บทที่ 21 เรื่องที่ไม่คาดฝัน

บทที่ 21

เรื่องที่ไม่คาดฝัน

เหอซีหยางได้ฟังเช่นนั้นก็อดจะชื่นชมในความกล้าหาญของไป๋อวี้ไม่ได้ ในตอนนั้นนางเพิ่งอายุสิบสองแต่กลับกล้างัดข้อกับผู้อาวุโส ไม่ง่ายเลยจริง ๆ

"และไม่ใช่แค่วันนั้นนะขอรับ ยังมีพวกอาสะใภ้ทั้งหลายที่ทำเป็นหวังดี จะเข้ามาช่วยจัดการงานในจวน ทว่าพี่ใหญ่กลับอาละวาดเสียยกใหญ่ สาวใช้ของพวกท่านอาสะใภ้ถูกพี่ใหญ่จัดการไปก็หลายครั้ง แต่พวกบ้านสายรองก็ยังไม่ละความพยายาม เมื่อพี่ใหญ่อายุได้ 15 หนาวก็คิดจะให้พี่ใหญ่หมั้นหมายกับลูกหลานของพวกเขาเสียด้วย แต่โชคดีที่ตอนนั้นพี่ใหญ่ได้เขียนจดหมายไปหาท่านลุงเหอ"

"ท่านพ่อของข้าหรือ"

"ขอรับ พี่ใหญ่ได้บอกกล่าวถึงความหนักใจในเรื่องนี้ ท่านพ่อก็ไม่ยอมกลับมาจากสนามรบเสียที บ้านสายรองก็กดดันอย่างหนัก แต่ต้องขอบคุณท่านลุงเหอที่ช่วยออกหน้าให้โดยให้พี่ใหญ่หมั้นหมายกับท่านพี่ซีหยาง พี่ใหญ่เองก็รู้สึกไม่ดีจึงได้ทอดเวลาไปกว่าสามปี บอกว่าไม่อยากแต่งงานกับท่านพี่ซีหยางด้วยรู้ว่าท่านพี่ซีหยางมีคนที่รักอยู่ก่อนแล้ว แต่เพราะเอ่อ... ท่านพี่ซีหยางเกิดอุบัติเหตุ ท่านลุงเหอจึงได้ขอให้พี่ใหญ่แต่งงานกับท่านพี่ซีหยาง พี่ใหญ่จึงได้ยอมขอรับด้วยนึกถึงบุญคุณที่