LOGINฟ้าใสรู้สึกร้อนระอุกับรสจุมพิตหนักหน่วงและเรียกร้องจากคนตัวสูง ไม่นานเสื้อผ้าเธอก็หลุดออกจากร่างด้วยฝีมือของเขา และผ้าเช็ดตัวที่พันรอบเอวสอบก็ปลิวไปอยู่ปลายเตียง สองร่างเปลือยเปล่ากำลังกอดเกยแนบชิดกัน เธอเงยหน้าขึ้นครางพลิ้วเมื่อเขาเคลื่อนใบหน้าลงไปคลุกเคล้าเต้าทรวง ตวัดลิ้นทักทายยอดถันทั้งสองข้างและเม้มขบเบาๆ หญิงสาวสอดนิ้วเข้าไปขยุ้มผมสั้นของเขาเพื่อระบายความเสียวซ่าน
"พี่เรน..." เธอเพ้อชื่อเขาออกมา แล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อเขาจูบลงที่สะดือน้อย ไล้ลิ้นเลียวนจนเธอสยิวไปทั่วทุกอณู มืออุ่นแยกขาเธอออกจากกัน แล้วฝังใบหน้าลงไปตรงนั้น
"พะ พี่เรน ฮื้อออ..." ฟ้าใสครางเสียงพลิ้วเมื่อลิ้นเปียกชื้นชำแรกแยกแคมธารของเธอออกจากกัน แล้วตวัดรัวใส่เม็ดกระสันอย่างไม่ให้เธอทันตั้งตัว หญิงสาวแอ่นหยัดร่างขึ้น มือกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น เขาสอดมือไปใต้สะโพกมน ยกขึ้นแนบปากแล้วอ้าอมเกสรสวาท ดูดดึงมันสลับกับเลียวนจนปุ่มเสียวเธอเต้นตุบๆ ฟ้าใสสั่นระริกไปทั้งร่าง
"ไม่ ไม่ไหวแล้วพี่...ฟ้าจะ..."
"ปล่อยออกมาให้พี่" เรนเอ่ยเสียงพร่า ความหอมหวานของเธอทำให้เขาร้อนรุ่มไปทั้งร่าง ชายหนุ่มก้มหน้าไล้เลียจุดอ่อนไหวอย่างไม่ยอมหยุด ส่งนิ้วเข้าไปในความช่องธารอันชุ่มฉ่ำ แล้วเริ่มขยับรัวเร็ว เธอครางแล้วเด้งร่างตอบสนองอย่างลืมตัว เมื่อเขาขยี้ปุ่มกระสันและขยับนิ้วตีจุดจีสป็อตของเธอเร็วถี่ ร่างบางก็กระตุกแล้วปล่อยน้ำรักใสออกมาอย่างล้นหลาม
"ดีมาก..." เรนพอใจเพราะเขาต้องการส่งเธอไปถึงสวรรค์สักรอบก่อน เขาตวัดเลียและส่งนิ้วสำรวจความคับแน่นของเธอต่อไป กล้ามเนื้อนุ่มตอดนิ้วเขาจนเรนแทบจะแตกสะบั้น แต่ก็กัดฟันทนเอาไว้ ร่างกายที่ฝึกมาอย่างดีทำให้ไม่หนักหนาในการควบคุมอารมณ์ แต่ต้องยอมรับว่าฟ้าใสทำให้เขารู้สึกดีมากจริงๆ แค่ได้สัมผัสเธอ ได้เห็นมุมสุดแสนเซ็กซี่และเป็นส่วนตัวสุดๆ ของเธอก็ทำให้เขาเต็มตื้นในอารมณ์อย่างไม่เข้าใจ เขาเม้มดูดเกสรเสียวของเธออีกครั้ง มือเรียวก็ขยุ้มผมเขาอย่างแรง
"อ๊ะ! พี่เรน..." แล้วนาทีต่อมาเธอก็ถึงจุดสุดยอดเป็นหนที่สองไปติดๆ
ชายหนุ่มขยับขึ้นนั่ง แยกขาเรียวออกกว้างมากขึ้น มองคนที่เพิ่งถึงจุดออกัสซัมไปสองครั้งด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยไฟปรารถนารุนแรงอย่างไม่เคยอยากได้ใครจนแทบลืมหายใจแบบนี้มาก่อน... เขารีบฉีกถุงยางอนามัยและสวมอย่างรวดเร็ว
"ฟ้าพร้อมหรือยัง" เขาถามขณะที่เอาท่อนเอ็นใหญ่ไปเขี่ยไล้ที่ติ่งเสียว เธอปรือตาขึ้นมามองเขา เป็นภาพที่เซ็กซี่เหลือจะกล่าว เรนเอื้อมมือไปบีบเคล้นเต้าคู่งาม ขยี้ยอดถันหนักๆ เธอแอ่นหน้าอกให้และขยับแยกขาออกกว้างมากขึ้น ไม่ตอบแต่ใช้กิริยาท่าทางบอกเขาแทน... น่ารักน่าฟัดเป็นบ้า
เรนก้มไปฝังจูบที่ร่องอกและเม้มขบหัวนมสีชมพู ขณะที่ส่งท่อนแกร่งเข้าไปในร่องฉ่ำอันคับแน่น ปลายหัวหยักผลุบเข้าไปได้เล็กน้อยเขาก็หยุดและมองคนตัวบาง
"ฟ้าคับมาก...อ่า... บีบหัวพี่จนเสียวไปทั้งลำเลย"
เขากระซิบภาษาเซ็กซี่ติดเรต ฟ้าใสฟังแล้วก็รู้สึกร้อนระอุขึ้นมากกว่าเดิม มองดูร่างสูงที่มีมัดกล้ามสวย ร่างกายไร้รอยสักแต่มีรอยแผลเป็นประปราย เธอเอื้อมมือไปลูบรอยหนึ่งที่อยู่บริเวณซิกซ์แพ็กเหนือสะดือ เขาครางต่ำในลำคอ
"แผลพี่เยอะไปหน่อย ไม่รังเกียจใช่ไหม" เขาเอ่ยถามขณะที่ส่งท่อนเอ็นเข้าไปลึกมากขึ้นอีกนิดจนเข้าไปได้ครึ่งหนึ่ง
"ไม่เลยค่ะ แต่มันทำให้พี่ดู...เซ็กซี่มากๆ เลย" หญิงสาวบอกไปตามความรู้สึก เห็นเขาจุดยิ้มมุมปากตาเป็นประกาย เธอก็ยิ่งมองอย่างหลงใหล พี่เรนหล่อมากจริงๆ หล่อชนิดที่เธอไม่อาจหาดาราคนไหนมาเปรียบได้
"ปากหวานแบบนี้ ต้องให้รางวัลใหญ่แล้วล่ะ...อ่า ฟ้า ตอดชะมัด พี่กดเข้าทั้งหมดนะคนดี"
เรนจับขาสวยพาดไปบนไหล่ มือจับที่เอวเล็ก จากนั้นก็กระทุ้งเข้าไปทีเดียวมิดด้าม ร่างบางสะดุ้งเฮือก แล้วก็ครางแผ่วเมื่อเขาขยับซอยเอวเข้าใส่ถี่ยิบและหนักหน่วง
"ฮื้อออ พี่เรน อ๊ะ!" คนตัวบางครางไม่หยุด เรนจ้องมองร่างงามที่ขยับเคลื่อนตามจังหวะการกระทุ้งกระแทกของเขา เต้าอวบอิ่มกระเพื่อมสั่น มันช่างเป็นภาพที่แสนเย้ายวนชวนให้เขาแตกเป็นเสี่ยงๆ เหลือเกิน
"ฟ้าจำผู้ชายคนหนึ่งที่ภูเก็ตได้ไหม ที่ร้านอาหารน่ะ ผู้ชายตัวสูงและใส่แว่น คนที่ฟ้าหันไปทีไรก็เห็นว่าเขามองฟ้าอยู่"เรนลองสะกิดความทรงจำให้เธอ ฟ้าใสก็นิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าเมื่อนึกออก"จำได้ค่ะ เพราะคุยกับเขานิดหนึ่งที่หน้าห้องน้ำ เอ๊ะ... อย่าบอกนะคะว่านั่นคือ...พี่"เรนพยักหน้า..."ใช่...พี่เอง ตอนนั้นพี่กำลังทำงานอยู่""โห...มีอีกมั้ยคะ" เธอถามออกไปอย่างทึ่งจัดและคาดไม่ถึง"ที่ฟ้าได้เจอก็มีแค่นี้แหละ" ส่วนที่ไม่เจอก็ไม่ต้องพูดถึง... มันเยอะมากจนนับไม่ถ้วน ฉายาสายลับพันหน้านั้นไม่เกินจริงหรอกเพลงจบลงพอดี เรนโอบเอวฟ้าใสเดินออกจากฟลอร์ เหลือบสายตาไปเห็นว่าร็อคกับราชาวดียังคงเต้นรำเพลงต่อไปไม่หยุด พี่ชายของเขาทำเหมือนไม่ได้เต้นรำกับเมียมาเป็นชาติอย่างนั้นแหละ เพราะตอนนี้มันทิ้งลูกๆ เอาไว้ที่โต๊ะให้ปู่กับย่าดูแลเฉย แต่จะว่ามันก็ไม่ได้เพราะเขาเองก็ปล่อยลูกๆ ไว้กับคุณตาคุณยายเหมือนกันเรนนึกถึงครั้งที่ร็อคบอกว่ามันกำลังบินมาเมืองไทยเพื่อช่วยเขาปิดจ๊อบแต่ไอ้พี่ชายกลับหายหัวไปเฉย เพิ่งมาเฉลยทีหลังว่ามันโกหก ที่จริงมันไปที่เกาะกลางทะเล จัดการเก็บกวาดลูกน้องของไอ้ฮอล์กจนเกลี้ยง แล้
"ไม่เอาค่ะ อย่าซนสิคะ... นี่มันดึกแล้วนะ เรานอนกันดีกว่า เพราะพรุ่งนี้มีนัดจะต้องไปที่บ้านริมน้ำนะ"หญิงสาวเตือนเบาๆ มารดาของเมฆานัดให้ไปลองชุดที่ท่านเป็นคนออกแบบให้ด้วยตัวเอง หญิงสาวจึงรู้สึกตื่นเต้นมาก ไม่อยากสาย เธอผลักอกกว้างเบาๆ แต่มีหรือเขาจะปล่อยง่ายๆ"แป๊บเดียวเอง น้ำเดียวแล้วจะให้นอน...นะครับ"เขากระซิบขอด้วยภาษาทะลึ่ง พร้อมกับมือไม้ก็ซุกซนไปทั่วตัวเธอไม่ยอมหยุด"คุณนี่นะ..."เธอบ่นงึมงำน้ำเสียงเบาหวิวเพราะเริ่มอ่อนไหวไปกับสัมผัสหวามที่เขากำลังทำอยู่ มืออุ่นล้วงเข้าไปใต้เสื้อแล้วกลิ้งกลึงยอดถันที่ไวต่อความรู้สึก"อา ดีจัง...ผมชอบที่คุณจุดติดเร็วแบบนี้"แววตาที่เต็มไปด้วยไฟปรารถนาปนเว้าวอนของเขาทำให้ซิมใจอ่อนยวบพร้อมกับร่างกายที่อ่อนระทวยตาม เธอไม่เคยใจแข็งกับเมฆาได้เลยสักครั้ง"ไม่เกินยี่สิบนาทีนะคะ" หญิงสาวกล่าวเสียงอ้อมแอ้มเขาไม่ตอบ แต่ก้มมาปิดปากและจุมพิตเธออย่างเร่าร้อนไม่ยอมเสียเวลาอีกต่อไป เมฆารู้ว่ายังไงเมียก็ต้องตามใจเขาอยู่แล้ว ซิมรักเขามาก เขารู้ดี และเขาเองก็รักเธอมากพอกัน ตอนนี้ก็แทบจะรอไม่ไหวแล้วที่จะได้สร้างครอบครัวกับเธอเสียทีและแล้ววันแต่งงานก็มาถึง...พิธีว
"จริงเหรอคะ? ซิมไม่ได้สังเกตเลยเนี่ย" หญิงสาวยกมือขึ้นแตะบริเวณขอบตาด้วยสีหน้ากังวลเล็กน้อยเมฆาคลี่ยิ้มขำที่เธอเชื่อคำกระเซ้าแซวของเขา บุคลิกภายนอกทั่วไปซิมเหมือนผู้หญิงบอบบางและซื่อใส แต่เวลาทำงานตัวตนของซิมจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เธอสามารถสั่งจัดการคนได้ด้วยสีหน้าเรียบเฉย เธอใจแกร่ง เด็ดขาด และกล้าหาญอย่างที่ผู้ชายหลายคนสู้ไม่ได้ เป็นคนสองบุคลิกอย่างแท้จริง เมฆารักเธอทั้งสองเวอร์ชัน และรู้สึกมันเขี้ยวมากเวลาเห็นซิมตามมุกของเขาไม่ทันแบบนี้"ไม่เชื่อก็ไปส่องกระจกบนห้องดูสิ ปะ ผมจะพาไปเอง"ชายหนุ่มกล่าวพลางฉุดมือเธอให้ลุกขึ้น ซ่อนรอยยิ้มพราวเอาไว้"ซิมยังทำงานไม่เสร็จเลยค่ะ" เธอทักท้วงเสียงอ่อน"เอาไว้ทำต่อพรุ่งนี้เถอะ ตอนนี้มันเป็นเวลาพักผ่อนกับผัวนะที่รัก"สีหน้ากรุ้มกริ่มของเขาทำให้ซิมไม่ค่อยแน่ใจนักว่าเขาต้องการจะพักผ่อนจริงๆ แต่ก็ยอมเดินตามแรงดึง จนกระทั่งเข้าไปในห้องนอน พอเขาผลักเธอเบาๆ ให้ล้มลงไปบนเตียง หญิงสาวก็รู้ความนัยว่าไอ้ที่เดาไว้น่ะ...ไม่ผิดเลยสักนิด"คนเจ้าเล่ห์" เธอต่อว่าต่อขานทันที แต่เขาก็ยิ้มรับหน้าตาระรื่น"กับคุณ... ถ้าไม่เจ้าเล่ห์...ผมก็อดจู๋จี๋ด้วยน่ะสิ ทุกวันนี้
กลางดึกของคืนที่มีสายฝนตกโปรยปราย เจ้าหน้าที่ตำรวจสองนายกำลังอยู่เวรที่ด่านตรวจ พวกเขารู้สึกเซ็งและเบื่อหน่ายกับสภาพอากาศแสนอึมครึมและเปียกแฉะนี้เหลือเกิน เวลาค่อนคืนอย่างนี้ก็คงมีแค่คนมีเวรอย่างพวกเขาเท่านั้นแหละที่จะต้องมานั่งถ่างตาทำงานเพื่อให้คนอีกหลายสิบล้านคนได้นอนหลับอย่างเป็นสุขในนิทรารมณ์จนกระทั่งเวลาเลยเที่ยงคืนไปเล็กน้อยก็มีเสียงครืดคราดของวิทยุสื่อสารดังขึ้น เรียกสติที่กำลังเคลิ้มของจ่าหมีให้เงี่ยหูฟังก่อนจะหยิบขึ้นมาดู มันเหมือนคลื่นวิทยุที่ยังจูนไม่ตรงสถานีจึงเกิดเสียงซ่าไม่หยุด"อะไรวะเนี่ย ฟังไม่รู้เรื่องเลยโว้ย ห่าเอ๊ย"จ่าสบถขรม แต่ก็ตั้งใจฟังต่อไป พอมองหาว่ามันมาจากคลื่นความถี่ไหน เขากลับเห็นแต่ตัวเลขยาวเหยียด คล้ายกับว่ามันไม่ได้มาจากแหล่งสื่อสารปกติของพวกตำรวจ ชั่วแวบหนึ่งจ่านึกถึงคำเล่าขานที่ว่าในช่วงสองสามปีมานี้มันมี คลื่นรบกวนพิเศษ ที่ไม่ทราบแหล่งที่มาคอยแจ้งเบาะแสเรื่องพวกกระทำผิดกฎหมายทำให้ตำรวจสามารถจับกุมพวกเดนนรกพร้อมของกลางได้หลายเคสจนเป็นข่าวอยู่เนืองๆ"เตรียมสกัดจับรถเก๋งสีดำ ยี่ห้อโตโยต้า ป้ายทะเบียน กค 781... มียาบ้า... ค้นใต้เบาะและท้ายรถที่มีการต่
สามปีต่อมาฟ้าใสกำลังกล่อมหยาดธาราหลับตอนบ่ายอยู่ในคอกที่ห้องนั่งเล่น เธอเปิดทีวีทิ้งเอาไว้เป็นเพื่อน“จากกรณีเรือสำราญซาฮาราถูกเจ้าหน้าที่ยึดจับและตรวจพบเฮโรอีนจำนวนมากพร้อมกับใต้ท้องเรือมีเด็กผู้หญิงอายุต่ำกว่าสิบแปดปีกว่าสิบคนซ่อนอยู่นั้น เวลานี้เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ทำการขยายผลและจับกุมนักการเมืองระดับรองหัวหน้าพรรคพร้อมตำรวจระดับนายพลอีกจำนวนสี่คน... ส่วนเบาะแสการจับกุมนั้นเจ้าหน้าที่ไม่อาจเปิดเผยผู้ให้ข้อมูลได้ แต่เท่าที่คนขุดข่าวทราบ เห็นว่าเป็นแหล่งเดียวกันกับเบาะแสคดีทลายบ่อนเถื่อนใจกลางกรุงเมื่อเดือนที่แล้ว...และคดีค้าประเวณีและทารุณกรรมเด็กที่พัทยาเมื่อต้นปีที่ผ่านมา”ฟ้าใสหันไปให้ความสนใจมากขึ้น และเมื่อฟังจบริมฝีปากงามก็คลี่เป็นรอยยิ้มจางๆ แหล่งข่าวปริศนามันจะเป็นฝีมือของใครได้ล่ะ ถ้าไม่ใช่...เรนตอนนี้องค์กรใต้ดินมีบอสใหม่ที่เป็นคนดีและมีอุดมการณ์หนักแน่น ทำให้เรนยอมช่วยเหลือเป็นครั้งคราว แต่ห้ามไม่ให้องค์กรมายุ่งกับชีวิตส่วนตัวของเขาเด็ดขาด เรนขู่ไปว่าถ้ามีใครมายุ่งเขาจะถล่มเกาะเหี้ยนั่นให้มันจบๆ ไป ทุกวันนี้ชีวิตของพวกเขาจึงอยู่อย่างสงบสุขอย่างที่เรนปรารถนา“หลับแล้วเหรอ”
ฟ้าใสฉี่ใส่แก้วเสร็จก็เอามาวางที่เคาน์เตอร์ เรนเอื้อมมือมา แต่เธอรีบตีเพียะ“ไม่ต้องเลยค่ะ ฟ้าจะทำเอง พี่ยืนอยู่เฉยๆ พอ” เธออายจะตายอยู่แล้วตอนนี้ แต่ก่อนที่จะได้ตรวจ ฟ้าใสก็ทำท่าจะขย้อนของเก่าอีกรอบ รีบหมุนตัวไปยังชักโครกแล้วโก่งคออาเจียนยกใหญ่เรนรีบขยับมาลูบหลังให้หญิงสาวอย่างเป็นห่วง“พี่บอกแล้วว่าให้อยู่เฉยๆ ก็ไม่เชื่อ” เขาทำบ่นให้เธอ แต่มือก็คอยลูบหลังและจับผมให้ คว้าทิชชูมาส่งให้เช็ดปากอย่างเอาใจใส่ แล้วก็กดชักโครกให้เสร็จสรรพ“นั่งตรงนี้ พี่จะทำให้เอง”เขาประคองเธอให้นั่งที่ขอบอ่างอาบน้ำ จากนั้นก็รีบหยอดปัสสาวะใส่อุปกรณ์ ทำตามคำแนะนำข้างกล่องอย่างเคร่งครัดฟ้าใสนั่งมองร่างสูงที่กำลังวุ่นวายกับอุปกรณ์ตรวจฯ เธออดที่จะยิ้มบางออกมาไม่ได้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะเป็นผู้ชายของเธอจริงๆ มันเหมือนฝันที่เป็นจริงไม่เคยบอกใครเลยว่าเมื่อนานมาแล้วเด็กสาวคนหนึ่งเคยมีผู้ชายในฝันกับเขาเหมือนกัน เธอแอบซุกซ่อนความลับนี้เอาไว้อย่างลึกสุดใจ แม้แต่ตัวเธอเองก็แกล้งทำเป็นลืมๆ มันไปซะ เพราะคิดว่ามันไม่มีทางที่จะเป็นจริงได้ พี่เรนคนที่มีชีวิตลึกลับและจับต้องไม่ได้คนนั้นไม่มีทางที่จะมองฟ้าใสเด็กกะโปโล







