ตอนที่ 27 ทิชาเริ่มสังเกตธาม

ตอนที่ 27 ทิชาเริ่มสังเกตธาม

ในขณะที่พายุแห่งข่าวลือและงานแต่งงานจอมปลอมยังคงโหมกระหน่ำ ทำให้ภาคินัยและปลายฝันต้องเผชิญหน้ากับความท้าทายครั้งใหญ่ ทิชากลับรู้สึกพึงพอใจกับสถานการณ์ที่เธอกำลังสร้างขึ้น แม้จะรู้ว่ามันคือการบีบบังคับ แต่เธอก็เชื่อว่านี่คือหนทางเดียวที่จะได้สิ่งที่เธอต้องการกลับคืนมา นั่นคือสถานะและภาคินัย

ท่ามกลางความวุ่นวายนี้ บทบาทของธามกลับโดดเด่นขึ้นมาอย่างน่าประหลาดใจ เขาไม่เพียงแต่คอยเป็นที่ปรึกษาและกำลังใจให้ภาคินัยเท่านั้น แต่ยังคงยื่นมือเข้าช่วยเหลือบริษัทของทิชาอย่างสม่ำเสมอ ความทุ่มเทของธามในการกอบกู้ชื่อเสียงของบริษัทที่กำลังสั่นคลอน ทำให้ทิชาต้องมองเขาในมุมที่แตกต่างออกไป

วันหนึ่ง หลังจากเสร็จสิ้นการประชุมใหญ่ที่ธามเป็นผู้นำเสนอแผนการกอบกู้บริษัทได้อย่างน่าประทับใจ ทิชาก็เดินตามธามออกมาจากห้องประชุม

“คุณธามคะ” ทิชาเอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลกว่าปกติ

ธามหยุดเดินและหันมามองทิชาด้วยรอยยิ้ม “มีอะไรครับคุณทิชา”

“ทิชาอยากจะขอบคุณคุณธามมากนะคะ สำหรับทุกอย่างที่คุณธามทำให้บริษัทของเรา” ทิชาพูดด้วยน้ำเสียงจริงใจ “ถ้าไม่มีคุณธาม บริษัทของเราคงแย่กว่านี้เยอะเลยค่ะ”

ธามยิ้มเล็กน้อย “ไม่เป็นไรหรอกครับคุณทิชา ผมเต็มใจช่วยคุณอยู่แล้ว”

“คุณธามเป็นคนดีมากจริงๆ นะคะ” ทิชาพูดพลางจ้องมองธามด้วยสายตาที่ทอประกาย “คุณธามแตกต่างจากผู้ชายคนอื่นที่ทิชาเคยรู้จัก”

คำพูดของทิชาทำให้ธามรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาไม่เคยคิดว่าทิชาจะมองเขาในมุมนี้มาก่อน

“ผมก็เป็นแค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งครับคุณทิชา” ธามตอบด้วยรอยยิ้ม

“ไม่หรอกค่ะ” ทิชาเอ่ยขึ้น “คุณธามเป็นคนที่มีความสามารถ มีน้ำใจ และเป็นคนจริงใจ”

ทิชายอมรับกับตัวเองว่าเธอเริ่มสังเกตเห็นธามมากขึ้นเรื่อยๆ ในช่วงเวลาที่ผ่านมา เขาไม่ใช่แค่เพื่อนสนิทของภาคินัย แต่เป็นผู้ชายที่มีบุคลิกเป็นของตัวเอง มีความน่าสนใจในแบบที่เธอไม่เคยคิดถึงมาก่อน

หลังจากนั้น ทิชาก็พยายามหาโอกาสที่จะได้พูดคุยกับธามมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นการปรึกษาเรื่องงาน หรือแม้แต่เรื่องส่วนตัวเล็กๆ น้อยๆ เธอเริ่มถามไถ่ถึงชีวิตของธาม ความชอบส่วนตัว หรือแม้แต่วันหยุดสุดสัปดาห์ของเขา

ธามเองก็แปลกใจกับการเปลี่ยนแปลงของทิชา เขาไม่คิดว่าเธอจะเปิดใจกับเขาได้มากขนาดนี้ เขาตอบคำถามของทิชาอย่างเป็นกันเอง และบางครั้งก็มีการหยอกล้อกันบ้าง ทำให้บรรยากาศผ่อนคลายและเป็นธรรมชาติมากขึ้น

วันหนึ่ง ทิชาบังเอิญเจอธามที่ร้านกาแฟใกล้บริษัท เขามานั่งทำงานคนเดียวอย่างเงียบๆ ทิชาตัดสินใจเดินเข้าไปทักทาย

“คุณธามคะ” ทิชาเอ่ยเรียก

ธามเงยหน้าขึ้นมอง “อ้าว คุณทิชา มาทำอะไรแถวนี้ครับ”

“ทิชามาหาอะไรดื่มน่ะค่ะ” ทิชาตอบพร้อมรอยยิ้ม “คุณธามกำลังทำงานอยู่เหรอคะ”

“ครับ” ธามตอบ “พอดีมีงานด่วนนิดหน่อยน่ะครับ”

“ทิชานั่งด้วยได้ไหมคะ” ทิชาถาม

ธามยิ้ม “เชิญเลยครับ”

ทิชานั่งลงตรงข้ามกับธาม เธอสั่งกาแฟและเริ่มบทสนทนา

“คุณธามทำงานเก่งมากเลยนะคะ” ทิชาเอ่ยชม “ทิชาเคยเห็นคุณธามนำเสนอแผนงานหลายครั้งแล้ว ทิชาคิดว่าคุณธามเป็นคนที่มีวิสัยทัศน์กว้างไกลมากเลยค่ะ”

“ขอบคุณครับคุณทิชา” ธามตอบ “ผมก็แค่ทำในสิ่งที่ผมถนัดน่ะครับ”

“แต่ไม่ใช่ทุกคนจะทำได้ดีเท่าคุณธามนะคะ” ทิชาเอ่ยขึ้น “คุณธามเป็นคนที่มีความสามารถจริงๆ ค่ะ”

ธามยิ้มเล็กน้อย เขารู้สึกดีที่ทิชาชื่นชมเขา

“คุณธามเป็นคนที่มีความตั้งใจในการทำงานมากเลยนะคะ” ทิชาพูดต่อ “ทิชาเคยเห็นคุณธามทำงานจนดึกดื่นบ่อยๆ”

“ก็ต้องตั้งใจทำงานให้เต็มที่ครับคุณทิชา” ธามตอบ “งานทุกชิ้นมีความสำคัญครับ”

บทสนทนาของทั้งสองดำเนินไปเรื่อยๆ ทิชาเริ่มเล่าเรื่องราวในชีวิตประจำวันของเธอให้ธามฟัง รวมถึงความกดดันที่เธอต้องเผชิญจากครอบครัวและสังคม

ธามรับฟังทิชาอย่างตั้งใจ เขาให้คำแนะนำและกำลังใจเธออย่างจริงใจ ทำให้ทิชารู้สึกสบายใจและอบอุ่นอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

“คุณธามเป็นคนแรกที่ทิชาคุยด้วยแล้วรู้สึกสบายใจขนาดนี้เลยนะคะ” ทิชาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

ธามยิ้มให้ทิชา “ผมดีใจนะครับที่คุณรู้สึกสบายใจที่ได้คุยกับผม”

ทิชากำลังมองธามด้วยสายตาที่อ่อนโยน เธอรู้สึกว่าเขาเป็นผู้ชายที่เข้าใจเธอ และไม่ตัดสินเธอเหมือนคนอื่นๆ

ในขณะเดียวกัน ความรู้สึกผิดของภาคินัยก็ยังคงเกาะกินหัวใจ เขาพยายามคิดหาทางออกเรื่องงานแต่งงานกับทิชา แต่ก็ยังไม่เจอหนทางที่ชัดเจน เขารู้ดีว่าเวลาเหลือน้อยลงทุกที

ปลายฝันเองก็ยังคงอยู่ในภาวะสับสน เธอพยายามเชื่อใจภาคินัย แต่ความกังวลก็ยังคงเกาะกุมใจเธออยู่ลึกๆ

วันหนึ่ง ภาคินัยตัดสินใจที่จะเข้าไปหาปลายฝันที่แผนกออกแบบ เขาอยากจะบอกเธอว่าเขากำลังพยายามอย่างเต็มที่เพื่อแก้ไขเรื่องนี้

“ปายครับ” ภาคินัยเอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่น

ปลายฝันเงยหน้าขึ้นมองภาคินัย ใบหน้าของเธอมีแววเศร้าเล็กน้อย

“คุณภีมคะ” ปลายฝันตอบ

“ผมอยากจะบอกคุณนะว่าผมกำลังทำทุกอย่างเพื่อแก้ไขเรื่องนี้” ภาคินัยเอ่ยขึ้น “ผมจะไม่ยอมแต่งงานกับทิชาเด็ดขาด”

ปลายฝันพยักหน้าช้าๆ “ปายเชื่อคุณค่ะคุณภีม”

ภาคินัยยื่นมือไปจับมือของปลายฝันเบาๆ “ผมรักคุณนะปลายฝัน และผมจะไม่มีวันทิ้งคุณไปไหน”

คำพูดของภาคินัยทำให้ปลายฝันรู้สึกอบอุ่นในหัวใจ เธอยิ้มให้เขาด้วยความจริงใจ

ในขณะที่ภาคินัยและปลายฝันกำลังปรับความเข้าใจกัน ทิชาก็กำลังใช้เวลาอยู่กับธามมากขึ้นเรื่อยๆ พวกเขามักจะทานอาหารกลางวันด้วยกัน หรือบางครั้งก็ไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะหลังเลิกงาน

ทิชาเริ่มสังเกตเห็นถึงความแตกต่างระหว่างธามกับภาคินัย ภาคินัยเป็นคนจริงจัง มุ่งมั่น และมีโลกส่วนตัวสูง แต่ธามกลับเป็นคนอบอุ่น ใจดี และเข้าถึงง่ายกว่า

เธอเริ่มรู้สึกว่าการอยู่ใกล้ธามทำให้เธอรู้สึกสบายใจและเป็นตัวของตัวเองมากกว่าที่เคยเป็นมา

วันหนึ่ง ทิชาตัดสินใจที่จะถามคำถามบางอย่างกับธาม

“คุณธามคะ” ทิชาเอ่ยขึ้นขณะที่พวกเขากำลังเดินเล่นอยู่ในสวนสาธารณะ “คุณธามคิดยังไงกับทิชาคะ”

คำถามของทิชาทำให้ธามชะงักไปเล็กน้อย เขาหันมามองเธอด้วยรอยยิ้ม

“ผมก็คิดว่าคุณทิชาเป็นคนเก่งนะครับ” ธามตอบ “เป็นคนที่มีความสามารถ และมีความตั้งใจในการทำงาน”

“แค่นั้นเองเหรอคะ” ทิชาถามด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

ธามยิ้ม “แล้วคุณทิชาอยากให้ผมคิดยังไงล่ะครับ”

ทิชาเงียบไป เธอรู้สึกเขินอายเล็กน้อย แต่ก็ตัดสินใจที่จะพูดความรู้สึกของเธอออกมา

“ทิชา...ทิชาเริ่มรู้สึกดีกับคุณธามนะคะ” ทิชาพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา แต่จริงใจ

คำสารภาพของทิชาทำให้ธามถึงกับอึ้ง เขาไม่คิดว่าเธอจะพูดคำนี้ออกมาตรงๆ

“คุณทิชาครับ” ธามเอ่ยขึ้น “ผม...ผมไม่คิดว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นได้นะครับ”

“ทำไมล่ะคะ” ทิชาถาม “เพราะทิชาเป็นคนไม่ดีเหรอคะ”

ธามรีบส่ายหน้า “ไม่ใช่แบบนั้นครับคุณทิชา ผมแค่ไม่คิดว่าคุณจะรู้สึกแบบนั้นกับผม”

“ทิชาเข้าใจค่ะว่าทิชาเคยทำผิดพลาดมาเยอะ” ทิชาพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า “แต่ทิชาก็อยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ดีขึ้นนะคะ”

ธามมองไปที่ทิชาด้วยสายตาที่อ่อนโยน “ผมเชื่อครับคุณทิชา”

“แล้วคุณธามล่ะคะ” ทิชาถาม “คุณธามรู้สึกยังไงกับทิชาคะ”

ธามเงียบไปครู่หนึ่ง เขากำลังคิดถึงน้ำหวาน เขาไม่ต้องการที่จะทำร้ายความรู้สึกของน้ำหวาน

“คุณทิชาครับ” ธามเอ่ยขึ้น “ผม...ผมมีคนที่ผมกำลังคุยด้วยอยู่นะครับ”

คำพูดของธามทำให้ทิชาถึงกับตัวแข็งทื่อ ใบหน้าของเธอซีดเผือดลงทันที

“คุณธามมีใครแล้วเหรอคะ” ทิชาถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

ธามพยักหน้าช้าๆ “ใช่ครับ”

ความผิดหวังเข้าถาโถมใส่ทิชาอย่างจัง เธอไม่คิดว่าธามจะมีคนอื่นอยู่แล้ว เธอรู้สึกเจ็บปวดและเสียใจอย่างมาก

“ทิชาขอโทษนะคะคุณธาม” ทิชาพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ “ทิชาคงเข้าใจผิดไปเองค่ะ”

ทิชาหันหลังเดินจากไปทันที ปล่อยให้ธามยืนอยู่คนเดียวด้วยความรู้สึกหนักใจ เขาไม่ต้องการที่จะทำร้ายทิชา แต่เขาก็ไม่สามารถโกหกความรู้สึกของตัวเองได้

ในขณะเดียวกัน น้ำหวานก็กำลังเดินมาที่สวนสาธารณะพอดี เธอเห็นธามยืนอยู่คนเดียว จึงเดินเข้าไปหาเขา

“คุณธามคะ” น้ำหวานเอ่ยเรียก

ธามหันมามองน้ำหวานด้วยรอยยิ้ม

“คุณน้ำหวานมาทำอะไรแถวนี้ครับ” ธามถาม

“ปายเดินเล่นน่ะค่ะ” น้ำหวานตอบ “แล้วคุณธามมาทำอะไรคะ”

ธามเงียบไปครู่หนึ่ง “ผมเพิ่งคุยกับคุณทิชามาครับ”

“อ๋อ” น้ำหวานพยักหน้า “แล้วเป็นยังไงบ้างคะ”

ธามถอนหายใจเล็กน้อย “ผมบอกเธอไปแล้วว่าผมมีคุณอยู่แล้วนะ”

คำพูดของธามทำให้น้ำหวานรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก เธอไม่คิดว่าธามจะบอกความจริงกับทิชาตรงๆ แบบนี้

“คุณธามคะ” น้ำหวานเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา “ขอบคุณนะคะ”

ธามยิ้มให้เธอ “ผมไม่อยากโกหกใครนะครับคุณน้ำหวาน”

น้ำหวานยิ้มตอบ เธอรู้สึกว่าเธอรักผู้ชายคนนี้มากขึ้นทุกวัน

ในขณะเดียวกัน ทิชาก็กลับมาที่บ้านด้วยความรู้สึกผิดหวังและเสียใจ เธอขังตัวเองอยู่ในห้อง และร้องไห้อย่างหนัก

คุณหญิงรัญจวนเดินเข้ามาในห้องของทิชา เมื่อเห็นสภาพของลูกสาว เธอก็รู้สึกเป็นห่วง

“ทิชา เกิดอะไรขึ้นลูก” คุณหญิงรัญจวนถาม

ทิชาเงยหน้าขึ้นมองมารดา น้ำตาไหลอาบแก้ม “แม่คะ คุณธามเขามีคนอื่นแล้วค่ะ”

คำพูดของทิชาทำให้คุณหญิงรัญจวนรู้สึกตกใจเล็กน้อย เธอไม่คิดว่าทิชาจะไปรู้สึกดีกับธาม

“แล้วแกจะทำยังไงต่อไปล่ะลูก” คุณหญิงรัญจวนถาม

ทิชาเงียบไป เธอไม่รู้จะทำยังไงดี เธอรู้สึกเหมือนทุกอย่างกำลังพังทลายลง

แต่ในความเสียใจนั้น ทิชากลับเริ่มคิดทบทวนสิ่งที่เธอทำมาตลอด เธอเริ่มตระหนักว่าการพยายามยื้อแย่งภาคินัยมานั้น ไม่ได้ทำให้เธอมีความสุขเลยแม้แต่น้อย

เธอเริ่มมองเห็นความจริงว่าภาคินัยรักปลายฝันมากแค่ไหน และเธอก็ควรจะปล่อยเขาไป

ในขณะเดียวกัน ข่าวลือเรื่องงานแต่งงานของภาคินัยและทิชาก็ยังคงแพร่สะพัดออกไปอย่างต่อเนื่อง ทำให้ภาคินัยต้องเผชิญกับแรงกดดันจากสังคมและสื่อมวลชนอย่างหนัก

ภาคินัยตัดสินใจแล้วว่าเขาจะต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อแก้ไขสถานการณ์นี้ให้เร็วที่สุด เขาจะไม่ยอมให้ปลายฝันต้องมาเสียใจเพราะเขาอีกแล้ว

เรื่องราวความรักของภาคินัยและปลายฝันกำลังจะถูกเปิดเผยต่อสาธารณชน และบทสรุปของเรื่องราวนี้ก็ใกล้เข้ามาทุกที