บทที่ 795

ฟู่จาวเฟยพอฟังคำพูดของเซียวหลันยวนจบก็นิ่งงันไปนาน

เขานั่งอยู่ที่นั่น ก้มหน้าลงต่ำ มองมือของตนเอง

บนมือมีรอยแผลเป็นเล็กๆ อยู่รอยหนึ่ง

รอยแผลเป็นนั้นสมัยเขายังเด็กตอนที่ท่านพ่อไม่ยอมมาหาท่านแม่อยู่ตลอด จึงจงใจลวกมือของเขา ท่านพ่อจึงยอมมาดูเขา คืนนั้นเขาก็มาอยู่กับท่านแม่ ส่วนเขาถูกคนใช้พาออกไป

ต่อมาท่านแม่มาดูเขา กอดเขาขอโทษเขา บอกว่านางไม่มีทางเลือก

นางบอกว่าความหวังยิ่งใหญ่ที่สุดของนางคือให้กำเนิดน้องชายคนหนึ่งกับเขา

ตอนนั้นฟู่จาวเฟยยังคิดว่านางอยากจะมีลูกเพิ่มอีกสองสามคน แต่ตอนนี้พอคิดขึ้นมาจึงเข้าใจ เพราะว่านางกลัวว่าวันหนึ่งเรื่องที่เขาไม่ใช่ลูกชายแท้ๆ ของราชาเฮ่อเหลียนแดงขึ้นมา เช่นนั้นนางก็จะไม่ได้รับการเอ็นดูแล้ว

นางอยากจะตั้งครรภ์สายเลือดของราชาเฮ่อเหลียนจริงๆ ขึ้นมา

และไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หลายปีมานี้นางก็ทำไม่สำเร็จเสียที

ตอนนี้ก็ยังตายไปเพราะเรื่องนี้

"ข้าให้คนคิดวิธีแฝงตัวเข้าไปในเมืองหูแล้ว จะเอาศพของนางออกมา ถึงตอนนั้นจะหาสถานที่ที่ฮวงจุ้ยดีดีนอกเมืองหูแล้วฝังนางให้ ตั้งป้ายหลุมศพ หลังจากนี้เจ้าก็กลับไปกราบไหว้หรือจะย้ายหลุมศพนางก็ได้ทั้งนั้น"

เซียวหลันยวนมองฟ