ตอน 1 ชายในห้องขัง

“ตาล! พี่บอกแล้วไงว่าอย่ามาที่นี่ ทำไมไม่เชื่อกันบ้างเลย...”

ศักดิ์สยามเอ่ยด้วยน้ำเสียงกึ่งโมโห ทันทีที่เห็นเด็กสาวร่างบางในชุดนักศึกษาปรากฏตัวอยู่หน้าห้องฝากขังบนสถานีตำรวจ สีหน้าเขาอาจดูขุ่นเคืองแต่เธอรู้ดีว่าพี่ชายกำลังห่วงใยมากกว่าจะโกรธ

ดวงตาของศีตลาหรือลูกตาล ยังคงแดงก่ำจากความเครียดสะสมและการร้องไห้ เธอจะไม่มาได้อย่างไรในเมื่อศักดิ์สยามคือครอบครัวเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ สาวน้อยร่างบางส่ายหน้าทั้งน้ำตา

“ตาลจะหาทางช่วยพี่ต้นออกไปให้ได้”

“ไม่ต้องมายุ่งเรื่องนี้ พี่จัดการเองได้”

“แล้วพี่ต้นจะจัดการยังไง มีคนช่วยแล้วหรือ”

“มีสิ...พี่มีทนาย”

ศักดิ์สยามตอบ แต่ถ้อยคำที่ควรจะฟังดูมั่นใจกลับไม่หนักแน่นนัก ราวกับเจ้าตัวก็ยังไม่เชื่อคำพูดของตัวเอง

“ทนายที่ไหน ทนายอาสาหรือ?” 

ศีตลาต้องถามออกไปแบบนั้นเพราะรู้กันดีว่าสองพี่่น้องคงไม่มีปัญญาจ้างทนายเก่ง ๆ ค่าตัวแพง ๆ มาสู้คดี ชายหนุ่มที่ยืนอยู่หลังซี่ลูกกรงส่ายหน้าน้อย ๆ ไม่กล้าแม้แต่จะสบตาน้องสาว

“ไม่ใช่หรอก...ทนายของคุณเพิร์ลเขาน่ะ”

แม้กระทั่งตอนนี้ ตอนที่เขาสิ้นอิสรภาพ น้ำเสียงที่ศักดิ์สยามใช้เอ่ยถึงผู้หญิงอีกคนก็ยังเจือไปด้วยความรักใคร่ใยดี แต่คนเป็นน้องสาวขมวดคิ้วแน่น

“คุณเพิร์ล? คุณไข่มุกเมียของเจ้านายพี่น่ะเหรอ"

ศักดิ์สยามกัดกรามแน่น จำใจต้องพยักหน้าน้อย ๆ

แม้สีหน้าเจ็บปวดของพี่ชายจะบ่งบอกความนัยบางอย่าง แต่คนเป็นน้องสาวก็ยังไม่แน่ใจนัก

"แล้วคุณไข่มุกอะไรนี่เขาจะช่วยพี่ต้นทำไม...อย่าบอกนะว่าที่ตาลได้ยินมา มันเป็นความจริง”

“แล้วตาลได้ยินอะไรมาล่ะ”

“ก็ได้ยินมาว่า...” เสียงของศีตลาเบาลง แฝงความไม่แน่ใจว่าควรจะพูดมันออกมาดีหรือไม่ “ตาลได้ยินมาว่า พี่ต้นกับคุณไข่มุก...มีซัมติงกัน"

ศักดิ์สยามหัวเราะขื่น เงยหน้าขึ้นสบตาน้องสาวอย่างคนที่กำลังสมเพชตัวเองง

“จะถามว่าพี่กับคุณเพิร์ลเป็นชู้กันจริงหรือเปล่า อย่างนั้นใช่ไหมล่ะ...คำตอบคือ ใช่”

“พี่ต้น...” ศีตลาครางแผ่ว เสียงสะอื้นข่มกลั้นกลืนลงไปในลำคอ เธอหวังไว้ลึก ๆ ว่าพี่ชายอาจจะปฏิเสธ หรือไม่ก็อธิบายว่ามันก็แค่เรื่องเข้าใจผิด แต่ไม่ใช่การยอมรับตรง ๆ อย่างนี้

“ถ้าอย่างนั้น...เรื่องที่พี่ยักยอกเงินบริษัทเพื่อนำมาให้คุณเพิร์ล...มันก็เป็นเรื่องจริงด้วยหรือ”

ศีตลาถามเสียงเบาหวิว และความเงียบของศักดิ์สยามก็เหมือนคำยืนยันที่ทรงพลังที่สุด

“ตาลไม่เข้าใจเลย...คุณไข่มุกก็เป็นเมียคุณธาม แถมยังมาจากครอบครัวที่มีฐานะ ใครก็รู้ว่าเธอร่ำรวยมากแค่ไหน แล้วทำไมพี่จะต้องยักยอกเงินเพื่อเอาไปให้ผู้หญิงคนนั้นด้วย"

"ตาลไม่เข้าใจหรอก"

"ใช่ ตาลไม่เข้าใจ พี่ต้นก็อธิบายให้ตาลเข้าใจสิ คนดี ๆ อย่างพี่ต้นทำไมถึงทำเรื่องแบบนี้ พี่ทำมันลงไปได้ยังไง"

"พี่ไม่ใช่คนดีหรอกตาล พี่ก็แค่ผู้ชายชั่ว ๆ คนหนึ่งเท่านั้น"

ชายหนุ่มก้มหน้าเอ่ยเสียงเบา เจ็บปวดที่ต้องทำให้น้องสาวผิดหวัง แต่เขาจะยอมรับมันไว้เองทุกอย่าง ไม่มีทางจะให้เรื่องนี้ต้องกระทบกระเทือนชื่อเสียงหรือความรู้สึกของไข่มุกไปมากกว่านี้

ศักดิ์สยามรักไข่มุก แม้เธอจะเป็นภรรยาของเจ้านายของเขา มันเริ่มต้นจากความเห็นอกเห็นใจ เมื่อไข่มุกค่อย ๆ มาปรับทุกข์ให้เขาฟังว่าแท้จริงแล้ว 'คุณธาม' เป็นคนโหดร้ายเพียงใด เขาเป็นสามีที่ทั้งนอกใจ ทุบตี และไม่เคยให้เกียรติ

ชายหนุ่มยังเคยไปรับเธอออกจากคอนโดหรูหลังหนึ่ง เธอเดินลงมาทั้งน้ำตา รอยฟกช้ำ และเสียงสั่นเครือ

'คุณเพิร์ลครับ ถ้าคุณเพิร์ลจะแจ้งความ ผมพร้อมจะไปเป็นเพื่อน'

'ไม่...ต้น ฉันจะไม่ทำอย่างนั้น ครอบครัววงศ์ตระกูลของฉันยังไม่พร้อมจะรับความจริงเรื่องนี้ และธามเองก็คงไม่ปล่อยให้ฉันเอาเรื่องเขาได้ง่าย ๆ หรอก ดูสิ ฉันอุตส่าห์หนีเขามาอยู่คอนโดฯ เขาก็ยังตามมาทำร้ายถึงที่นี่'

ตอนนั้นไข่มุกสะอึกสะอื้น ผู้หญิงที่สวยงามและน่าทนุถนอมอย่างเธอช่างดูน่าสงสารจนเขาแทบจะข่มความโกรธไว้ไม่ได้ อยากจะแล่นไปกระชากหน้ากากไอ้ธาม...ไอ้คนใจร้ายนั่นให้โลกได้รู้ว่ามันชั่วช้ามากแค่ไหน

ความเห็นใจค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นความรู้สึกที่อยากปกป้อง ยิ่งไข่มุกแสดงออกว่าเธอไว้วางใจเขามากแค่ไหน ศักดิ์สยามก็ยิ่งทุ่มเทใจให้เธอมากเท่านั้น และเมื่อวันหนึ่งที่เขาและเธอมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน ศักดิ์สยามก็กลายเป็นผู้ชายที่จงรักภักดีชนิดที่ยอมตายแทนได้ไปเลยทันที

'ต้น...เธอรอฉันนะ สักวันเมื่อฉันเก็บหลักฐานพร้อม ฉันจะฟ้องหย่า และเราจะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยกัน'

ไข่มุกเคยบอกเขาด้วยน้ำเสียงจริงใจและอ่อนหวาน เรือนร่างเย้ายวนของเธอยังคงกอดก่ายเขาอยู่ ทั้งคู่ลักลอบหาเวลาพบปะกันได้เสมอ...ยิ่งต้องหลบต้องซ่อน เขาก็ยิ่งลุ่มหลงและปรารถนาเธอจนแทบขาดใจ

จนวันหนึ่งไข่มุกบอกว่าเธอมีแผนจะแก้แค้นเขา...

'นอกจากฉันจะได้เอาคืนธาม เราสองคนจะได้มีทุนไปจ้างทนายฟ้องหย่าที่เก่ง ๆ และฉันจะได้มีเงินไปตั้งต้นชีวิตใหม่'

ไข่มุกถึงแผนการของเธอที่จะให้ศักดิ์สยามตกแต่งบัญชีเพื่อยักยอกเงินบริษัทในเครือของธามเอนเตอร์ไพรซ์

'ผม...ผมไม่แน่ใจครับคุณเพิร์ล'

ตอนนั้นชายหนุ่มเอ่ยไปแบบนั้น เขาอาจจะเลวพอที่จะลักลอบเป็นชู้กับเมียเจ้านาย แต่ให้ยักยอกเงินด้วยนั้น...มันอีกเรื่อง

แต่แววตาผิดหวังตัดพ้อของไข่มุกก็ทำให้หัวใจชายหนุ่มเจ็บแปลบและอ่อนยวบ

'เธอคิดว่าฉันมีเงินเยอะแยะหรือต้น เงินพวกนั้นก็เป็นของคุณพ่อกับธามเขาทั้งนั้น ฉันไม่มีอะไรเลย ธามถึงได้ข่มเหงฉันเพราะเขารู้ว่าฉันไม่มีปัญญาหนีเขาไปยังไงล่ะ...'

ไข่มุกปาดน้ำตาที่ร่วงหล่นลงบนแก้มขาวนวล เธอช่างดูน่าสงสารเหลือเกิน...

'ไม่เป็นไรหรอกต้น ฉันยอมแพ้แล้ว จากนี้เราไม่ควรจะพบกันอีก'

'ไม่ครับ ผมจะทำ อย่าพูดว่าเราจะไม่เจอกันอีกนะคุณเพิร์ล ผมรักคุณยิ่งกว่าชีวิตผมเองอีกนะครับ'

'คำพูดใครก็พูดได้ ธามก็บอกว่ารักฉันเหมือนกัน...'

'ผมไม่เหมือนเขา' ศักดิ์สยามประกาศก้องด้วยความไม่พอใจ

ผมไม่มีทางทำร้ายคุณเพิร์ลเหมือนที่เขาทำ...อย่าร้องไห้ไปเลยนะครับทูนหัว ผมจะทำทุกอย่างตามที่คุณบอก เพื่อแก้แค้นเขาและเพื่ออิสรภาพของคุณที่ผมรัก...'