공유

บทที่ 436

작가: จุ้ยหลิงซู
"จาวหนิง ปู่ไม่ได้คิดจะตำหนิเจ้า" ผู้เฒ่าฟู่กวักวมือให้นางเข้ามาหา ยื่นมือลูบไปบนเส้นผมนาง "แค่กังวลว่าเจ้าท้ายสุดจะถูกเอาเปรียบ"

เขามองไม่ออกเสียที่ไหน ว่าตอนนี้ฟู่จาวหนิงอยู่ในจวนอ๋องเจวี้ยนคุ้นชินขึ้นมาเรื่อยๆ แล้ว เรื่องเช่นนี้ถ้ายิ่งมากขึ้นๆ หลังจากนี้นางก็อาจจะมองจวนอ๋องเจวี้ยนเป็นเหมือนบ้านตนเองไปจริงๆ ก็ได้

อ๋องเจวี้ยนคนนั้นเขาเคยพบมาแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังเคยหาข่าวมาแล้ว เคยได้ยินมาแล้ว

หลายวันนี้ เขาเองก็ได้ยินเรื่องบางส่วนจากจงเจี้ยนมาไม่น้อย แล้วก็พวกของสืออีอีก บางครั้งที่ลองเลียบเคียงอ้อมๆ ก็ยังรู้ได้ว่าอ๋องเจวี้ยนเป็นคนเช่นไร

เสี่ยวเถาเคยพูดว่า พวกหญิงชั้นสูงภายนอกไม่น้อยที่ชื่นชอบตัวอ๋องเจวี้ยน ที่ขึ้นไปบนเขาเมฆนภาก็มีคนไม่น้อยที่หึงหวงแย่งชิงอ๋องเจวี้ยนกัน

ดังนั้น อยู่ข้างกายผู้ชายแบบนี้ แล้วยังต้องแบกตัวตนฐานะภรรยาของเขาอีก หากนานวันเข้า จาวหนิงจะหวั่นไหวขึ้นมาบ้างมันก็เรื่องปกติ

ถ้าเผื่อนางหวั่นไหวขึ้นมา แล้วท้ายสุดเขากลับทำร้ายนางขึ้นมาล่ะ ถ้าเสียใจขึ้นมาแล้วจะชดเชยกลับอย่างไร?

"ท่านปู่" ฟู่จาวหนิงนิ่งงันไปครู่หนึ่ง เอ่ยกับเขาอย่างตั้งใจ "ท่านไม่ต้องกังวล
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2464

    หงจั๋วโดนพิษมานิดหน่อย ยาลูกกลอนของฟู่จาวหนิงเม็ดเดียวก็ถอนพิษนางได้แล้วเซียวหลันยวนพาคนไปตรวจสอบเส้นทางลับอีกครั้ง หาทางลับเส้นนั้นที่เจ้าแท่นบูชาชุดแดงเข้ามาพบแล้ว จึงจัดการปิดมันทิ้งขณะเดียวกัน การต่อสู้ในเมืองก็จบลงอย่างหมดจดในชั่วครึ่งชั่วยาม ดังนั้นสาวกลัทธิเทพทำลายล้างจึงล้วนถูกสังหารทิ้งจนหมดเดิมทียังจับเป็นมาได้หลายคน แต่พวกเขาหลังจากถูกจับก็ใช้ฟันกัดถุงพิษในปากเพื่อฆ่าตัวตายหนึ่งในนี้ก่อนตายบอกมาคำหนึ่งว่า กลุ่มของพวกเขา ก่อนที่จะมาโจมตีก็กินยาพิษกันมาหมดแล้ว ถ้าใครกลับไปรับยาถอนพิษตามกำหนดไม่ทัน เช่นนั้นจะตายกันอย่างน่าเวทนาไม่ใช่แค่ตายอย่างเวทนา แต่ยังเจ็บปวดทรมานอีกด้วยในเมื่อถูกจับ ก็ไม่มีทางกลับไปรับยาถอนพิษได้แล้วแทนที่จะต้องทนทุกข์แล้วตายอย่างน่าเวทนา พวกเขาสู้กินยาพิษฆ่าตัวตายไปเลยดีกว่า ถึงอย่างไรพอถูกจับต่อให้หนีรอดไปได้ เจ้าลัทธิก็ไม่มีทางปล่อยพวกเขาอยู่ดีเจ้าลัทธิมีนิสัยขี้ระแวงมาก ต้องคิดว่าพวกเขาขายลัทธิเทพทำลายล้าง ทรยศต่อเจ้าลัทธิแล้วแน่ๆ ไม่มีทางรอดต่อไปได้แน่นอนหลังจากรู้เรื่องเหล่านี้ สือลิ่วก็กลับวังมารายงานอ๋องเจวี้ยน พูดอย่างหยามหมิ่นพว

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2463

    อ๋องเจวี้ยนเดิมทีไม่คิดจะไว้ชีวิตเพื่อซักถามอะไรเลยคนบุกเข้ามาถึงในวังจักรพรรดิแล้ว แล้วยังตรงมาทางฟู่จาวหนิงอีก จะยอมให้เขามีชีวิตต่อได้อย่างไรกันเจ้าแท่นบูชาชุดแดงล้มลง ตอนที่เซียวหลันยวนดึงกระบี่ออกมาก็ยังจงใจบิดอีกครั้ง เพื่อให้เขาได้ตายสนิท ไม่เหลือลมหายใจอยู่อีกต่อไป"ไปกับเจ้ารึ?" เซียวหลันยวนประชดประชันสู้ให้เจ้าทิ้งชีวิตไว้ที่นี่ดีกว่าเจ้าแท่นบูชาชุดแดงถลึงตามองเขาอ๋องเจวี้ยนเซียวหลันยวน ถูกลัทธิเทพทำลายล้างของพวกเขาจับจ้องตั้งแต่ยังเล็ก แล้วยังวางยาพิษคิดจะสังหารตั้งแต่เด็กด้วย ใครจะคิดว่าเขาจะสามารถเติบโตมาได้ไม่แค่แค่ต้านทานพิษเหมันต์จนมีชีวิตรอดมาได้ แต่ยังฝึกวิชายุทธ์จนลึกล้ำแบบนี้ ได่แต่งงานกับพระชายาแบบนี้เขาปกป้องนางได้ นางเองก็ช่วยเขาได้ตอนนี้พวกเขามาถึงตงฉิงแล้ว พำนักอยู่ในวังจักรพรรดิตงฉิงใครจะเข้าใจ ว่าในพริบตานั้น เจ้าแท่นบูชาชุดแดงรู้สึกได้ถึงโชคชะตาขึ้นมาทันทีจังหวะที่จะตาย เขาสัมผัสได้ถึงความรู้สึกโชคชะตานี้แล้ว และรู้สึกว่าลัทธิเทพทำลายล้างไม่มีทางทำสำเร็จ เจ้าลัทธิไม่มีวันทำสำเร็จตงฉิงเป็นของอ๋องเจวี้ยนกับฟู่จาวหนิงส่วนเขาที่ติดตามเจ้

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2462

    เจ้าแท่นบูชาชุดแดงมาถึงตัวฟู่จาวหนิงแล้ว แต่ไม่นานก็ถูกองครักษ์ลับขวางเอาไว้เขาเองก็ไม่คิดว่าองครักษ์ลับข้างกายฟู่จาวหนิงเหล่านี้จะมีฝีมือดีขนาดนั้นอ๋องเจวี้ยนไม่ใช่ควรเอาคนฝีมือดีไว้ข้างกายตนเองหรอกหรือ? พวกที่เหลือไว้เฝ้าวังจะเป็นยอดฝีมืออะไรกัน? แต่ตอนนี้ดูแล้วดันเป็นจริงๆเดิมทีเขาคิดว่า ต่อให้ถูกองครักษ์ลับพบตัว ต่อให้องครักษ์ลับมาขวางเขาไว้ เขาก็สามารถล้มได้อย่างรวดเร็ว แล้วพาฟู่จาวหนิงออกไปได้แต่ตอนนี้ไม่ใช่แค่องครักษ์ลับที่ฝีมือแข็งแกร่ง กระทั่งตัวฟู่จาวหนิงเองก็ไม่ใช่ว่าจะพาไปได้ง่ายๆ"หมอเทวดาฟู่ เจ้าอยู่ที่นี่ภายหลังก็จะต้องมาแย่งชิงความสนใจของชายคนหนึ่งกับหญิงสาวอีกเป็นโขยง สู้ไปกับข้าดีกว่า ที่นั่นมีคนที่น่าสนใจตั้งเยอะ ข้าเองก็ไม่ได้สนใจหญิงสาวเท่าไรด้วย หลังจากมีเจ้าแค่คนเดียวก็จะไม่มีคนอื่นอีก"เจ้าแท่นบูชาชุดแดงสู้ไปด้วยพลางพูดกับฟู่จาวหนิง "จะว่าไป คนในเมืองหลวงนี้เกรงว่าคงได้ตายกันหมด อ๋องเจวี้ยนจะรอดหรือเปล่าก็ยังบอกยาก เจ้าตามเขาไปมันมีความหมายอะไรกัน?"ฟู่จาวหนิงได้ยินคำนี้ของเขา ก็หัวเราะเย็นชาออกมา "ข้ารู้สึกว่าเจ้านั่นล่ะที่จะรอดไปได้หรือเปล่าก็ยังบอก

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2461

    ควันสีน้ำเงินเทาปกคลุมตัวเจ้าแท่นบูชาชุดแดงทันทีสีของควันนี้ดูฉูดฉาดอยู่หน่อยๆพอเห็นสีของควันนี้ก็รู้สึกได้ว่ามีพิษโดยสัญชาตญาณ ปฏิกิริยาเขาก็รวดเร็ว กลั้นหายใจถอยหนีทันที คิดจะถอยออกจากหมอกควันกลุ่มนี้แต่พอเขาถอย หมอกควันเหล่านั้นก็เหมือนจะตามตัวเขาไป เขายังถูกปกคลุมไว้อยู่ตลอดหลังจากมีปฏิกิริยาขึ้นมา เจ้าแท่นบูชาชุดแดงจึงพบว่า ควันนั้นกระจายออกมาจากในแขนเสื้อของตนเองอยู่ตลอดแขนเสื้อของเขาตอนนี้ราวกับเป็นเครื่องสร้างหมอกควันที่แท้ระเบิดควันลวงตาชนิดนี้ของฟู่จาวหนิง พอติดเข้ากับสิ่งใดก็จะสร้างควันออกมาทันที และควันจะไม่หายไปจนกว่าผงเหล่านั้นจะสลายไปหมดแต่เมื่อครู่ผงของระเบิดลูกนั้นติดอยู่บนแขนเสื้อเจ้าแท่นบูชาทั้งหมด มันจึงพวยพุ่งออกมาจากแขนเสื้อของเขาอยู่ตลอดเขาก็ไม่รู้ว่าเจ้าควันนี้มีพิษอยู่หรือไม่ ตามหลักการปกติ สิ่งของที่สร้างขึ้นมาอย่างพิเศษแล้วยังระเบิดได้แบบนี้ ถ้าไม่ใช้พิษมันก็ดูจะสิ้นเปลืองไปหน่อยไหม?ดังนั้นเจ้าแท่นบูชาชุดแดงจึงรู้สึกว่า ควันนี้จะต้องมีพิษแน่นอนเขาฉีกแขนเสื้อของตนเองทั้งหมดออกมาทันทีและตอนนี้เขากำลังทำเรื่องนี้จึงหลีกเลี่ยงการละเลยเรื่องอ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2460

    เจ้าแท่นบูชาชุดแดงมั่นใจอย่างมากต่อพิษของตนเองตอนที่เขาสาดผงพิษออกไป ฟู่จาวหนิงจู่ๆ ก็สาดลูกกลอนกำหนึ่งออกมา"กินซะ"เสี่ยวเยว่กับเหล่าองครักษ์ลับแทบไม่ต้องคิดเลย ยื่นมือเข้าคว้ากำยาลูกกลอนไปคนละเม็ดแล้วยัดเข้าไปในปากทันทีมีองครักษ์ลับกระทั่งใช้ปากรับเลยก็มีเจ้าแท่นบูชาชุดแดงตกตะลึงไป ทำไม ยังทำแบบนี้ได้อีก?ยิ่งไปกว่านั้นสาดยาลูกกลอดเข้ามามากขนาดนี้ ทำอย่างกับไม่ต้องใช้เงินเลยหรือไรกัน?พวกเขาย้ายวัตถุดิบยาออกจากในวังจักรพรรดินานแล้ว ที่นี่ไม่มีวัตถุดิบยาเหลืออยู่ แล้วยังสิ้นเปลืองขนาดนี้ได้อีกหรือ?แต่ว่าถัดจากนั้น เขาก็พบว่า พิษที่ตนเองมั่นใจนักหนาสูญเสียบทบาทไปแล้วคนเหล่านี้ยังสู้กันต่อได้"ยาของเจ้าถอนพิษของข้าได้หรือ?" เจ้าแท่นบูชาชุดแดงมองไปทางฟู่จาวหนิง ในดวงตาเปล่งประกายจ้าดูท่า หมอเทวดาฟู่คนนี้ จะเก่งกาจกว่าที่พวกเขาจินตนาการไว้เสียอีก มีคุณค่ายิ่งกว่า!ไม่ว่ายังไงเขาก็อยากจะพานางไปเสียแล้วฟู่จาวหนิงเหลือบมองเขาผาดหนึ่ง ร้องเชอะขึ้นมา พาเฝิ่นซิงออกไปตามหาหงจั๋วต่อขอแค่พิษคนผู้นี้ไม่สำแดงบทบาท เสี่ยวเยว่กับองครักษ์ลับก็ยังพอรับมือเขาได้อยู่ตอนนี้ดูแล้ว ค

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2459

    เสี่ยวเยว่มองออก หงจั๋วสู้ไปด้วย พลางขยับตัวไปทางฟู่จาวหนิงยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้นางยิ่งตกตะลึงก็คือ เมื่อครู่ทั้งที่สาดผงพิษไปแล้ว บนตัวหงจั๋วจะต้องมีติดอยู่บ้างบางส่วน แต่ว่าตอนนี้หงจั๋วยังคงไม่มีอาการติดพิษเลยแม้แต่น้อยหงจั๋วยังคงสู้ได้อย่างสบายๆก่อนหน้านี้นางกับเฝิ่นซิงกินยาถอนพิษในตำหนักไปแล้ว แต่หงจั๋วยังไม่ได้กิน แล้วทำไมหงจั๋วถึงไม่กลัวพิษของพระชายาเลย?ฟู่จาวหนิงเองก็มองออกแล้วพอเห็นเช่นนี้ นางก็ยืนยันว่าคนผู้นี้ไม่ใช่หงจั๋ว"เจ้าเป็นใครกัน?" นางเอ่ยถามเสียงขรึมคนผู้นี้ไม่กลัวยาพิษ น่าจะเป็นพวกที่เชี่ยวชาญด้านพิษเช่นนั้น คำถามนี้ของนางก็เกินความจำเป็นไปหน่อยไม่รอให้อีกฝ่ายตอบกลับ นางก็เสริมมาอีกคำทันที "คนของลัทธิเทพทำลายล้างกระมัง?"พวกของเสี่ยวเยว่พอได้ยินคำว่าลัทธิเทพทำลายล้าง ก็ยกระดับการป้องกันขึ้นมาสูงสุดเฝิ่นซิงรีบร้อนเข้ามาขวางอยู่ด้านหน้าฟู่จาวหนิง"พระชายา ท่านออกจากตรงนี้ไปก่อน"ฟู่จาวหนิงแค่ถอยออกมาสองก้าว ไม่ได้ออกไปไหน"ไม่ต้องไว้ชีวิต สังหารทิ้งได้เลย"นางเองก็มองออก เสี่ยวเยว่กับองครักษ์ลับยังดูพะว้าพะวังอยู่ ไม่รู้ว่าเพราะอีกฝ่ายตอน

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status