เข้าสู่ระบบแต่เขายังแตกไม่ได้ ต้องให้เธอเสร็จอีกรอบก่อน
"โคตรเซ็กซี่ อ่า...ฟ้า... แตกให้พี่อีกรอบคนดี" เขาสั่งแล้วก็กระทุ้งเข้า ดึงออกแล้วเสยเสียบเข้าไปสุดลึก ฟ้าใสครางอื้อแล้วแอ่นร่างขึ้นเกร็งค้างด้วยอาการถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง
"พี่ไม่ไหวแล้ว ขอปล่อยนะ" เรนเอ่ยบอกแล้วกระแทกรัวๆ ในคราวนี้ นาทีต่อมาร่างสูงก็เกร็งเฮือก เขารีบดึงแก่นกายใหญ่ออกมาแล้วแตกพร่างพรายเต็มถุงยาง
ชายหนุ่มหอบหายใจเหนื่อย ดึงถุงยางขึ้นมาขมวดมัดแล้วโยนทิ้งขยะ จากนั้นก็คว้าอีกอันมาฉีกแล้วสวมลงไปอย่างรวดเร็ว
ฟ้าใสปรือตามอง หัวใจยังคงเต้นระส่ำในอัตราเร็วที่มากกว่าปกติไปมาก
"แข็งไม่ยอมลดเลย พี่ขออีกรอบนะฟ้า" เขาก้มมาหอมแก้มเธอ แล้วนอนทาบทับ กดเจ้าท่อนอวบยาวเข้าไปทางเดิมที่แสนลื่นล้นด้วยน้ำหวานอีกหน
"อ๊า...พี่เรน" ฟ้าใสได้แต่ร้องครางอื้อเมื่อถูกตอกตรึงหนักๆ และถี่ยิบๆ เขาก้มมากัดยอดถันเธอ ส่งให้เธอแตกประทุเป็นหนที่สี่ในเวลาไม่ถึงชั่วโมง เขาพลิกตัวเธอให้นอนคว่ำ ดึงสะโพกกลมมนขึ้น สอดหมอนรองใต้ท้องน้อย แล้วกดท่อนเอ็นเข้าไปอีกครั้ง
"อ่า ฟ้า..." เรนครางกระเส่า เพราะท่านี้ทำให้เขาเข้าไปลึกมาก เธอตอดและรัดรึงเขาไม่หยุด สร้างความเสียวกระสันสุดทรมานจนต้องกัดฟันกรอด สะโพกสอบเริ่มขยับกระแทกเธอหนักหน่วง ได้ยินเสียงคนตัวบางร้องครางยิ่งทำให้เขาเกิดอารมณ์ดิบเถื่อนมากยิ่งขึ้นไปอีก เรนก้มลงไปงับไหล่บางเบาๆ
"โคตรดีเลยฟ้า... ครางอีก พี่ชอบฟัง เรียกพี่อีก..." เขากระซิบกระซาบ จากนั้นก็ขยับซอยเองและเสยเสียบเข้าออกรัวเร็ว แต่ละครั้งก็กดเข้าลึกสุดลึกจนเธอสั่นสะท้านไปทั้งร่าง
"ฮืออ พี่เรน... พี่เรน มันเสียว" ฟ้าใสทนไม่ไหวอีกต่อไป นาทีต่อมาเธอก็ไต่ขึ้นไปแตะจุดสุดยอดตามความประสงค์ของเขา ร่างนุ่มอ่อนระทวยลงคล้ายหมดแรง
"อา... ฟ้า..."
ร่างสูงกระแทกเข้าสุดลึกแล้วเกร็งสั่นกระตุก น้ำกามสีขาวขุ่นพุ่งพวยออกมาเต็มถุงยางอีกหน ชายหนุ่มก้มไปนอนทาบทับ ซุกหน้าที่ไหล่บาง
"โคตรดีเลยฟ้า..." เขากระซิบเสียงแหบพร่าปนเหนื่อย
ฟ้าใสหลับตาพริ้ม เธอเองก็มีความสุขและคิดว่ามันเป็นเซ็กซ์ที่สุดยอดเช่นเดียวกัน หญิงสาวเอียงหน้าไปหอมแก้มสากแผ่วเบา
"พี่เรนเก่งจัง..." เธอกระซิบชม ทำให้คนตัวสูงจุดยิ้มเจ้าเล่ห์
"นี่แค่เบสิกครับฟ้า"
คนตัวโตกล่าวใบหน้าอมยิ้มดวงตาวิบวับแพรวพราวเปี่ยมเสน่ห์ แล้วก้มจูบที่ต้นคอและไหล่บางของเธอ ฟ้าใสยิ้มเขิน เธอแกล้งเย้าหยอกเขาเพื่อแก้อาการอาย
"ขี้โม้หรือเปล่าคะ"
"อย่ายั่วพี่... เดี๋ยวคืนนี้จะไม่ได้นอนเอา" เรนกล่าว พลางแกล้งขยับส่วนที่ยังฝังอยู่ในกายเธอ หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อย เพราะของเขามันแข็งขึงขึ้นมาอีกครั้งจนเธอรู้สึกได้
"พี่ พี่เรน...มัน..."
"แข็งอีกแล้ว..." เขารู้ว่ามันต้องมีอีกรอบ รีบถอนตัวตนออกแล้วกำจัดถุงยาง ใส่อันใหม่เข้าไปเป็นอันที่สาม
"อย่าเพิ่งหลับ...ขออีกรอบนะครับ"
เขาขอโดยไม่รอฟังคำตอบ เริ่มขยับเล้าโลมและเสียบเสยเข้าไปในตัวเธอ จนเกิดเสียงครางและเสียงเนื้อกระทบเนื้อในห้องนอนกว้าง กระทั่งส่งเธอไปแตะจุดสุขสม และส่งตนเองไปถึงสวรรค์อย่างสวยงาม
เรนทำความสะอาดให้เธออย่างอ่อนโยน จากนั้นก็นอนกอดร่างนุ่มแนบอก
"ฟ้าโอเคหรือเปล่า" เขาเอ่ยถามคนที่เหนื่อยล้า เอาแต่ซุกหน้ากับอกของเขา
"ฟ้ามีความสุขมากค่ะ พี่เรนล่ะคะ"
"พี่ก็รู้สึกดีมาก...ชอบมาก"
คำตอบของเขาทำให้ฟ้าใสยิ้มบางกับอกกว้าง... เธอกอดเอวสอบแน่นอีกนิด รู้สึกดีเหลือเกินที่ได้อยู่ในอ้อมกอดของเขาเช่นนี้...
"ฝันดีนะคะพี่เรน ไนต์ ไนต์ค่ะ" เธอจูบลงที่ผิวหน้าอกแน่นตึง เขาก็หอมหัวเธอ ดึงผ้ามาคลุมให้
"ฝันดีเช่นกันนะ คนสวย... กู๊ด ไนต์"
เรนยิ้มเอ็นดูคนในอ้อมกอด ชายหนุ่มกระชับอ้อมแขนอีกนิดแล้วลูบไล้แผ่นหลังเนียนเพื่อกล่อมเธอจนกระทั่งคนในอ้อมกอดหลับสนิท จากนั้นเขาก็ค่อยปิดเปลือกตาลง และหลับตามเธอไปในเวลาต่อมา
"ฟ้าจำผู้ชายคนหนึ่งที่ภูเก็ตได้ไหม ที่ร้านอาหารน่ะ ผู้ชายตัวสูงและใส่แว่น คนที่ฟ้าหันไปทีไรก็เห็นว่าเขามองฟ้าอยู่"เรนลองสะกิดความทรงจำให้เธอ ฟ้าใสก็นิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าเมื่อนึกออก"จำได้ค่ะ เพราะคุยกับเขานิดหนึ่งที่หน้าห้องน้ำ เอ๊ะ... อย่าบอกนะคะว่านั่นคือ...พี่"เรนพยักหน้า..."ใช่...พี่เอง ตอนนั้นพี่กำลังทำงานอยู่""โห...มีอีกมั้ยคะ" เธอถามออกไปอย่างทึ่งจัดและคาดไม่ถึง"ที่ฟ้าได้เจอก็มีแค่นี้แหละ" ส่วนที่ไม่เจอก็ไม่ต้องพูดถึง... มันเยอะมากจนนับไม่ถ้วน ฉายาสายลับพันหน้านั้นไม่เกินจริงหรอกเพลงจบลงพอดี เรนโอบเอวฟ้าใสเดินออกจากฟลอร์ เหลือบสายตาไปเห็นว่าร็อคกับราชาวดียังคงเต้นรำเพลงต่อไปไม่หยุด พี่ชายของเขาทำเหมือนไม่ได้เต้นรำกับเมียมาเป็นชาติอย่างนั้นแหละ เพราะตอนนี้มันทิ้งลูกๆ เอาไว้ที่โต๊ะให้ปู่กับย่าดูแลเฉย แต่จะว่ามันก็ไม่ได้เพราะเขาเองก็ปล่อยลูกๆ ไว้กับคุณตาคุณยายเหมือนกันเรนนึกถึงครั้งที่ร็อคบอกว่ามันกำลังบินมาเมืองไทยเพื่อช่วยเขาปิดจ๊อบแต่ไอ้พี่ชายกลับหายหัวไปเฉย เพิ่งมาเฉลยทีหลังว่ามันโกหก ที่จริงมันไปที่เกาะกลางทะเล จัดการเก็บกวาดลูกน้องของไอ้ฮอล์กจนเกลี้ยง แล้
"ไม่เอาค่ะ อย่าซนสิคะ... นี่มันดึกแล้วนะ เรานอนกันดีกว่า เพราะพรุ่งนี้มีนัดจะต้องไปที่บ้านริมน้ำนะ"หญิงสาวเตือนเบาๆ มารดาของเมฆานัดให้ไปลองชุดที่ท่านเป็นคนออกแบบให้ด้วยตัวเอง หญิงสาวจึงรู้สึกตื่นเต้นมาก ไม่อยากสาย เธอผลักอกกว้างเบาๆ แต่มีหรือเขาจะปล่อยง่ายๆ"แป๊บเดียวเอง น้ำเดียวแล้วจะให้นอน...นะครับ"เขากระซิบขอด้วยภาษาทะลึ่ง พร้อมกับมือไม้ก็ซุกซนไปทั่วตัวเธอไม่ยอมหยุด"คุณนี่นะ..."เธอบ่นงึมงำน้ำเสียงเบาหวิวเพราะเริ่มอ่อนไหวไปกับสัมผัสหวามที่เขากำลังทำอยู่ มืออุ่นล้วงเข้าไปใต้เสื้อแล้วกลิ้งกลึงยอดถันที่ไวต่อความรู้สึก"อา ดีจัง...ผมชอบที่คุณจุดติดเร็วแบบนี้"แววตาที่เต็มไปด้วยไฟปรารถนาปนเว้าวอนของเขาทำให้ซิมใจอ่อนยวบพร้อมกับร่างกายที่อ่อนระทวยตาม เธอไม่เคยใจแข็งกับเมฆาได้เลยสักครั้ง"ไม่เกินยี่สิบนาทีนะคะ" หญิงสาวกล่าวเสียงอ้อมแอ้มเขาไม่ตอบ แต่ก้มมาปิดปากและจุมพิตเธออย่างเร่าร้อนไม่ยอมเสียเวลาอีกต่อไป เมฆารู้ว่ายังไงเมียก็ต้องตามใจเขาอยู่แล้ว ซิมรักเขามาก เขารู้ดี และเขาเองก็รักเธอมากพอกัน ตอนนี้ก็แทบจะรอไม่ไหวแล้วที่จะได้สร้างครอบครัวกับเธอเสียทีและแล้ววันแต่งงานก็มาถึง...พิธีว
"จริงเหรอคะ? ซิมไม่ได้สังเกตเลยเนี่ย" หญิงสาวยกมือขึ้นแตะบริเวณขอบตาด้วยสีหน้ากังวลเล็กน้อยเมฆาคลี่ยิ้มขำที่เธอเชื่อคำกระเซ้าแซวของเขา บุคลิกภายนอกทั่วไปซิมเหมือนผู้หญิงบอบบางและซื่อใส แต่เวลาทำงานตัวตนของซิมจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เธอสามารถสั่งจัดการคนได้ด้วยสีหน้าเรียบเฉย เธอใจแกร่ง เด็ดขาด และกล้าหาญอย่างที่ผู้ชายหลายคนสู้ไม่ได้ เป็นคนสองบุคลิกอย่างแท้จริง เมฆารักเธอทั้งสองเวอร์ชัน และรู้สึกมันเขี้ยวมากเวลาเห็นซิมตามมุกของเขาไม่ทันแบบนี้"ไม่เชื่อก็ไปส่องกระจกบนห้องดูสิ ปะ ผมจะพาไปเอง"ชายหนุ่มกล่าวพลางฉุดมือเธอให้ลุกขึ้น ซ่อนรอยยิ้มพราวเอาไว้"ซิมยังทำงานไม่เสร็จเลยค่ะ" เธอทักท้วงเสียงอ่อน"เอาไว้ทำต่อพรุ่งนี้เถอะ ตอนนี้มันเป็นเวลาพักผ่อนกับผัวนะที่รัก"สีหน้ากรุ้มกริ่มของเขาทำให้ซิมไม่ค่อยแน่ใจนักว่าเขาต้องการจะพักผ่อนจริงๆ แต่ก็ยอมเดินตามแรงดึง จนกระทั่งเข้าไปในห้องนอน พอเขาผลักเธอเบาๆ ให้ล้มลงไปบนเตียง หญิงสาวก็รู้ความนัยว่าไอ้ที่เดาไว้น่ะ...ไม่ผิดเลยสักนิด"คนเจ้าเล่ห์" เธอต่อว่าต่อขานทันที แต่เขาก็ยิ้มรับหน้าตาระรื่น"กับคุณ... ถ้าไม่เจ้าเล่ห์...ผมก็อดจู๋จี๋ด้วยน่ะสิ ทุกวันนี้
กลางดึกของคืนที่มีสายฝนตกโปรยปราย เจ้าหน้าที่ตำรวจสองนายกำลังอยู่เวรที่ด่านตรวจ พวกเขารู้สึกเซ็งและเบื่อหน่ายกับสภาพอากาศแสนอึมครึมและเปียกแฉะนี้เหลือเกิน เวลาค่อนคืนอย่างนี้ก็คงมีแค่คนมีเวรอย่างพวกเขาเท่านั้นแหละที่จะต้องมานั่งถ่างตาทำงานเพื่อให้คนอีกหลายสิบล้านคนได้นอนหลับอย่างเป็นสุขในนิทรารมณ์จนกระทั่งเวลาเลยเที่ยงคืนไปเล็กน้อยก็มีเสียงครืดคราดของวิทยุสื่อสารดังขึ้น เรียกสติที่กำลังเคลิ้มของจ่าหมีให้เงี่ยหูฟังก่อนจะหยิบขึ้นมาดู มันเหมือนคลื่นวิทยุที่ยังจูนไม่ตรงสถานีจึงเกิดเสียงซ่าไม่หยุด"อะไรวะเนี่ย ฟังไม่รู้เรื่องเลยโว้ย ห่าเอ๊ย"จ่าสบถขรม แต่ก็ตั้งใจฟังต่อไป พอมองหาว่ามันมาจากคลื่นความถี่ไหน เขากลับเห็นแต่ตัวเลขยาวเหยียด คล้ายกับว่ามันไม่ได้มาจากแหล่งสื่อสารปกติของพวกตำรวจ ชั่วแวบหนึ่งจ่านึกถึงคำเล่าขานที่ว่าในช่วงสองสามปีมานี้มันมี คลื่นรบกวนพิเศษ ที่ไม่ทราบแหล่งที่มาคอยแจ้งเบาะแสเรื่องพวกกระทำผิดกฎหมายทำให้ตำรวจสามารถจับกุมพวกเดนนรกพร้อมของกลางได้หลายเคสจนเป็นข่าวอยู่เนืองๆ"เตรียมสกัดจับรถเก๋งสีดำ ยี่ห้อโตโยต้า ป้ายทะเบียน กค 781... มียาบ้า... ค้นใต้เบาะและท้ายรถที่มีการต่
สามปีต่อมาฟ้าใสกำลังกล่อมหยาดธาราหลับตอนบ่ายอยู่ในคอกที่ห้องนั่งเล่น เธอเปิดทีวีทิ้งเอาไว้เป็นเพื่อน“จากกรณีเรือสำราญซาฮาราถูกเจ้าหน้าที่ยึดจับและตรวจพบเฮโรอีนจำนวนมากพร้อมกับใต้ท้องเรือมีเด็กผู้หญิงอายุต่ำกว่าสิบแปดปีกว่าสิบคนซ่อนอยู่นั้น เวลานี้เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ทำการขยายผลและจับกุมนักการเมืองระดับรองหัวหน้าพรรคพร้อมตำรวจระดับนายพลอีกจำนวนสี่คน... ส่วนเบาะแสการจับกุมนั้นเจ้าหน้าที่ไม่อาจเปิดเผยผู้ให้ข้อมูลได้ แต่เท่าที่คนขุดข่าวทราบ เห็นว่าเป็นแหล่งเดียวกันกับเบาะแสคดีทลายบ่อนเถื่อนใจกลางกรุงเมื่อเดือนที่แล้ว...และคดีค้าประเวณีและทารุณกรรมเด็กที่พัทยาเมื่อต้นปีที่ผ่านมา”ฟ้าใสหันไปให้ความสนใจมากขึ้น และเมื่อฟังจบริมฝีปากงามก็คลี่เป็นรอยยิ้มจางๆ แหล่งข่าวปริศนามันจะเป็นฝีมือของใครได้ล่ะ ถ้าไม่ใช่...เรนตอนนี้องค์กรใต้ดินมีบอสใหม่ที่เป็นคนดีและมีอุดมการณ์หนักแน่น ทำให้เรนยอมช่วยเหลือเป็นครั้งคราว แต่ห้ามไม่ให้องค์กรมายุ่งกับชีวิตส่วนตัวของเขาเด็ดขาด เรนขู่ไปว่าถ้ามีใครมายุ่งเขาจะถล่มเกาะเหี้ยนั่นให้มันจบๆ ไป ทุกวันนี้ชีวิตของพวกเขาจึงอยู่อย่างสงบสุขอย่างที่เรนปรารถนา“หลับแล้วเหรอ”
ฟ้าใสฉี่ใส่แก้วเสร็จก็เอามาวางที่เคาน์เตอร์ เรนเอื้อมมือมา แต่เธอรีบตีเพียะ“ไม่ต้องเลยค่ะ ฟ้าจะทำเอง พี่ยืนอยู่เฉยๆ พอ” เธออายจะตายอยู่แล้วตอนนี้ แต่ก่อนที่จะได้ตรวจ ฟ้าใสก็ทำท่าจะขย้อนของเก่าอีกรอบ รีบหมุนตัวไปยังชักโครกแล้วโก่งคออาเจียนยกใหญ่เรนรีบขยับมาลูบหลังให้หญิงสาวอย่างเป็นห่วง“พี่บอกแล้วว่าให้อยู่เฉยๆ ก็ไม่เชื่อ” เขาทำบ่นให้เธอ แต่มือก็คอยลูบหลังและจับผมให้ คว้าทิชชูมาส่งให้เช็ดปากอย่างเอาใจใส่ แล้วก็กดชักโครกให้เสร็จสรรพ“นั่งตรงนี้ พี่จะทำให้เอง”เขาประคองเธอให้นั่งที่ขอบอ่างอาบน้ำ จากนั้นก็รีบหยอดปัสสาวะใส่อุปกรณ์ ทำตามคำแนะนำข้างกล่องอย่างเคร่งครัดฟ้าใสนั่งมองร่างสูงที่กำลังวุ่นวายกับอุปกรณ์ตรวจฯ เธออดที่จะยิ้มบางออกมาไม่ได้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะเป็นผู้ชายของเธอจริงๆ มันเหมือนฝันที่เป็นจริงไม่เคยบอกใครเลยว่าเมื่อนานมาแล้วเด็กสาวคนหนึ่งเคยมีผู้ชายในฝันกับเขาเหมือนกัน เธอแอบซุกซ่อนความลับนี้เอาไว้อย่างลึกสุดใจ แม้แต่ตัวเธอเองก็แกล้งทำเป็นลืมๆ มันไปซะ เพราะคิดว่ามันไม่มีทางที่จะเป็นจริงได้ พี่เรนคนที่มีชีวิตลึกลับและจับต้องไม่ได้คนนั้นไม่มีทางที่จะมองฟ้าใสเด็กกะโปโล







