เข้าสู่ระบบแชร์
เริ่มงานแม่บ้าน
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-13 16:48:55เช้าวันต่อมา แสนดีตื่นแต่เช้านั่งรอกะหล่ำไปหากิ่งข่อยมาให้สีฟัน เขานั่งรออยู่สักพักกะหล่ำก็เดินกลับมาพร้อมกับของบางอย่างในมือ
"ไม่มีกิ่งข่อยสีฟันเลยเจ้าค่ะคุณหนู บ่าวไปถามแม่ครัว เขาให้สิ่งนี้มาเจ้าค่ะ " กะหล่ำยืนของบางอย่างส่งให้แสนดี เป็นแท่งอะไรแปลกประหลาด "แล้วเราจะใช้งานยังไงล่ะกะหล่ำ" "ไม่ต้องห่วงเจ้าค่ะคุณหนู บ่าวให้พี่ไกรสอนให้แล้วเจ้าค่ะ ทำแบบนี้นะเจ้าคะ แล้วก็นำไปสีฟันนะเจ้าคะ" กะหล่ำจัดการสีฟันให้กับผู้เป็นนาย ซึ่งแสนดีก็ยอมอยู่เฉยๆให้กะหล่ำสีฟันให้ หลังจากที่ทำความสะอาดร่างกายตัวเองเรียบร้อยแล้ว แสนดีจึงออกมาที่ห้องรับรองอีกครั้งเพราะเจ้าเรือนเขาสั่งคนให้มาตาม "ท่านมีอะไรจะคุยกับ..ขะ...ผมงั้นเหรอ" แสนดีจะใช้สรรพนามคำว่าข้ากับเจ้าเรือน แต่เขาจำได้ว่าคนสนิทของคนโตๆคนนี้ใช้เรียกตัวเองว่าผม เขาก็เลยใช้บ้าง" "ฉันชื่อว่าสิงหล ต่อไปนี้เธอเรียกฉันว่าคุณสิงหลก็แล้วกัน ที่ฉันเรียกเธอมาวันนี้ก็เพื่อจะบอกว่า ต่อไปนี้เธอทำหน้าที่ผู้ช่วยแม่บ้าน คอยช่วยแม่บ้านของฉันทำความสะอาดบ้านและทำอาหาร ส่วนคนสนิทของเธอ ก็ให้เป็นผู้ช่วยเหมือนกัน เข้าใจที่ฉันพูดไหม" "เข้าใจขอรับ" สิงหลมองโอเมก้า ตอนนี้เขาแน่ใจแล้วว่าโอเมก้าคนนี้น่าจะไม่ใช่คนในยุคนี้ แต่จะหลงยุคมาได้ยังไงนั้นคงต้องหาคำตอบกันภายหลัง ตอนนี้คงต้องให้อยู่ที่นี่เพื่อประทังชีวิตกันไปก่อน และอีกเหตุผลหนึ่งก็คือ เขาชอบความแก่นแก้วไม่ยอมคนของแสนดี ปากดีขนาดนี้จะยอมอยู่นิ่งๆได้นานแค่ไหนเชียว หลังจากที่ได้รับหน้าที่ แสนดีก็เดินเข้ามาภายในครัว เจอกับคุณป้าใจดีที่ยิ้มให้เขา "สวัสดีนะจ๊ะหนู ป้าชื่อป้าประไพ เป็นแม่บ้านของที่นี่ ต่อไปนี้หนูก็เข้ามาช่วยป้านะ" "ขอรับท่านป้า" แสนดียิ้มให้กับแม่บ้านอย่างอ่อนโยน เขารู้สึกอบอุ่นเวลาอยู่ใกล้ป้าประไพมาก ทั้งสองคนช่วยป้าประไพทำอาหาร ซึ่งการทำอาหารของป้าประไพเป็นสิ่งที่แสนดีไม่เคยเห็น อาหารก็ไม่เคยได้กินหรือเห็นแบบนี้มาก่อน "นี่อะไรหรือขอรับท่านป้า" "นี่นะเหรอ นี่คืออาหารเช้าของคุณผู้ชาย เป็นอาหารฝรั่งคนฝรั่งเขาจะเรียกกันว่า breakfast" แสนดีถึงกับงงกับคำพูดของป้าประไพ เขาพยายามทำปากให้เหมือนกับที่ป้าประไพทำแต่ก็ทำไม่ได้ "เอ็งพูดได้ไหมกะหล่ำ" แสนดีหันไปพูดกับบ่าวคนสนิท แต่กะหล่ำเองก็พยายามทำปากพูดชื่ออาหารที่ป้าประไพพูดเมื่อสักครู่เหมือนกัน "ไม่ได้เลยเจ้าค่ะคุณหนู" "ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ไม่ต้องสนใจกับชื่อมันหรอก ยกอันนี้ไปเสิร์ฟให้คุณผู้ชายเถอะเดี๋ยวท่านจะรอนาน" "เสิร์ฟหรือขอรับ" "ใช่ๆ อันนี้ด้วยนะช่วยกันยกออกไป" ทั้งแสนดีและกะหล่ำต่างพากันช่วยป้าประไพยกอาหารออกไปเรียงไว้ที่โต๊ะอาหารของคุณสิงหล "จะกินคนเดียวหมดนี่เลยเหรอขอรับท่านป้า" แสนดีเอ่ยถามป้าประไพทันทีเพราะอาหารที่ถูกยกออกมามีหลายสิบจาน จะกินหมดนี่ได้ยังไง "ท่านพอใจจะกินอันไหน เดี๋ยวท่านก็ตักเอง ที่เหลือจากบนโต๊ะอาหารนี้ก็เอามาแบ่งกันกับคนในบ้านมันไม่เหลือทิ้งหรอก" แสนดีมองอาหารบนโต๊ะอย่างอึ้งๆ ทำอาหารขนาดนี้เพื่อคนคนเดียว สิ้นเปลืองเสียจริง อาหารพวกนี้เลี้ยงคนได้เป็นร้อยคนเลยกระมัง ไอ้คนตัวโตคนนี้มันสิ้นเปลือง น่าส่งมันไปดำนาปลูกข้าวเองเสียจริงๆ เวลาผ่านไปสักพักหนึ่ง สิงหลก็เดินลงมาจากชั้นบน เขานั่งลงที่โต๊ะอาหารตัวประจำของเขาพร้อมกับเริ่มรับประทานอาหาร พลางชายตามองแสนดี ที่ยืนอยู่กับป้าประไพ "ลงมานั่งทานข้าวด้วยกันสิแสนดี" "เชิญท่านรับประทานอาหารไปคนเดียวเถอะขอรับ เดี๋ยวกระผม เอ้ย!! ผมจะรับประทานกับป้าประไพและกะหล่ำ" สิงหลมองโอเมก้าที่พยายามจะพูดให้เขาเข้าใจ ทั้งๆที่ทุกคำพูดเขาก็เข้าใจหมดนั่นแหละ แต่คนตัวเล็กทำเหมือนพูดมาแล้วกลัวเขาไม่เข้าใจอย่างนั้นแหละ "บอกให้นั่งก็นั่งสิ จะขัดใจฉันทำไมกัน" เมื่อมีคำสั่งเป็นรอบที่สองป้าประไพ รีบดันหลังแสนดีให้ลงไปนั่งที่โต๊ะอาหารทันที ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าผู้ช่วยคนใหม่ของเธอคงไม่ธรรมดา เพียงแต่เธอไม่รู้เหตุผลว่าทำไมถึงได้เข้ามาเป็นผู้ช่วยแม่บ้าน "ผมทานแบบคุณไม่เป็น จะมาบังคับผมทำไม" แสนดีพยายามดัดประโยคให้อีกฝ่ายเข้าใจง่าย "ดูฉันเป็นตัวอย่าง ส้อมจับมือนี้ มีดจับมือนี้ ใช้มีดเฉือนแบบนี้ แล้วใช้ส้อมจิ้มแล้วเอาเข้าปากแบบนี้" สิงหลทำให้โอเมก้าดู ซึ่งแสนดีเป็นคนที่เรียนรู้ได้เร็ว ดูเพียงไม่กี่ครั้งเขาก็ทำเป็น และสามารถรวมรับทานอาหารกับสิงหลได้ "งานในครัวเป็นยังไงบ้าง ทำได้ไหม" "ทำได้ขอรับ ผมเก่งงานบ้านงานเรือนอยู่แล้ว งานแค่นี้ผมทำได้อยู่แล้ว" แสนดีพูดไปจิ้มอาหารตรงหน้าเข้าปากไป เขายอมรับว่าอาหารที่นี่แปลกลิ้นมากแต่ก็อร่อยดีเขาไม่เคยได้กินอะไรแบบนี้เลย "ต่อไปนี้ นอกจากหน้าที่ผู้ช่วยแม่บ้านของป้าประไพแล้ว เธอยังมีหน้าที่ขึ้นไปเก็บห้องนอนของฉันทุกวันวันละสองรอบ ทำความสะอาดให้เรียบร้อยเข้าใจไหม" แสนดีชะงักส้อมที่กำลังจะเข้าปากทันที นอกจากจะให้เขาเป็นแม่ครัวแล้ว ยังใช้เขาไปทำความสะอาดให้อีก เจ้ายักษ์วัดแจ้งนี่ มันหน้าเผ่นกบาลเสียจริง
บทล่าสุด
อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล ตอนพิเศษ 3 อย่าซ่ากับแม่แสนดีของพวกเรา
ย้อนไปเมื่อ 10 ปีแรกของการใช้ชีวิตคู่ของสินหลและแสนดี ศัตรูทางธุรกิจของสิงหลมีมามากมายหลายหน้าหลายตา เพราะความที่สิงหลในอดีตไม่ใช่นักธุรกิจที่มือใสสะอาดเท่าไหร่นัก ก่อนจะแต่งงานเขาเองก็ทำทุกอย่างเพื่อปีนป่ายขึ้นสู่จุดสูงสุด ทำให้เขาสร้างศัตรูไว้มากมาย"เฮียไปทำงานก่อนนะ ฝากหอมแก้มลูกๆด้วย"แสนดีสวมกอดสามี ในทุกๆเช้าเขาต้องแสดงความรักซึ่งกันและกันก่อนไปทำงานเสมอ สิงหลจะออกจากบ้านเป็นคนแรก ลูกชายทั้งสองคนสีหราชและสิรินทร์จะต้องไปโรงเรียนโดยที่แสนดีเป็นคนพาไปส่ง กิจวัตรประจําวันของครอบครัวเลิศรัตนวรชัย จะไม่มีอะไรใหม่เป็นพิเศษ แสนดีไปส่งนักเรียนเสร็จแล้วก็จะกลับมาที่บ้านเพื่อทำอาหารและดูแลบ้าน สามีออกไปทำงานเพื่อหาเงินไว้สำหรับอนาคตของลูก ทุกอย่างดูราบรื่น "วันนี้จะทำขนมอะไรเหรอแสนดี"ป้าประไพเอ่ยถามทันทีที่เห็นแสนดีกำลังเตรียมแป้งออกมาจากตู้"กะจะทำลูกชุบเอาไว้ให้เด็กๆทานเล่นตอนช่วงเย็นนะครับป้าประไพ กะหล่ำ ไปดูสีผสมอาหารในตู้ชั้นบนให้เราที""ได้เจ้าค่ะคุณหนู"กะหล่ำสาวใช้ประจำตัวของคุณหนูแสนดี ตอนนี้เธอมีครอบครัวแล้ว แต่งงานอยู่กินกับพี่เกรียงไกรแต่ยังไม่มีลูกด้วยกัน แสนดีมองคนสนิทของ
อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล ตอนพิเศษ 2 หมอพิพัฒน์&สิรินทร์
หมอพิพัฒน์ มานิชยกุล อายุ 56 ปี เขาเป็นนายแพทย์ที่ประจำอยู่โรงพยาบาล เป็นอัลฟ่าฟีโรโมนกลิ่นพิมเสน ยังคงครองตัวเป็นโสดเรื่อยมา เพราะไม่เคยคิดว่าความรักมันจะสามารถเกิดขึ้นในใจเขาได้"นี่ของฝากมึงไอ้หมอ"หมอพิพัฒน์เงยหน้ามองเพื่อนสนิทอย่างสิงหลที่วางถุงของฝากไว้ที่โต๊ะทำงานของเขา"มึงไปไหนมาถึงมีของฝากให้กู""ก็พาเมียกูไปอยุธยาที่เดิมนั่นแหละ กูล่ะไม่อยากไปเลยกลัวเมียกูหาย แต่ก็ขัดใจเมียไม่ได้ "หมอพิพัฒน์ถึงกับหัวเราะ สิงหลเป็นคนที่กลัวเมียมาก มากในระดับที่ไม่กล้าขัดใจเมียเลยแม้แต่นิดเดียว แค่เมียด่ามันก็ร้องไห้กระซิกกระซิกหมดมาดมาเฟียไปเลยทีเดียว"เออ..ไอ้หมอ ลูกชายกูเข้ามาทำงานที่โรงพยาบาลนี้เป็นยังไงบ้างวะ มีอัลฟ่ามาจีบลูกกูหรือเปล่า อย่าลืมดูแลหลานนะเว้ย"หมอพิพัฒน์คิดถึงลูกชายของสิงหลและแสนดีที่มีสายพันธุ์โอเมก้า สิรินทร์ เลิศรัตนวรชัย ย้ายมาที่โรงพยาบาลของเขาได้หลายเดือนแล้ว "เขาก็ทำหน้าที่ของเขานั่นแหละ มึงเลิกห่วงลูกดิ ลูกมึงน่ะ 22 แล้วนะ ไม่ใช่ 2 ขวบ!!"สิงหลมองเพื่อนสนิท ก่อนที่จะหัวเราะร่า"ขนาดลูกกูยัง 22 แล้ว มึงคิดสภาพมึงดิตอนนี้ยังไม่มีลูกเลย กว่ามึงจะมีลูก กูตายก่อน ไม่
อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล ตอนพิเศษ 1 สีหราช&กลิ่นหอม
สีหราชเดินลงมาจากชั้นบนในเช้าวันเปิดมหาลัย ปีนี้เขาจะเป็นนักศึกษาปีสุดท้ายแล้ว "ลงมาทานข้าวก่อนลูก""ครับแม่ แล้วนี่ไอ้เสือมันไปไหนครับ"แสนดีวางอาหารที่ทำเป็นประจำทุกเช้าบนโต๊ะอาหาร ครอบครัวของเขาตื่นไม่พร้อมกัน แต่เขาก็พร้อมที่จะให้ทุกคนได้กินอิ่มก่อนออกไปทำภารกิจของแต่ละคน"พี่เสือไปโรงพยาบาล เมื่อเช้าแม่ก็ถามแล้วนะว่าจะไปทำไมแต่ก็ไม่บอก คงจะไปหาหมอพิพัฒน์ละมั้ง เพราะเห็นว่าเสือจะย้ายมาที่โรงพยาบาลของหมอพิพัฒน์น่ะ"เสือหรือสิรินทร์ ได้เป็นหมอของโรงพยาบาลเดียวกับเพื่อนสนิทของพ่อ สิงโตเลยไม่ห่วงอะไรมากมาย เพราะปกติแล้วสิรินทร์จะเป็นโอเมก้าที่ทำตัวน่าห่วงมาก แต่ถ้าได้อยู่ใกล้อาพิพัฒน์แล้วสีหราชก็เบาใจ"ก็ดีนะครับแม่ ให้มันไปอยู่ใกล้อาพิพัฒน์ มันจะได้ไม่ต้องโดนอัลฟ่าคนอื่นจีบ""จ๊ะ ลูกทานอาหารซะนะ ตอนนี้หนูกลิ่นหอมไปรออยู่ที่รถแล้ว เอาน้องไปมหาลัยด้วยนะลูก แล้วก็อย่าลืม ไปส่งน้องที่คณะด้วย ลูกเคยดูแลพี่เสือมาแบบไหน แม่ขอให้สิงโตดูแลกลิ่นหอมแบบนั้นเลยนะลูก"สีหราชถึงกับถอนหายใจ เขาพ้นจากสิรินทร์มา 1 คน ยังต้องมาเจอกับเด็กกลิ่นหอมอีก ตอนที่เข้ามหาลัยใหม่ๆ เขารับหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดของพ
อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล ถึงแก่แต่แรงดี NC
หลังจากจัดการธุระของเด็กกลิ่นหอมเสร็จเรียบร้อยแล้วแสนดีจึงเดินขึ้นมาชั้นบน เขาเองก็ถูกชะตากับโอเมก้ากลิ่นหอม เขารู้สึกว่ากลิ่นหอมเป็นเด็กที่เรียบร้อยอ่อนหวาน แถมยังเรียนรู้ได้เร็ว เขาเลยให้กลิ่นหอมนอนห้องข้างๆกับกะหล่ำ"จัดการเรื่องเด็กคนนั้นเสร็จแล้วเหรอจ๊ะ""ครับเฮีย เด็กคนนั้นน่ารักดีนะครับ ผมชอบเลย เขาดูเรียบร้อยและเจียมตัวมากเลย"สิงหลยิ้มให้กับภรรยา พร้อมกับดึงภรรยาลงมานั่งที่ตักของตน "เด็กคนนั้นน่าสงสารมากเลยนะ พ่อก็ตาย แม่ก็หนีไปมีผัวใหม่ บ้านก็ถูกยึด ก่อนที่พ่อของเขาจะตายก็อยู่กันลำบากมาก พ่อของเด็กคนนั้นเป็นเพื่อนสมัยเด็กของเฮีย เคยโทรมาขอความช่วยเหลือจากเฮียไปครั้งหนึ่ง ตอนนั้นเฮียก็ช่วยไป แล้วมันก็ไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย มารู้อีกทีก็มันตายไปแล้ว ตอนที่เฮียไปเผาศพมัน เฮียเห็นเด็กคนนี้ยืนร้องไห้อยู่หน้าเมรุเผาศพ พอเฮียได้คุยกับเด็กคนนี้ เฮียก็เลยเกิดความสงสาร แล้วก็รับอุปการะนี่แหละ""ผมยินดีครับเฮีย ผมเองก็รู้สึกเอ็นดูเด็กคนนี้เหมือนกัน"ในระหว่างที่พูดมือของสิงหลก็ไม่ได้อยู่กับที่ มือของเฮียลูบไปตามหลังของแสนดี แม้เวลาจะผ่านกันมา 20 กว่าปีแล้วแต่กลิ่นลีลาวดียังไม่จางหาย เขา
อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล ครอบครัววุ่นๆของสิงหล
หลังจากที่ถึงบ้านสีหราชเดินนำพี่ชายเข้าไปภายในทันที เขารีบไล่พี่ชายไปอาบน้ำเพราะมีกลิ่นอัลฟ่าติดตัวพี่ชายกลับมา"ก็พี่ยังไม่อยากอาบ สิงโตจะมาบังคับพี่ทำไม สิงโตอยากอาบสิงโตก็ไปอาบสิ กลิ่นแค่นี้แม่ไม่ว่าหรอก""มึงรีบไปก่อนที่กูจะโมโห ไปเข้าใกล้มันทำไม มึงก็รู้ว่ากลิ่นฟีโรโมนของอัลฟ่ามันติดมาง่ายจะตาย แล้วเสือกไม่ระวัง ถ้าป๊ากับแม่รู้เข้ากูก็โดนอีก!!"ในระหว่างที่ทั้งสองพี่น้องยืนเถียงกัน แสนดีเดินออกมาจากครัวก็ได้ยินเสียง"เกิดอะไรขึ้น ทะเลาะกันทำไม!""ไม่ได้ทะเลาะกันครับแม่ น้องก็แค่เสียงดัง เราไม่ได้ทะเลาะกันครับ"สิรินทร์เดินเข้าไปกอดมารดา แม่ของเขาในวัย 45 ปี ยังสวยและมีเสน่ห์มากมาย ขนาดที่ป๊าของเขายังหวงและหึงทั้งๆที่อยู่กันมา 20 กว่าปีแล้ว"แล้วทำไมกลิ่นอัลฟ่าถึงติดตัวลูกมาแรงนักล่ะเสือ""พอดีผมยืนคุยกับเพื่อนของน้องมานะครับ มันก็เลยติดมา มันเหม็นมากขนาดนั้นเลยเหรอครับแม่""ก็ไม่เท่าไหร่หรอก ไปนั่งรอที่โต๊ะไปเดี๋ยวแม่เอาขนมไปให้กิน ลูกด้วยนะสิงโต เลิกเสียงดังใส่พี่สักที ไม่อย่างนั้นแม่จะฟาดแล้วนะ"สีหราชมองสองแม่ลูกที่ยืนกอดกันกลม แม่ของเขาเป็นใหญ่ในบ้านเลิศรัตนวรชัย แม้กระทั่งป๊
อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล สีหราชปะทะสิรินทร์
ชีวิตครอบครัวของสิงหลและแสนดี อยู่ในขั้นที่มีความสุขที่สุด แสนดีให้กำเนิดลูกชายคนที่ 2 เป็นอัลฟ่าอย่างที่หวังไว้ โดยสิงหลตั้งชื่อให้ลูกคนที่ 2 ว่า สีหราช เลิศรัตนวรชัย หรือน้องสิงโต ครอบครัวของสิงหลสมบูรณ์แบบ มีลูกทั้งสองสายพันธุ์ สิงหลยังคงบริหารโรงแรมซึ่งตอนนี้ขยายออกไปอีกหลายสาขา ถึงแม้จะเหนื่อยแต่เขาก็ยังสู้เพื่อครอบครัว เขาต้องการเก็บเงินเพื่อให้ลูกเมียได้ใช้อย่างสุขสบาย สีหราช เลิศรัตนวรชัย ผู้มีสายพันธุ์อัลฟ่าอายุ 21 ปี และพี่ชายของเขา สิรินทร์ เลิศรัตนวรชัย มีสายพันธุ์โอเมก้า อายุ 22 ปี ทั้งสองคนมีนิสัยที่แตกต่างกันมาก สีหราชเป็นคนที่มีหน้าตาหล่อเหลาเขาชอบการแข่งรถมากเป็นพิเศษ เป็นนักแข่งระดับมือพระกาฬ หาตัวจับได้ยาก วันนี้เขาได้เข้าแข่งขันฟอร์มูล่าวันเพื่อชิงแชมป์ โดยมีพี่ชายยืนเกาะขอบสนามเป็นแรงเชียร์"มึงจะมาทำไมอ่ะเสือ กูบอกให้อยู่บ้านไง มึงมาสนามทีไรคนที่สนามก็มองมึงทุกที เดี๋ยวแม่ก็โกรธอีก ถ้ากลิ่นอัลฟ่าไปติดมึงเข้า!!""ก็พี่อยากมานี่นาสิงโต พี่อยากมาเชียร์สิงโต ทำไมต้องดุด้วยล่ะ"สิงโตถึงกลับกลอกตาขึ้นบน เสือเป็นโอเมก้าที่มีกลิ่นดอกลาเวนเดอร์ ซึ่งเป็นกลิ่นที่หายาก อัลฟ
บางทีคุณอาจจะชอบ
องค์ราชทายาท จอมป่วน ลิขิตรัก เจ้าชาย ปีกนกสีน้ำเงิน
Lirigrhog195 viewsMy little boy ปูนปั้นน้อยของเฮีย
Plearn9430 views(จบ)ผมอยากเป็นคุณชายไม่อยากเป็นแค่เด็กเลี้ยง (Mpreg, Yaoi)
LADY-ZOMBIE356 viewsบัญชารักคุณหลวง
jalix-ren 303 viewsดลรวีที่รัก
นักเขียนเจ้าตอง(JaoTong)599 viewsMy Daddy ยอมแล้วครับ พ่อทูนหัว
Bblackpeony504 viewsปฏิบัติการล่าของหลวง (You’re mine)
Saturnlonely 52348 viewsพาลินโดรม
จินต์พิชา368 views
