Share

บทที่ 579

Author: จุ้ยหลิงซู
"ออกไปดูอีกหน่อย ว่ามีใครมีสีหน้าผิดปกติบ้าง"

"ได้"

ชายหนุ่มคนหนึ่งรีบร้อนวิ่งอยู่บนถนน มีคนผู้หนึ่งเดินออกมา พอเห็นเขาดวงตาก็เป็นประกาย ยกมือเรียกเขาไว้

"พี่สาม!"

ชายหนุ่มพอเห็นเขา ก็สั่นระริกขึ้นมาทันที รีบร้อนตรงไปดึงเขาแล้ววิ่งไปด้วยกัน

"ไม่สิ พี่สาม นี่ท่านจะทำอะไร?"

"เสี่ยวโม่ เจ้าหนีไปไหนมากันแน่? ไม่เจอเจ้าตั้งนานขนาดนี้เลย!"

ตอนนี้จู่ๆ ก็โผล่ออกมา

"ข้าออกไปกินของอร่อยที่ชายเมืองมา ยิ่งไปกว่านั้นยังถูกดึงไปเป็นคนคุ้มครองเรือนด้วย เลยไปลองทำดูเผื่อจะสนุก พี่สาม ข้าเพิ่งจะได้งานคนคุ้มครองเรือนนะ ท่านไม่รู้สินะ ข้าใช้เงินหมดแล้ว นี่คนอื่นเก็บข้าเอาไว้ด้วยเถอะ"

"เรื่องของท่านปู่เจ้าไม่รู้เลยหรือ?"

"เรื่องอะไรของท่านปู่? หาข้าไม่เจอแล้วคิดจะหักข้าทิ้งหรือเปล่า? เขาบอกว่าข้าประสบการณ์น้อยเกินไป นี่ข้าก็ไม่ใช่ว่าหาประสบการณ์เพิ่มอยู่หรอกหรือ? ข้ารู้ว่าพวกท่านมาแล้ว แต่ว่าหลายวันก่อนนี้ไม่ว่างออกมา วันนี้ข้า"

"เอาไว้ก่อน รีบเดินเถอะ! ข้าจะพาเจ้าไปที่หนึ่ง!"

คนหนุ่มดึงตัวฮู่โม่รีบวิ่งออกไป

ฮู่โม่มองสภาพเขา ในใจก็ขรึมลง และไม่พูดอะไรอีก วิ่งตามไปด้วยกัน

เพียงแต่กว่าเขาจะรู้
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2284

    ถังอู๋เจวี้ยนมองดูอวิ๋นเถียน นึกขึ้นมาได้"พ่อของเจ้าคือท่านอาอวิ๋นสินะ?"บนเขานี้ ถ้าไม่ใช่คนตระกูลถัง มีน้อยมากที่จะได้มาพูดต่อหน้าพวกเขาอวิ๋นเถียนรู้สึกเกินคาดมากที่ถังอู๋เจวี้ยนรู้จักพ่อนาง มองเขาอย่างประหลาดใจ"คุณชายใหญ่รู้จักพ่อข้าด้วยหรือ?""รู้จักสิ"ถังอู๋เยว่จู่ๆ ก็พูดขึ้นว่า "ก่อนหน้านี้ตอนที่ข้าไปหาจิ้งจอกขาวตัวหนึ่งตกลงไปในร่องเขา คนที่ดึงข้าออกมา คือท่านอาอวิ๋ฯสินะ?"นั่นเป็นเรื่องตอนเขาอายุหกเจ็ดขวบ"ใช่ เขานั่นล่ะ"ถังอู๋เจวี้ยนเองก็จำอวิ๋นซงได้จากเหตุการณ์ครั้งนั้นอาสะใภ้อวิ๋นก็คิดไม่ถึงว่าพวกเขาจะจำเรื่องเมื่อหลายปีก่อนหน้านั้นได้ รู้สึกซาบซึ้งขึ้นมาเลย"คุณชายใหญ่ คุณชายน้อย นั่นก็แค่เรื่องที่พ่อของนางถือโอกาสช่วยเท่านั้นเอง ไม่ใช่เรื่องที่พวกท่านต้องใส่ใจเลย""ตอนนั้นท่านอาอวิ๋นยังพาอู๋เยว่ออกมาจากร่องภูเขาได้ แล้วเรื่องเจ็บเอวนี่มันกี่ปีมาแล้วหรือ? เคยลงจากเขาไปหาหมอหรือยัง?" ถังอู๋เจวี้ยนถาม"ก่อนหน้านี้เคยไปหาหมอมาแล้ว" อาสะใภ้อวิ๋นเอ่ยขึ้นอย่างประหม่า "เคยบอกกับผู้ดูแลไว้ และไม่ให้หมอเดินไปเดินมา"เขาชิงถงถ้าจะให้คนนอกเข้ามา ก็ต้องแจ้งกับผู้ดูแล

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2283

    งานเลี้ยงร้อยไม้ผลดำเนินการต่อภายใต้การจัดการของถังอู๋เจวี้ยนยิ่งไปกว่านั้น การถวายผลไม้ถัดจากนี้ ก็คึกคักมากกว่าเดิมเสียอีกมีคนมากมายเพื่อจะเบนความประทับใจต่อเขาชิงถงของอ๋องเจวี้ยนกับฟู่จาวหนิง ก็มอบไมตรีให้อย่างกระตือรือร้นเต็มที่ มอบความเป็นกันเองโดยไม่กล้าทำอะไรเกินเลย ท่าทีน้ำเสียงกับสายตาที่มองพวกเขาแจ่มชัดสดใส ไม่มีความคิดหรือเจตนาอื่นอยู่เลยพวกเขามอบอาหารและสุราจากผลไม้นานานชนิดที่ตนเองทำออกมาและยังมีคนส่งสุราบำรุงที่ทำจากผลไม้มาให้กับผู้อาวุโสจี้อีกด้วย"ผู้อาวุโสจี้ สุราผลไม้นี้ของครอบครัวเรา ใส่วัตถุดิบยาลงไปหลายชนิด น่าจะถือว่าเป็นยาได้กระมัง? ดื่มแล้วช่วยขจัดลมเย็น ลดอาการปวดหัว ท่านลองชิมดู ถ้าหากพันธมิตรโอสถอยากรับซื้อ พวกเราจัดหาให้ได้ปีละสิบไห""ฮ่าๆๆ ได้ เช่นนั้นข้าลองชิมหน่อย"ผู้อาวุโสจี้วันนี้ดื่มอย่างเบิกบานเลยทีเดียวพวกเขาไม่มีความไม่ชอบใจหรือต่อต้านกับคนที่เข้ามาแสดงความตั้งใจอย่างเปิดเผยเช่นนี้พูดเป้าหมายออกมาตรงๆ แบบนี้ ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ไม่พัวพัน เช่นนี้ถึงจะเป็นการกระทำที่ตรงไปตรงมา"อ๋องเจวี้ยน พระชายา ลูกกวาดผลไม้นี้ ลูกสาวข้าเป็นคนทำ นางใส่

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2282

    "ให้ตายสิ หลังจากนี้ก็ไม่รู้ว่าอ๋องเจวี้ยนกับพระชายาจะมองเขาชิงถงของเราแบบไหน พวกเขาจะคิดว่าเขาชิงถงเป็นคนแบบนั้นหมดไหมนะ?"ถ้าอย่างนั้นพวกเขาก็น่าสงสารแย่น่ะสิ"งานเลี้ยงร้อยไม้ผลจะมีบทสรุปแบบนี้ไม่ได้ ไม่งั้นพวกเราคงไม่มีโอกาสเปลี่ยนความประทับใจของพวกเขาแล้วน่ะสิ"คนที่คิดดีต่อเขาชิงถงอย่างแท้จริงก็เริ่มร้อนรนขึ้นมาแล้วจูเฉียนเฉี่ยนได้ยินคำวิพากษ์วิจารณ์ของพวกเขาแล้ว ก็ไม่รู้ว่าพวกเขามันเชื่องจนซื่อเกินไปหรือเปล่าทำไมต้องเปลี่ยนความประทับใจด้วยล่ะ?เขาชิงถงไม่ใช่ของอ๋องเจวี้ยนกับพระชายาอ๋องเจวี้ยนเสียหน่อย!ถ้าหลังจากนี้ตงฉิงกลับมาเห็นตะวันได้อีกครั้ง บางทีเขาชิงถงอาจจะเข้าไปในตงฉิงได้ ถ้างั้นพวกเขาก็ควรจะมาเอาใจนางหรือเปล่า?เกี่ยวอะไรกับอ๋องเจวี้ยนกับพระชายาของแคว้นเจากัน?"ได้ยินว่า จักรพรรดิเจาไม่ยอมรับตัวอ๋องเจวี้ยนแล้วนะ หลังจากนี้เขาจะเป็นท่านอ๋องที่สูงส่งนี้ต่อได้หรือไม่ ก็ยังพูดลำบากเลย" จูเฉียนเฉี่ยนทนไม่ไหว เอ่ยขึ้นมาคำหนึ่ง"อ๋องเจวี้ยนกับจักรพรรดิเจาจะเป็นอย่างไร ใช่สิ่งที่เจ้าจะมาคาดเดารึ แล้วเจ้าน่ะใครกัน?"มีหญิงสาวที่อายุมากกว่าสองสามปีคนหนึ่งมองมาทางนาง

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2281

    เซียวหลันยวนอยู่ห่างจากต้นไม้ต้นนั้นสิบกว่าเมตรอยู่ แต่พอเขาฟาดไปแบบนี้ คนรอบๆ ก็สัมผัสได้ถึงแรงลมรุนแรงกวาดออกมาต้นไม้ใหญ่ต้นนั้นถูกลมฝ่ามือกระแทก ล้มโค่นไปทันทีนี่มันกำลังภายในที่แกร่งระดับไหนเนี่ย?!ทั่วทั้งลานเงียบเป็นเป่าสาก มีคนกระทั่งอุดปากตัวเองไว้อย่างอดไม่อยู่ กลัวว่าถ้าตนเองร้องตกใจออกมา มันคงขายหน้าเกินไปกระทั่งถังอู๋เจวี้ยนเอง ก็ยังไม่คิดว่ากำลังภายในของอ๋องเจวี้ยนจะแข็งแกร่งถึงระดับนี้!เดิมทีเขาแค่อยากให้อ๋องเจวี้ยนฟาดโต๊ะตรงหน้าจนหัก หรือไม่ก็บีบกาทองแพงจนบี้แบนใครจะรู้ว่าอ๋องเจวี้ยนจะเล่นใหญ่แบบนี้ต้นไม้ใหญ๋นั่นก็ดูมีอายุอยู่พอสมควร เป็นต้นที่หนาเขื่องเอาการเลย แล้วยังอยู่ห่างขนาดนี้อีกถ้าถูกเขาฟาดฝ่ามือเขา ไม่ร่างระเบิดเป็นผงไปเลยหรือ?แล้วก็ข่มขวัญได้จริงๆ!ถังอู๋เจวี้ยนแอบถอนใจโล่ง พยายามควบคุมตนเองให้สงบอืม เขาต้องแสดงออกให้นิ่งเข้าไว้"อย่ามายั่วโมโหข้า แล้วก็ ระวังเรื่องการปฏิบัติต่อพระชายาข้าด้วย"หลักๆ แล้วเซียวหลันยวนอยากจะพูดประโยคหลังนี่ล่ะ เมื่อครู่ชายหนุ่มที่ระบำถวายพวกนั้น มีคนคิดจะป้อนสุราฟู่จาวหนิงด้วยอย่าคิดว่าเขาจะไม่เกิดความคิดฆ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2280

    "ตระกูลถังของเรา ไม่ใช่พึ่งพาแต่พวกเจ้าเท่านั้น" ถังอู๋เจวี้ยนกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยสายตาของเขากวาดไปยังพวกน้าอากับพี่น้องที่จะมาขวางเขาไว้ก่อนหน้านั้นคนเหล่านั้น ตอนนี้สีหน้าปั้นยากกันหมด สายตาก็เลิ่กลั่ก ไม่กล้ามองมาทางเขาสักคนถังอู๋เจวี้ยนรู้ แม้จะไม่ถึงกับทำให้พวกเขาล้มเลิกความคิดไปอย่างสิ้นเชิงด้วยคำพูดไม่กี่คำนี้ คนที่ใจคิดกบฏไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆ หรอกแต่อย่างน้อย ก็สามารถทำให้พวกสมองไร้เดียงสาที่จุดยืนไม่มั่นคงได้สติขึ้นมาหน่อยซึ่งถ้าจะยุให้คนเหล่านี้สร้างความวุ่นวายขึ้นมา หรือเดินตามรอยพวกเขาก็จะไม่ใช่เรื่องง่ายอีกต่อไป"รอให้อาการป่วยของอู๋เยว่ดีขึ้นมา ข้าจะจะแบ่งเวลามาดูว่าใครบ้างที่เบื่อหน่ายเขาชิงถงแล้ว ใครบ้างที่จะไม่ยอมติดตามตระกูลถังของเรา ถ้ามีที่ไปของตัเวองแล้ว พวกเจ้าถือโอกาสสองสามวันนี้ไปคิดซะว่าตัวเองจะไปทางไหน"น้ำเสียงถังอู๋เจวี้ยนสงบราบเรียบ "วางใจได้ ถึงตอนนั้นถ้าคิดจะไป ข้าจะไม่ฝืนรั้งไว้"ผู้อาวุโสใหญ่เองก็ลุกขึ้นยืน เอ่ยขึ้นเสียงขรึมว่า "แต่ว่า หลังจากออกไปแล้วก็จะไม่ถือว่าเกี่ยวข้องกับพวกเราอีก หลังจากนี้หากคิดจะกลับเข้ามาก็ไม่มีโอกาสแล้ว ถึงข้

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2279

    ตอนที่ถังอู๋เจวี้ยนพูด ถังอู๋เยว่ก็ยืนอยู่ข้างกายเขา จ้องมองเขาอันที่จริงเขาก็ยังไม่รู้ ว่าที่แท้ในใจของพี่ชาย เขาจะมีประโยชน์มากแบบนี้ เขาไม่ใช่แค่ขยะที่อยู่เล่นแต่กับสัตว์พวกนั้น"ตอนนี้ที่ข้าพูดเรื่องพวกนี้กับพวกเจ้า เพราะอยากจะบอกพวกเจ้าว่า ข้าสองปีนี้ลงแรงไปมากกับโรคของอู๋เยว่ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ดูดำดูดีเขาชิงถงเลย และเพราะมีอู๋เยว่อยู่ เขาชิงถงหลังจากนี้ก็จะยิ่งมีความหวังมากขึ้น"สายตาของถังอู๋เจวี้ยนกวาดผ่านคนในตระกูลเหล่านั้นไปน้ำเสียงของเขาเองก็เย็นลงมาไม่น้อย"เพียงแต่คิดไม่ถึงว่า นี่กลับทำให้พวกเจ้าคิดว่า ข้ามีใจเห็นแก่ตัว ราวกับทอดทิ้งเขาชิงถงไปแล้ว ตอนนี้ข้าจะบอกพวกเจ้าอย่างชัดเจนอีกครั้งว่า เขาชิงถงนั้น เดิมทีเป็นของครอบครัวเรามาตั้งแต่แรก พวกเราต้องการเร้นจากโลกภายนอก ซึ่งครอบครัวตัดสินใจแล้ว หลังจากข่าวแพร่ออกไป ผู้อาวุโสของพวกเจ้าจึงรู้สึกว่าการติดตามพวกเราจึงจะเป็นทางออก""ดังนั้น พวกเขาเองก็ตัดสินใจที่จะพาครบอครัวญษติพี่น้องติดตามเรา ครอบครัวหนึ่งบอกต่ออีกครอบครัว ตระกูลหนึ่งนำพาอีกตระกูล พวกเจ้าถึงได้ติดตามพวกเราออกมา ภูเขาชิงถงแห่งนี้ เดิมทีเราเป็นคนค้นพบ เ

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status