تسجيل الدخولمشاركة
ตอนที่ 38 ความลับไม่มีในโลก!!! 1.2
آخر تحديث:
2025-06-22 09:06:21พระราชวังหลวงซางเป่ย
พระตำหนักทรงงานฮ่องเต้น้อยในเวลานี้กำลังคร่ำเคร่งนั่งอ่านตำราพิชัยสงครามที่วางอยู่ตรงพระพักตร์ เพื่อศึกษากลศึกและกลยุทธ์ต่างๆ ในสนามรบเพื่อเตรียมตัวออกทำสงครามด้วยพระองค์เอง หวังจะก้าวขึ้นมาแทนที่อุปราชแห่งหยวนเป่ยผู้เป็นอาภายหลังถูกพระองค์กำจัดเป็นที่เรียบร้อย
ในขณะเดียวกันร่างของเสี่ยวฉิงจื่อ ขันทีไส้ศึกจากสองแคว้นก้าวเข้ามาภายในห้องทรงงานอย่างรีบเร่งเพื่อแจ้งข่าวสำคัญบางอย่างให้อินอวิ๋นฉวี่ฮ่องเต้ได้ทรงล่วงรู้“ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ! ฝ่าบาท! กระหม่อมมีเรื่องสำคัญเร่งด่วนจะนำขึ้นกราบทูลให้ทรงทราบ” เสี่ยวฉิงจื่อเอ่ยออกมาทันทีที่มาถึงมีดสั้นที่อยู่ในพระหัตถ์ซึ่งกำลังไล่ตัวอักษรอยู่บนแผ่นไม้ไผ่ถูกหมุนคว้างไปมาอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ได้ยินเสียงกราบทูลดังออกมาจากปากขันทีโฉดฉึก!!! มีดสั้นที่อยู่ในพระหัตถ์กระแทกส่วนปลายมีดลงบนตำราไม้ไผ่จนทะลุโต๊ะทรงงานเลยทีเดียวพร้อมสุรเสียงมีรับสั่งดังขึ้นด้วยความรำคาญ“เรื่องสำคัญของเจ้าไม่มีความสำคัญสำหรับข้าแม้แต่น้อยเสี่ยวฉิงจื่อ! เพราะข่าวที่ข้าต้องการคือเรื่องของอุปราชผู้นั้นมา
أحدث فصل
อัปลักษณ์จวนเดียวดาย ตอนที่ 46 ความทรงจำที่ถูกลบเลือน 1.1
ยามเฉินฟิ้วววว!!! สายลมพาดผ่านกระทบกายงามเปลือยเปล่าที่กำลังหลับใหลด้วยความเหนื่อยอ่อน จากบทรักอันร้อนแรงของอุปราชหนุ่มรูปงามที่ลงมือกลืนกินแม่ผีเสื้อตัวน้อยตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย หากไม่ติดตรงที่เช้าวันนี้มีข้อราชการด่วนที่จะต้องสะสาง เห็นทีแม่ผีเสื้อคนงามคงยังถูกพระองค์กลืนกินอย่างไม่รู้จักพออยู่เช่นนั้นเป็นแน่ ร่างเปลือยผิวเนื้อนวลเนียนอมชมพูอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนาปกคลุมกาย เส้นผมสีดำสนิทสยายเต็มฟูกนอนพร้อมกลีบดอกเหมยขาวกำลังปลิวเข้ามาทางหน้าต่างบานใหญ่ที่อุปราชหนุ่มเปิดรับลมให้เข้ามาภายในห้องพระบรรทมของพระองค์ กลีบสีขาวละมุนละไมโปรยปรายลงมาไม่ขาดสายจนเต็มที่นอน ปลุกเร้าให้หยางเฟยอี้ตื่นจากการหลับใหลนี้ด้วยเสียงของสตรีที่เต็มไปด้วยความทุกข์อย่างแสนสาหัสดังก้องอยู่ในความฝันของนาง ขอสวรรค์เบื้องบนเป็นพยานให้ข้าด้วยเถิด ความแค้นของข้านี้จะต้องได้รับการปลดปล่อย เยี่ยนลี่จะทำทุกวิถีทางเพื่อหวนกลับมาชำระหนี้แค้นกับอินอวิ๋นหยางผู้นี้ให้จงได้ ไม่ว่าจะต้องเฝ้ารอคอยยาวนานเพียงใด ข้าจะกลับมาเพื่อสะสางกับคนผู้นี้ให้รับรู้รสชาติของความทรมานที่ข้าเคยได
อัปลักษณ์จวนเดียวดาย ตอนที่ 47 ความทรงจำที่ถูกลบเลือน 1.2
ดวงตาคู่สวยที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาถูกนิ้วเรียวสวยยกขึ้นปาดออกจากใบหน้างามไปอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงสายตาที่เต็มไปด้วยแรงแค้นฝังแน่นลุกโชนเท่านั้น หมับ! สองแขนแข็งแกร่งของอินอวิ๋นหยางตรงเข้ากอดร่างแน่งน้อยเอาไว้ทางด้านหลังด้วยความเป็นห่วง “เจ้าออกมาตรงนี้ทำไมและดูสิมีเพียงผ้าห่มห่อหุ้มกายเอาไว้เพียงเท่านี้ ตรงนี้ลมแรงรีบกลับเข้าไปด้านในเถอะ” รับสั่งเสียงเบา “ข้าก็เพียงแค่อยากออกมาทำความเคารพพระชายาของท่านเท่านั้น” คนงามตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงช่างแลดูห่างเหินยิ่งนัก จนอุปราชหนุ่มสัมผัสได้ “เจ้ากำลังโกรธข้าอยู่ใช่ไหมถิงถิง” รับสั่งถามกลับไป ครั้นได้ยินเช่นนั้นดวงตาคู่สวยลุกโชนขึ้นมาทันที “ท่านรู้ได้อย่างไรว่าข้ากำลังโกรธท่าน” นางถามกลับไปด้วยน้ำเสียงเย็นชามากยิ่งขึ้นไปกว่าเดิม ไม่ยอมหันกลับมามองคนตัวใหญ่ทางด้านหลังที่กำลังตระกองกอดนางอยู่ในขณะนี้ ครั้นอุปราชหนุ่มได้ยินเช่นนั้นทรงแน่พระทัยแล้วว่า หลุมฝังพระศพของอดีตพระชายาฟางเยี่ยนลี่จะต้องทำให้แม่ผีเสื้อตัวน้อยขุ่นเคืองใจเป็นแน่ เพราะพระองค์ไม่เคยเล่าเรื่องที่ทรงเคยมีพระชายามาก่อนให้นางได้ล่วงรู้ “ข้
อัปลักษณ์จวนเดียวดาย ตอนที่ 45 แรงกำหนัดมิคลาดครา 1.2
อุปราชหนุ่มค่อยๆ เงยหน้าละริมฝีปากออกจากช่อกุหลาบของคนงามช้าๆ ก่อนจะค่อยๆ วางสะโพกของนางลงบนหมอนเหมือนอย่างเก่า ทำให้ส่วนโหนกนูนของความเป็นหญิงยังคงลอยเด่นอยู่เช่นเดิม ร่างเย้ายวนยังนอนหายใจระทดระทวยด้วยความอ่อนแรงกับบทรักร้อนแรงที่พระองค์ได้มอบให้ ร่างสูงใหญ่ของอุปราชหนุ่มโน้มตัวลงไปสวมกอดร่างงามที่นอนกายสั่นระริกอยู่บนฟูกนอน นางโอบกอดตอบร่างกำยำของพระองค์ ลมหายใจเข้าออกสั่นสะท้านกับความสุขสมที่เกิดขึ้น ใบหน้าสวยซึ้งอิงซบลงไปบนแผงอกกว้าง ฝ่ามือเรียวลูบไล้ไปทั่วแผงอกอย่างเบามือ ทำให้อ้อมกอดของอินอวิ๋นหยางนั้นรัดร่างงามของนางเอาไว้แน่นขึ้นไปอีก ก่อนที่ร่างของคนงามจะถูกจับให้พลิกลงมานอนใต้ร่าง และพระองค์เป็นฝ่ายอยู่เหนือร่างแม่สาวน้อย ใบหน้าหล่อเหลาโน้มต่ำลงมาจรดที่ริมฝีปากสีชมพูอย่างนุ่มนวล ปลายลิ้นร้ายกาจยังคงซุกไซ้ควานหาความหวานจากริมฝีปากอวบอิ่มของนางไม่รู้เบื่อ ลิ้นร้ายรุกเร้ารัดเกี่ยวกระหวัดเข้ากับลิ้นน้อยๆ ของนางด้วยความดุดันและเร่าร้อน “ข้ารักเจ้า...ผีเสื้อน้อยแสนสวยของข้า” อุปราชหนุ่มเอ่ยคำรักมอบให้กับนางผู้เป็นดวงใจตรงหน้า ดวงตาสองคู่มองสบตาซึ้งให้แก่กันแ
อัปลักษณ์จวนเดียวดาย ตอนที่ 44 แรงกำหนัดมิคลาดครา 1.1
ห้องพระบรรทมกลีบดอกเหมยสีขาวถูกสายลมพัดพาจนกลีบงามหลุดร่วงก่อนจะปลิวไปตามกระแสแรงลม นำกลีบดอกเหมยขาวลอดผ่านทางหน้าต่างห้องบรรทมที่เปิดกว้างรับลมในเวลาใกล้รุ่ง ตกลงบนใบหน้าแสนสวยที่ปราศจากเครื่องประทินโฉมแต่งแต้มใดๆ ทว่ากลับงดงามอย่างลงตัวชวนหลงใหล คิ้วเรียวได้รูปสวยขึ้นเรียงกันเป็นระเบียบ รับกับจมูกโด่งสูงคมสวย ริมฝีปากอวบอิ่มแดงระเรื่อท่ามกลางผิวเนื้อนวลเนียนขาวอมชมพูลออตา เส้นผมสีดำสนิทยาวสยายเต็มฟูกนอน จุ๊บ! ริมฝีปากอุ่นร้อนของบุรุษทาบทับลงบนหน้าผากกว้างก่อนจะไต่ลงมาตามขมับ พลางสูดกลิ่นหอมจากกายงามที่หอมกรุ่นเย้ายวนรัญจวนใจมิคลาดครา ในขณะที่ร่างงามนอนตะแคงข้างอยู่ในอ้อมกอดกว้างของบุรุษผู้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นสามีของนางเพราะเหตุลงเล่นน้ำผิดห้อง นางจึงถูกอุปราชรูปงามเล่นกลับทั้งคืนทำเอาอ่อนเปลี้ยเพลียแรงยิ่งนัก ใบหูถูกปลายนิ้วของอุปราชรูปงามเกลี่ยไปมาเบาๆ ก่อนจะก้มลงขบเม้มส่วนปลายเพื่อปลุกนางให้ตื่นจากการหลับใหล อินอวิ๋นหยางในเวลานี้นอนมองแม่ผีเสื้อตัวน้อยแสนสวยอย่างหลงใหล ร่างงามที่แสนเย้ายวนใจที่ได้เชยชมเมื่อค่ำคืนวานที่ผ่านมาทำให้อิ่มเอมยิ่งนัก แต่ถึงกระนั้นก
อัปลักษณ์จวนเดียวดาย ตอนที่ 41 เมื่อรักนำพาให้หลอมรวม 1.3
พรึบ!เปลือกตาที่กำลังปิดอยู่ในเวลานั้นเปิดขึ้นมาทันใด ก่อนจะเบิกตากว้างด้วยความตกใจสุดขีดพร้อมกลอกตาไปมาเมื่อนางเห็นร่างเปลือยของอุปราชหนุ่มกำลังมองมาที่นางด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยแรงพิศวาสอย่างเหลือล้น ก่อนจะรู้สึกตัวว่าร่างของนางเปลือยเปล่าจนเห็นทุกอย่าง ริมฝีปากอวบอิ่มที่อ้าค้างอยู่เช่นนั้นเริ่มขยับพร้อมเสียงที่เตรียมจะตะเบ็งออกมาครั้นอุปราชหนุ่มเห็นเช่นนั้นพระองค์รีบพลิกพระวรกายเปลือยลงจากแผ่นหินอย่างรวดเร็วโผเข้าหาแม่ผีเสื้อแสนสวยเพียงช่วงแขนเดียวพระองค์ก็ถึงตัวนางอุบ! ริมฝีปากหยักได้รูปสวยเต็มไปด้วยความร้อนผะผ่าวประกบลงบนริมฝีปากอวบอิ่มของนางที่กำลังจะส่งเสียงร้องออกมาให้อยู่ภายใต้จุมพิตอันร้อนแรง ซึ่งพระองค์อยากทำเช่นนี้มานานแล้วแต่ไม่มีโอกาสเสียที และเหตุใดจะต้องปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดลอยไปด้วยเล่า อินอวิ๋นหยางมีหรือที่จะปล่อยให้แม่ผีเสื้อของพระองค์หลุดมือ มีแต่จะขย้ำนางกลืนกินลงท้องนั่นคือสิ่งที่อุปราชหยวนเป่ยกำลังกระทำอยู่ในขณะนี้อู้ว!!! เสียงอู้อี้พยายามจะพูดออกมาของแม่ผีเสื้อโดนกลืนเข้าไปในลำคอทันที เมื่อเรียวปากหนาฉกวูบเข้ามาเคล้าคลึงอย่างหนักหน่วงปลายลิ้นห
อัปลักษณ์จวนเดียวดาย ตอนที่ 43 เมื่อรักนำพาให้หลอมรวม 1.5
หยางเฟยอี้ผวากอดร่างแกร่งเอาไว้แน่น หวีดร้องออกมาเมื่อเดินทางมาพบความความสุขสม หลังจากที่ร่างกายของนางไขว่คว้าแตะไปถึงขอบสวรรค์ได้สำเร็จแล้ว อุปราชหนุ่มก็หยุดการเคลื่อนไหวของตนเองอยู่ครู่หนึ่ง เฝ้ารอให้แรงตอดรัดของกลีบสาวที่กระตุกตุบๆ ไม่ยอมหยุดให้เบาลงกว่านี้เสียก่อน เพราะหากขยับตัวตอนนี้มีหวังความสุขที่พยายามอดกลั้นเอาไว้ต้องระเบิดออกมาก่อนเวลาอย่างแน่นอน อุปราชหนุ่มยังไม่ยอมรามือที่จะเสพกายสาวที่เต็มไปด้วยความยั่วยวนใจนั้นได้ พระองค์พลิกร่างเย้ายวนที่อ่อนระทวยให้นอนคว่ำหน้าลง ก่อนจะจับเอวบางให้ลอยขึ้นสูง ความเป็นชายที่ยิ่งใหญ่ที่ฝังลึกอยู่ในกลีบดอกไม้สาวก็เริ่มทำงานขึ้นอีกครั้ง ใบหน้าของพระองค์แดงก่ำไปด้วยความกำหนัด ช่องทางรักของหญิงคนรักช่างบีบรัดกระชับกายแกร่งของพระองค์เสียเหลือเกิน ขยับโยกแต่ละครั้งทำเอาหัวใจของอุปราชหนุ่มเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ สร้างความเสียวซ่านให้กับพระองค์เป็นยิ่งนัก ความสุขล้นทะลักออกมาจนประมาณมิได้ ใบหน้าคมบิดเบี้ยวด้วยความเสียวกระสันกรามแกร่งกัดฟันกรอดในทุกครั้งที่ถาโถมซัดสาดกายแกร่งกระแทกลึกเข้าไปในกลีบสาว “พี่หยาง... อ๊า...พี่หยางเจ้าคะ.
قد تعجبك أيضًا
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
อี้ซัวเยียนอวี่1.7M وجهات النظرท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ
สกุลหยางมีบุตรสาว340.9K وجهات النظرองค์ชายหลีกับชายาลี้รัก
ชาผลไม้130.9K وجهات النظرหญิงอ้วนทำนา กับสามีบนเขาจอมขี้แกล้ง
ฮวาฮวาน่งหยวี่179.3K وجهات النظرสามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ21.0K وجهات النظرทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงเด็กแสบในยุค 80
ต้ายวี่214 وجهات النظرภรรยาห้าตำลึงเงิน
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ7.3K وجهات النظر1960s เปลี่ยนชะตานางเอก
จินเหมยเทียน1.5K وجهات النظر
