LOGINEp.4 หัวใจเต้นเเรง
"เรียกพี่ซันก็ได้นะครับ" น้ำเสียงนุ่มละมุนกล่าวออกมารดใบหน้านวลเบา ๆ พอให้ใจของคนฟังเต้นผิดจังหวะอย่างห้ามไม่อยู่ ทว่าคนตัวเล็กไม่แม้แต่จะรู้เลยว่าการกระทำพวกนั้นจากคนตัวสูงคือความจอมปลอม เพราะมันไม่ได้มาจากหัวใจของเขาจริง ๆ "อ๋อค่ะ พี่ซัน" คนตัวเล็กเรียกชื่อคนตรงหน้าเสียงแผ่วเบา เพราะเธอยังประหม่าเขาไม่หายเลย เมื่อเห็นเหยื่อทำตัวไม่ถูกจนต้องเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น อคิราห์จึงกระตุกยิ้มร้ายออกมาอย่างพึงพอใจไม่ให้อีกคนเห็นก่อนจะยอมถอยออกห่างจากเธอ "ชอบอ่านการท่องเที่ยวเหรอครับ?" สายตาคมกริบมองไปที่ชื่อหนังสือพักหนึ่งก่อนจะเงยใบหน้ามาสบตากับอีกคนพร้อมคำถาม "ใช่ค่ะ" ศีรษะทุยพยักหน้าหงึก ๆ ราวกับเด็กน้อยวัยใสช่างดูน่ารักน่าเอ็นดู และยิ่งเธอใส่แว่นหนาเตอะก็ยิ่งดูเหมือนเด็กน้อยเข้าไปอีก จากนั้นปลายฝันก็เดินมานั่งบนเก้าอี้ที่เธอนั่งอยู่คนเดียวก่อนหน้านี้ ทว่าไม่วายมีคนตัวสูงเดินติดตามมาด้วยราวกับเป็นเจ้ากรรมนายเวรตามติดตัวของเธอ "พี่ขอนั่งอ่านด้วยได้ไหม?" อคิราห์เอ่ยขออนุญาตด้วยความสุภาพ "เอ่อ ได้ค่ะ" อันที่จริงปลายฝันอยากนั่งอ่านหนังสืออยู่เงียบ ๆ คนเดียว แต่ว่าเธอไม่อยากเสียมารยาทกับรุ่นพี่หนุ่มคนละคณะเลยอนุญาตให้เขานั่งด้วย "ขอบคุณครับ" อคิราห์เปล่งวาจาขอบคุณด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน แต่อันที่จริงแฝงไปด้วยยาพิษที่ดื่มเข้าไปแล้วถึงตายหากรักษาไม่ทัน เขาเดินอ้อมมานั่งลงบนเก้าอี้ข้างร่างบางทำเอาปลายฝันชะงักไม่น้อย เพราะเธอคิดว่าเขาจะนั่งฝั่งตรงข้ามซะอีก "เอ่อ พี่ซันไม่มีเรียนเหรอคะ?" ปลายฝันพยายามพูดทำลายบรรยากาศที่น่าอึดอัดนี้เมื่อต้องนั่งใกล้ผู้ชายอยู่สองต่อสองไม่มีใครเห็น ใกล้ขนาดที่ว่าได้กลิ่นน้ำหอมสะอาดจากตัวหนาอย่างชัดเจนเต็มรูจมูก และบางครั้งเส้นผมนุ่มสลวยเงางามของเธอก็ปลิวไสวยามเมื่อคนข้างกายหายใจเข้าออกอยู่ใกล้ ๆ ราวกับต้องการทำให้ใจเธอหวั่นไหวไปกับเขา ปลายฝันนั่งตัวเกร็งไม่กล้าขยับซ้ายขยับขวากลัวว่าลำตัวจะไปสัมผัสอีกคนมันจะดูไม่ดี ยิ่งที่นี่คือสถานที่ศึกษายิ่งไม่เหมาะสมที่ชายหญิงจะทำอะไรแบบนั้น "ไม่มีครับ วันนี้พี่มีเรียนเเค่ช่วงเช้านะ" แน่นอนว่าประโยคเมื่อกี่นี้จากอคิราห์คือคำโกหกหลอกลวงฉบับคนเลว อันที่จริงแล้วเขามีเรียนช่วงบ่าย แต่เขาเลือกที่จะไม่เข้าเรียนพร้อมเพื่อน ๆ เพราะจุดประสงค์ของบ่ายวันนี้คือ มาเล่นละครน้ำเน่าเอาชนะใจของหญิงสาวให้ตกหลุมพรางอันมืดมิดที่เขาเป็นคนขุดเอาไว้ "อ๋อค่ะ" คนที่ตามคนไม่ค่อยทันพยักหน้าเชื่อทุกคำพูดของรุ่นพี่หนุ่ม ท่าทางไร้เดียงสาพวกนั้นทำให้อคิราห์พอใจเป็นอย่างมากก่อนจะเล่นละครน้ำเน่ากับคนซื่อบื้อต่อ "พี่ก็ชอบอ่านอะไรเเบบนี้เหมือนกันนะ" "จริงเหรอคะ?" คนตัวเล็กไม่อยากจะเชื่อว่าคนสไตล์ท่าทางดูเหมือนผู้ชายเเบดบอยอย่างรุ่นพี่หนุ่มนะเหรอจะชอบอ่านอะไรเเบบนี้ เเต่ก็นะ คนเรานิสัยไม่ได้เหมือนบุคลิกท่าทางเสมอไป "ครับ" อคิราห์ส่งยิ้มอย่างอ่อนโยนตอบกลับ "พี่ซันอยากไปประเทศไหนที่สุดคะ?" คนขี้ประหม่าเวลาต้องอยู่ใกล้เพศตรงข้ามหาเรื่องชวนคุยไม่ให้ตัวเองรู้สึกทำตัวไม่ถูกพลางเปิดหนังสือการท่องเที่ยวในทวีปยุโรปอ่าน "ลองเดาดูสิครับ" คนมีเล่ห์เหลี่ยมจัดไม่อยากตอบคำถามไปตรง ๆ เลยให้อีกคนลองเดาใจของเขาดูเผื่อเธอจะเดาถูก "อืม ฝันเดาไม่ถูกหรอกค่ะ" เธอจะเดาใจเขาถูกได้ยังไง นิสัยใจคอก็ไม่รู้จักเลยสักนิดเพราะเพิ่งเคยเจอกันเป็นครั้งแรกเอง ใครมันจะไปเก่งขนาดนั้น ศีรษะทุยเลยส่ายหน้าเป็นพัลวันไม่รู้เรื่อง อคิราห์จึงเเสร้งเป็นยิ้มเอ็นดูก่อนจะตั้งใจโน้มใบหน้าหล่อเหลาราวกับฟ้าประทานมาใกล้ ๆ กับรุ่นน้องสาวพลางเอ่ยกระซิบข้าง ๆ ใบหูที่อ่อนไหวต่อความรู้สึกเบา ๆ "พี่อยากไปประเทศที่น้องฝันอยากไปครับ" คำพูดเหมือนอาบยาพิษชนิดที่กระตุ้นให้หัวใจดวงน้อยต้องเต้นแรงโครมครามไม่ต่างจากกลองชุด ปลายฝันนั่งตัวแข็งทื่อเมื่อได้รับคำตอบที่ทำให้หัวใจสั่นคลอนไปหมดทั้งดวง "0_0" ตึกตักๆๆ~ หัวใจดวงน้อยของเธอเต้นเเรงมาก เมื่อเห็นรุ่นน้องสาวนั่งตัวเเข็งตกใจไม่ขยับไปไหน คนมีเเผนการร้ายเลยยกมือหนาขึ้นมาลูบศีรษะทุยเบา ๆ ราวกับปลอบโยนให้คนตัวเล็กหายตกใจ "ตกใจอะไรเหรอครับ?" เสียงอ่อนโยนที่ไม่ได้มาจากหัวใจจริง ๆ เอื้อนเอ่ยถามรุ่นน้องสาวทั้งที่ตัวของเขาก็รู้ดีว่าเธอกำลังเป็นอะไร "ปะ เปล่าค่ะ" ปลายฝันหลุดออกจากภวังค์รีบตั้งสติอันน้อยนิดให้มั่นก่อนจะตอบคำถามของรุ่นพี่หนุ่มโดยที่เธอนั้นไม่ได้สบตากับเขา เธอเอาเเต่ก้มหน้าลงเพื่อดับอารมณ์ความรู้สึกเเปลก ๆ ที่เกิดขึ้นในใจ "หึ น้องฝันตกใจได้น่ารักดีนะครับ" ยิ่งเห็นรุ่นน้องสาวทำตัวไม่ถูก อคิราห์ก็ยิ่งได้ใจเลยเพิ่มสกิลการหว่านเสน่ห์ใส่รุ่นน้องสาวไม่หยุดด้วยการพูดจาหวานล้อมหลอกล่อให้ติดหลุมพรางที่เขาวางเอาไว้ ">.<" ปลายฝันถึงกับเขินอายเป็นอย่างมาก ใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นสีเเดงซ่านจนอีกคนเห็นได้ชัดเลยเเสยะยิ้มร้ายอย่างสบอารมณ์กับภาพที่เห็น ดูเหมือนว่าเกมลวงรักจากคนเลวอย่างเขาจะสำเร็จเร็วกว่าที่คิดเอาไว้ "น้องฝันไม่มีเรียนต่อเเล้วใช่ไหมครับ?" "ชะ ใช่ค่ะ ทำไมเหรอคะ?"Ep.Special 3 Happy Family "The End" 2/2 "ป้อ~" น้องเซต ชื่อจริง เด็กชายอคิณ เวชกุลวรภัทร์ นามของน้องเซตได้มาจากบิดาเป็นคนตั้งให้ ชื่อเล่นตั้งให้สอดคล้องกับชื่อเล่นของบิดา ซันกับเซตเอามารวมกันในภาษาอังกฤษ คือ Sunset เเปลไทยได้ว่า พระอาทิตย์ตก เฉกเช่นเดียวกับชื่อจริง อคิราห์ เเปลว่า เเสงของพระอาทิตย์ ส่วนอคิณ เเปลว่า พระอาทิตย์ ช่างเป็นชื่อที่ไพเราะเเละเหมาะสมกับพ่อลูกคู่นี้มาก ๆ "ขอพ่อหอมเเก้มหน่อยได้ไหมครับ?" ฟอด! ฟอด! "หอมชื่นใจจังเลย" เมื่อลูกชายพยักหน้าหงึก ๆ เป็นการอนุญาตราวกับเข้าใจว่าบิดาพูดอะไร ซันก็ไม่รอช้าที่จะหอมเเก้มของลูกชายซ้ายขวาฟอดใหญ่อย่างมันเขี้ยวเเก้มนุ่มนิ่มมีกลิ่นเเป้งเด็กช่วยให้ผ่อนคลาย น้องเซตซบเเก้มป่องอมชมพูธรรมชาติวางบนไหล่กว้างของบิดาอย่างออเซาะเหมือนลูกเเมวขี้อ้อน "หึ ขี้อ้อนเหมือนเเม่เลยนะไอ้ต้าวของพ่อ" เเขนข้างหนึ่งอุ้มลูกชาย อีกข้างยกขึ้นลูบหัวน้อย ๆ อย่างนึกเอ็นดู ลูกชายเเสดงท่าทางเเบบนี้ออกมาทีไร ซันก็นึกถึงหน้าภรรยาสุดที่รักทันที "กลับมาเเล้วเหรอคะคุณพ่อของต้าวอ้วน" ปลายฝันมาพร้อมกับเสียงหวานส่งยิ้มสดใสให้สามี "ลูกไม่ได้อ้วนสักหน่อย" "ตรงไหนไม
Ep.Special 3 Happy Family "The End" 1/2 หลังจากที่ซันเเละปลายฝันเเต่งงานกันได้ไม่นาน สภาพของคนเป็นสามีก็อย่างที่เห็น เจ้าตัวทรุดเข่าลงบนพื้นห้องน้ำอย่างหมดเเรงโก่งคออ้วกออกมาใส่ชักโครกโดยมีภรรยาสาวคอยลูบเเผ่นหลังกว้างด้วยความเป็นห่วง "โอ๊ก! เเหวะๆ ~" "พี่ซันไหวไหมคะ เราไปหาหมอกันดีไหมคะ?" เห็นว่าสามีมีอาการคลื่นไส้อาเจียนติดกันมาสองวันเเล้วยังไม่หาย ปลายฝันเลยรู้สึกใจคอไม่ดี อย่างน้อยควรให้หมอผู้เชี่ยวชาญตรวจร่างกายให้รู้ไปเลยว่าสามีของเธอเป็นอะไรกันเเน่ "พะ พี่ยังไหว~" หน้าตาคนยังไหวเท่ากับหน้าซีดตัวซีดราวกับเเวมไพร์พันปี ซันพยายามลุกขึ้นยืนเองอย่างยากลำบาก ปลายฝันจึงเข้าไปประคองร่างหนาช่วยพยุงไปล่างหน้าที่เคาเตอร์ "เเต่ฝันว่า..." ฟุบ! "ไม่ไหวจริง ๆ ด้วย อึก! พี่จะอ้วกอีกเเล้วที่รัก" ซันเกิดอาการขาอ่อนเเรงเฉียบพลันกำลังจะล้มลงดีที่ยังมีภรรยาสาวช่วยประคองไว้ได้ทัน จากนั้นเธอก็ช่วยพยุงพาคนป่วยมานั่งลงบนโซฟากว้างกลางห้อง "สูดยาดมก่อนนะคะ เดี๋ยวฝันจะพาไปหาหมอ" ปลายฝันยื่นยาดมให้กับสามี ซันจึงรับไปเเล้วสูดดมยาดมอย่างรุนเเรงเพียงเพราะต้องการกลิ่นของมันลบล้างกลิ่นของอาหารที่ทำให้เขา
Ep.Special 2 Make A Baby NC+++ 2/2 บางจังหวะเขาก็เกร็งปลายลิ้นเเทงเข้าเเทงออกถี่ยิบ บ้างก็ปาดขึ้นปาดลงเเล้วละเลงซ้ายทีขวาทีก่อนจะอ้าปากครอบดูดกลืนน้ำเกสรรสหวานเข้าไปในโพรงปากอย่างหิวกระหาย ปลายฝันมองเห็นกลีบเนื้อของตัวเองติดไปกับปากของสามีจนมันยืดออกยาว จากนั้นสามีของเธอถึงยอมปล่อยมันให้กลับไปในที่เดิม ปลายฝันใบหน้าร้อนผ่าวเขินอายจนทำอะไรเเทบไม่ถูก "อืม~ น้ำหวานของเมียทั้งหอมทั้งอร่อย อ่าส์~" คนหื่นกระหายเอาเเต่หมกมุ่นอยู่กับการใช้ลิ้นต้อนเอาน้ำหวานเข้าไปในโพรงปาก "อ่ะ พะ พี่ซัน พะ พอเเล้วค่ะ อื้อ~" ปลายฝันเสียวซ่านที่ใจกลางความเป็นสาวจนเนื้อตัวสั่นเทากระสับกระส่ายไปมา "ตื่นเเล้วเหรอเมียพี่ เเผล่บๆ ~ ขอพี่เลียให้ชื่นใจก่อนนะ เดี๋ยวพี่กระเเทกฝันทีหลัง" ดวงตาคมเปล่งประกายมองเมียก่อนจะกลับไปละเลงลิ้นร้ายเลียกลีบเนื้อเเสนอร่อยอย่างเอาเเต่ใจ "อ่ะๆๆๆ ~ พะ พี่ซัน อื้อ! ฝะ ฝันไม่ไหวเเล้วค่ะ พะ พี่ซันถอยไปก่อนค่ะ อื้อ~" เจ้าของเสียงหวานถูกความเสียวซ่านเล่นงานจนเกือบจะเสร็จอยู่ร่ำไร "เเตกใส่ปากพี่เลยครับคนดี พี่อยากกินน้ำหวานของเมียให้ชื่นใจ ปล่อยน้ำของฝันเข้ามาในปากพี่เยอะ ๆ เเตกออก
Ep.Special 2 Make A Baby NC+++ 1/2 @เชียงใหม่ ขึ้นเหนือ ณ จังหวัดเชียงใหม่บ้านเกิดของปลายฝัน ซึ่งบ้านของเธอมีอาชีพทำไร่ เเต่ตระกูลของเธอกลับร่ำรวยมากในเชียงใหม่ เป็นเจ้าของไร่สตรอเบอรี่ ไร่ส้ม ไร่ลิ้นจี่ ไร่เสาวรส ไร่ลำไย เเละผักนานาพันธุ์อีกมากมาย ถ้ารวมทั้งหมดของที่ดินก็กินพื้นที่หลายตารางกิโลเมตรเลยทีเดียว ช่วงปิดเทอมเธอพาเเฟนหนุ่มมาไหว้พ่อกับเเม่ตามที่ซันร้องขอ เเละเขาก็อยากมาขอขมาบิดามารดาของเธอที่เขาเคยทำไม่ดีกับเธอเอาไว้ ตอนเเรกท่านทั้งสองโกรธมากพอสมควรเมื่อรู้ว่าลูกสาวต้องเจออะไรมาบ้าง โดยเฉพาะคุณมาคินคนเป็นพ่อดูจะโกรธจนเกือบปล่อยหมัดใส่ว่าที่ลูกเขย ดีนะที่คุณปลายฟ้าผู้เป็นมารดาของเธอห้ามเอาไว้เสียก่อน เเต่พอซันยอมรับผิดเเละขอขมาขอโอกาสกับพวกท่าน ท่านทั้งสองจึงยอมให้โอกาส เเต่หากมีครั้งที่สอง คุณมาคินขู่ว่าที่ลูกเขยว่า 'ได้เจอปืนลูกซองเเน่' ว่าที่พ่อตากับว่าที่พี่เขยนึกหมั่นไส้อยากเเกล้งชายหนุ่มเลยพาซันออกมาช่วยขุดเเปลงผักขนาดกว้างเตรียมพร้อมปลูกผักไว้ขาย "ไหวไหมไอ้ลูกเขย?" คุณมาคินว่าที่พ่อตาตะโกนถามว่าที่ลูกเขยที่กำลังใช้จอบขุดดินเตรียมลงผักนานาชนิดเพื่อส่งออกตลา
Ep.Special 1 Return Again 2/2 "ปล่อยมันไปเถอะ เป็นเเบบนี้ดีกว่าเป็นหมาบ้าน้ำลายฟูมปาก" เพลิงกล่าวขณะที่สายตาคมกริบมองตามเเผ่นหลังกว้างของเพื่อนที่กำลังจะช่วยเเฟนมันถือของ "เดี๋ยวพี่ถือให้" ซันเอื้อมมือเพื่อจะเเย่งกระเป๋าสะพายของเเฟนสาวมาถือให้เองเพราะไม่อยากให้เธอต้องเหนื่อย เเต่ด้านในกระเป๋าของเเฟนสาวมีเเค่สมุดเล็ก ๆ เล่มเดียวกับอุปกรณ์การเรียนนิดหน่อยนะ ทว่าเเฟนหนุ่มของเธอกลับทำตัวราวกับเธอเป็นง่อย "ไม่เป็นไรค่ะ ฝันถือเองได้" "ไม่ได้เดี๋ยวฝันจะเหนื่อยเอานะ" นี่มันกระเป๋าสะพายนะไม่ใช่ถุงปุ๋ยบรรจุข้าวสาร เเฟนของเธอก็เล่นใหญ่เกิน "เห้อ! ขอบคุณค่ะ" ทว่าสุดท้ายปลายฝันก็ต้องยอมให้เเฟนหนุ่มที่ทำตัวเว่อร์เกินกว่าเหตุ "วันนี้ฝันอยากกินอะไร เดี๋ยวพี่ทำให้กิน" ตั้งเเต่กลับมาคืนดีกัน ชายหนุ่มก็ตามใจปลายฝันทุกอย่าง เขาคอยเอาอกเอาใจ เเละที่สำคัญเอาเธอเก่งไม่เว้นเเต่ละวัน "จริงเหรอคะ?" ปลายฝันยิ้มด้วยความดีใจที่จะได้ทานอาหารฝีมือเเฟนหนุ่มอีกเเล้ว พี่ซันของเธอทำอาหารเก่งมาก นึกว่าเชฟระดับโลกเสียอีก ซันเคยบอกกับเธอว่าเขาเรียนรู้วิธีทำอาหารอร่อย ๆ มาจากมารดาของเขา ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นจริง ๆ "ค
Ep.Special 1 Return Again 1/2 "เจ็บไหมครับคนดี พี่ขอโทษนะที่เผลอทำเเรงอีกเเล้ว" เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาเเอบรู้สึกผิดที่เผลอกระเเทกใส่เเฟนสาวไม่ยั้งจนกลีบดอกกุหลาบงามของเธอบอบช้ำน่าสงสาร ผมปลอบโยนเเฟนสาวที่กลับมาคบกันใหม่อีกครั้งด้วยการระดมกดจุมพิตลงบนกลุ่มผมสลวยหลายต่อหลายครั้งเป็นการขอโทษ "ไม่เจ็บเลยค่ะ^_^" คนตัวเล็กที่นอนซบอยู่บนเเผงอกกว้างอันเปลือยเปล่าฉีกยิ้มสดใสตอบกลับมาอย่างไม่คิดคาดโทษผมเเม้เเต่น้อยจึงทำให้ผมรู้สึกโล่งใจเเละขอบคุณที่เธอใจดีกับนิสัยป่าเถื่อนของผมเสมอมา ผมพยายามเเล้วที่จะไม่ทำกับเธอรุนเเรง เเต่ความกระสันเเละอารมณ์ด้านมืดเวลาได้เข้าไปอยู่ในโพรงอบอุ่นของปลายฝัน ผมไม่สามารถหยุดยั้งอารมณ์ของตัวเองได้เลยราวกับถูกปีศาจร้ายเข้าสิงจนลืมนึกถึงเเฟนสาว ถึงอย่างนั้นผมจะพยายามลดอารมณ์ดิบเถื่อนเพื่อเธอให้ได้ครับ "เเล้วชอบไหม?" ถ้าคนตัวเล็กไม่เจ็บ เเสดงว่าเธอชอบ ผมจึงเเกล้งถามเจ้าของกลิ่นกายหอมกรุ่น ในใจผมเเอบยิ้มกริ่ม "พะ พี่ซัน~" คนโดนถามถึงกับบิดกายที่เปลือยเปล่าใต้ผ้าห่มไปมา ทุกสัมผัสของเธอเเละผมที่เสียดสีกัน ผิวกายที่เเนบชิดกันมันสร้างความกระสันให้ผมอีกเเล้ววะ ไอ้มังก





![My Engineerรักร้ายนายจอมโหด [ต้าร์พินอิน]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)

