Share

บทที่ 1710

Author: จุ้ยหลิงซู
คณะทูตเข้ามาในตำหนักใหญ่

"หยวนกังทูตจากแคว้นหมิ่น คารวะองค์จักรพรรดิแคว้นเจา!"

หยวนกังพาลูกชายเข้ามา พ่อลูกทั้งสองคนล้วนประสานมือคารวะกับองค์จักรพรรดิ ไม่ได้ลงขุกเข่าโขกศีรษะ

พระชายาเยว่มององค์จักรพรรดิ เอ่ยขึ้นเสียงแผ่ว "ฝ่าบาท ทูตไม่คุกเข่าหรือ?"

ที่ไม่คุกเข่าด้วยยังมีอ๋องเจวี้ยนอีก

อ๋องเจวี้ยนพเข้ามาก็เอาแต่ยืนอยู่ข้างๆ ไม่พูดอะไรเลยสักคำเดียว นี่คือเมินองค์จักรพรรดิอย่างสมบูรณ์

พระชายาเยว่เองก็ขัดตามาก แต่นางก็ไม่กล้าพูดอะไร

"ไม่คุกเข่าก็ไม่คุกเข่าสิ"

องค์จักรพรรดิแม้จะรู้สึกไม่ค่อยชอบใจ แต่เขาก็ไม่คิดจะทำให้ทูตแคว้นหมิ่นดูแย่ตั้งแต่พบ

เขาหัวเราะร่า พิจารณาพ่อลูกหยวนกัง "ทูตหยวน แล้วคนนี้คือ?"

"กระหม่อมหยวนอี้"

"เป็นชายหนุ่มที่หล่อเหลาจริงๆ" องค์จักรพรรดิรีบชมขึ้นมา

"ขอบพระทัยฝ่าบาท" หยวนอี้ขานรับมาทันที

"ทั้งสองท่านเหน็ดเหนื่อยเสียแล้ว ข้าได้ยินว่าพวกท่านจะมา จึงค่อนข้างเบิกบาน สั่งให้คนไปเตรียมอาหารและสุราเลิศรสไว้แล้ว รอพวกท่านไปพักผ่อนกันก่อน ค่ำๆ พวกเราค่อยมาชมระบำร่ำสุรา แล้วค่อยคุยกัน!"

องค์จักรพรรดิพูด มองออกไปด้านนอกตำหนัก

ได้ยินว่ามีรถม้าหลายคันนี่นา เอาอะไ
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2528

    ผู้คุมกฎถูไม่เคยรู้มาก่อน ว่าจะมีอาการคันแบบนี้อยู่ด้วย!นี่เป็นความคันที่พรรณนาออกมาไม่ถูก ยิ่งไปกว่านั้นที่เลวร้ายสุดคือมันเกาไม่ถึง จะอย่างไรก็ไม่หายคันจนอยากจะใช้ดาบกรีดผิวตัวเองให้ขาด แล้วเทยาแก้คันเข้าไปให้รู้แล้วรู้รอดเลยแต่คาดว่าต่อให้กรีดผิวหนังไปจริง ก็ไม่รู้ว่ามันคันอยู่ตรงไหนกันแน่"อ๊าๆๆ! แน่จริงเจ้าก็สังหารข้าซะเลยเซ่!"ผู้คุมกฎถูเมื่อครู่ยังอยากจะรอดอยู่เลย แต่ตอนนี้เขากลับอยากจะควักอวัยวะภายในกับลำไส้ตัวเองออกมาเกาเสียแล้วมันคันมากจริงๆ!"ข้าจะไม่สังหารเจ้า"เซียวหลันยวนเอ่ยขึ้นเรียบๆ คำนึง"สังหารข้าซะที! อ๊าๆ!"ผู้คุมกฎถูคันจนร้องออกมาจะเป็นจะตาย แต่แม้เขาจะเกาจนเลือดไหลซิบ ก็ยังไม่สามารถหยุดอาการคันได้เลย ตอนนี้ต่อให้เขาร้องตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่งก็ไม่ใช่คำพูดจากใจจริง แต่เพราะคันจนทนไม่ไหวต่างหาก"เจ้าลัทธิฝั่งขวาอยู่ที่ไหน? ข้างกายมีคนอยู่เท่าไร"เซียวหลันยวนถามมาคำหนึ่งครั้งแรก ผู้คุมกฎถูไม่ตอบเซียวหลันยวนไม่สนใจเขา ปล่อยให้เขาทรมานต่อไปอีกพักหนึ่ง จึงถามขึ้นมาอีกครั้งเดิมทีเขาคิดว่าผู้คุมกฎถูสามารถทนเขาถามได้ถึงรอบที่สาม ผลคือมองอีกฝ่ายสูงไปห

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2527

    ผู้คุมกฎถูกระแทกลงพื้นอย่างหนัก กระอักเลือดสดโฮกใหญ่แต่ยังไม่ทันลุกขึ้นมา เท้าคู่หนึ่งก็ยืนอยู่ตรงหน้าเขาแล้วเซียวหลันยวนเมื่อครู่ตอนที่พุ่งเข้ามาก็ถือโอกาสเก็บกระบี่ตนเองกลับมาแล้ว ตอนนี้กระบี่อยู่ในมือ ปลายกระบี่ชี้มาตรงหน้าผู้คุมกฎถูผู้คุมกฎถูพยุงตัวเองเงยหน้าขึ้นมา พอเห็นปลายกระบี่ที่ส่องประกายเย็นชาแล้วก็รู้สึกสิ้่นหวังในทันทีเหมือนกับผู้คุมกฎจู อันที่จริงแม้เขาจะรู้ว่าวิชายุทธ์ของเซียวหลันยวนเก่งกาจมาก แต่ก็รู้สึกว่าอย่างน้อยตนเองก็น่าจะสู้กับอีกฝ่ายได้หลายสิบกระบวนท่าถึงเขาไม่อยากสู้ อยากจะหนี แต่ก็ไม่ใช่จะสู้ไม่ได้เลยทว่าตอนนี้คิดไม่ถึงว่า แค่สามกระบวนเท่านั้น!สามกระบวนเขาก็พ่ายแพ้แล้ว!"อ๋องเจวี้ยน!"ผู้คุมกฎถูกัดฟันลุกขึ้นมาเซียวหลันยวนเองก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ให้เกียรตินี้กับเขากระบี่ชี้เข้ามา หลังจากเห็นเขาลุกขึ้นมาก็ค่อยๆ ถามว่า"เมืองหลีทางนั้นมีพวกเจ้าอยู่กี่คน?"ผู้คุมกฎถูพอได้ยินเขาถามคำนี้ ในใจก็เกิดความหวังขึ้นมาเล็กๆหรือขอแค่เขาทำตัวให้มีคุณค่าหน่อย อ๋องเจวี้ยนมีอะไรจะถามเขาแบบนี้ หมายถึงว่าเขาสามารถรักษาชีวิตได้หรือเปล่านะ?"อ๋องเจวี้ยน เจ้าลัทธิ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2526

    ผู้คุมกฎถูตอนนี้ในใจมีแค่ความคิดเดียว...จบเห่แล้ว!กลไกแบบนั้นที่เจ้าลัทธิวางไว้ ลงทุนลงแรงไปตั้งมากขนาดนั้น กลับไม่ทำให้อ๋องเจวี้ยนบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย!ตอนนี้อ๋องเจวี้ยนยังไล่ตามาอีก เจ้าลัทธิหนีไปได้ แต่พวกเขาที่เหลืออยู่เหล่านี้ ใช่คู่มือของอ๋องเจวี้ยนเสียที่ไหนกัน?ถ้าตอนนี้ไม่หนี แล้วต้องรอถึงตอนไหน!"ผู้คุมกฎ..."สาวกที่อยู่ด้านหลังตะโกนเรียกเขาออกมาอย่างตกตะลึงหวาดกลัวผู้คุมกฎถูกัดฟัน อยากจะจัดการอีกฝ่ายให้ตายๆ ไปเสียจริงๆตอนนี้ยังมาตะโกนเรียกหาเขาอีก ไม่ใช่ทำให้อ๋องเจวี้ยนรู้ตัวตนฐานะของเขาในลัทธิ จนไม่มีทางปล่อยเขาไปได้ไม่ใช่หรือไรกัน?แล้วก็ตามคาด เขาได้ยินเสียงโจมตีแหวกอากาศเสียงหนึ่งมาทางด้านหลังผู้คุมกฎแอบร้องในใจว่าแย่แล้ว ฉากหลบออกข้างๆ ฉับพลันมีอาวุธคมกริบบางอย่างแฉลบผ่านท่อนแขนเขาไป และแขนเสื้อเขาก็ถูกถากจนขาดเป็นทางยาว บริเวณท่อนแขนตรงนั้นแสบร้อนขึ้นมา ไม่รู้ว่าบาดเจ็บหรือเปล่า เพราะผู้คุมกฎถูตอนนี้ไม่มีกล้าจะหยุดลงมาเลยต่อให้แค่ก้มหน้าลงมาตรวจสอบแขนของตนเองก็ยังไม่กล้า เขาวิ่งให้เร็วขึ้นไปอีกไม่เคยใช้วิชาตัวเบาถึงระดับนี้มาก่อนเลยเขาได้ยินเสียง

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2525

    สาวกที่เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างพามาด้วยครั้งนี้อันที่จริงก็ไม่น้อย คนที่เหลืออยู่เหล่านี้ล้วนเป็นคนที่เขาพาไว้ข้างกายตลอดเขาไม่ได้เอาคนทั้งหมดไว้ที่เขาจำนงเทพกับเมืองอวิ๋นจิง ยังมีอีกกลุ่มหนึ่งที่อยู่ในเมืองเล็กอีกแห่ง คนเหล่านั้นล้วนฝึกฝนอยู่ตลอดเวลาเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างต้องการให้เหล่าสาวกกลายเป็นทหารที่สู้รบได้จริง ดังนั้นเขาจึงซื้อตัวขุนพลน้อยจากต้าชื่อและแคว้นเจามาจำนวนหนึ่ง คนเหล่านี้ถูกเขาพามาที่ตงฉิง ก็เพื่อช่วยเขาฝึกฝนสาวกเหล่านั้นและคนเหล่านั้นคือคนที่เขาเตรียมไว้จะพาไปยังเมืองหลวงเมืองเล็กที่พวกเขาฝึกกันอยู่ เดิมทีชื่อว่าเมืองหลีตอนนี้เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างให้พวกเขาเพิ่มความเร็ว รีบรุดหน้าไปยังเมืองหลีให้ไวที่สุดพวกเขาลงมาจากเนินสูง ชายแบกเกี้ยวสี่คนก็มีความเร็วสูงมาก พวกของผู้คุมกฎถูไล่ตามมาอย่างยากลำบากต่อให้เคยเห็นมาหลายครั้งแล้ว แต่พวกเขาก็ยังอดทั้งอิจฉาทั้งก่นด่าคนแบกเกี้ยวสี่คนนี้อยู่ในใจไม่ได้คนแบกเกี้ยวสี่คนนี้เจ้าลัทธิใช้ยากระตุ้นให้เติบโต รูปร่างจึงสูงใหญ่อย่างประหลาด ดูแล้วน่าจะเป็นพวกเทอะทะอุ้ยอ้าย แต่ใครจะรู้ว่าวิชาตัวเบากลับแข็งแกร่งร้ายกาจมาก?ทั้ง

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2524

    เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างหัวเราะเสียงต่ำจนแทบไม่ได้ยินอยู่ในเกี้ยว"เปลืองเวลาเปลืองแรงเปลืองเงินทอง ตำหนักบรรทมของข้าแพงมากนะ เอามากลบฝังเซียวหลันยวนแบบนี้ ก็ถือว่าให้เกียรติเขามากแล้ว"ผู้คุมกฎถูพอได้ยินคำนี้ ก็รีบส่งเสียงเห็นด้วย "เจ้าลัทธิทำเรื่องใหญ่สำเร็จแล้วจริงๆ ก่อนหน้านี้เอาแต่บอกว่าอ๋องเจวี้ยนสังหารทิ้งลำบาก นี่ไม่ใช่สังหารทิ้งได้แล้วหรือ?"เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างตอบกลับเสียงเรียบ "เขาอาจจะยังไม่ตายก็ได้ ไม่ใช่ว่ากำลังขุดอยู่หรือไงกัน?""ต่อให้ยังมีชีวิตอยู่ ก็น่าจะเหลือแค่ลมหายใจเฮือกสุดท้ายแล้ว ทำได้แค่ประคองชีวิตที่ร่อแร่ไว้นั่นล่ะ" ผู้คุมกฎถูเอ่ยขึ้นในใจเขายังคิดอยู่ ว่าจะส่งจดหมายให้เจ้าลัทธิฝั่งขวายังไงดี ถ้าเจ้าลัทธิฝั่งขวารู้เข้าล่ะก็ ต้องดีใจมากแน่ๆ และในที่สุดก็วางใจได้เสียทีเพราะเจ้าลัทธิฝั่งขวาเดิมทีก็จะเอาชีวิตอ๋องเจวี้ยนอยู่แล้ว"ไปเถอะ ตอนนี้รีบตรงไปเมืองหลวง"เสียงของเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างดังขึ้น ออกคำสั่งให้พวกเขาเดินทางทันที รีบไปที่เมืองหลวงวังจักรพรรดิเมืองหลวง ถึงจะเป็นสถานที่ที่เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างต้องการอยู่อย่างถาวรวังจักรพรรดิแต่ก่อนของตงฉิง

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2523

    เซียวหลันยวนคือพี่เขยของฟู่จาวเฟย ดังนั้นถ้าเขาถูกฝังอยู่ในซากปรักหักพังจริง ฟู่จาวเฟยก็ต้องเสียใจร้อนรนอยู่ที่นี่ฟู่จาวเฟยคิดๆ แล้วก็จริงอยู่แต่เขาก็เป็นห่วงพี่เขยมาก "พี่เขย งั้นท่านต้องระวังตัวด้วย""อืม"เซียวหลันยวนไม่มีชักช้า พาจงเจี้ยนกับองครักษ์หลายคนใช้วิชาตัวเบาบินทะยานตรงไปทางเนินสูงชันนั้นทันที"มาเถอะ หาอะไรมาขุดซากปรักหักพังหน่อย ต้องทำให้สมจริงหน่อย อย่าพูดอะไรเหลวไหล"ถังอู๋เจวี้ยนพาคนทั้งหมดเริ่มขุดซากปรักหักพังทันทีถึงยังไงพวกเขาก็ไม่ได้ขุดเปล่าๆ ใครจะรู้ว่าในนี้ยังมีอะไรที่พอจะกู้คืนมาได้อีกบ้างอย่างเช่นพวกของโบราณบางส่วนที่เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างยึดมาจากเมืองอวิ๋นจิงอะไรเทือกนั้น พวกนั้นเป็นสิ่งของในรูปแบบของตงฉิง พวกเขาตอนนี้ยังต้องการอยู่มาก"พี่เขย! ท่านอย่าทำให้ข้าตกใจสิ พี่เขย!"ฟู่จาวเฟยร้องเสียงหลงพุ่งตัวเข้าไป ดูแล้วเหมือนเขาจะคลั่งขึ้นจริงๆ คิดจะเข้าไปขุดซากปรักหักพังเหล่านี้ถังอู๋เจวี้ยน "..."ดูจะแสดงเกินจริงไปหน่อยไหม เกินไปหน่อยนะแต่พอคิดแล้วคนที่เข้ามาตรวจสอบก็น่าจะแค่มองดูคร่าวๆ เท่านั้น คงไม่ได้ลงรายละเอียดการแสดงของแต่ละคน น่าจะพอหล

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status