Share

Chapter 87

last update Huling Na-update: 2025-12-19 02:21:46

Chapter 87

“พี่ยักษ์...พี่ยักษ์” หล่อนเปล่งเสียงแห่งความสุข หลังพานพบวิมานสวรรค์ ที่ไม่ได้เยี่ยมเยือนมาหลายปี มันยังคงสวยงามประทับใจเช่นเคย เพิ่มเติมคืออิ่มไปทั่วดวงใจ

ยามณศรินทร์สุขสม คือช่วงวินาทีที่กรชวิลทรมานที่สุด ช่องทางรักตอดเป็นจังหวะ โอบล้อมกายชายที่ยังคงขับกายไม่หยุดพัก เพิ่มความแรงมากยิ่งขึ้น ระรัวจนร่างสาวกระเพื่อมไหมไปตามแรง

“โอ้ว...เอยจ๋า...เอย...พี่จะทนไม่ไหวแล้ว...ทั้งเสียวทั้งรัดตัวพี่...อา” เขาคลั่งมาก คลั่งรสกามที่เสพสม อัดกายเข้าสุดออกสุด ความเร็วประหนึ่งอาชาไนยกำลังวิ่งเข้าเส้นชัย

แต่ช้าก่อน...เขาอยากอิ่มมากกว่านี้

กรชวิลหยุดการเคลื่อนไหว ปรับเปลี่ยนท่วงท่า จับขาเรียวสวยทั้งสองข้างพาดบ่า ดันร่างสาวโย้ไปข้างหน้า บั้นท้ายงามงอนลอยเด่นเหนือที่นอน เขาใช้มือใหญ่เท้าลงข้างตัวหล่อน เพื่อเป็นหลักยึด จากนั้นก็สาดใส่ความเป็นชายเข้าประสานร่างงามที่ร้องครางระงมจากความเสียวสะท้านสุดห้ามใจ

“อา...แรงดีจัง...อา...พี่ยักษ์...พี่ยักษ์” ณศรินทร์ได้รับความสุขจากเขาอีกครั้ง เป็นครั้งที่สี่หรือห้าจำแทบไม่ได้ รู้แค่ว่า หัวใจอิ่มหนำจากรสสเน่หา แทบสำลักมันออกมาก็ว่าได้ กรชวิลเก่งและอึดไม่
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ   Chapter 88

    สองปีต่อมา ทุกอย่างดำเนินไปอย่างราบรื่น กรชวิลกับกรชีวัน แบ่งธุรกิจกันดูแล โดยแบ่งผลประโยชน์ทุกอย่างกันคนละครึ่ง ซึ่งก็ทำเช่นนี้มานานเป็นสิบปีแล้ว เรื่องการขัดแย้งจึงไม่มี กรชีวันแต่งงานกับพรรณดารา และย้ายมาอยู่บ้านในไร่ชวนชม ส่วนกรชวิลอยู่กับณศรินทร์ที่บ้านราชาวดี ณศรินทร์เป็นแม่บ้านกรชวิลเต็มตัว แต่ก็ไม่ใช่ว่า หล่อนต้องเหนื่อยทำงานบ้าน ดูแลสามีและลูก ตรงกันข้าม หล่อนแทบไม่ได้หยิบจับทำอะไรเลย กรชวิลสั่งห้ามไปหมด กลัวว่าเมียรักเหนื่อย หล่อนมีหน้าที่แค่ส่งยิ้มเป็นกำลังใจ นั่งสวยๆ ให้เขามองเท่านั้น ธุรกิจจัดของว่าง เวลานี้ณศรินทร์ไม่ได้ทำแล้ว หล่อนยกธุรกิจนี้ให้จารุวรรณกับวราดรช่วยกันทำ ซึ่งทั้งสองก็ยังคงทำงานนี้หาเลี้ยงชีพจนถึงทุกวันนี้ กรชวิลทำตามคำพูดทุกข้อ เขาเป็นหัวหน้าครอบครัว มีหน้าที่ดูแลภรรยาและลูก ยิ่งตอนนี้มีสมาชิกในบ้านเพิ่มมาอีกหนึ่งคน เป็นเด็กหญิงอายุหนึ่งปี นามว่า ณประภานิกเนมว่าลูกพลับ และอีกหนึ่งชีวิตที่ในครรภ์ณศรินทร์ อายุครรภ์เกือบแปดเดือน ทำให้กรชวิลยิ่งเป็นห่วง เขาจึงต้องดูแลอย่างใกล้ชิด ด้วยความเบื่อที่ถูกสามีสั่งห้

  • อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ   Chapter 87

    Chapter 87“พี่ยักษ์...พี่ยักษ์” หล่อนเปล่งเสียงแห่งความสุข หลังพานพบวิมานสวรรค์ ที่ไม่ได้เยี่ยมเยือนมาหลายปี มันยังคงสวยงามประทับใจเช่นเคย เพิ่มเติมคืออิ่มไปทั่วดวงใจยามณศรินทร์สุขสม คือช่วงวินาทีที่กรชวิลทรมานที่สุด ช่องทางรักตอดเป็นจังหวะ โอบล้อมกายชายที่ยังคงขับกายไม่หยุดพัก เพิ่มความแรงมากยิ่งขึ้น ระรัวจนร่างสาวกระเพื่อมไหมไปตามแรง“โอ้ว...เอยจ๋า...เอย...พี่จะทนไม่ไหวแล้ว...ทั้งเสียวทั้งรัดตัวพี่...อา” เขาคลั่งมาก คลั่งรสกามที่เสพสม อัดกายเข้าสุดออกสุด ความเร็วประหนึ่งอาชาไนยกำลังวิ่งเข้าเส้นชัยแต่ช้าก่อน...เขาอยากอิ่มมากกว่านี้กรชวิลหยุดการเคลื่อนไหว ปรับเปลี่ยนท่วงท่า จับขาเรียวสวยทั้งสองข้างพาดบ่า ดันร่างสาวโย้ไปข้างหน้า บั้นท้ายงามงอนลอยเด่นเหนือที่นอน เขาใช้มือใหญ่เท้าลงข้างตัวหล่อน เพื่อเป็นหลักยึด จากนั้นก็สาดใส่ความเป็นชายเข้าประสานร่างงามที่ร้องครางระงมจากความเสียวสะท้านสุดห้ามใจ“อา...แรงดีจัง...อา...พี่ยักษ์...พี่ยักษ์” ณศรินทร์ได้รับความสุขจากเขาอีกครั้ง เป็นครั้งที่สี่หรือห้าจำแทบไม่ได้ รู้แค่ว่า หัวใจอิ่มหนำจากรสสเน่หา แทบสำลักมันออกมาก็ว่าได้ กรชวิลเก่งและอึดไม่

  • อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ   Chapter 86

    Chapter 86แม้ไม่ได้เล่นรักมาหลายปี ท่าความชำนาญ ความเก่งของณศรินทร์ ในการปรนนิบัติเขา ยังคงมีอยู่ มันมากสำหรับกรชวิลด้วย ทั้งมือ ปากและลิ้นณศรินทร์ คล้ายกำลังปลิดชีวาคนตัวโต ที่ส่งเสียงครางจากความเสียวอันซาบซ่าน“โอ้ว...เอยจ๋า...เอย...อูวว์ เสียวไปทั้งลำเลย...อา” ใครว่าชายตัวโตครางไม่เป็น กรชวิลเปล่งเสียงระบายความใคร่ ความร้อนระอุในร่างให้ออกไปบ้าง ไม่เช่นนั้นร่างเขาต้องแตกเป็นเสี่ยง จากความร้ายกาจของณศรินทร์ หล่อนดูดเม้ม ครอบครองแก่นกายใหญ่ ลิ้นเล็กเลียจากโคนสู่ปลาย ตวัดลิ้นไปรอบๆ ไล่กลับมามา เม้มดูดพวงสวรรค์จนเขาครางสั่น “พระเจ้า...อา...เสียว”กรชวิลไม่รู้สึกเกินจริง ผงกศีรษะมองณศรินทร์ ที่ยังคงเล้าโลมเอ็นใหญ่ต่อเนื่อง ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ราวกับว่าหล่อนเมามันอยู่กับสิ่งนั้น และเป็นเขาที่เริ่มทนไม่ไหว ลุกขึ้นนั่ง จับหัวไหล่หล่อนแล้วดันให้หน้าสาวออกจากท่อนเนื้อชาย“พี่อยากแตกในตัวเอยมากกว่านะ” เขาเอ่ยเสียงสั่น จับตัวสาวนอนบนที่นอน “ถึงเวลาเอยครางบ้างแล้ว จะให้เสียงเอยดังกว่าเสียงพี่อีก”“รีบทำสิคะ อย่าดีแต่ปาก” ณศรินทร์เย้าเสียงหวาน“รับรองได้ครางแน่” พูดจบกรชวิลก้มหน้าซบดอกบัวคู่งาม

  • อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ   Chapter 85

    Chapter 85หนึ่งปีต่อมา เมื่อพายุฝนผ่านพ้นไป ท้องฟ้าย่อมสดใจ ชีวิตณศรินทร์ไม่มีความทุกข์ ความเศร้า ความเสียใจอีกต่อไปแล้ว มีเพียงความสุขอันอิ่มใจจากกรชวิล ที่ทุ่มเทให้หล่อนมาก ราวกับว่า เขาชดเชยความผิดในอดีตของตน ให้หล่อนไปตลอดชีวิต ในวันที่เกิดเรื่องเลวร้ายกับครอบครัวกรชวิล เป็นวันที่ณศรินทร์ปลดเปลื้องความโกรธแค้น ละทิ้งอยากสั่งสอนเขา ให้อภัยกรชวิลอย่างแท้จริง ณศรินทร์จำวินาทีที่รอคอยเขาอยู่หน้าห้องผ่าตัดได้ดี และนั่นทำให้หล่อนรู้ว่า ตนรักและเป็นห่วงกรชวิลมากแค่ไหน ความรักที่พยายามผลักดันออกไปจากหัวใจ หล่อนคิดว่าทำได้ สุดท้ายตระหนักด้วยตัวเองว่า ทำไม่ได้สักนิดเดียว มันถึงเวลาที่หล่อนจะมีความสุขอย่างแท้จริง ตามที่ศุภชัยเคยกล่าวไว้กับตน ความที่กรชวิลถูกทำร้าย ได้รับบาดเจ็บ และต้องการมาร่วมงานศพมารดา วิรัชจึงสวดอภิธรรมศพปนัดดาเจ็ดวัน เพื่อให้ร่างกายกรชวิลฟื้นตัวให้มากกว่านี้ วันนั้นเต็มไปด้วยความโศกเศร้า แม้แต่ณศรินทร์ยังร้องไห้กับการจากไปของนาง ไม่กล่าวถึงอรัญญาคงไม่ได้ เวลานี้หล่อนได้รับผลกรรมที่ทำไว้อย่างสาสม นอกจากถูกศาลจำคุกยี่สิบปี อรัญญาเป

  • อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ   Chapter 84

    Chapter 84ณ โรงพยาบาลมิคาเรล เชียงใหม่ วันนี้เปรียบเสมือนวันวิปโยคของครอบครัววิรัช ปนัดดาเสียชีวิตจากการถูกอรัญญาทำร้าย ที่เข้ามาขโมยทรัพย์สินในตู้เซฟ กรชวิลถูกยิงทางด้านหลัง กระสุนฝังอยู่ในร่างกาย ห่างเส้นเลือดใหญ่บริเวณหัวใจไม่ถึงหนึ่งเซ็นติเมตร การผ่าตัดยากมาก และมีความเสี่ยงมากด้วย อรัญญาถูกนำตัวไปโรงพักเพื่อดำเนินคดีหลายข้อหา หนักสุดคือ ฆ่าคนตายโดยเจตนา คงได้รับโทษทัณฑ์หนักมากแน่ และคราวนี้ไม่มีเพื่อนคนใดยื่นมือช่วยเหลือ ต้องไปชดใช้กรรมในคุก เมื่อมีเรื่องร้ายเกิดขึ้นพร้อมกัน กรชีวันรับหน้าที่จัดการเรื่องศพปนัดดา ที่ต้องจัดการหลายเรื่อง ส่วนวิรัชกับณศรินทร์อยู่ที่โรงพยาบาล รอฟังผลการผ่าตัดนำกระสุนของกรชวิลในห้องผ่าตัด แพทย์และพยาบาลต่างช่วยชีวิตกรชวิลเต็มที่ คนรออยู่ด้านนอก รอด้วยความหวัง ความกังวลใจ และความกลัว ณศรินทร์เดินไปเดินมาหน้าห้องผ่าตัด ชะเง้อมองไปยังหน้าต่างบานเล็ก อยากกรู้ว่า อาการกรชวิลตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง การรอคอยกว่าสองชั่วโมงครึ่ง เป็นช่วงเวลาทรมานหัวใจมาก ความโกรธกรชวิลที่แน่นจิตใจ หมายสั่งสอนเขาให้หลาบจำ เวลานี้ไม่มีหลงเหลือ หล่อน

  • อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ   Chapter 83

    Chapter 83“เอยไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ้าเธอจะไปจากที่นี่ก็รีบไป อย่าเสียเวลาเลย” กรชวิลเสียงเข้มขึ้น “ยังมีโอกาสที่จะหนีก็ควรหนีไปนะออย”ตอนนี้เองที่อรัญญาลังเล มันไม่ได้ออกมาในแบบที่หล่อนคิดไว้ คราแรกคิดว่าจะหลบหนีออกจากบ้านนี้โดยง่าย ไม่มีใครเห็น แต่พอลงมากลับพบเจอคนในครอบครัวปนัดดาครบทุกองค์ประชุม ซึ่งหล่อนรู้ดีว่า พวกเขาร้ายและมีอิทธิพลมากแค่ไหนปนัดดาตายแล้ว...ถ้ากรชวิลรู้ ต้องเอาเรื่องหล่อนแน่นอน จะทำยังไงดี จะทำยังไงดี อยากฆ่าณศรินทร์ก็อยากทำ เพราะณศรินทร์คือต้นเหตุ ทำให้ชีวิตตนพังย่อยยับ แต่ก็ห่วงตัวเอง หากหนีไปเวลานี้ ทรัพย์สินที่ลักทรัพย์มาก็จะทำให้ตนเองรอดพ้นจากเงื้อมมือกฎหมายขณะอรัญญาตกอยู่ในอาการสับสน กับความคิดตนเอง กรชีวันเข้ามาในบ้านทางห้องครัว มาหลบตรงมุมทางเดินที่เชื่อมไปยังห้องรับแขก เขาเยี่ยมหน้ามองอรัญญาทางด้านหลัง คิดว่าเป็นโอกาสเหมาะที่จะรวบตัวหล่อนไว้ เขาย่องเบาเงียบกริบกรชวิลเห็นน้องชาย ไม่ได้ทำตัวผิดสังเกต ทำตัวนิ่งเฉย เพื่อไม่ให้อรัญญาสงสัยหรือเอะใจ มือใหญ่จับมือณศรินทร์ไว้แน่น คิดในใจว่า หากมีอะไรผิดพลาด เขาพร้อมปกป้องคนอยู่ด้านหลังด้วยชีวิตมันเป็นห้วงว

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status