Se connecterShare
Chapter 7
Dernière mise à jour:
2025-10-25 02:29:06Chapter 7
กรชวิลมองร่างกึ่งเปลือยที่เดินมาหยุดตรงริมเตียง เขาไม่เอ่ยคำใด ถอดชุดนอนออกจากตัวจนร่างกายล่อนจ้อน ก่อนมือใหญ่กระตุกผ้าพันตัวหล่อนออก เพื่อให้ณศรินทร์อยู่ในสภาพเดียวกับตน ออกแรงดึงแขนหล่อนไม่แรงมาก ร่างสาวก็เข้ามาอยู่ในอ้อมกอด
ไม่มีคำพูดใด กรชวิลแนบปากปิดทับกลีบปากนุ่ม ที่ปฏิเสธยากว่า มีพลังอำนาจดึงตนสู่ห้วงเสน่หาได้อย่างไม่ยาก ทั้งที่เจ้าของริมฝีปากคู่นี้ เป็นคนที่เขาแสนชิงชัง ไม่คิดมีใจให้ หล่อนเป็นเพียงนางบำเรอไร้ราคา เขาอยากบดจูบลงโทษที่หล่อนทำให้เขาขุ่นเคืองใจ พอได้จูบจริง กลับทำในเรื่องตรงกันข้าม
เป็นความอ่อนโยนอันแสนละมุนหัวใจ อย่างที่หล่อนไม่เคยได้รับจากเขา ปกติปากสาวร้าวระบมจากการลงน้ำหนักจูบ ทว่าครั้งนี้หัวใจสาวพองโต ราวกับถูกอัดด้วยความทะนุถนอม โรมรันลิ้นใหญ่ที่กระหวัดลิ้นตน เพิ่มความร้อนในกายสองหนุ่มสาว
ร่างสาวเปล่าเปลือย ถูกฝ่ามือลูบไล้ ปลุกความซาบซ่านมากกว่าเจ็บปวด ส่งผลให้หล่อนวูบไหวในอก อุณหภูมิในการสูงขึ้นทุกขณะ ยิ่งเขาวางมือลงบนความนุ่มหยุ่นกลางอก แล้วบีบขยำ ปั่นยอดถันส่งท้าย ณศรินทร์ยิ่งเสียวสยิว ครางเบาๆ ในลำคอ
กรชวิลขยับตัวลุกขึ้นนั่งริมเตียง เลื่อนตัวสาวมายืนตรงกลางระหว่างขาตน มือยังคงกอบกุมเต้าทรวง อีกมือลูบต่ำลงไปยังบั้นท้ายกลมกลึง บีบแก้มก้นเบาบ้างหนักบ้าง เขาเพียรจุมพิตปากหวานอยู่พักหนึ่ง ก่อนละห่างมาเชยชมดอกบัวคู่งาม สร้างความกระสันให้สาวร่างสมส่วนทันที
“พี่ยักษ์...อา” หล่อนครางรับความเสียวซ่านจากปากเขา ที่โอบล้อมยอดถัน ดึงเบาๆ เม้มหน่อยๆ ลิ้นโบกช้าๆ เป็นการโอ้โลมอ่อนหวาน เปี่ยมไปด้วยความสิเน่หาอย่างเยี่ยมยอด
กรชวิลทำราวกับว่า อุบลสองดอกตรงหน้าคือความแปลกใหม่ ที่ไม่เคยพบพาน สัมผัสแตะต้องเป็นครั้งแรก ปรารถนาและโหยหิว ประหนึ่งร้างลามานานแรมปี ทั้งที่ชื่นชมร่างกายนี้มานับครั้งไม่ถ้วน ขณะที่เขาปรนเปรอความกระสันให้ณศรินทร์ หล่อนเองก็ทำเช่นกัน ทำให้เขาขนลุกขนชัน ผิวกายเคลือบไฟพิศวาส
ปลายเล็บยาวเล็กน้อย กรีดแผ่วเบาตามแผ่นหลังบึกบึน ทุกพื้นที่ที่เล็บหล่อนลากผ่าน คล้ายเกิดร่องเสียวแทรกซึมผิวกาย ลามลึกไปทุกสัดส่วน ก่อนที่หล่อนใช้ฝ่ามืออันแสนนุ่มนิ่ม ลูบหลังขึ้นมาถึงท้ายทอย คลึงเบาๆ ไปมาหลายครั้ง ลากมือไปตามบ่าแข็งแรงจนถึงหัวไหล่ ใช้ปลายเล็บกรีดย้อนไป จากหัวไหล่ไปยังท้ายทอย จุดที่เขาชอบเพราะทำให้ร่างหนา สั่นจากความรัญจวน
“ร้ายนักนะ” เขาเอ่ยเบาๆ ตรงภูเขาลูกย่อมที่ปากปีนป่าย ดูดแรงๆ จนหายไปทั้งปาน หล่อนสะดุ้ง ครางยาว แต่ไม่ผลักใบหน้าเขาออกห่าง เนื่องจากไม่เกิดความเจ็บปวด ในทิศทางกลับกัน คือความซาบซ่าน
“พี่ยักษ์...พี่ยักษ์” เสียงหวานสั่น เพราะตอนนี้มือกรชวิลข้างหนึ่ง เลื่อนต่ำลงไปใต้สะดือ วางลงบนเนื้ออูมใหญ่น่าเคล้น เขาลูบไปตามรูปทรงสามเหลี่ยม เหมือนไม่ถนัดมือนัก เขาจับขาสาวข้างหนึ่งพาดบนหน้าขาตน เพื่อจะได้ทำอะไรต่อมิอะไรได้สะดวก “อืม...พี่ยักษ์...อา”
น้ำเสียงหล่อนดังมากขึ้น เนื่องจากนิ้วมืออันร้ายกาจ กำลังปั่นเม็ดทับทิมหนักหน่วง ขยี้แรงๆ ผ่อนเป็นบดบี้เชื่องช้า คล้ายปลุกระดมความเสียวในกายสาวทบทวี แน่นอนว่า หล่อนเสียวจนขาสั่น ครางหวาน
“พี่ยักษ์...พี่ยักษ์...อา” ยิ่งเสียงสั่นจากความหวาบหวิวดังมาก กรชวิลยิ่งรัวนิ้วหนักขึ้น ปากและลิ้นช่วยกันปรนเปรอความสุขอยู่ตรงทรวงอกสล้าง “พี่ยักษ์...อืม...อา...สะ...เสียวค่ะพี่ยักษ์...อา”
กรชวิลเก่งเรื่องโอ้โลม เขาสอดนิ้วชี้และนิ้วกลางเข้าไปในถ้ำเสน่หา ขยับเข้าออกเร็วรัว โดยมีหัวแม่โป้งบี้อัญมณีสีสวยไปด้วย ความสุขจึงวิ่งใส่ร่างงามได้อย่างไม่ยากเย็น
“ทำให้ฉันบ้างสิ” กรชวิลเงยหน้าบอกสาวสวยหุ่นเร้าใจ ที่คลี่ยิ้มให้สวยงาม หล่อนทำตามคำสั่งนั่น เริ่มจากจูบปากเขา ที่เผยอรอรับปากหวาน และเมื่อปากทั้งคู่แนบชิดกัน จุมพิตเร่าร้อนดุจดังเปลวเพลิงเกิดขึ้นทันที ไม่ใช่ว่ากรชวิลจะเก่งเรื่องนี้คนเดียว ณศรินทร์ภายนอกดูอ่อนหวาน แต่พอถึงบทสวาท หล่อนร้อนมาก
เป้าหมายต่อไปของหล่อนคือ ยอดอกสีน้ำตาลที่เวลานี้รอให้ปากสาวครอบครอง และเมื่อหล่อนลากใบหน้ามาถึง และขยับตัวตามมาถึงจุดหมาย มันถูกกลืนหายเข้าไปในปากณศรินทร์ ดูดไม่แรงมาก เน้นลิ้นเลีย สลับกันไปทั้งสองข้าง มือนุ่มลากผ่านหน้าท้องแข็งแรงเป็นลอนคลื่น
ก่อนมาคว้าหมับท่อนเอ็นลำเขื่อง ขนาดเก้านิ้วทำให้มือเล็กกำไม่รอบ แถมความยาวก็ไม่น้อยหน้า นำมือมาวางต่อกันส่วนปลายยังเหลืออีกนิดหน่อย เป็นขนาดที่ถึงอกถึงใจมาก ยามวิ่งเข้าวิ่งออกในกายตน มันคือความเสียว ความมันจนหล่อนหลงใหล เวลานี้ถูกมือนุ่มนิ่มขยับรูด สร้างความเสียวราวกับผิวน้ำกระฉอกในลำธาร แต่อีกเดี๋ยวเดียว ความรู้สึกนี้จะเพิ่มพูน คล้ายคลื่นจากท้องทะเลยามเจอพายุ
ซึ่งก็ไม่กี่วินาทีต่อจากนี้ กรชวิลรู้สึกนั้นจริง ร่างสาวนั่งคุกเข่าบนพื้นห้อง ใบหน้าเสมอความยิ่งใหญ่ตระการตา ณศรินทร์ปรนนิบัติพัดวีเขาเต็มที่ ปากลิ้นและมือทำงานพร้อมเพรียง
“อืม...ฉันอยากให้เธอดูดแรงๆ” เขาสั่ง หล่อนทำตาม “โอ้ว...เสียวดี...อา...อูวว์”
ทั้งเน้นทั้งดูดจนแก้มสามตอบ ไม่เสียวสะท้านทั้งกายคงไม่ได้ ณศรินทร์ทำเหมือนกันว่า ยักษ์น้อยคือไอศกรีมรสชาติชื่นชอบ ดูดไม่พอ ยังเลียไปทั่วทั้งลำ อมและดูดเต็มรูปแบบ บางจังหวะใช้มือเข้าช่วย จับกายชายพร้อมกันสองมือ แล้วรูดขึ้นลงเร็วๆ จากนั้นหยุดนิ่ง ดูดส่วนปลายที่แดงระเรื่อ ตบท้ายด้วยการเลีย
Latest chapter
อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ Chapter 77
Chapter 77ความหนักใจเรื่องพาเตชธรไปหาปนัดดายังคงมีอยู่ แม้ว่าวิรัชรับปากว่าจะช่วยพูดกับณศรินทร์ให้ แต่ไม่รับรองว่า สำเร็จหรือไม่ ก็ต้องลุ้นกันว่า วิรัชทำได้หรือไม่ได้ เรื่องเดินหน้าตามง้อณศรินทร์ กรชวิลยังคงทำอยู่ มีความหวังในทุกวันว่า หล่อนจะยอมยกโทษให้เขา และกลับมาสู่อ้อมกอดตนอีกครั้งสามวันที่ไม่ได้เจอหน้าณศรินทร์กับเตชธร กรชวิลรู้สึกเดียวคือ คิดถึงสองแม่ลูกมาก การคุยกับลูกชายผ่านวิดีโอคอล อาจทำให้ความคิดถึงเบาลง แต่ก็ไม่เหมือนได้คุยต่อหน้า ได้กอด ได้หอม และที่สำคัญ เขาคิดถึงใบหน้าหวานๆ ไร้รอยยิ้มของณศรินทร์ ถึงแม้ว่า หล่อนปั้นปึงใส่ตน แทบไม่มองหน้าเขาด้วยซ้ำไป ทว่ากรชวิลก็อยากเห็นหน้าณศรินทร์ทุกวัน แล้ววันนี้เขาจะได้เห็นหน้าหล่อนสมใจคนที่กรชวิลคิดถึงคนหนึ่ง ก็คิดถึงเขาไม่แพ้กัน คนนั้นคือ เตชธร ที่โทรศัพท์หาบิดาวันละไม่ต่ำกว่าหกครั้ง กรชวิลกดรับสายทุกครั้งอย่างไม่มีความรำคาญ หรือแสดงออกว่าไม่อยากรับสาย เขาดีใจด้วยซ้ำไปที่ลูกชายคิดถึงตน“ผมคิดถึงคุณพ่อมากๆ เลยฮะ คุณพ่อรีบกลับมาหาน้องเตนะคับ น้องเตอยากกอดคุณพ่อ อยากหอมแก้มคุณพ่อด้วยฮะ” เสียงอันแสนน่ารักบอกบิดา กรชวิลยิ้มกว้างกับคำร
อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ Chapter 76
Chapter 76 หนึ่งเดือนต่อมา บ้านชวนชมยังคงเงียบเหงาเช่นเดิม กรชวิลกับกรชีวันใช้ชีวิตอยู่กรุงเทพมากกว่าที่นี่ ทั้งสองไม่ห่วงเรื่องธุรกิจทางนี้ เพราะอยู่ตัว และมีกิตติกับวิบูลย์ สองลูกน้องของกรชวิลคอยดูแล ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องผิดที่ลูกชายจะไม่อยู่ดูแลแม่ มาเป็นครั้งคราว เนื่องจากสองหนุ่มโตมากพอมีชีวิตเป็นของตนเอง อีกทั้งด้วยนิสัยปนัดดา ที่ไม่ยอมรับอะไรง่ายๆ หยิ่ง จองหอง ถือตนถือดีว่าตนเองถูก นางจึงอยู่ตามลำพังกับสาวใช้ นับแต่วันที่ปนัดดาได้ยินการสนทนาของเภาและอ้น ความคิดนางเริ่มเปลี่ยนไป ยอมรับกับตัวเองว่า ทิฐิมากเกินไป รู้ทั้งรู้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ก็ไม่ยอมรับความจริง สุดท้ายก็ต้องเจ็บปวดใจเดียวดาย ‘พระท่านถึงสอนเสมอไงว่า คนเราต้องปล่อยวาง อะไรที่ทำให้เราเป็นทุกข์ก็ให้ปล่อยไป แล้วเราจะมีความสุข’ ปนัดดานึกถึงคำพูดอ้น มันจริงตามนั้น หากคนเรารู้จักปล่อยวางและปลง ชีวิตก็จะคลายจากความทุกข์ ความเสียใจ พบแต่ความสุข ได้อุ้มชูหลานตามที่นางตั้งใจและใฝ่ฝัน ขั้นแรกเลยคือปนัดดาต้องทำให้ได้ เมื่อจิตใจอมทุกข์ ร้องไห้ตามลำพัง พานกินอะไรไม่ลง ลำ
อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ Chapter 75
Chapter 75 “ที่เอยยอมให้เขาเข้ามาในชีวิตอีกครั้ง ไม่ใช่ว่าเอยยังรักเขาอยู่ แต่เพราะต้องการให้เขารู้จักคำว่าเจ็บปวด จากคนที่ตัวเองรัก รู้ซึ้งถึงคำว่า ไม่มีค่าในสายตา แม้พยายามทำดีแค่ไหนก็ตาม” น้ำเสียงเด็ดเดี่ยวมาก จนคนในห้องมองหน้ากัน รับรู้ได้ว่า งานนี้ไม่ง่าย “และตอนนั้นเอยเต็มใจเจ็บปวดเจ็บช้ำทั้งกายและใจ จากน้ำมือของเขา และการที่เขานำตัวมารับส้อมจนเจ็บตัว เขาก็เต็มใจ เอยไม่ได้ร้องตะโกนให้เขาช่วย เขาก็เหมือนเอยค่ะ เต็มใจยอมรับทุกสภาพ เอยจะแค่ขอบคุณเขาค่ะ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตเอย แค่นี้ค่ะ แค่นี้จริงๆ” ณศรินทร์พูดอีกก็ถูกอีก เถียงไม่ได้เลยสักคำ เรื่องนี้ไม่ใครสั่งหรือบงการณศรินทร์ได้ ทุกคนให้หล่อนเป็นฝ่ายตัดสินใจเองว่า จะยอมให้อภัยกรชวิล หรือเป็นเช่นนี้ตลอดไป ดูทรงแล้ว กรชวิลคงใช้ความพยายามหนักหนาสาหัสกว่านี้อีกหลายสิบเท่าแน่นอน ขณะในห้องรับแขกกำลังพูดคุยเรื่องกรชวิล ในห้องสองพ่อลูกนอนกอดกันบนเตียง เตชธรหอมแก้มบิดาหลายครั้ง มือลูบใบหน้าแล้วส่งยิ้มให้ “คุณพ่อเจ็บไหมฮะ” เตชธรถาม ลุกขึ้นนั่งถลกเสื้อดูแผลตรงท้องกรชวิล “มาฮะ เดี๋ยวเตเป่าให้” ค
อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ Chapter 74
Chapter 74“ฉันไม่ได้เข้าข้างใครทั้งนั้นแหละ ฉันพูดความจริง” นันทนาโต้กลับทันที “ตอนที่แกออกมาจากบ้านพี่ยักษ์ แกมีทั้งเงิน มีทั้งรถและมีคอนโด ทุกอย่างที่แกมี เอามาต่อยอดได้สบาย แต่แกก็ไม่ทำ กลับผลาญซะหมด สุดท้ายก็ต้องขายตัว ทำให้ตัวเองตกต่ำเอง ยังมาโทษคนอื่นอีก ถ้าแกคิดว่าฉันเป็นเพื่อนที่ไม่ดี ก็เลิกคบกันไปเลย ฉันก็เบื่อแกเหมือนกัน” ขณะสองเพื่อนรักกำลังแตกหักกัน สายตาสุวรรณีพลันเห็นบางคนกำลังเดินผ่านร้านอาหารญี่ปุ่นที่ตนนั่งอยู่ หล่อนเพ็งมองจนแน่ใจว่าใช่ จึงเอ่ยบอกอรัญญา “ออย นั่นเอยกับพี่ยักษ์นี่ พี่ยักษ์จูงมือเด็กด้วยนะ ลูกชายเขาหรือเปล่า” ประโยคนี้เรียกความสนใจให้กับอรัญญาทันที หล่อนรีบมองไปยังจุดนั้น ภาพที่เห็นอรัญญาคิดว่า กรชวิลกับณศรินทร์สร้างครอบครัวร่วมกัน มีพยานรักเป็นเด็กชายหน้าตาน่ารัก คนที่หล่อนเกลียดชังมาตลอด เป็นความเกลียดชังฝังใจ ความอิจฉาริษยา ไม่พอใจพลุ่งพล่านจนแทบคุมไม่อยู่ ในขณะที่อรัญญาตกต่ำ ชีวิตย่ำแย่ ณศรินทร์มีความสุขกับกรชวิล ชายหนุ่มที่ครั้งหนึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นสามีตน ความรู้สึกอรัญญาเวลานี้ทับถมยิ่งนัก ที่คิดไว้ว่า ณศริ
อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ Chapter 73
Chapter 73 “คนนั้นเหมือนหมาค่ะ พูดภาษาคนไม่รู้เรื่อง ปล่อยเขาไปเถอะ เขารวย อยากซื้อก็ซื้อไป พอพ้นวันเกิดเต เอยจะเอาไปบริจาคที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าค่ะ หรือไม่ก็ส่งต่อขึ้นดอย ให้เด็กด้อยโอกาสได้เล่น เกะกะลูกตา” วราดรหน้าเสีย รูสึกผิดที่ตนชี้นำให้ณศรินทร์คิดกำจัดของเล่นราคาแพงให้พ้นบ้าน “กินกันต่อดีกว่าค่ะ แล้วก็เลิกพูดถึงเขาเสียที แค่เห็นหน้าก็กินแทบไม่ลง”เป็นการหยุดการสนทนาเรื่องกรชวิลไปในที สองหนุ่มไม่พูดคุยถึงกรชวิล มีเพียงการมองไปยังสองพ่อลูกที่นั่งทานอาหารเท่านั้น คงเหมือนกับกรชวิล ที่คอยมองณศรินทร์ตาละห้อยมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย ศุภชัยได้รับโทรศัพท์จากพี่สาวว่า ให้ตนไปรับบิดาที่สนามบิน เขาจึงต้องขอตัวไปทำภารกิจลูกที่ดี แต่ก็ฝากเงินไว้ให้ณศรินทร์พาเตชธรไปซื้อของเล่น เพราะเขาคงไม่มีเวลาพาไปซื้อ เนื่องจากพรุ่งนี้ต้องเดินทางกลับไปเชียงราย เที่ยวบินตอนเช้าณศรินทร์เข้าใจเหตุผล หล่อนบอกศุภชัยด้วยว่า จะถ่ายรูปตอนซื้อเสร็จส่งไปให้ หลังจากกินสุกี้เสร็จ ศุภรชัยขอตัวไปรับบิดา เตชธรอยากทานไอศกรีมแบรนด์หนึ่ง กรชวิลจึงพาลูกชายไปกิน โดยที่เขาเป็นคนออกเงิน แต่ไม่เข้าไปนั่งในร้านด้วย ปล่อยให้ณ
อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ Chapter 72
Chapter 72“แกจะทำอะไรฉัน อย่านะ อย่า” ความกลัวแน่นจิตใจ “ฉันไปก็ได้ ฉันยอมไปแล้ว แกอย่าทำอะไรฉันเลยนะ”ยิ่งมองเห็นปลายแหลมคัตเตอร์ ความกลัวเพิ่มระดับหลายเท่า“ฉันว่า ฉันจะไม่ทำอะไรแก แต่แกดันมาตบหน้าฉัน คนอย่างแม่เลี้ยงพรพรรณ ไม่มีใครมาตบหน้าง่ายๆ โดยเฉพาะเมียน้อยผัว” น้ำเสียงพรพรรณน่ากลัวมาก “แกต้องโดนฉันสั่งสอน”โย่งกับโยกดตัวอรัญญาให้คุกเข่าลงบนพื้น พรพรรณเดินเข้ามาใกล้“โยจับหน้ามันไว้ให้อยู่นิ่งๆ” โยทำตาม เพราะแค่โย่งคนเดียวก็บังคับร่างอรัญญาได้“ไม่นะ ไม่” อรัญญาพูดเสียงสั่น“หาผ้ายัดปากมันด้วย” โยเอาผ้าเช็ดหน้าตน อุดปากอรัญญา ไม่ให้มีเสียงอันน่ารำคาญลอดผ่าน“อือๆ อือ อ่าย” เสียงอรัญญาก้องในลำคอ มองพรพรรณที่กำลังใช้ปลายอาวุธทำบางอย่าง หัวใจสาวเต้นแรงมาก ยิ่งกว่าความกลัว นัยน์ตาเบิกโพรง “อ่าย”เสียงที่ไม่อาจลอดออกมา แต่รับรู้ได้ว่า เจ้าของเสียงกลัว ตกใจมากแค่ไหน ม่านตาขยายกว้าง ก่อนที่ความเจ็บปวดตามมา จากปลายคัตเตอร์ที่กรีดลงบนแก้มอรัญญา เลือดไหลออกมาจากบาดแผลทันที ไหลอาบแก้มจนถึงลำคอ“อี๊ดดดดดด” อรัญญายังคงส่งเสียงร้อง ดีดดิ้นตัวไปมา สะบัดหน้าร่วมด้วย ความที่หล่อนไม่อยู่นิ่ง ใบ
Vous vous intéresseriez aussi à
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ
ดั่งสายน้ำ83.9K Vuesไฟรักเร่าร้อน🔥 NC18++
Me'JinJIn88.4K Vuesแต่พี่ไม่ได้ชอบเธอ | wanna be yours
ACHICHI60.5K Vuesน้องเมียเอามัน (หลาย P) PWP
หวางลี่อิง/มงกุฏดาว248.7K Vuesเมื่อผมกลายเป็นเด็กท่านประธาน
PR Star Ploy184 Vuesบอสร้ายคุณหนูคลั่ง
เฮียกังฟู109 Vuesอยู่บนเตียงกับเจ้านายที่หยิ่งผยองของเธอ
Ellie Wynters231 Vuesคนโหดโหมดหลงเธอ
Madam Hangover119 Vues
