ตอนที่ 93 แผนการสำหรับอนาคต

ตอนที่ 93 แผนการสำหรับอนาคต

หลังจากงานเลี้ยงฉลองความสำเร็จของภาคินัย กรุ๊ป ที่เต็มไปด้วยความสุขและอบอวลไปด้วยความรัก ความสัมพันธ์ของ ภาคินัยและปลายฝันก็ก้าวเข้าสู่มิติที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น พวกเขามองเห็นอนาคตร่วมกันอย่างชัดเจน ไม่ใช่แค่ในฐานะคู่ทำงานที่รู้ใจ แต่ในฐานะคู่ชีวิตที่จะสร้างครอบครัวไปด้วยกัน วันนี้พวกเขาใช้เวลาอยู่ในห้องทำงานของ ภาคินัย ไม่ใช่เพื่อสะสางงานด่วน แต่เพื่อวางแผนอนาคตทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว

เสียงคลิกของปากกากระทบกับแผ่นกระดาษเบาๆ สลับกับเสียงหัวเราะคิกคักของปลายฝัน ในห้องทำงานที่กว้างขวางของภาคินัย บนชั้นสูงสุดของอาคารภาคินัย กรุ๊ป แสงแดดยามบ่ายสาดส่องเข้ามาผ่านหน้าต่างกระจกบานใหญ่ทำให้ห้องดูอบอุ่นและเป็นกันเอง ต่างจากบรรยากาศเคร่งเครียดที่เคยมีเมื่อครั้งที่พวกเขากำลังต่อสู้กับวิกฤตของบริษัท

ภาคินัยนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานตัวเดิม แต่ใบหน้าของเขาดูผ่อนคลายและมีความสุขกว่าที่เคย เขากำลังจดบันทึกบางอย่างลงในสมุดเล่มโปรด โดยมี ปลายฝันนั่งอยู่บนตักของเขาใบหน้าซบกับไหล่กว้างของเขา ปลายนิ้วเรียวของเธอลูบไล้ไปตามแขนเสื้อสูทของเขาอย่างแผ่วเบา

"คุณภีมคิดว่าแผนการตลาดสำหรับโปรเจกต์ใหม่ของเราควรจะเน้นกลุ่มลูกค้าไหนดีคะ" ปลายฝันถามพลางชะโงกหน้ามองสิ่งที่ภาคินัยกำลังจด

ภาคินัยยิ้มอ่อนโยน เขากดจมูกลงบนเรือนผมหอมกรุ่นของเธอเบาๆ "ผมว่าเราควรจะเน้นกลุ่มวัยรุ่นที่เพิ่งเริ่มต้นทำงานนะปาย กลุ่มนี้มีกำลังซื้อและเปิดรับสิ่งใหม่ๆ ได้ดี"

"ปายก็คิดแบบนั้นเลยค่ะ" ปลายฝันตอบเห็นด้วย

 "แต่ว่าถ้าเราจะเจาะตลาดกลุ่มนี้ เราต้องทำคอนเทนต์ที่เข้าถึงง่ายและทันสมัยกว่าเดิมนะคะ"

"แน่นอนครับ" ภาคินัยพยักหน้า

"เรื่องนั้นผมยกให้ปายจัดการได้เลย ปายถนัดเรื่องนี้ที่สุดอยู่แล้ว"

ปลายฝันเงยหน้าขึ้นมองภาคินัยใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้ม "คุณภีมไว้ใจปายขนาดนี้เลยเหรอคะ"

"แน่นอนสิครับ" ภาคินัย ตอบพลางบีบจมูกเธอเบาๆ "ผมไว้ใจปายมากกว่าใครในโลกนี้ซะอีก"

บทสนทนาของพวกเขาดำเนินไปอย่างราบรื่น สลับระหว่างเรื่องงานที่เคร่งเครียดกับการหยอกล้อที่เต็มไปด้วยความรักและความเข้าใจ ภาคินัย วางปากกาลง เขาหมุนเก้าอี้ให้หันหน้าเข้าหาปลายฝันเต็มตัวอ้อมแขนของเขากระชับเธอเข้ามาใกล้ขึ้น

"เอาล่ะเรื่องงานพักไว้ก่อนนะครับ" ภาคินัย พูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น

 "มาคุยเรื่องส่วนตัวกันบ้างดีกว่า"

ปลายฝันเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยแววตาของเธอเต็มไปด้วยความสงสัยระคนกับความเขินอาย

"เรื่องส่วนตัวอะไรคะ" ปลายฝันถาม

ภาคินัยใช้มือข้างหนึ่งลูบไล้ไปตามพวงแก้มเนียนของเธอ "เรื่องอนาคตของเราไงครับ"

"อนาคตของเรา" ปลายฝันทวนคำ

"ใช่ครับ ปายอยากมีครอบครัวแบบไหนครับ" ภาคินัย ถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง แต่แววตาของเขาเต็มไปด้วยความรัก

ปลายฝันหน้าแดงก่ำเธอไม่คิดว่าภาคินัยจะพูดเรื่องนี้อย่างจริงจังในตอนนี้ เธอซบหน้าลงกับอกของเขาด้วยความเขินอาย

"คุณภีมคะ ปายเขินนะ" ปลายฝันพูดเสียงอู้อี้

ภาคินัยหัวเราะเบาๆ เขาจูบลงบนหน้าผากของเธอเบาๆ "เขินอะไรครับ เราเป็นแฟนกันแล้วนะจะคุยเรื่องอนาคตด้วยกันไม่ได้เหรอ"

"ก็ได้ค่ะ" ปลายฝันเงยหน้าขึ้นมามองเขา

"ปายอยากมีครอบครัวที่อบอุ่นค่ะ มีบ้านหลังเล็กๆ ที่มีสวนสวยๆ มีน้องหมาน้องแมววิ่งเล่นแล้วก็มีลูกที่น่ารักๆ สักสองคน"

ดวงตาของภาคินัยเป็นประกาย เขาจ้องมองเธอด้วยความรัก

"ผมก็อยากมีครอบครัวแบบนั้นเลยครับ"

"จริงเหรอคะ" ปลายฝันถามด้วยความดีใจ

"จริงสิครับ" ภาคินัยพยักหน้า "งั้นเรามาวางแผนกันเลยดีไหมครับว่าจะสร้างครอบครัวในฝันของเราให้เป็นจริงได้ยังไง"

ปลายฝันยิ้มกว้าง เธอไม่เคยคิดเลยว่าวันนี้จะมาถึงวันที่เธอและภาคินัย จะได้มานั่งวางแผนอนาคตร่วมกันแบบนี้

ภาคินัยหยิบสมุดขึ้นมาอีกครั้ง แต่คราวนี้มันไม่ใช่สมุดบันทึกงานแต่เป็นสมุดเปล่าที่เขาตั้งใจจะใช้จดแผนชีวิตคู่ของพวกเขา

"อย่างแรกเลย ปายอยากแต่งงานเมื่อไหร่ครับ" ภาคินัยถามด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

ปลายฝันหน้าแดงก่ำขึ้นไปอีก "คุณภีมนี่! ถามอะไรแบบนี้คะ"

"ก็ผมอยากรู้จริงๆ นี่นา" ภาคินัยแกล้งทำหน้าซื่อ "หรือว่าปายไม่อยากแต่งงานกับผมครับ"

"เปล่านะคะ!" ปายรีบปฏิเสธทันควัน "ใครบอกว่าไม่อยากแต่งคะปายแค่อาย"

"งั้นแสดงว่าอยากแต่งใช่ไหมครับ" ภาคินัย ถามย้ำ

"ก็ ก็อยากสิคะ" ปาย ตอบเสียงเบาหวิว

ภาคินัยหัวเราะอย่างมีความสุขเขาดึงปลายฝันเข้ามาจูบที่หน้าผากอีกครั้ง "งั้น ขอผมจองตัวปายไว้ก่อนเลยนะครับ"

ปลายฝันยิ้มเขินเธอใช้มือโอบรอบคอของภาคินัย "คุณภีมจะจองอะไรคะ ปายเป็นของคุณภีมอยู่แล้วนี่นา"

"จริงเหรอครับ" ภาคินัยถามพลางจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเธออย่างลึกซึ้ง

"จริงสิคะ" ปลายฝันเอ่ยขึ้นมาด้วยท่าทีเขินอายและหน้าของเธอก็แดงก่ำขึ้นมา 

ภาคินัยค่อยๆ โน้มใบหน้าลงมาใกล้ใบหน้าของปลายฝัน ลมหายใจอุ่นๆ ของเขารดรินอยู่ข้างแก้มของเธอ ทำให้เธอรู้สึกหวิวๆ ในช่องท้อง

"งั้น ขอผมจูบได้ไหมครับ" ภาคินัยกระซิบถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

ปลายฝันหัวใจเต้นรัว เธอหลับตาลงช้าๆ เป็นการอนุญาต

ภาคินัยค่อยๆ ประทับริมฝีปากลงบนริมฝีปากของปลายฝัน อย่างอ่อนโยน ในตอนแรกเป็นเพียงสัมผัสแผ่วเบาก่อนที่มันจะค่อยๆ ลึกซึ้งขึ้นตามอารมณ์ที่พลุ่งพล่านของทั้งสอง ริมฝีปากของพวกเขากดแนบชิดกัน สื่อถึงความรักและความปรารถนาที่ซ่อนอยู่ในใจมานาน

มือของภาคินัยเลื่อนขึ้นไปโอบรอบเอวของปลายฝัน ดึงเธอเข้ามาใกล้ชิดกันมากขึ้นจนไม่มีช่องว่าง ปลายฝันตอบรับจูบของเขาอย่างเต็มที่ มือของเธอเลื่อนขึ้นไปลูบไล้เส้นผมของเขาอย่างแผ่วเบา จูบของพวกเขาทั้งอ่อนหวานและร้อนแรงในเวลาเดียวกัน ราวกับจะเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปในชีวิตของกันและกัน

เสียงหัวใจของทั้งสองเต้นรัว ประสานเป็นจังหวะเดียวกัน บรรยากาศในห้องทำงานที่เคยเป็นสถานที่สำหรับความเครียดและงานหนัก ตอนนี้กลับกลายเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยความรักและความอบอุ่น

เมื่อจูบอันแสนหวานคลายลง ภาคินัยค่อยๆ ผละริมฝีปากออกช้าๆ เขามองใบหน้าของปลายฝันที่แดงก่ำและดวงตาที่ปิดพริ้มอย่างเคลิบเคลิ้ม

"ผมรักปายนะ" ภาคินัยกระซิบเสียงแผ่ว

ปลายฝันลืมตาขึ้นช้าๆ รอยยิ้มหวานปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ "ปายก็รักคุณภีมค่ะ"

หลังจากช่วงเวลาอันแสนหวาน พวกเขากลับมานั่งวางแผนอนาคตกันต่ออย่างจริงจังมากขึ้น

"งั้นเรื่องแต่งงาน ปายอยากจัดงานแบบไหนครับ" ภาคินัยถามพลางจดลงไปในสมุด

"ปายอยากจัดงานเล็กๆ อบอุ่นๆ ค่ะ มีแค่ครอบครัวกับเพื่อนสนิทของเราก็พอ" ปลายฝันตอบ "แล้วก็อยากแต่งงานริมทะเลค่ะ"

ภาคินัยยิ้ม "ริมทะเลเหรอครับดีเลยผมก็ชอบทะเล"

"แล้วคุณภีมล่ะคะ อยากมีบ้านแบบไหน" ปลายฝันถามกลับบ้าง

"ผมอยากมีบ้านที่กว้างขวางหน่อยครับ มีพื้นที่ให้ปายได้จัดสวนสวยๆ มีสนามหญ้าให้ลูกๆ วิ่งเล่นได้เต็มที่" ภาคินัยตอบพลางจินตนาการถึงภาพครอบครัวในอนาคตของเขา

ปลายฝันรู้สึกตื้นตันใจเธอมองเห็นความจริงใจและความตั้งใจของ ภาคินัย ที่ต้องการสร้างครอบครัวในฝันร่วมกับเธอจริงๆ

"แล้วเรื่องลูกล่ะคะ" ปลายฝันถามอย่างเขินๆ "คุณภีมอยากมีลูกผู้หญิงหรือลูกผู้ชายคะ"

ภาคินัย หัวเราะเบาๆ "อะไรก็ได้ครับ ขอแค่เป็นลูกของผมกับปายก็พอแล้ว"

"งั้น ลูกคนแรกปายอยากได้ลูกผู้หญิงค่ะ จะได้ช่วยปายจัดสวน" ปลายฝันพูดอย่างอารมณ์ดี

"แล้วลูกคนสองผมขอผู้ชายนะ จะได้ช่วยผมซ่อมรถ" ภาคินัยแซวกลับ

ทั้งสองคนหัวเราะออกมาพร้อมกันบรรยากาศเต็มไปด้วยความสุขและความฝันที่กำลังจะถูกเติมเต็ม

พวกเขาใช้เวลาอยู่ด้วยกันในห้องทำงานแห่งนั้นจนกระทั่งแสงอาทิตย์ลับขอบฟ้า สมุดบันทึกเต็มไปด้วยรายละเอียดของแผนการในอนาคต ตั้งแต่เรื่องงานที่ต้องผลักดันบริษัทให้ก้าวหน้ายิ่งขึ้น ไปจนถึงรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ของบ้านในฝัน และจำนวนลูกที่พวกเขาอยากจะมี

ค่ำคืนนั้นภาคินัยเดินไปส่งปลายฝันที่คอนโดของเธอก่อนจะกลับเขาโอบกอดเธอไว้แน่น

"วันนี้มีความสุขมากเลยนะครับปายที่ได้คุยเรื่องอนาคตกับปาย" ภาคินัย กระซิบข้างหูเธอ

"ปายก็มีความสุขมากเลยค่ะคุณภีม" ปาย ตอบ "ขอบคุณนะคะที่ทำให้ปายมีความสุขขนาดนี้"

"ไม่เป็นไรครับปาย ต่อจากนี้ไป ผมจะทำให้ปายมีความสุขแบบนี้ทุกวันเลยครับ" ภาคินัยพูดด้วยความมุ่งมั่น

ปลายฝันยิ้มเธอรู้ว่าคำพูดของภาคินัยนั้นจริงใจและเธอเชื่อในตัวเขาหมดหัวใจ

เมื่อภาคินัยกลับไปแล้วปลายฝันยืนอยู่ที่ระเบียงห้องของเธอ มองดูแสงไฟระยิบระยับของเมืองกรุงเทพฯ หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความสุขและความหวัง เธอไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตของเธอจะมาถึงจุดนี้ จุดที่เธอได้พบกับความรักที่แท้จริง และกำลังจะได้สร้างครอบครัวในฝันร่วมกับคนที่เธอรักมากที่สุด

แผนการสำหรับอนาคตที่พวกเขาได้ร่วมกันวาดฝันไว้ในวันนี้ ไม่ใช่แค่เพียงความฝันอีกต่อไป แต่เป็นเป้าหมายที่กำลังจะกลายเป็นความจริงด้วยความรัก ความเข้าใจ และความมุ่งมั่นที่พวกเขามีให้กัน ภาคินัย และ ปลายฝัน พร้อมแล้วที่จะก้าวเดินไปข้างหน้า สู่บทใหม่ของชีวิตที่เต็มไปด้วยความสุขและเรื่องราวดีๆ อีกมากมาย