LOGINShare
อ้อนรักคุณสามี 5
Last Updated:
2025-03-23 01:52:57บทที่ 3
ชีวิตที่แสนเรียบง่าย
สามวันให้หลังจากที่อารยากับพชรกรที่เพิ่งกลับจากการทำธุระส่วนตัวที่ต่างจังหวัด อันที่จริงไปครั้งนี้ เป็นธุระที่บริษัทของพชรกรเสียมากกว่า ส่วนตัวของเธอนั้นก็เพียงแค่หลบเลี่ยงการที่จะพบหน้าแม่สามีเท่านั้น ชายหนุ่มจึงเสนอให้เธอไปกับเขาด้วย ซึ่งตนก็เห็นด้วยว่าไปกับเขาน่าจะดีเสียกว่าการที่อยู่ที่คอนโดมิเนียมหรือเพนท์เฮาส์สุดหรูของเขาด้วยความเบื่อหน่าย เธอไม่ได้เปิดรับออร์เดอร์ขนมจากอินสตาร์แกรมมาหลายวันแล้ว เห็นทีว่าจะต้องเปิดรับเสียหน่อยเพราะลูกค้าจำนวนมากต่างบ่นหาขนมที่เธอทำ
อารยาจึงตัดสินใจออกมาซื้อวัตถุดิบทำเบเกอรี่จำนวนมากในช่วงเวลาที่ห้างสรรพสินค้าเปิด แต่ทว่าระหว่างที่เธอกำลังจะออกจากเพนต์เฮาส์อยู่ ๆ ก็มีความรู้สึกว่ากำลังมีสายตาจ้องมองมาที่ตน คนตัวเล็กหันรีหันขวางมองซ้ายขวาเพื่อมองหาสิ่งที่ผิดปกติแต่กลับไม่พบอะไร ร่างเล็กบอบบางจึงลองทดสอบเดินเพียงสามก้าวก็รู้สึกถึงว่ากำลังมีบางอย่างกำลังตามเธอมา อารยาจึงตัดสินใจล้วงโทรศัพท์ในกระเป๋าใบเล็กโทรหาพชรกรทันที
“คุณเพชร! ช่วยด้วยค่ะ”
หลังจากที่ชายหนุ่มรับส
Related chapters
อสุราแพ้รัก อ้อนรักคุณสามี 6
“คุณเดินตามฉันมาทำไมคะคุณเพชร”“มากินข้าวกลางวัน เที่ยงแล้วไปกินข้าวกันเถอะ” เขาทำทีเอียงข้อมือเพื่อดูเวลาจากนาฬิกาเรือนแสนของตนพร้อมทั้งเอ่ยชวนคนที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาไปรับประทานอาหารกลางวันด้วยกัน“คุณเพชรไปทานเลยค่ะ ฉันจะไปซื้อของไปทำกินที่บ้าน” หญิงสาวตอบกลับ“งั้นผมกินด้วย” เขาบอกพร้อมทั้งคว้ารถเข็นที่หญิงสาวกำลังจะจับเข้ามาอยู่ในมือ"คุณจะกินด้วยแล้วไม่กลับไปทำงานเหรอคะ"คนตัวเล็กถามขึ้นอย่างใคร่รู้ทั้งที่มือและสายตาของตนยังคงเลือกที่จะให้ความสนใจกับผักผลไม้นานาชนิดที่อยู่ตรงหน้า เธอเลือกซื้อของอย่างพิถีพิถันที่จะเอามาปรุงอาหารกลางวัน แต่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะกลับไปทำทันหรือไม่เพราะเวลาตอนนี้ก็เที่ยงจวนจะบ่ายแล้ว"ออกมาแล้วไม่จำเป็นต้องกลับ เธอลืมแล้วเหรอว่านั่นมันบริษัทของผม" ชายหนุ่มตอบกลับหลังจากที่หญิงสาวถามขึ้นสักพัก เขาตอบขึ้นในจังหวะที่อารยานำผักที่เลือกต่างไปค่อยวางลงบนรถเข็น ก่อนจะนำไปชั่งกิโล"ฉันลืมไป ขอโทษทีนะคะ" ร่างเล็กกล่าวขอโทษแล้วจับรถเข็นให้ตามมายังบริเวณขายเนื้อสัตว์ พชรกรก็เข็นตามมาแต่โดยดี"เธอมาที่
Last Updated : 2025-03-23อสุราแพ้รัก อ้อนรักคุณสามี 7
บทที่ 4ไม่ได้เมา แค่ไม่เหมือนเดิมชีวิตที่แสนเรีบง่ายของอารยาดำเนินไปอย่างราบเรียบดั่งเช่นทุกวันก็คือรับออเดอร์ขนมผ่านทางอินสตาร์แกรมของร้านที่หญิงสาวได้เปิดเอาไว้หารายได้ตั้งแต่ช่วงเรียนมหาวิทยาลัย แต่ทำเรื่อยมาจนกระทั่งปัจจุบันนี้ วันนี้หญิงสาวออกมาส่งออเดอร์ที่สั่งเข้ามาจำนานมากถูกส่งให้กับบริษัทขนส่งเพื่อนส่งให้กับลูกค้าต่อไปกว่าจะทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยก็ใช้เวลาไปค่อนข้างมากรู้ตัวอีกทีดูก็เกือบที่บ่ายกว่า ๆ"ตายละบ่ายโมงแล้วเหรอเนี่ย" ดูนาฬิกาผ่านล็อกสกลีนหน้าจอโทรศัพท์มือถือของตนแล้วเอ่ยกับตัวเองเบา ๆ ก่อนปลดล็อกแล้วโทรหาเพื่อนที่นัดเอาไว้ทันที"ฮัลโหล คืนนี้นัดกันกี่โมงนะ ดาว" ทันทีที่ปลายสายตอบกลับหญิงสาวรีบถามด้วยความรวดเร็ว"สองทุ่มส่วนร้านเดี๋ยวฉันแชร์โลเคชั่นไปให้ในไลน์แล้วกัน""โอเคได้เดี๋ยวสองทุ่มเจอกัน"หลังจากวางสายหญิงสาวมีเวลาว่างอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะถึงเวลานัดหมายจึงตัดสินใจไปเดินซื้อของใช้ส่วนตัวที่ห้างสรรพสินค้าที่อยู่ไม่ไกลจากนี้ถือว่าเป็นการฆ่าเวลาระหว่างรอไปสถานบันเทิงเพื่อเลี้ยงฉลองส่งท้า
Last Updated : 2025-03-24อสุราแพ้รัก อ้อนรักคุณสามี 8
สามทุ่มคืนในวันเดียวกันซึ่งเป็นเวลานัดหมายของอารยาและเพื่อนว่าจะมาที่ร้านกันตอนนี้คนตัวเล็กมาถึงร้านแล้วแต่ยังไม่เห็นกลุ่มเพื่อนของเธอเลย สายตาหวานพยายามสอดส่องไปในความมืดดสลัวท่ามกลางเสียงเพลงที่เปิดภายในร้านมองหาเท่าไรก็ไม่พบ หรือว่าเพื่อนเธอจะยังไม่มากันนะ“ขอโทษนะครับคุณผู้หญิงมีเรื่องอะไรให้ช่วยหรือเปล่าครับ” พนักงานบริการของร้านเดินเข้ามาถามเธอด้วยความสุภาพ เพราะเห็นหญิงสาวยืนมอง สายตามองราวกับหาอะไรสักอย่างร่วมสิบนาทีเห็นจะได้“ฉันมองหาเพื่อนน่ะค่ะ ไม่รู้ว่าจะมาหรือยัง เอ่อ…มีคนที่ชื่อแพรดาจองโต๊ะไว้” หญิงสาวตอบกลับไปด้วยความสุภาพเช่นเดียวกันกับอีกฝ่ายที่ถามเธอ“อ๋อทางนี้เลยครับ” ว่าแล้วพนักงานคนที่ยืนคุยกับเธอเมื่อครู่ก็เดินทำหน้าเธอไปยังโต๊ะที่จองไว้ซึ่งอยู่ท่างได้ในและอยู่ใกล้กับวงดนตรีสด แต่การกระทำต่าง ๆ ของอารยากลับอยู่ในตาตาคมคู่หนึ่งเสมอตั้งแต่เธอเดินเข้ามาภายในร้านเสียแล้ว สายตาคู่คมมองตามอย่างสงสัยว่าหญิงสาวคนนั้นมาทำอะไรที่นี่ทั้งที่จริงเธอควรอยู่ที่บ้านไม่ใช่หรือ“มึงมองอะไรวะไอ้เพชร” ภาธรหนึ่งหนุ่มเอ่ยถามเพื่อนสนิทด้วยถ้อยคำที่เป็นกันเ
Last Updated : 2025-03-24อสุราแพ้รัก อ้อนรักคุณสามี 9
บทที่ 5เสพรักเมียเด็ก“ฮือ มึนหัวอะ โอ๊ยเจ็บจัง หัวไปโดนอะไรมาเนี่ย”เมื่อแสงสว่างสาดส่องเข้ามาภายในห้องนอนใหญ่ปลุกให้คนตัวเล็กที่เพิ่งถูกปล่อยให้นอนหลับสบายเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาตื่นจากฝัน มันเป็นฝันที่ชวนให้เธอเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวเหลือเกิน ความฝันที่แสนวาบหวามที่ว่าเธอกับพชรกรนั้นมีอะไรกันแล้ว“มันก็คงจะเป็นแค่ความฝันมั้ง”คนตัวเล็กยันกายลุกขึ้นนั่งพิงเข้ากับหัวเตียงกว้างแล้วค่อย ๆ กวาดสายมองไปรอบ ๆ ห้อง ห้องนี้ไม่ใช้ห้องที่เธอนอนเหมือนดั่งทุกคืน แต่เพิ่งจะรู้สึกตัวนึกได้ว่าเหตุใดทำไมร่างกายเธอเปลือยเปล่าเช่นนี้และอีกอย่างห้องนี้มันเป็นห้องนอนชั้นสองของพชรกรอีกด้วย“ตื่นแล้วเหรอ” ทันทีที่ได้ยินจึงรีบหันไปตามต้นเสียงด้วยความรวดเร็วก็พบกับพชรกรที่ที่น่าจะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ สังเกตให้จากทรงผมที่เปียกปอนหลังจากผ่านการสระผมมาหมาด ๆ เดินตรงเข้ามาหาทำเอาคนตัวเล็กที่อยู่บนเตียงถึงกับต้องกระชับผ้าห่มผืนหนาให้แนบกายมากขึ้น“เมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้น แล้วทำไมฉันถึงมาอยู่ห้องของคุณ”พยายามตั้งสติก่อนไถ่ถามว่ามันเกิดอ
Last Updated : 2025-03-25อสุราแพ้รัก อ้อนรักคุณสามี 10
บทที่ 6หัวใจที่หวั่นไหวสองวันหลังจากที่อารยาหายป่วยหญิงสาวก็ดำเนินชีวิตของตนเองดังเดิมด้วยความราบเรียบไม่ได้มีอะไรต่างไปจากเดิมเลย แต่จะว่าไม่เปลี่ยนแปลงก็ไม่ได้เพราะหลังจากวันนั้นมาเธอรู้สึกได้ว่ามีอยู่สิ่งเดียวเปลี่ยนไปก็คือ พชรกรที่พักนี้เขาตามติดเธอแทบไม่ห่างจากกายแม้แต่วันเดียว อาจมีบ้างที่เขาไปทำงานและเธอก็อยู่บ้านไม่ได้ออกไปไหน แต่คนอย่างเขานั้นมักจะโทรมาถามเธออยู่เสมอว่า 'วันนี้ทำอะไร ไปที่ไหนกับใคร'อารยามักรู้สึกแปลก ๆ เสมอที่เขาถามเธอแบบนี้จำได้มีครั้งหนึ่งที่เคยคุยหยอกกันในเวลาที่ทั้งเขาและเธอนั่งดูซีรีส์ด้วยกันหลังจากการทำงานหนักมาทั้งวันจึงหาช่วงเวลาผ่อนคลายกันบ้าง"คุณคิดว่าคู่เราจะเหมือนซีรีส์ที่ดูไหมคะ"อยู่ ๆ อารยาเอ่ยขึ้นท่ามกลางเสียงของซีรีส์จีนปัจจุบันที่กำลังนั่งดูอยู่ด้วยกัน เป็นช่วงที่พระเอกของเรื่องเกิดรู้สึกดีกับนางเอกขึ้นมาจึงทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่ด้วยกันในวันที่เสียใจ เธออยากรู้ว่าคู่ของเธอกับเขาจะเป็นแบบนี้หรือไม่จึงลองแกล้ง ๆ ถามอยู่"คุณคิดอะไรอยู่ คิดว่าคู่เราจะเป็นเหมือนละครเพ้อฝันที่กำลังด
Last Updated : 2025-03-25อสุราแพ้รัก อ้อนรักคุณสามี 11
ตอน 7เข้าใจผิด“ฮัลโหล อ้อนรักคุณอยู่ที่ไหน”“อ๋อ อยู่บ้านค่ะกำลังเตรียมขนมเอาไว้ส่งลูกค้าวันพรุ่งนี้” อารยาโกหกชายหนุ่มด้วยความเลิ่กลั่กอย่างกังวลว่ากลัวเขาจะจับได้ว่าเธอนั้นไม่ได้อยู่ที่บ้านจริง ๆ“อ๋องั้นเหรอ งั้นเอาเป็นว่าเย็นนี้ผมกลับไปกินข้าวที่บ้านนะ”“ค่ะ ไว้เจอกันนะคะ”หลังจากวางสายจากพชรกรแล้วสายตาหวานสอดส่ายมองไปรอบ ๆ ที่มีผู้คนเดินกันขวักไขว่อยู่ไปในห้างสรรพสินค้า อันที่จริงเธอมักจะออกมาซื้อของที่นี่โดยที่บอกให้เขารู้ก็ได้ แต่ว่าเมื่อวานเขาเธอซื้อของทุกอย่างครบจนครบทุกอย่างแล้วจะหาข้ออ้างออกมาอีกพชรกรคงจะตามมาด้วยเป็นแน่แต่วันนี้เธอนัดเพื่อนเอาไว้เพื่อที่จะซื้อของชิ้นหนึ่งเป็นของขวัญวันเกิดให้เขา เพราะเมื่อคราวก่อนดันบังเอิญได้ยินพนักงานต่างพูดกันว่าอีกไม่กี่วันก็จะถึงวันเกิดของเขาแล้วเธอเลยอยากจะซื้ออะไรให้เสียหน่อยจึงเลือกออกมาวันนี้ตอนนี้และจำเป็นจะต้องโกหกเขา“หูยโล่งอกไปที หวังว่าจะไม่มาแถวนี้ก่อนซื้อของเสร็จนะ” หญิงสาวเป่าปากออกมาด้วยความโล่งใจพลางบ่นพึมพำกับตัวเองเบา ๆ แล้วนั่งรอเพื่อนที่ไว้ใจ
Last Updated : 2025-03-26อสุราแพ้รัก อ้อนรักคุณสามี The End
ตอนที่ 8ตามคืนรัก“ไปแก้มาใหม่”น้ำเสียงเกรี้ยวกราดของเจ้านายหนุ่มเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งโยนแฟ้มเอกสารงานที่ผิดพลาดของพนักงานที่ทำมาลงบนโต๊ะด้วยความหัวเสียตลอด สัปดาห์ที่ผ่านมา ไม่มีใครเข้าหน้าเขาติดแม้กระทั่งลูกน้องคนสนิทของเขา ต่างพากันสงสัยไม่น้อยว่าเจ้านายที่มักอารมณ์ดีกลับอารมณ์ร้ายเป็นอาทิตย์แล้ว ไม่มีวี่แววว่าจะกลับมาอารมณ์ดีแม้แต่น้อย“เอาไปแก้มาใหม่ ฉันให้เวลายี่สิบนาทีงานต้องพร้อม”“ครับ” ลูกน้องน้อมศีรษะให้กับเจ้านายเล็กน้อยก่อนค่อย ๆ หายไปออกไปจากห้อง ถ้าหากอยู่ร่วมห้องเพียงเสี้ยววินาทีระเบิดคงลงหัวเป็นแน่“หายไปไหนของเขานะ” พชรกรบ่นกับตัวเองพลางมองกล่องเนกไทที่เขาเจออยู่ในห้องนอนของอารยาภายในถังขยะพร้อมกับโน๊ต ‘สุขสันต์วันเกิดนะคะคุณเพชร’ พลอยทำให้เขารู้สึกผิดที่พูดจาไม่ดีกับหญิงสาว แต่เขากลับรู้สึกผิดยิ่งกว่าเมื่อเจอคนที่เมียของตนพาไปลองเนกไทเข้ามาพักที่โรงแรมกับคนรัก มิหนำซ้ำยังได้ยินเสียงที่คุยกับอารยาเรื่องของขวัญด้วยมันยิ่งทำให้เขาอยากขอโทษเธอวันนั้นเขารีบตรงกลับเพนท์เฮาส์หลังจาก
Last Updated : 2025-03-26อสุราแพ้รัก อุบายรักอสุรา 1
บทที่ 1“ปะป๋าขา น้องกิ่งอยากมีแบบนั้นจังค่ะ”น้ำเสียงเจื้อยแจ้วน่ารักของ เด็กหญิงกุลณดา กฤษฎิ์หิรัญ วัยห้าขวบพูดขึ้นพร้อมทั้งชี้ไปยังครอบครัวหนึ่งที่ยืนอยู่หน้าร้านอาหารแห้งหนึ่ง โดยผู้เป็นพ่อกำลังอุ้มลูกสาวที่รุ่นราวคราวเดียวกันและยังมีคนเป็นแม่อยู่ข้าง ๆ ไม่ห่างกันก่อนจะพากันเดินเข้าไปข้างในร้านอาหารพร้อมกับพนักงาน“อยากไปกินข้าวเหรอคะ” เขาเอ่ยกับลูกสาวอย่างเสียงอ่อนเสียงหวานกัณฑ์ธรณ์ กฤษฎิ์หิรัญ ใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตรของชายหนุ่มยิ้มละมุนให้เจ้าตัวเล็ก ร่างสูงโปร่งย่อกายลงในระดับเดียวกับลูกสาวพลางลูบศีรษะทุยเบาอย่างแสนรักเบา ๆ“หนูไม่อยากกินข้าว หนูอยากมีแม่ค่ะ” กุลณดาบอกและมองหน้าผู้เป็นพ่อด้วยสายตาอ้อนวอนคำพูดของแม่หนูน้อยทำเอาชายหนุ่มถึงกับนิ่งชะงักไปเล็กน้อย“ผมว่าเจ้านายต้องหานายหญิงแล้วละครับ” “นั่นสิครับนายผมได้ยินน้องกิ่งพูดแบบนี้บ่อยแล้วนะ”สองลูกน้องคนสนิทที่เห็นกุลณดามาตั้งแต่เป็นเด็กทารกเอ่ยเสริมกับคุณหนูของพวกเข
Last Updated : 2025-03-27
Latest chapter
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก The End
ตอนจบเวลาผ่านไปร่วมสองเดือน อัทธ์ยังคงวนเวียนอยู่ที่บ้านของสริตาตั้งแต่วันนั้น แม้จะโดนหญิงสาวไล่ออกจะบ่อย แต่มีหรือคนอย่างเขาจะสนขอเพียงอย่างเดียวคือได้หญิงสาวกลับมาในอ้อมอกเท่านั้น“นิล พี่ช่วยนะ” ชายหนุ่มที่กำลังกวาดใบไม้ที่ร่วงหล่นอยู่บริเวณหน้าบ้านของหญิงสาว เมื่อเห็นสริตาเดินสะพายกระเป๋าพร้อมทั้งยกกล่องพัสดุที่จะส่งลูกค้ามายังท้ายรถยนต์ของตัวเองจึงรีบวิ่งไปช่วยด้วยความที่ไม่อยากให้เธอยกของหนักเกรงจะกระทบลูกในท้อง“ไม่ต้อง ออกไปห่าง ๆ เลย” หญิงสาวไล่ชายหนุ่มเสียงแข็ง แต่มีหรือคนหน้ามึนอย่างเขาจะยอมทำตาม“พี่ช่วยดีกว่า”ชายหนุ่มบอกเพียงแค่นั้นแย่งของจากมือสริตาแล้วจัดวางยังท้ายรถพร้อมทั้งวิ่งไปเอากล่องที่วางอยู่ในบ้านยกมาวางรวมกับสิ่งที่เพิ่งวางไปเมื่อครู่การกระทำของเขาทำให้สริตาไม่ค่อยที่จะพอใจสักเท่าไหร่“คุณอัทธ์คะ เลิกมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตฉันได้แล้วค่ะ” หญิงสาวกอดอกพูดกับชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยสีหน้าไม่พอใจ“เลิกยุ่งกับเมียไม่ได้เหรอก” เขาตอบอย่างใจเย็น ก่อนมายืนส่งยิ้มละมุนตรงหน้าหญิงสาวและเอ
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก 17
บทที่ 17“จะไม่เข้าไปจริง ๆ เหรอครับนายหัว”จอมพลหันไปถามเจ้านายที่กำลังนั่งมองบ้านหลังเล็กหลังหนึ่งผ่านทางหน้าต่างกระจกรถยนต์อยู่นานสองนาน ไม่ยอมทำอะไรเสียทีตั้งแต่มาถึงที่นี่ก็เกือบจะบ่ายโมงของอีกวันเสียแล้ว อันที่จริงเขาอยากจะมาให้ถึงตั้งแต่เมื่อวานเพื่อที่จะให้ได้พบสริตาโดยเร็ว“รอสักพักค่อยเข้าไป” นายหนัวหนุ่มตอบลูกน้องโดยที่สายตาคมไม่ลาจากสิ่งตรงหน้าตั้งแต่มาถึงที่นี่เขาเฝ้ามองตลอดว่าจะมีใครออกจากบ้านหลังเล็กนั่นหรือไม่ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีใครออกมาไม่นานนักประตูก็ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างของผู้หญิงวัยกลางคนที่กำลังอุ้มหนูน้อยตรงมายังแคร่ไม้ไผ่หน้าบ้าน ซึ่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่คอยให้ร่มเบาไม่ห่างจากตัวบ้านมากนัก“ยายพาออกมาเล่นข้างนอกแล้ว หยุดงอแงได้แล้วนะ” ผู้เป็นยายวางหลานลงกับแคร่ไม้ไผ่และนั่งลงข้าง ๆ พูดกับหลานอย่างเอ็นดู เขาจอดรออยู่ใกล้ ๆ พอจะได้ยินสิ่งที่หญิงวัยกลางคนคุยกับเด็กคนนั้น“นายหัวจะไม่ลงไปจริง ๆ เหรอครับ” ลูกน้องหนุ่มเอ่ยขึ้นอีกครั้ง หลังจากที่เจ้านายของตนให้ความสนใจเด็กน้อยที่ถูกอุ้มออกมาจากบ้าน อั
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก 16
บทที่ 16เวลาผ่านไปสองสัปดาห์ สริตากลับมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดกับลูกชายและมารดาของตนพร้อมกับลูกน้อยอีกคนที่อยู่ในท้อง หลังจากที่กลับมาบ้านสริตาทำตัวให้ปกติที่สุด ทำทุกอย่างตามเดิมในแบบฉบับที่เคยเป็น“ทำไมถึงลาออกไม่ทำงานที่อยากทำล่ะลูก”คนแม่ถามลูกสาวที่กำลังนั่งแพ็คกระเป๋าแฟชั่นลงกล่องให้ลูกค้า เงยหน้ามองมารดาที่อุ้มลูกชายของตนอยู่“ต่อให้นิลทำงานที่ชอบต่ำไม่มีเวลาให้แม่กับอนลนิลคงไม่มีความสุขหรอก ต่อให้ขายของออนไลน์เงินจะยังไม่มาแต่มันก็ดีนะแม่” หญิงสาวลาออกจากงานมาอยู่บ้านขายของออนไลน์กับครอบครัวและยังมีเวลาให้ลูกน้อยอีกด้วย“จะเอาแบบนี้เหรอ แล้วที่หายไปไปไหนมา”“ทำงานค่ะ ต่างจังหวัดมันไม่ค่อยมีสัญญาณสักเท่าไหร่”“แล้วของพวกนี้จะเอาไปส่งตอนไหนเนี่ย” สิริกรเปลี่ยนบทสนทนาเพื่อไม่ให้ลูกสาวต้องคิดมาและ กอย่างไม่อยากสักถามให้มากความ“พรุ่งนี้ค่ะแม่ ว่าจะไปส่งก่อนไปหาหมอ เดี๋ยวคืนนี้นิลต้องตอบแชทลูกค้าอีกหลายคน ฝากแม่พาอนลนอนด้วยนะคะ”นางพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนบอกลูกสาวแย่งเป็นห่วง “เราน่ะก็พักผ่อนเยอะ ๆ อย่า
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก 15
บทที่ 15นับจากวันที่สริตาถูกช่วยออกมาจากเกาะ ได้มาพักอยู่ที่บ้านมารดาของธันว์เพื่อให้สภาพร่างกายของหญิงสาวดีขึ้น สริตามีอาการอ่อนเพลีย ไม่ยอมพูดจากับใครแม้กระทั่งตัวของเขา หญิงสาวเก็บตัวเงียบหากปล่อยนานกว่านี้คงไม่เป็นผลดีอย่างแน่นอนธันว์ตัดสินใจเข้ามาคุยกับหฯงสาวอีกครั้ง เมื่อเห็นเธอออกจากห้องมาสูดอากาศบริสุทธิ์ภายนอก“นมครับน้องนิล” ชายหนุ่มถือนมสดหนึ่งแก้วมาวางกันโต๊ะที่สริตายืนอยู่ใกล้ ๆเธอเพียงหันมามองและยิ้มจาง ๆ กับเขาเท่านั้น“มองหน้าแบบนี้มีอะไรจะถามหรือคะ” สริตาถามขึ้นเป็นครั้งแรกหลังจากที่เงียบไม่พูดไม่จามาหลายวัน“พี่อยากจะถามเรื่องของนิลกับไอ้อัทธ์”สิ้นเสียงของธันว์ทำให้สริตามองหน้าเขานิ่ง ๆ เวยความเศร้าโศก ครั้นจะอ้าปากตอบคำถามของชายหนุ่ม อยู่ ๆ ก็เกิดผะอืดผะอมจนต้องวิ่งออกไปอาเจียน การการของหญิงสาวทำให้ธันว์ต้องรีบเข้าไปลูบหลังให้จนกระทั่งมารดาของเขาเดินเข้ามา“เรามีธุระไม่ใช่หรือตาธันว์ เดี๋ยวแม่จัดการเอง”ชายหนุ่มพยักหน้ารับก่อนเดินออกไปจากตรงนั้น ปล่อยให้สริตาอยู่กับมารดาของตนตามลำพังเ
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก 14
บทที่ 14 นับจากวันนั้นที่สริตาออกจากโรงพยาบาลโดยการที่แอบออกมาแต่ก็ถูกจัดได้ เขาก็พาเธอมที่นี่อีกครั้งร่วมรักกับเธอทุกวันจนเกือบสัปดาห์ หญิงสาวไม่ได้ออกไปไหนได้แต่อยู่ภายในบ้านหลังนี้เพราะแน่นอนว่าโซ่ตรวนที่เขาใส่ไว้ให้ที่ข้อเท้ามีเพียงอัทธ์เท่านั้นที่จะปลดปล่อยเธอได้ ร่างสวยงามของคนตัวเล็กเริ่มทรุดโทรมราวกับตรอมใจที่หมดหนทางออกไปจากเกาะแห่งนี้เพราะตนคิดถึงลูกน้อยสุดหัวใจแก๊ก แก๊กเสียงเปิดประตูทางหน้าบ้านมันไม่ทำให้สริตาเงยหน้าจากการกอดเข่าอย่างเศร้าหมอง เพราะคงเป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจากอัทธ์คนใจร้ายคนนั้นเป็นแน่ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เสียงฝีเท้าของใครบางคนเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าของเธอเสียงพูดจากจากผู้มาใหม่ สริตาจึงเงยหน้าที่เต็มไปด้วยตราบน้ำตามองคนตรงหน้า“คุณเป็นใคร!” สริตาถามด้วยน้ำเสียงแหบแห้งคอจนแทบจะเป็นผงผู้ชายคนนั้นไม่พูดอะไรนอกเสียจากหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดบางสิ่งดูเพื่อความแน่ใจ ก่อนเอ่ยถามพร้อมย่อกายลงนั่งในระดับเดียวกับสริตา “น้องนิลเพื่อนของนิ้วนางใช่ไหม”
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก 13
บทที่ 13“นิล นิล เป็นไงบ้าง” เขาถามขึ้นอย่างดีใจ เมื่อสริตาขยับนิ้วมือเล็กน้อยทำให้อัทธ์รู้สึกตัวเงยหน้ามองใบหน้างามที่เริ่มมีสีเลือดจาง ๆ กว่าตอนที่มาโรงพยาบาลใหม่ ๆดวงตาหวานกระพริบถี่ ๆ เพื่อปรับให้ชินกับแสงสว่างรอบห้อง ที่นี่คงไม่ใช่ที่ไหนนอกเสียจากห้องพักในโรงพยาบาล พลันสายตาดันไปปะทะกับใบหน้าคมที่อยู่ตรงหน้าพอดี สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความปราบปลื้มเสียเต็มประดา“นิลเป็นยังไงบ้าง รู้สึกไม่ดีตรงไหนไหม” เขาถามเออีกครั้งเมื่อเห็นเธอยังคงนิ่งเงียบ“ฉันอยากพัก” สริตาบอกพียงแค่นั้นแล้วหันหลังให้กับอัทธ์เขาได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ให้กับคนที่นอนอยู่บนเตียง ก่อนเดินออกไปนอกห้องเพื่อั้จะตามหมอให้มาตรวจดูอาการของสริตาว่าหายดีหรือยังมีอะไรแทรกซ้อนหรือไม่ไม่นานแพทย์เจ้าของไข้เข้ามาตรวจดูอาการของสริตา หญิงสาวไม่ได้เป็นอะไรนอกเสียจากพักผ่อนน้อยจึงทำให้อ่อนเพลียพักที่โรงพยาบาลก็กลับบ้านได้แล้วอัทธ์เหมือนกำลังจะอ้าปากเอ่ยอะไรบางอย่างกับเธอ แต่กูกรบกวนด้วยเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือจนต้องรีบออกไป หลังจากที่ชายหนุ่มไม่ได้อยู่
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก 12
บทที่ 12มือเรียวสั่นสะท้านเมื่อกำลังปลดเข็มขัดและกระดุมออกจากกางเกงของเขาให้เร็วที่สุด แต่ยิ่งเร่งเท่าไรมันยิ่งยากและช้าเท่านั้น ทำเอาคนที่คอยจับจ้องการกระทำของเธอตอนนี้ใจจะขาดเสียให้ได้ ในที่สุด หญิงสาวก็จัดการรูดกางเกงของเขาลงทำให้ท่อนเอ็นแข็งกร้าวผงาดต่อหน้าต่อตา“จับมันสิ ลูบมัน” เขาสั่งเร่งเร้าเพราะเธอมัวแต่ยืนไม่จัดการสักทีสริตาทำใจกล้าย่อกายนั่งคุกเขาจับท่อนลำอวบตรงหน้ากำมันและรูดขึ้นรูดลงเบา ๆ ปลายนิ้วหัวแม่มือไล้ส่วนหัวปลายอย่างเน้น ๆ ทำเอาเขาสะท้านไปทั้งกาย“อ่า แบบนั้นแหละ อืม”เสียงทุ้มเข้มครางกระหึ่มคล้ายถูกใจในการกนะทำของหญิงสาว“เอาเข้าปากเร็ว ๆ สิ”คนตัวเล็กเริ่มเปลี่ยนจาดมือเรียวสวยมาเป็นปากบางกระจับ ลิ้นเล็กค่อย ๆ ไล้เลียส่วนปลายท่อนเอ็นอย่างเชื่องช้า เพียงแค่สัมผัสน้อยนิดก็ทำเอาชายหนุ่มถึงกับเดือดเลือดพล่านไม่น้อย“อ่า เก่งมาก เอาอีกสิอยากไปจากที่นี่ก็ต้องลงทุนหน่อย”สิ้นเสียงพร่าแสนยั่วยวนของเขามันกระตุ้นเธอได้ไม้น้อย ลิ้นเล็กตะวัดไล้เลียอย่างรวดเร็วก่อนจะส่งตัวตนของเขาเข้าป
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก 11
บทที่ 11สริตาลืมตาขึ้นด้วยความเคยชินนับตั้งแต่มายู่ที่นี่ วันนี้เป็นวันที่เธอต้องจัดการอะไรต่าง ๆ มากมายทั้งทำความสะอาดบ้านหลังน้อยหรือแม้กระทั้งซักเสื้อผ้าของตนเอง ที่นี่ไม่ได้มีเครื่องอำนวยความสะดวกเหมือนกับตอนที่เธออยู่บ้านหรือกรุงเทพฯ คนที่นี่บางคนใช้เครื่องซักผ้า แต่สำหรับเธอแล้วต้องซักด้วยมือเท่านั้นไม่กล้าไปเอ่ยปากขอยืมจากใครหญิงสาวเปิดประตูเข้าไปในห้องอย่างเบามือเพื่อที่จะเอาเสื้อผ้าชุดชั้นในที่ถูกโดนทิ้งไว้ในตะกร้าออกมารอหลังจากที่ทำอาหารเช้าเสร็จจะเดินไปที่ลำธารเช่นเคย สริตาเปิดตู้เย็นเล็กของบ้านหาของสดผักสดที่อัทธ์สั่งลูกน้องซื้อมาให้เธอทุกสัปดาห์ออกมาจัดเตรียมเช้านี้อยากจะทำอะไรง่าย ๆ ไม่ยุ่งยากเสียเวลา แต่ในจังหวะที่เธอจะเปิดเตาแก๊สปิกนิกที่ใช้ประจำกลับไม่ติดเสียอย่างนั้น“ทำไมไม่ติดล่ะ”เธอพยายามเปิดครั้งแล้วครั้งเล่าก็ไม่ติดจึงละความพยายามและออกไปดูด้านนอกว่าพอจะมีอะไรที่ช่วยเธอได้บ้างหรือไม่ เพราะคราวก่อนจำได้ว่าเคยมีเตาถ่านวางอยู่ข้างบ้านสั่นนั้นมันอาจจะช่วยเธอได้“มีเตาอยู่ด้วย ว่าแต่มันจุดยังไงล่ะทีนี้” สริต
อสุราแพ้รัก ตรวร้ายพรากรัก 10
บทที่ 10สามวันที่อัทธ์ออกไปทำธุระของเขาตั้งแต่วันก่อน มันทำให้เธอหายใจหายคอได้สะดวกที่ไม่พบคนใจร้ายให้วุ่นวายใจหรือใช้งานหนักเยี่ยงทาสทว่าในยามที่เขาไม่อยู่สริตาจึงใช้เวลาหลังเลิกงานคอยสอดส่องหาทางหนีทีไร่อีกครั้งหนึ่ง แต่ก็เปล่าประโยชน์เพราะการที่จะออกจากกรงขังของเขาได้นอกจากจะมีเรือเท่านั้น แต่นี่ไม่พบเรือสักลำถ้าหากอัทธ์กลับมาเธออยากจะลองอธิบายเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้เขาได้รับรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นบางทีเขาอาจจะปล่อยเธอไปก็ได้ในขณะที่สริตากำลังฮำเพลงระหว่างเดินกลับบ้านเล็กท้ายเกาะก็ต้องหยุดชะงักเพราะเสียงเอะอะโวยวายของใครบางคนที่ดังขึ้นตรงบริเวณที่มีเรืออยู่จนต้องหันไปมอง คนตัวเล็กพยายามหรี่ตามองว่าใครกันที่เสียงดังเช่นนี้ จนกระทั่งรู้แน่ชัดว่าเจ้าของเสียงนั้นคืออัทธ์“นายหัวรอผมก่อนเดี๋ยวผมช่วย” ลูกน้องของอัทธ์ร้องห้ามเมื่อเจ้านายของตัวเองเดินปรี่ไปที่หญิงสาวที่อยู่ริมหาด ด้วยความที่กลัวเจ้านายจะเป็นอันตรายจึงรีบวิ่งไปประคองกระนั้นคนเมามายกลับไม่ยอมพร้อมบอกให้ไม่ต้องมายุ่งเสียอย่างนั้น “ไม่ต้องกูเดินเองได้”
