ แต่ก็ยังไม่มีสิ่งใดปรากฏอยู่ดี“ดูท่าข้าจะคิดตื้น ๆ เกินไป”ฉินซูส่ายหน้าจนใจ แล้วหยิบม้วนหยกจารึกออกมาจากถาดไม้ทันใดนั้น ปลายนิ้วของเขาก็ถูกเสี้ยนไม้ข้างถาดตำเข้า เลือดสีแดงสดซึมออกมาจากปลายนิ้วและแล้วเหตุการณ์ที่ฉินซูคาดมิถึงก็ปรากฏขึ้นหลังจากที่เลือดเปรอะม้วนหยกจารึก พื้นผิวของม้วนหยกจารึกที่ว่างเปล่าก็เกิดการเปลี่ยนแปลง ตัวอักษรสองสามตัวปรากฏขึ้นบนพื้นผิวฉินซูดีใจอย่างยิ่ง จากนั้นจึงใช้เลือดบนปลายนิ้วป้ายไปทั่วทั้งม้วนหยกจารึกเนื้อหาที่บันทึกอยู่บนนั้น ในที่สุดก็ปรากฏแก่ธารสายตาอย่างชัดเจนและยังเขียนด้วยอักษรจีนตัวย่ออีกด้วย!ฉินซูสะกดกลั้นความตื่นเต้นในใจ แล้วค่อย ๆ พิจารณาดูอย่างละเอียดมันกลายเป็นวิชายุทธ์บทหนึ่ง!ยิ่งดูสีหน้าของเขาก็ฉายแววยิ่งตื่นเต้น แต่พออ่านถึงตอนท้าย คิ้วของเขาก็ขมวดเข้าหากัน“ลึกล้ำยิ่งนัก คัมภีร์มหาสัจธรรมนี้ถือว่าเป็นสุดยอดเคล็ดวิชาเท่าที่ข้าเคยพบเจอ แต่กลับต้องใช้เลือดบริสุทธิ์เป็นสื่อกระตุ้น ดูอย่างก็ออกแนวชั่วร้ายไปหน่อย หรือว่า... นี่จะเป็นวิชามารกันแน่?”จากนั้นเขาก็ใช้เลือดจากปล
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 780
หยางคุนถอนหายใจกล่าวว่า “วรยุทธ์ของเจ้าเด็กนี้อัศจรรย์เกินไป ข้าคิดว่านอกจากท่านเจ้าสำนักแล้ว ผู้ที่สามารถต่อกรกับนางได้ คงมีเพียงผู้อาวุโสลำดับหนึ่งและผู้อาวุโสสูงสุดอีกสองท่านเท่านั้น”“ผู้อาวุโสสูงสุดมีวรยุทธ์ลึกล้ำเกินหยั่งถึง ต่อให้ฉินซูแข็งแกร่งปานใดก็มิอาจเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้ เพียงแต่น่าเสียดายที่ผู้อาวุโสสูงสุดเอาแต่กักตนบำเพ็ญเพียรส่วนอาจารย์อาวุโสอันดับหนึ่ง ท่านออกท่องยุทธภพมานาน ดุจมังกรเห็นแต่หัวมิเห็นหาง มิอาจทราบว่าจะกลับมาเมื่อใด ดูท่าในระยะเวลาอันสั้นนี้ เกรงว่าพวกเราคงจะทำกระไรฉินซูมิได้”เซี่ยจื่อผิงกัดฟันกล่าว “อาจารย์อาวุโสรอง เมื่อครู่ฉินซูหยามเกียรติกับศิษย์น้องหญิงจื่อโหรวถึงเพียงนั้น มิว่าอย่างไร ข้าก็ต้องจัดการเขาให้สาสม มิเช่นนั้นข้าก็มิอาจกล้ำกลืนความเจ็บแค้นนี้ได้”หยางคุนครุ่นคิดเล็กน้อย แล้วกล่าวอย่างมีเลศนัยว่า “ในยุทธภพเป่ยเยี่ยนของเรา มีผู้มากความสามารถและผู้วิเศษอยู่มิใช่น้อย ในหมู่พวกเขา ย่อมต้องมีผู้ที่สามารถเอาชนะฉินซูได้อยู่มิน้อย!”เซี่ยจื่อผิงชะงักไป แล้วถามต่อว่า “อาจารย์อาวุโสรอง หมายความว่า จะให้พวกเรายืมมือยุทธภพหรือ?”หยางคุนมองเขา
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 779
เขากระโดดขึ้นไปบนแท่นประลองอีกครั้ง แล้วชี้ไปที่ฉินซูแล้วคำราม "ฉินซู เจ้ากล้าสู้กับข้าอย่างจริงจังหรือไม่? หากเจ้ามิกล้า เจ้าก็มิใช่ลูกผู้ชาย!"ฉินซูเหลือบมองเขาผาดหนึ่ง กล่าวอย่างเฉยเมย "ผู้พ่ายแพ้ตกเป็นเบี้ยรอง ยังกล้าพูดถึงความกล้าหาญอีกรึ? ไปหลบมุมหาที่พักผ่อนเย็น ๆ เถอะไป"“เจ้า!!! อ๊าก ข้าจะฆ่าเจ้า!”เซี่ยจื่อผิงคำรามลั่น แยกเขี้ยวกางเล็บพุ่งเข้าใส่ฉินซูอย่างดุร้ายฉินซูขมวดคิ้วเล็กน้อย พลันกล่าวว่า “ก็ได้ เลิกเล่นกับพวกเจ้าก็ได้!”สิ้นคำ เขาก็ดีดนิ้วออกไปหนึ่งครั้ง!ปราณดัชนีอันรุนแรงพุ่งออกจากปลายนิ้วของเขาอย่างรวดเร็ว ตรงเข้าใส่เซี่ยจื่อผิงราวกับคลื่นยักษ์โหมกระหน่ำ!เซี่ยจื่อผิงรู้สึกเพียงอากาศเบื้องหน้าพลันตึงเครียด แม้แต่ลมหายใจยังติดขัดราวกับมีภูเขาลูกใหญ่กดทับลงมาจากเบื้องบนจนเขาหายใจมิออก“จื่อผิง ถอยเร็ว!!”หยางคุนที่อยู่ข้าง ๆ สีหน้าแปรเปลี่ยนฉับพลัน รีบร้องเตือนเสียงดังลั่น!แต่ในยามนี้เซี่ยจื่อผิงลอยอยู่กลางอากาศ ไม่มีทางหลบหลีกได้หยางคุนกระทืบเท้าลงพื้นอย่างแรง ร่างถลันพุ่งเข้าหาเซี่ยจื่อผิงแม้ว่าเขาจะเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วมาก แต่เมื่อเทียบกับปราณดั
You may also like
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่
ชวินเป่ยอี๋648.2K viewsเจเจ๊ออกพระผู้นี้คือว่าที่สามีฉัน
นรินทร์ลดา487 viewsเขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ
เฉินเจียเสี่ยวเกอ558.3K viewsชีวิตที่สามของหนิงอัน
มายารัตติกาล359 viewsรัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์
ไห่ตงชิง189.1K viewsจะไม่ทนกับบทบาทนางร้าย [รีไรท์ตอนจบ]
คุณยอดวิทย์49 viewsรัชทายาทชะตาฟ้า
เมิ่งซานเชียน245.6K views
