บทที่ 83 ใต้อาณัติคุณ NC+

ฟ้าใสฉี่ใส่แก้วเสร็จก็เอามาวางที่เคาน์เตอร์ เรนเอื้อมมือมา แต่เธอรีบตีเพียะ

“ไม่ต้องเลยค่ะ ฟ้าจะทำเอง พี่ยืนอยู่เฉยๆ พอ” เธออายจะตายอยู่แล้วตอนนี้ แต่ก่อนที่จะได้ตรวจ ฟ้าใสก็ทำท่าจะขย้อนของเก่าอีกรอบ รีบหมุนตัวไปยังชักโครกแล้วโก่งคออาเจียนยกใหญ่

เรนรีบขยับมาลูบหลังให้หญิงสาวอย่างเป็นห่วง

“พี่บอกแล้วว่าให้อยู่เฉยๆ ก็ไม่เชื่อ” เขาทำบ่นให้เธอ แต่มือก็คอยลูบหลังและจับผมให้ คว้าทิชชูมาส่งให้เช็ดปากอย่างเอาใจใส่ แล้วก็กดชักโครกให้เสร็จสรรพ

“นั่งตรงนี้ พี่จะทำให้เอง”

เขาประคองเธอให้นั่งที่ขอบอ่างอาบน้ำ จากนั้นก็รีบหยอดปัสสาวะใส่อุปกรณ์ ทำตามคำแนะนำข้างกล่องอย่างเคร่งครัด

ฟ้าใสนั่งมองร่างสูงที่กำลังวุ่นวายกับอุปกรณ์ตรวจฯ เธออดที่จะยิ้มบางออกมาไม่ได้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะเป็นผู้ชายของเธอจริงๆ มันเหมือนฝันที่เป็นจริง

ไม่เคยบอกใครเลยว่าเมื่อนานมาแล้วเด็กสาวคนหนึ่งเคยมีผู้ชายในฝันกับเขาเหมือนกัน เธอแอบซุกซ่อนความลับนี้เอาไว้อย่างลึกสุดใจ แม้แต่ตัวเธอเองก็แกล้งทำเป็นลืมๆ มันไปซะ เพราะคิดว่ามันไม่มีทางที่จะเป็นจริงได้ พี่เรนคนที่มีชีวิตลึกลับและจับต้องไม่ได้คนนั้นไม่มีทางที่จะมองฟ้าใสเด็กกะโปโลที่ไม่มีความสามารถอะไรโดดเด่นคนนี้แน่

“ฟ้า...” เสียงเรียกของเขาพร้อมกับแท่งสีขาวในมือทำให้เธอดึงสติมาอยู่กับปัจจุบัน สีหน้าของเขานิ่งเรียบอ่านไม่ออก ทำให้เธอใจแป้วทันที แบบนี้แสดงว่าไม่ท้องสินะ

“เป็นไงคะ กี่ขีด ไม่ท้องใช่มั้ย”

ฟ้าใสถามเสียงอ่อยๆ ลุกขึ้นเดินออกมาจากห้องน้ำทันทีด้วยสีหน้าที่เศร้าลงไป รู้สึกผิดหวังนิดหนึ่งที่ไม่ท้อง ร่างสูงรีบเดินตามออกมา มืออุ่นเอื้อมมาจับแขนแล้วดึงเธอเข้าไปกอด

“ใครว่าไม่ท้องล่ะ...ดูนี่สิ”

เขาพูดและฉีกยิ้มหน้าบาน

หญิงสาวรีบคว้ามาดู พอเห็นก็ทำตาโต และยิ้มกว้างน้ำตาไหลรินเป็นทางด้วยความดีใจ

“สองขีด ฮึ่ก! คนบ้า...แกล้งเค้าทำไมเนี่ย ฮึ่ก...”

เธอร้องไห้สะอื้นออกมาทันใด พร้อมกับง้างมือทุบคนช่างแกล้งไปทีหนึ่ง น้ำตาแห่งความปีติยินดีไหลพรากอาบแก้มไม่หยุดในตอนนี้

เรนกระชับอ้อมกอด ลูบผมเธออย่างปลอบประโลม

“ขอโทษครับ พี่ไม่ได้แกล้ง แต่เพราะดีใจจนทำอะไรไม่ถูกน่ะ...”

พอรู้เหตุผลฟ้าใสก็ร้องไห้มากยิ่งขึ้น หัวใจสองดวงเข้าใจความรู้สึกของกันและกันเป็นอย่างดี มันเหมือนเป็นโอกาสครั้งที่สองที่เบื้องบนต้องการชดเชยให้แก่พวกเขาหลังจากที่โมเมนต์แห่งความน่าปีติยินดีในครั้งแรกนั้นถูกพรากไปอย่างน่าเสียดายยิ่ง

“ไม่เอา อย่าร้องสิ เดี๋ยวพี่ก็ร้องตามหรอก”

ชายหนุ่มตาเริ่มแดงเรื่อด้วยความรู้สึกที่มันตีตื้นขึ้นมาจุกอก เพราะใจกระหวัดถึงเมื่อหกปีที่แล้วที่เขาไม่มีโอกาสได้ดูแลเธอตอนท้องน้องเอิร์ธ แถมยังปล่อยให้เธอเผชิญชะตากรรมตามลำพังอีกตั้งหลายปี

“พี่ดีใจจังที่ได้มีโอกาสอีกครั้ง ขอบคุณมากนะครับฟ้า ที่มีลูกให้พี่อีกคน”

เรนเชยคางมนขึ้น ก้มไปจูบหน้าผากของเธออย่างแสนรัก หญิงสาวยกมือขึ้นลูบไล้แก้มสากอย่างแผ่วเบาๆ

“ฟ้าต้องขอบคุณพี่เรนเหมือนกันค่ะ ที่เข้ามาในชีวิตของฟ้ากับลูก ฟ้ารักพี่เรนที่สุดเลย ครั้งนี้ฟ้าไม่กลัวอะไรอีกแล้ว เพราะมีพี่อยู่ด้วยกันตรงนี้”

“พี่ก็รักฟ้ามาก และจะอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหนอีก พี่สัญญา”

น้ำเสียงหนักแน่นจริงจังของเขาทำให้หญิงสาวรู้สึกอบอุ่นหัวใจยิ่งนัก

“วันพรุ่งนี้พี่ไปหาหมอกันนะ ไปตรวจให้แน่ใจ และจะได้ฝากครรภ์ด้วย”

เรนรู้สึกมีความสุขและตื่นเต้นมากจริงๆ ครั้งนี้เขาจะทำให้ดีที่สุด จะไม่ให้พลาดโอกาสเหมือนครั้งลูกเอิร์ธอย่างเด็ดขาด

เวลาต่อมาเรนก็ได้เรียนรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดของคนเป็นเมีย เขาทั้งสงสารและเห็นใจเธอเพราะเวลาเกือบเก้าเดือนที่เธอต้องเสียสละร่างกายและฝ่าฟันความเสี่ยงที่อาจเกิดแก่ชีวิตอย่างอดทนเพื่อทายาทตัวน้อยของพวกเขา

ฟ้าใสคลอดเจ้าตัวเล็กแบบธรรมชาติ เรนเข้าไปในห้องคลอดด้วยและเห็นทุกขั้นตอน จนรู้สึกสงสารเมียรักเหลือเกิน พอคลอดเสร็จเขาก็ให้เธอปิดอู่ทันที มีแค่สองคนก็พอแล้ว ไม่อยากให้เมียทรมานสังขารเป็นรอบที่สาม

เจ้าตัวเล็กเป็นเพศหญิง ฟ้าใสตั้งชื่อให้ว่า หยาดธารา ซึ่งเป็นดั่งหยาดน้ำทิพย์อันเป็นผลผลิตของเรน ผู้ชายที่เข้ามาเติมชีวิตของเธอด้วยความรักอันท่วมท้นของเขา จนคนรอบข้างต่างพากันแซวถึงความคลั่งรักของสายลับพันหน้าที่มีต่อเมีย ฟ้าใสฟังแล้วก็ได้แต่ยิ้มมีความสุขไปเท่านั้น

*****