공유

บทที่ 2374

작가: จุ้ยหลิงซู
ชานคนนั้นที่ถูกจงเจี้ยนจับมาพอได้ยินคำพูดพวกเขา ก็รู้สึกว่าตัวเองถูกหยามหมิ่น

อะไรกัน นี่มันอะไรกัน?

เขาคือคนชุดดำที่เข้ามาลักตัวคน คนเหล่านี้ไม่ควรจะให้ความเคารพหน่อยหรือ? ควรจะหวาดกลัวกับตึงเครียดบ้างไหม?

ทำไมถึงไม่ได้เกรงกลัวตึงเครียดอะไรเลย ยิ่งไปกว่านั้นยังมาพูดจารังเกียจควันสลบกับเสื้อผ้าเขาอีกเนี่ยนะ?

นี่ใช่เรื่องที่คนปกติเขาทำกันไหม?

"คนคนนี้น่าจะเข้ามาสำรวจก่อน" เซี่ยซื่อเอ่ยขึ้น "น่าจะยังมีพวกเดีวกันอีกกระมัง?"

เซี่ยอันห่าวควงกำปั้น ถามขึ้นมาคำหนึ่ง "ว่ามาซิ เจ้ามาทำอะไรกัน?"

ฟู่จาวหนิงหัวเราะพรวดขึ้นมา

อันห่าวตอนนี้กล้าขนาดนี้แล้วหรือ?

ดูเหมือนจะหายดีแล้ว

เซี่ยซื่อลูบหัวอันห่าว ดูชื่นชมมาก

นางมองมาทางฟู่จาวหนิง

อันห่าวสามารถหายดีได้แบบนี้ เป็นคุณความดีของจาวหนิงแท้ๆ นางตอนนี้ไม่กล้าจินตนาการเลย ถ้าตอนนี้พวกนางแม่ลูกยังอยู่ที่บ้านตระกูลหลิน ตอนนี้จะมีชีวิตความเป็นอยู่อย่างไร

อันห่าวจะต้องถูกพวกเขาส่งไปให้พวกผู้ชายไม่ได้เรื่องแน่ ไม่รู้ว่าจะมีจุดจบน่าเศร้าแบบไหนรออยู่

สำหรับวันคืนตอนนี้ เซี่ยซื่อพอใจมาก

ต่อให้อยู่ในตงฉิงที่เป็นแบบนี้ ทั้งหมดยังไม่ได้สร้างขึ้นมาใ
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2376

    ผู้เฒ่าฟู่พอได้ยินคำพูดของคนชุดดำก็โกรธจัด"เจ้าเมืองของพวกเจ้านี่มันไร้ยางอายเสียจริง! เขาไม่รู้รึว่าอ๋องเจวี้ยนมีภรรยาแล้ว? ทำไมยังจะบีบให้เขาต้องมาแต่งงานกับลูกสาวเขาอีก?""แล้วก็คุณหนูเซียนเอ๋อร์อะไรนั่นของเจ้า นางมาต้องตาสามีคนอื่นนะ นางไม่รู้รึไรกัน?"ผู้เฒ่าฟู่มองฟู่จาวหนิง "หรือว่าอายวนจะไม่ได้บอกพวกเขาว่ามีพระชายาแล้ว? ไม่ถูกสิ พ่อแม่เจ้ากับเสี่ยวเฟยก็อยู่ที่นั่นด้วยนะ จะไม่พูดออกมาได้ยังไงกัน"เขาคิดพลาดไป อีกฝ่ายต้องรู้แล้วแน่ๆคนชุดดำก็ไม่ใส่ใจ"มีภรรยาแล้วทำไมกันล่ะ?" เขาเหลือบมองฟู่จาวหนิง "ถึงแม้เจ้าจะหน้าตาสวยมากก็เถอะ แต่พวกเจ้ามาจากแคว้นเจา ก็คงไม่ใช่คนใหญ่โตอะไรนักใช่ไหม? คุณหนูเซียนเอ๋อร์ของเราเป็นถึงลูกสาวเจ้าเมืองนะ ถ้าอ๋องเจวี้ยนต้องการเมืองอั้น แต่งงานกับนางไม่ใช่ว่าดีกว่าเจ้าหรอกหรือ?""น่าขำ!""บังอาจ!"ผู้อาวุโสจี้กับถังอู๋เยว่เดินเข้ามาพวกเขาได้ยินคำพูดของคนชุดดำแล้วรู้สึกโมโหมาก"พี่หญิงจาวหนิง คนผู้นี้พูดจาไร้มารยาทขนาดนี้ ท่านจะฟังเขาไปทำไมกัน?" ถังอู๋เยว่เดินมาข้างๆ ฟู่จาวหนิง"นั่นสิ ศิษย์เอ๋ย คำพวกนี้ฟังแล้วมีแต่จะทำให้โมโห ไม่ได้มีประโยชน

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2375

    คนชุดดำพอได้ยินฟู่จาวหนิงถามแบบนี้ ก็พูดออกมาอย่างไม่พอใจว่า "พวกเขาอวดดีหยิ่งผยองนัก! ไม่เห็นเจ้าเมืองกับคุณชายใหญ่ของเราในสายตา!""ไม่ได้ดูเสียเลยว่าพวกเขาพักอยู่ที่ไหน! ทั้งๆ ที่อยู่ในจวนเจ้าเมืองแท้ๆ แต่ท่าทีกลับทำอย่างกับเชื้อพระวงศ์ก็มิปาน สูงส่งเสียเต็มประดา แล้วยังคิดจะให้เจ้าเมืองของเราฟังคำสั่งอ๋องเจวี้ยนคนนั้นอีก""ตั้งแต่ข้าเกิดมา ยังไม่เคยเห็นเชื้อพระวงศ์มาก่อน แต่ว่าตงฉิงก็เป็นเรื่องตั้งแต่สมัยไหนแล้ว อตนนี้ตงฉิงไม่มีอยู่อีกแล้ว พวกเจ้าที่มาจากแคว้นเจา ยังคิดจะมาอหังการที่นี่หรือ?""เจ้าเมืองกับคุณชายใหญ่ของเรา จะให้พวกเขาได้ทำตัวอวดดีอีกไม่กี่วันเท่านั้น พอถึงเวลาจะสั่งสอนบทเรียนที่ไม่มีวันลืมให้พวกเขาเอง"พวกของฟู่จาวหนิงฟังคำพูดคนชุดดำนี้แล้ว ก็อดหัวเราะขึ้นมาไม่ได้พวกเขานี่มันน่าสนุกจริงๆคนชุดดำคนนี้ ตั้งแต่เด็กอยู่แต่ในเมืองอั้นมาตลอด เมืองอั้นถูกทอดทิ้งจากโลกภายนอกไปแล้ว คนที่นั่นใช้ชีวิตตามกฏระเบียบจากความทรงจำเก่าๆ เท่านั้นไม่เคยได้สัมผัสกับสิ่งที่อยู่ในโลกภายนอกเลย ทำให้ไม่มีการพัฒนาเปลี่ยนแปลงใดๆการเติบโตของพวกเขาจำกัดมากเกินไป ตอนนี้เลยรู้สึกว่าผู้คนค

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2374

    ชานคนนั้นที่ถูกจงเจี้ยนจับมาพอได้ยินคำพูดพวกเขา ก็รู้สึกว่าตัวเองถูกหยามหมิ่นอะไรกัน นี่มันอะไรกัน?เขาคือคนชุดดำที่เข้ามาลักตัวคน คนเหล่านี้ไม่ควรจะให้ความเคารพหน่อยหรือ? ควรจะหวาดกลัวกับตึงเครียดบ้างไหม?ทำไมถึงไม่ได้เกรงกลัวตึงเครียดอะไรเลย ยิ่งไปกว่านั้นยังมาพูดจารังเกียจควันสลบกับเสื้อผ้าเขาอีกเนี่ยนะ?นี่ใช่เรื่องที่คนปกติเขาทำกันไหม?"คนคนนี้น่าจะเข้ามาสำรวจก่อน" เซี่ยซื่อเอ่ยขึ้น "น่าจะยังมีพวกเดีวกันอีกกระมัง?"เซี่ยอันห่าวควงกำปั้น ถามขึ้นมาคำหนึ่ง "ว่ามาซิ เจ้ามาทำอะไรกัน?"ฟู่จาวหนิงหัวเราะพรวดขึ้นมาอันห่าวตอนนี้กล้าขนาดนี้แล้วหรือ?ดูเหมือนจะหายดีแล้วเซี่ยซื่อลูบหัวอันห่าว ดูชื่นชมมากนางมองมาทางฟู่จาวหนิงอันห่าวสามารถหายดีได้แบบนี้ เป็นคุณความดีของจาวหนิงแท้ๆ นางตอนนี้ไม่กล้าจินตนาการเลย ถ้าตอนนี้พวกนางแม่ลูกยังอยู่ที่บ้านตระกูลหลิน ตอนนี้จะมีชีวิตความเป็นอยู่อย่างไรอันห่าวจะต้องถูกพวกเขาส่งไปให้พวกผู้ชายไม่ได้เรื่องแน่ ไม่รู้ว่าจะมีจุดจบน่าเศร้าแบบไหนรออยู่สำหรับวันคืนตอนนี้ เซี่ยซื่อพอใจมากต่อให้อยู่ในตงฉิงที่เป็นแบบนี้ ทั้งหมดยังไม่ได้สร้างขึ้นมาใ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2373

    "เมล็ดพันธุ์วัตถุดิบยามากขนาดนี้เชียว?""ไม่ใช่บอกว่าดินของตงฉิงก็อุดมสมบูรณ์รึ?" ผู้อาวุโสจี้มาถึงตงฉิงก็ดีใจมาก "ครั้งนี้เจ้าพันธมิตรสนับสนุนเต็มที่เลย ให้เมล็ดพันธุ์วัตถุดิบยามามากมาย แล้วยังส่งกลุ่มผู้เชี่ยวชาญยามาอีกกลุ่มหนึ่ง"ผู้อาวุโสจี้พาคนมาด้วยเกือบสามสิบคนนอกจากผู้เชี่ยวชาญยา ยังมีคนที่สามารถปลูกวัตถุดิบยาได้ด้วยอีกบางส่วน และมีหมอตี๋ กับจับกังอีกบางส่วนด้วยคนเหล่านี้พอเข้ามา ถังอู๋เยว่ก็ยิ่งดีใจ เพราะข่วงนี้เขาวิ่งไปหลายที่ และเจอเข้ากับหุบเขาแห่งหนึ่งที่เหมาะจะปลูกวัตถุดิบยาด้วยที่นั่นไม่มีคน แต่เหมาะที่จะอยู่อาศัยมากเขากำลังเตรียมรอให้อ๋องเจวี้ยนกลับมา แล้วจะยื่นขอซื้อหุบเขาลูกนั้น หลังจากนี้จะใช้เป็นที่อยู่อาศัยอีกแห่งของเขาชิงถงถ้าพี่ใหญ่เฝ้าอยู่ที่เขาชิงถง เขาเองก็มาเฝ้าที่นี่ได้เช่นกัน"ผู้อาวุโสจี้ วัตถุดิบยาชนิดนี้มีหุบเขาแห่งหนึ่งเหมาะมากๆ ไว้ถึงเวลาข้าจะพาท่านไปดูนะ พี่หญิงจาวหนิงรับปากข้าไว้แล้ว ไม่ว่าหุบเขาลูกนั้นจะขายได้หรือไม่ ก็จะส่งให้ข้าได้ใช้"ถังอู๋เยว่บอก "ข้าเองก็ไม่ได้อยากได้หุบเขาใหญ่ขนาดนั้น ดังนั้นข้ารู้สึกว่าพวกเรามาเป็นเพื่อนบ้านกัน

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2372

    อันเหนียนมั่นใจในตงฉิงอย่างมากความมั่นใจนี้ ส่ว่นใหญ่นั้นมาจากอ๋องเจวี้ยน และส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะฟู่จาวหนิงสามีภรรยาอย่างพวกเขา พูดได้ว่าเป็นการรวมตัวที่แข็งแกร่งเลยทีเดียวยิ่งไปกว่านั้นยังมีเขา ยังมีฟู่จิ้นเชินอีกด้วย ไม่ใช่หรือ?กระทั่งว่า ตระกูลเสิ่นจากต้าชื่อก็ยังมา"ตงฉิงเดิมทีนั้นร้ายกาจมาก ที่นี่อุดมด้วยทรัพยากร และในตอนนั้นตงฉิงก็มีคนเก่งผู้มีวิสัยทัศน์กว้างไกลอยู่ไม่น้อย ก่อนที่ภัยพิบัติจะมาถึง ก็พยายามอย่างเต็มที่ที่สุด ปกป้องสถานที่และประชาชนเอาไว้ได้มากมายอย่างสุดแรงสุดกำลัง"อันเหนียนตอนมาถึงที่นี่ก็ทำความเข้าใจไว้เยอะมากตอนนี้เขาอยากจะเอาสิ่งที่ตนเองเข้าใจเหล่านี้บอกกับฟู่จาวหนิง และสามารถทำให้นางกังวลน้อยลง มีความหวังมากขึ้นเขาได้ยินว่า ฟู่จาวหนิงตั้งท้องแล้วไม่ว่าก่อนหน้านนี้นางจะแข็งแกร่งกล้าหาญเพียงใด จะเก่งกาจแค่ไหน แต่พอตั้งท้อง อารมณ์ก็เป็นไปได้มากที่จะถูกส่งผลกระทบ คนเองก็อาจจะเปลี่ยนเป็นอ่อนแอลงมาได้ได้ยินองค์หญิงหนานอี๋บอกว่า สิ่งนี้หญิงสาวทุกคนล้วนเป็นเหมือนกันเขาเองก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ของฟู่จาวหนิงเป็นยังไง แต่ให้นางเข้าใจมากขึ้นหน่อยและมั่

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2371

    การมาของอันเหนียน ทำให้คนทั้งหมดล้วนดีใจกันมากกระทั่งผู้เฒ่าฟู่กับเซี่ยซื่อก็ยังยิ้มไม่หุบเลยนี่มีความหมายพิเศษอย่างยิ่งสำหรับพวกเขาหลังจากนี้ตงฉิงจะปรากฏขึ้นบนดลกอีกครั้ง ไม่มีทางที่พวกข้าราชการขุนนางทั้งหมดจะล้วนเป็นคนที่พวกเขาคุ้นเคย พวกเขาเพิ่งรู้จักกันแค่ไม่กี่คนเอง?แต่ว่า ในช่วงแรกเริ่ม การมีคนที่พวกเขารู้จัก ไว้ใจได้และชื่นชอบอยู่ด้วยนั้น ก็ถือเป็นเรื่องที่ทำให้อุ่นใจมากจริงๆตอนนี้ที่ตงฉิงมีคนแบบนี้เพิ่มขึ้นมาอีกคน การพัฒนาของตงฉิงในอนาคตก็อาจจะยิ่งเป็นไปตามความต้องการของพวกเราขึ้นไปอีกยิ่งไปกว่านั้น หลังจากนี้พอข้างกายมีคนที่คุ้นเคย ก็จะไม่มีความรู้สึกเหมือนจากบ้านเกิดเมืองนอนมาแล้วในอุทยานจัดงานเลี้ยงขึ้นวันนี้ทุกคนกินดื่มกันอย่างสบายใจ"อันชิงก็ใกล้จะเข้ามาแล้ว"หลังจากมื้ออาหาร อันเหนียนก็บอกข้อมูลหนึ่งกับฟู่จาวหนิง"จริงหรือ?"ฟู่จาวหนิงรู้สึกเกินคาดอันชิงถึงอย่างไรก็แต่งงานแล้ว บ้านสามีอยู่ในเมืองหลวงก็ถือว่ามีตัวตนฐานะอยู่ จะให้พวกเขาออกมาก็ไม่น่าเป็นไปได้ ยิ่งไปกว่านั้นยังเพื่อภรรยาคนใหม่อย่างอันชิงด้วยแล้วในใจนางสั่นกึ สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย"ค

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status