ตอนที่ 37 ความลับไม่มีในโลก!!! 1.1

สามเดือนผ่านไป

กลีบดอกเหมยสีขาวร่วงหล่นลงจากต้นสู่พื้นอย่างไม่ขาดสาย ดอกไม้งามปลิวกระจายไปตามกระแสลมที่พาดผ่าน ท่ามกลางสายหมอกเมฆาบางเบากำลังลงปกคลุมไปทั่วบริเวณลานหินกว้าง เบื้องหน้านั้นก็คือทะเลหมอกลงปกคลุมไปทั่วหุบเขาหลงเมิ่ง

ท่ามกลางเสียงบรรเลงกู่ฉินดังก้องกังวานไปทั่วทั้งขุนเขาดังออกมาจากสายพิณที่ถูกนิ้วเรียวสวยของสตรีกรีดลงบนเส้นสายกำลังร่ายท่วงทำนองขับกล่อมไปพร้อมกับเสียงกู่ฉินอีกตัว

ซึ่งถูกกรีดกรายจากนิ้วเรียวยาวของบุรุษผู้สูงศักดิ์สอดประสานท่วงทำนองแฝงเร้นกลิ่นอายความรักผ่านเสียงพิณที่กำลังก้องกังวานอยู่ในขณะนั้น ราวกับว่าต้องการให้ขุนเขาหลงเมิ่งนี้เป็นสักขีพยานกับความรักของบุรุษผู้ลือนามให้แก่อุปราชแห่งหยวนเป่ย

ในยามนี้ลานหินกว้างกลายเป็นสถานที่อันโปรดปรานมากที่สุดของอุปราชหนุ่มรูปงาม ในหนึ่งวันอินอวิ๋นหยางจะประทับอยู่ที่กระท่อมหลังเขาตั้งแต่เช้าจนถึงพระอาทิตย์ตกดิน จึงจะเสด็จกลับพระตำหนักของพระองค์เพื่อใกล้ชิดแม่ผีเสื้อตัวน้อยให้ได้มากที่สุด

หากแม้นเป็นไปได้อยากอยู่กับนางตลอดเวลาไม่พรากจาก แต่เพื่อพิสูจน์ตัวเองให้นางรับรู้ว่าพระองค์รักและจริงใจอ