แชร์

ตอนที่  33 “ข้ามิได้ขอเสียหน่อย”

ผู้เขียน: ชาไทยเย็น
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-08 01:38:58

“เจ้าไม่รู้หรอกหรือ เห็นองครักษ์ของเขาบอกว่า เจ้าบ้านั่นกระโจนเข้าใส่เสือ หลังจากที่ยิงมันไปครั้งหนึ่ง แล้วลูกธนูหลุดออกมา”

“เช่นนั้นก็แสดงว่า ที่เขาบาดเจ็บ มิใช่หนีเสือ แต่เป็นเพราะสู้กับมัน แล้วยัง…”

“เขาใช้มีดสั้น แทงไปที่คอของเจ้าเสือโคร่งนั่น ดูเหมือนว่ามีดจะมียาพิษชนิดพิเศษอยู่ ถึงได้ล้มมันได้ มิเช่นนั้นอวี้หยางก็คงไม่รอดเช่นกัน ตอนนี้ร่างของเจ้าเสือโคร่งนั่น ก็กำลังถูกนำออกมา เสด็จพ่อดีใจมากที่ล่าเสือโคร่งได้ แม้ว่าหรงอวี้หยางจะเป็นผู้ชนะก็ตาม เจ้าคงรู้นะ ว่าเสด็จพ่อหมายถึงอะไร”

อันหลินหน้าแดง นางรู้ดีเพราะก่อนหน้านี้ เสด็จพ่อก็มีเปรยมาบ้างแล้ว แต่ก็ยังมิได้ตอบรับ อีกทั้งชื่อเสียงของนางก่อนหน้านี้ ก็ทำให้กังวลเล็กน้อย ว่าคนของชิงโจวจะรับได้หรือไม่

“เจ้ามาหาพี่เพราะเรื่องนี้หรือ”

“ข้าแค่อยากทราบเรื่อง ที่เกิดขึ้นในป่าเท่านั้นเพคะ เช่นนั้นตอนนี้ใต้เท้าหวงเองก็…”

“ถูกพากลับจวนไปแล้ว บาดแผลของเขาถือว่าสาหัสกว่าอวี้หยางมากนัก เพราะเขาถูกเจ้าเสือโคร่งนั่น โจมตีตอนอยู่บนหลังม้า เห็นหมอหลวงบอกว่า กระดูกซี่โครงร้าวเพราะตกจากม้า และยังมีบาดแผลฉกรรจ์ที่ถูกเล็บของเสือข่วน โชคดีที่ได้ยาของเ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • องค์หญิงตัวร้าย กับองค์ชายอุ่นเตียง    ตอนพิเศษ 5 อ้อมกอดแห่งรักนิรันดร์ (ตอนจบ)

    ท่านอ๋องอุ้มพระชายา เข้าไปด้านในห้องนอน ซึ่งอยู่ด้านในสุด วันนี้จะไม่มีผู้ใดรบกวนทั้งคู่ เพราะจิ่นหลงและคนอื่น ๆ ถูกสั่งมาก่อนหน้านี้แล้ว นอกจากเตรียมเครื่องเสวยและน้ำอุ่น บ่าวไพร่ทุกคนถูกสั่งให้อยู่นอกจวนหลักทั้งหมด “อ๊ะ เตียงอุ่นจัง”“แน่นอนว่าทุกอย่าง ล้วนถูกจัดเตรียมเอาไว้ รวมถึง…”ไหสุราดอกท้อของนาง ซึ่งอยู่ในตะกร้าที่เต็มไปด้วยช่อดอกไม้ในสวน ถูกนำมาวางไว้ข้างเตียง“สุราดอกท้อของข้า”“แม่นมแอบเอามาให้ข้า เจ้าเป็นคนหมักด้วยตัวเอง อย่างไรข้าก็ต้องลอง แต่ว่าตอนนี้ข้ายังไม่อยากลองสุรา แต่อยากรักเจ้าก่อน ให้สมกับที่รอคอยช่วงเวลานี้มานาน”ท่านอ๋องบรรจงประทับจุมพิต อ่อนหวานละมุนกว่าครั้งใดให้นาง และเริ่มเกลี่ยไปทั่วริมฝีปาก ก่อนจะเริ่มรุกเร้า รุนแรงและโหมกระหน่ำดุจกลองศึกที่คึกขึ้นมาไฟปรารถนาเริ่มแผดเผา จนเร่าร้อนไปทั่วทั้งจวน มือหนาปาดป่ายทุกอย่างที่ขวางหน้าออก ผิวขาวเนียนละเอียดของพระชายาตรงหน้า ยั่วหัวใจเกินจะกลั้นอารมณ์ดิบเถื่อนที่อัดอั้น และมิได้ระบายหลายวันนี้ออกมาหมดสิ้น“อ๊าา…เบาหน่อยเพคะ อ๊ะ!!”นางร้องเมื่ออวี้หยางเริ่มขบเม้ม ไปตามเรือนกายทุกส่วนที่เขาเข้าถึง นิ้วเริ่มสอดเข้า

  • องค์หญิงตัวร้าย กับองค์ชายอุ่นเตียง    ตอนพิเศษ 4 “คนเผด็จการ!”

    แต่วันนี้เขาไม่ยอมให้นางเดินออกไปเฉย ๆ อีกแล้ว มือหนาดึงแขนนางเอาไว้ได้ทัน ก่อนที่อีกฝ่ายจะได้มีโอกาสเดินออกจากห้องเสวยไป“แต่วันนี้ถึงอย่างไร ก็คงจะให้เจ้าปฏิเสธไม่ได้”"ปล่อยข้านะ!"“ยอมพูดกับข้าแล้วงั้นหรือ นึกว่าจะวางท่าเป็นองค์หญิงนานกว่านี้เสียหน่อย จ้าวอันหลิน ข้ารู้ว่าข้าทำผิดต่อเจ้า แต่โกรธและลงโทษข้านานขนาดนี้ น่าจะพอแล้วกระมัง”“ปล่อยข้าลง”“ปล่อยแน่แต่มิใช่ตอนนี้”“ท่านจะทำอะไร ปล่อยข้าลงนะ!”“หากเจ้ายังดิ้นอยู่ ข้าจะจูบเจ้าจนกว่าจะเลิกโวยวาย ดูสิว่าคนในตำหนัก จะมีผู้ใดกล้าเข้ามาช่วยเจ้าบ้าง”เขาหันมาคาดโทษนาง สายตาเอาจริงของเขา ทำให้นางเงียบไปทันที และหันหน้าหนีแทนที่จะโวยวาย อวี้หยางนึกอยากพานางกลับขึ้นห้องและจัดการนางเสียตั้งแต่ตอนนี้ แต่นั่นมันคงจะผิดจากแผนการที่เขาวางเอาไว้เมื่อจับนางขึ้นบนหลังม้าได้ ก็รีบควบอาชาคู่กายออกจากตำหนักไปทันที เขาไม่ลืมที่จะสวมเสื้อคลุมให้นางและดึงหมวกมาปรกหน้าให้“ทางที่ดีอยู่เฉย ๆ จนกว่าจะถึงดีกว่า หากไม่อยากให้ข้าต้องแวะลงโทษเจ้าไปตลอดทาง ต่อหน้าชาวเมืองชิงโจว”“คนเผด็จการ!”“แม้ว่าเจ้าจะมองข้าว่าเป็นเช่นนั้น แต่ถึงอย่างไรข้าก็เป็นสามีข

  • องค์หญิงตัวร้าย กับองค์ชายอุ่นเตียง   ตอนพิเศษ 3 “ข้า.. ผิดไปแล้ว”

    “แม่นมเชิญว่ามาเถอะ ท่านนั่งลงก่อนสิ”ท่านอ๋องพยุงแม่นมจินเดินมานั่ง ในเวลาเช่นนี้เขาก็คงจะพึ่งพาได้แต่นางเท่านั้น“ท่านอ๋องทรงทราบหรือไม่ว่า เพียงเพื่องานในวันนี้ พระชายาลงทุนลงแรงทำสิ่งใดเพื่อพระองค์ไปบ้าง”“ข้า… รู้แต่ว่านางบอกให้ข้ากลับเร็ว ๆ เพื่อจะได้มาฉลองด้วยกัน”“เช่นนั้นหม่อมฉันจะบอกให้ พระชายาใช้เวลาก่อนหน้านี้ สั่งของมาเพื่อจะหมักสุราชั้นเลิศ เพื่องานในวันนี้โดยเฉพาะ สุราดอกท้อนั่น ถูกหมักอยู่ในห้องเครื่องมาเกือบสองเดือน วันนี้เพื่อให้สุรามีกลิ่นหอมมากกว่าเดิม นางตื่นแต่เช้ามืด ออกมาเก็บดอกไม้ในสวน เพื่อไปหมักรวมกับไหสุราในห้องเครื่อง ให้มีกลิ่นหอมสดใหม่ของดอกไม้ รอให้พระองค์มาชิม แต่สิ่งที่พระองค์ทำ…”“ข้า….”“นับตั้งแต่พระชายามาอยู่ที่นี่ น้อยครั้งนักที่จะเอ่ยถึงเรื่องของแคว้นอวิ๋น วันนี้นางพึ่งจะพูดเรื่องที่นั่นขึ้นมา และเป็นเพียงครั้งเดียวที่นางเล่าให้พวกเราฟัง ว่าอยู่ที่นั่น นางมีความสุขมากเพียงใด พระองค์ทราบหรือไม่ ว่านี่มันคือสัญญาณของสิ่งใด”“ท่านว่าอย่างไรนะ นี่นางพูดถึงเรื่องที่เสิ่นตูด้วยงั้นหรือ”“ถูกต้องเพคะ พระชายาไม่เคยบ่นว่าคิดถึงเสิ่นตู ไม่เคยพูดจาน่าเบื่อ

  • องค์หญิงตัวร้าย กับองค์ชายอุ่นเตียง   ตอนพิเศษ 2  คนเอาแต่ใจ กับ คนปากแข็ง

    อันหลินรีบเดินออกมาเรียกสาวใช้ ให้จัดเตรียมน้ำล้างหน้า ส่วนนางรีบเตรียมชุดให้ท่านอ๋อง เพื่อจะได้สวมเข้าวังไปประชุมราชสำนักแต่เช้า ทุกครั้งนางจะเป็นคนแต่งตัวให้เขา วันนี้ก็เช่นกัน“เสร็จแล้วเพคะ”“อันหลิน”สาวใช้รีบเก็บของ และเดินออกมาจากห้องทันที จิ่นหลงทำหน้าที่ปิดประตูเมื่อพวกนางพากันเดินออกมา “ท่านพี่ จะสายแล้วนะเพคะ”“เมื่อครู่นี้ข้ายังจูบเจ้ายังไม่เต็มที่เลย ขออีกนิดได้หรือไม่”“ท่านช่างเอาแต่ใจตัวเองเสียจริง”“วันนี้เจ้าบอกเองว่าเป็นวันคล้ายวันเกิดของข้า เช่นนั้นข้าก็ขอเอาแต่ใจตัวเองสักวัน มิได้หรือ”สุดท้ายนางก็ต้องยอมให้เขาจูบ ท่านอ๋องมิได้จูบเพียงอย่างเดียว พระองค์ถอดชุดของพระชายาออกจนเกือบหมด หรงอวี้หยางพรมจูบไปทั่วทั้งเรือนกายของนาง ภารกิจเร่งด่วนนี้ทำให้ทั้งสองตื่นเต้นมากกว่าเดิม เมื่อต้องรีบร้อนเพราะมีเวลาเพียงไม่นาน “อ๊ะ ท่านพี่ อ๊าา!!!”“เจ้าเบาเสียงลงหน่อย แม้ว่าในห้องนอนจะกว้าง แต่หน้าห้องยังมีองครักษ์ กับจิ่นหลงรออยู่”“ท่านซนเหลือเกิน ปล่อยข้าเถิดเพคะ อ๊ะ!!”“เจ้าก็ยังคงปากแข็งเช่นเดิม”“อื้อ…อวี้หยาง เสียวมาก อ๊าา”เขาจับนางคุกเข่าและนั่งหันหลัง เมื่อสอดเข้าไปสุด

  • องค์หญิงตัวร้าย กับองค์ชายอุ่นเตียง   ตอนพิเศษ 1 จากเสิ่นตู สู่ชิงโจว

    ตำหนักท่านอ๋อง / ชิงโจวหลังจากงานอภิเษก ท่านอ๋องก็พาพระชายาเดินทางกลับชิงโจว เมื่อเข้าสู่ชิงโจวก็ได้รับการต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่ ซึ่งในสายตาจ้าวอันหลิน ถือว่างานต้อนรับในครั้งนี้ แทบจะใหญ่พอ ๆ กับงานอภิเษกของนางที่เสิ่นตูเลยด้วยซ้ำไป“ยิ่งใหญ่สมกับเป็นเจ้าแคว้นเสียจริง”“องค์หญิง เอ๊ย! พระชายาเพคะ ที่ชิงโจวนี้ดูคึกคักกว่าเสิ่นตูของเรามากเลยนะเพคะ ผู้คนมากมายมารอต้อนรับพระองค์กับท่านอ๋อง ร้านค้ากับตลาดก็ดูเหมือนจะใหญ่กว่าที่เสิ่นตู”“เจาอิน ไม่ทันไรเจ้าก็จะหาเรื่องเที่ยวแล้วหรือ”“พระชายาละก็”ไม่นานรถม้าก็หยุดลงที่หน้าตำหนัก ซึ่งจุดประทัดเป็นทางยาวเพื่อรอรับเสด็จทั้งคู่ ท่านอ๋องเดินลงจากม้า และเดินมารับจ้าวอันหลิน ซึ่งนั่งอยู่ในรถม้าเข้ามาในเมือง“พระชายา พวกเราถึงตำหนักแล้ว”“ท่านพี่”รอยยิ้มของอันหลิน ทำให้เขามั่นใจว่านางยังสุขภาพจิตใจดีอยู่ เดิมทีเขากลัวว่า นางจะตระหนกและไม่คุ้นเคยกับเมืองชิงโจว เพราะก่อนที่จะเดินทางมาที่นี่ นางร้องไห้อยู่ร่วมเจ็ดวัน เพราะคิดถึงเสด็จพ่อ และคนอื่น ๆ ในเสิ่นตู แต่ครั้งนี้องค์ไท่จื่อ ให้เจาอินและซานหูติดตามมาปรนนิบัตินางที่ชิงโจวด้วย อันหลินจึงไม่รู้สึ

  • องค์หญิงตัวร้าย กับองค์ชายอุ่นเตียง   ตอนที่ 40 งานอภิเษก (ตอนจบ)

    “ไม่ได้ พรุ่งนี้ต้องเข้าเฝ้าเสด็จพ่อแล้ว ท่านอย่าลืมสิ”“ข้าหาได้ลืมไม่ แต่เจ้านี่สิ บ่ายเบี่ยงมิให้ข้ารักเจ้าเช่นนี้ จะให้ข้าคิดเช่นไรดีเล่า”“ข้าไม่อยาก… เผลอทำให้แผลท่านเปิดอีก เช่นนั้น…”“ข้าจะจับเจ้ามัดเอาไว้ เพียงเท่านี้เจ้าก็ทำร้ายข้ามิได้แล้ว”“ไม่เอา! ท่านจะทำเกินไปแล้ว”“เช่นนั้นก็ได้ อย่างไรเสียตอนนี้ก็ไม่ได้รีบ รอให้ข้าหายดีเสียก่อน ค่อยรังแกเจ้าทบต้นทบดอกก็ดีเช่นกัน”“เหตุใดเอานิสัยพ่อค้าหน้าเลือด มาใช้กับข้าเช่นนี้กันเล่า”“ช่วยไม่ได้นี่ ก็เจ้ามาห้ามข้าเอง เอาเถอะ ๆ ก็แค่ล้อเจ้าเล่นเท่านั้น ข้าไม่ใจร้ายเช่นนั้นหรอก เจ้าเตรียมพร้อมที่จะไปชิงโจวกับข้าแล้วหรือยัง"“ข้าเตรียมตัวแล้วเพคะ อีกอย่างพี่ใหญ่บอกว่า ชิงโจวกับเสิ่นตูมิได้อยู่ไกลกันมาก ม้าเร็ววิ่งเพียงสามคืนก็ถึง หากเป็นขบวนรถม้า วิ่งไม่เกินห้าวัน ห่วงก็แต่เสด็จพ่อ”“ที่นี่มีหานเซียวดูแลฝ่าบาทอยู่ ข้าสัญญากับเจ้า หากว่าที่เสิ่นตูต้องการความช่วยเหลือ หรือว่าเจ้าอยากจะกลับมาเยี่ยมฝ่าบาท ข้าจะไม่ห้ามเจ้าเลย ดีหรือไม่”“ขอบพระทัยเพคะ”อวี้หยางดึงนางเข้ามากอดเอาไว้แน่น หลังจากพายุผ่านไป กว่าเขาจะได้นางมาครอบครอง ก็ใช้เวลาไ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status