บทที่ 84 ใต้อาณัติคุณ NC+

สามปีต่อมา

ฟ้าใสกำลังกล่อมหยาดธาราหลับตอนบ่ายอยู่ในคอกที่ห้องนั่งเล่น เธอเปิดทีวีทิ้งเอาไว้เป็นเพื่อน

“จากกรณีเรือสำราญซาฮาราถูกเจ้าหน้าที่ยึดจับและตรวจพบเฮโรอีนจำนวนมากพร้อมกับใต้ท้องเรือมีเด็กผู้หญิงอายุต่ำกว่าสิบแปดปีกว่าสิบคนซ่อนอยู่นั้น เวลานี้เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ทำการขยายผลและจับกุมนักการเมืองระดับรองหัวหน้าพรรคพร้อมตำรวจระดับนายพลอีกจำนวนสี่คน... ส่วนเบาะแสการจับกุมนั้นเจ้าหน้าที่ไม่อาจเปิดเผยผู้ให้ข้อมูลได้ แต่เท่าที่คนขุดข่าวทราบ เห็นว่าเป็นแหล่งเดียวกันกับเบาะแสคดีทลายบ่อนเถื่อนใจกลางกรุงเมื่อเดือนที่แล้ว...และคดีค้าประเวณีและทารุณกรรมเด็กที่พัทยาเมื่อต้นปีที่ผ่านมา”

ฟ้าใสหันไปให้ความสนใจมากขึ้น และเมื่อฟังจบริมฝีปากงามก็คลี่เป็นรอยยิ้มจางๆ แหล่งข่าวปริศนามันจะเป็นฝีมือของใครได้ล่ะ ถ้าไม่ใช่...เรน

ตอนนี้องค์กรใต้ดินมีบอสใหม่ที่เป็นคนดีและมีอุดมการณ์หนักแน่น ทำให้เรนยอมช่วยเหลือเป็นครั้งคราว แต่ห้ามไม่ให้องค์กรมายุ่งกับชีวิตส่วนตัวของเขาเด็ดขาด เรนขู่ไปว่าถ้ามีใครมายุ่งเขาจะถล่มเกาะเหี้ยนั่นให้มันจบๆ ไป ทุกวันนี้ชีวิตของพวกเขาจึงอยู่อย่างสงบสุขอย่างที่เรนปรารถนา

“หลับแล้วเหรอ”

เสียงทุ้มดังขึ้นเบาๆ ฟ้าใสหันไปมองแล้วก็ยิ้มดีใจออกมาเมื่อเห็นว่าเป็นสามีสุดที่รักนั่นเอง เขาเพิ่งไปส่งน้องเอิร์ธวัยแปดปีไปบ้านซิม เด็กชายติดซิมมาก ซิมเองก็รักและเอ็นดูน้องเอิร์ธไม่แพ้กัน เธอช่วยสอนคอมพิวเตอร์ผ่านเกมให้เด็กน้อย เพราะเอิร์ธดูเหมือนมีพรสวรรค์ด้านนี้เป็นพิเศษ และนอกเหนือจากนี้ ซิมกับเมฆาก็กลายเป็นคู่หมั้นกันไปเรียบร้อยแล้ว ความรักที่บ่มเพาะมาเป็นเวลาสามปีของทั้งสองกำลังสุกงอม และอีกไม่นานก็จะแต่งงานกัน

“หลับแล้วค่ะ”

หญิงสาวตอบเบาๆ ร่างสูงเดินตรงเข้าห้องน้ำล้างมือล้างหน้าจนสะอาดก่อนจะค่อยๆ เข้าไปในคอกแล้วหอมแก้มยุ้ยของลูกอย่างแผ่วเบา จ้องมองยายหนูด้วยดวงตาเต็มไปด้วยความรักอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ก้าวออกมาหาภรรยาที่ย้ายไปนอนอยู่บนโซฟาเบดอย่างผ่อนคลาย เขาล้มตัวลงทาบทับเธอ ใบหน้าหล่อเหลายิ้มกริ่มเจ้าเล่ห์

“อย่าแม้แต่จะคิดค่ะ”

ฟ้าใสรีบดักคอ เพราะรู้ทันว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เธอตะครุบมือซุกซนที่เริ่มลูบไล้

“คิดถึงเมีย...อยากจูบทำไงดี”

ฟ้าใสหันไปมองที่ประตูบ้านโดยอัตโนมัติ เรนรู้ความคิดเธอ

“ไม่ต้องกลัวใครจะเห็นน่า พี่ล็อกประตูเรียบร้อยแล้ว”

เรนกระซิบเสียงพร่าแล้วก็ก้มไปจูบคลอเคลียแก้มนวลอย่างแสนรักและคิดถึง เพราะนี่ก็เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์แล้วที่ไม่ได้เล่นจ้ำจี้กันเนื่องจากยายหนูไม่สบาย ทำให้เขาและเมียเป็นกังวลต้องคอยดูแลจนไม่มีอารมณ์อย่างว่า แต่ตอนนี้ยายหนูหายดีแล้ว ชายหนุ่มจึงรู้สึกว่าร่างกายต้องการปลดปล่อยน้ำที่สั่งสมเอาไว้ออกมาบ้าง

“อยากโดนเมียรีดน้ำ...เมียว่าไงครับ จะยอมให้ความร่วมมือดีๆ หรือว่าจะให้ผัวปล้ำเอาครับ ผัวไม่เกี่ยงนะ ยังไงก็ได้ เมียเลือกได้เลย”

พูดจบก็ล้วงมือเข้าไปใต้เสื้อแล้วเคล้นคลึงเต้าอวบอิ่มทันที เธอรีบตะครุบเอาไว้เป็นพัลวันแล้วขึงตาใส่เขาเพื่อกลบอาการเขินอาย

เรนชอบเวลาที่ฟ้าใสเขินแบบนี้ มันทำให้ผิวสวยของเธอแดงปลั่งน่าฟัดอย่างที่เห็น

“ตรงนี้ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวลูกตื่น”หญิงสาวพูดเสียงเบา ตอนนี้บิดามารดาของฟ้าใสเดินทางท่องเที่ยวไปเยี่ยมมิตรสหายที่ภาคเหนือ และเมฆาก็ไม่อยู่ บ้านจึงเหลือเพียงแค่เธอกับเขาและยายหนูเท่านั้น

“แต่พี่หิวมาก อยากเอาเมียสุดๆ เลยตอนนี้ น้ำเต็มลำจนปวดไปหมดแล้วเนี่ย ไปที่ห้องนั้นกันเถอะ” เขาหมายถึงห้องพักแขกชั้นล่างนี่เอง

“แต่ลูก...” หญิงสาวทำท่าอิดออดเพราะห่วงยายหนู

“เปิดประตูห้องไว้ มองออกมาก็เห็นน่า ยายหนูยังไม่ตื่นหรอก เชื่อพี่สิ มีแต่ไอ้นี่ของพี่ที่ตื่นมากเลยตอนนี้ อยากอยู่ใต้อาณัติมือเมียเต็มทีแล้ว”

“คนลามก อุ๊ย!”

ฟ้าใสอุทานเมื่อถูกคนทะลึ่งอุ้มขึ้นจนตัวลอย พาเดินลิ่วไปยังห้องนอนที่อยู่ไม่ไกลนัก เขาก็วางเธอลงบนเตียง จับเธอถอดเสื้อผ้าแล้วให้อยู่ในท่าคลานเข่า หันหน้ามาทางประตูเพื่อจะได้เห็นคอกลูกด้วย

“ท่านี้โคตรเซ็กซี่เลยฟ้า พี่ขอกินเมียสักน้ำก่อนนะ”

พูดจบร่างสูงก็ขยับไปอยู่ด้านหลัง จับสะโพกเธอให้โด่งงอนขึ้น แล้วใช้มือแยกขาเรียวออกจากกันจนเห็นเนินนางที่ชุ่มฉ่ำเล็กน้อย ไม่รอช้า ใบหน้าหล่อก็ก้มต่ำลงไป จัดการลงลิ้นเจิมไปที่ร่องธารและแคมนุ่มทันที เขาตวัดลิ้นเลียอย่างหิวกระหาย หญิงสาวสะดุ้งด้วยความเสียวสยิว อารมณ์ไฟรักถูกจุดติดอย่างรวดเร็วเพราะเธอเองก็คิดถึงเขาเช่นกัน

“อ๊ะ! พี่เรน” ฟ้าใสเผลอครางออกไป พอรู้ตัวก็รีบเม้มปากเก็บเสียงเอาไว้อย่างสุดความสามารถ เสียงครางจึงดังแต่ในลำคอเท่านั้น

ร่างสูงนอนหงายแล้วดึงเธอให้นั่งคร่อมใบหน้า รั้งสะโพกกลมกลึงให้ขยับเลื่อนต่ำลงไปหา จนเนินเนื้ออูมอยู่เหนือริมฝีปากพอเหมาะพอดี

“ขี่ลิ้นพี่สิคนเก่ง” เขากระซิบสั่ง จากนั้นก็ส่งลิ้นเข้าไปในช่องธารรักของเธอ ฟ้าใสก็ขยับสะโพกโยกและบดลงไป เธอเสียวจนต้องเงยหน้าขึ้นสูดปาก

“ฮื้ออ พี่เรน...จะ จะไม่ไหวแล้ว”

“ปล่อยออกมาให้พี่...”

เหมือนเธอตกอยู่ใต้อาณัติของเขาเพราะพอสิ้นเสียงสั่ง ร่างกายเธอก็มีปฏิกิริยาเร่าร้อน พอเขาเม้มดูดเบาๆ และใช้ปลายลิ้นขยี้ติ่งสวาทรัวๆ เธอก็กระตุกเกร็งแล้วปล่อยหยาดน้ำใสไหลรินออกมาสู่ปากที่รออยู่อย่างล้นทะลักทันที

ขณะที่เธอยังสั่นสะท้านด้วยอาการถึงจุดสุขสม เขาก็ไม่รอช้าจับเธอนอนหงาย แล้วขึ้นทาบทับ ก้มมาจุมพิตริมฝีปากบดจูบหนักหน่วง ถูไถความแข็งแกร่งกับเนินเนื้อโหนกอูมของเธอจนหญิงสาวเสียวขึ้นมาอีกครั้งอย่างรวดเร็ว

“พี่เอาเข้าเลยนะ ขอปล่อยสักน้ำก่อน มันปวดมากเลยตอนนี้ เมียช่วยรีดให้หน่อยนะครับ”

“เอาเข้ามาเลยค่ะ”

“เมียพี่โคตรน่ารักเลย” เรนก้มไปฟัดสองเต้างามด้วยความหลงใหลและเมามัน ใช้ขาแกร่งแยกขาเรียวให้อ้ากว้างมากยิ่งขึ้น จากนั้นก็กดเจ้าท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปทันทีจนมิดด้าม เกิดเสียงครางเบาๆ ประสานกัน

สองร่างเคลื่อนไหวไปด้วยกันอย่างรู้ใจและเข้าขากันเป็นอย่างดี เรนครางกระหึ่มในลำคอเมื่อถูกช่องนุ่มของเธอตอดรัดรัวๆ เขาเร่งจังหวะเมื่อเห็นว่าเธอใกล้จะถึงอีกรอบ ความเร็วสร้างความเสียวจากการเสียดสีทำเอาเรนครางซี้ดออกมาอย่างเก็บไว้ไม่อยู่ มือบางจิกไปบนแผ่นหลังของเขาอย่างแรง สะโพกแกร่งเร่งจังหวะกระแทกเข้าเร็วและกดย้ำหนักมากขึ้น และมากขึ้น

“พี่เรน...” เธอเรียกเขาและมีอาการตาปรือปรอย เรนรู้ดีว่าเมียรักกำลังจะถึงฝั่งฝันอีกหนแล้ว

“เสร็จพร้อมกันนะ” เขากระซิบเสียงแหบพร่าด้วยอารมณ์หฤหรรษ์ จากนั้นก็เร่งจังหวะกระหน่ำซอยเอวใส่เธออย่างรัวเร็วและแรง

ฟ้าใสกรีดร้องเมื่อความใหญ่โตกระทุ้งเข้าสุดลึก ส่งเธอให้แตกพร่างพรายจนเห็นดาวเดือนระยิบระยับ ร่างสูงเองก็เกร็งกระตุกแล้วปลดปล่อยเข้าไปในตัวเธอในเวลาใกล้เคียงกัน หญิงสาวรับรู้ได้ถึงน้ำลาวาอุ่นที่ไหลอยู่ในช่องทางรักของเธออย่างล้นหลาม เธอโอบกอดแผ่นหลังชื้นเหงื่อของเขาเอาไว้แน่นด้วยความรักและหวงแหน

“โอ...ฟ้าจ๋า... รักเมียจัง”

คนถูกรีดพิษกระซิบบอกรักทั้งที่ยังหอบหายใจเหนื่อยด้วย ฟ้าใสคลี่ยิ้มบางขณะปรือตาขึ้นมองใบหน้าหล่อจัดของคนเป็นสามี

“ฟ้าก็รักพี่เรนเหมือนกันค่ะ... รีบแต่งตัวกันเถอะ ยายหนูตื่นแล้วมั้ง”

“ยังไม่ตื่นหรอก และพี่ยังไม่ให้ไป ขออีกรอบ...นะ นะ”

ฟ้าใสไม่น่าลืมเลยว่าคนอย่างพี่เรน รอบเดียวไม่เคยมีอยู่จริง แต่พอเขาส่งสายตาอ้อนมาให้ เธอก็ใจอ่อนอีกตามเคย

ทำไงได้ล่ะ ในเมื่อร่างกายและหัวใจของเธอตกอยู่ใต้อาณัติของเขามาตั้งนานแล้ว ก็ได้แต่ยินยอมพร้อมใจและให้ความร่วมมือกับเขาไปจนกว่าเขาจะพอใจเท่านั้น

The End