LOGINShare
บทที่ 0294
Latest chapter
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0295
เป็นเขานั่นเองหลี่ฮวน!ชายคนนั้นชะงัก “เธอรู้จักฉันเหรอ?”หลินจืออี้รีบเบือนร่างตาหนี ส่ายหน้า เอ่ยขอร้องด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ฉันไม่รู้อะไรเลยจริงๆ ทําไมคุณหลิวถึงไม่เชื่อฉันล่ะ?”เธอยอมรับไม่ได้ บางทีอาจจะมีโอกาสรอดชายคนนั้นยิ้มอย่างกําเริบเสิบสาน "งั้นเธออย่าลืมไปทวงชีวิตเขาด้วยละกัน"เขาเหวี่ยงท่อน้ำลงมาหลินจืออี้ขดตัวโดยไม่รู้ตัว เกือบจะในเวลาเดียวกัน ผู้ชายตรงหน้าก็ถูกโยนลงบนตู้เหมือนตุ๊กตาตู้ที่เรียงเป็นแถวล้มลงกับพื้น โยนกระดานที่กั้นหน้าต่างออกพอดีแสงจันทร์ส่องลงมาตามหน้าต่างที่แตกเป็นชิ้นๆ ยืดเงาของคนตรงหน้าให้ยาวขึ้น เลือดสดๆ หยดลงตามกําปั้นของเขา ย้อมแหวนหยกสีแดงให้แดงยิ่งขึ้นคนๆ นั้นคือกงเฉินเมื่อเห็นคนที่มาอย่างชัดเจน หลินจืออี้ก็กัดริมฝีปากที่ไร้สีเลือด ล้มลงตามกําแพงวินาทีที่ร่างตกลงพื้นก็ถูกเขาอุ้มขึ้นมาชายที่สวมหมวกกันน็อกเห็นดังนั้นก็กระโดดออกทางหน้าต่างและวิ่งหนีไปกงเฉินอุ้มหลินจืออี้เดินออกจากสระว่ายน้ำ เฉินจิ่นเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม“หลิวซินหน่าหนีไปแล้วครับ กล้องวงจรปิดรอบๆ ถูกลบหมดแล้ว น่าจะได้รับข้อความล่วงหน้า”มีเพียงตระกูลหล
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0294
จากนั้นลูกน้องก็ยื่นกระเป๋าให้หลิวซินหน่าหลินจืออี้บอกรหัสปลดล็อคอย่างรวดเร็วหลิวซินหน่าดูเนื้อหาทั้งหมดบนโทรศัพท์มือถือและคอมพิวเตอร์ นอกจากงานแล้วเธอก็แค่คุยเล่นเท่านั้น ไม่มีคลิปหรือรูปถ่ายเลยเธอขมวดคิ้วเล็กน้อย ยังคงไม่เชื่อหลินจืออี้ตัดเชือกด้วยเศษกระเบื้องใต้น้ำพลางเปลี่ยนหัวข้อสนทนาต่อไป “คุณหลิว ถ้าคุณคิดว่าฉันยังมีเรื่องปิดบังอยู่ งั้นคุณก็สามารถหาคนที่คุ้นเคยกับคอมพิวเตอร์และโทรศัพท์มือถือได้”ได้ยินดังนั้น หลิวซินหน่าก็ทําแบบนี้จริงๆเมื่อเห็นแถบความคืบหน้าบนหน้าจอคอมพิวเตอร์และโทรศัพท์มือถือกระพริบ หลินจืออี้ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกโทรศัพท์มือถือและคอมพิวเตอร์ของเธอเต็มไปด้วยเอกสารการออกแบบและต้นฉบับที่เรียนมหาวิทยาลัยมาสี่ปี การค้นหาเลยค่อนข้างลําบากไม่น้อยมีเวลาให้เธอตัดเชือกพอดีแต่ในขณะที่เธอกําลังจะตัดเชือก การค้นหาก็สิ้นสุดลง“คุณหนู ไม่มีครับ”หลิวซินหน่าคว้าโทรศัพท์ของหลินจืออี้ไปอย่างไม่เชื่อในขณะนี้ อารมณ์ความซับซ้อนก็ปรากฏขึ้นในใจของหลินจืออี้ต้องขอบคุณกงเฉินที่ลบหลักฐานในโทรศัพท์ของเธออย่างละเอียดขนาดนี้“เป็นคงไม่รอด!”หลิวซินหน่าดึงหลินจือ
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0293
หลินจืออี้กัดฟัน พยายามทําให้ตัวเองสงบลง"ประกอบเหรอ? ซ่งหว่านชิวบอกคุณเหรอ ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมคุณถึงถูกเธอหลอกจนไม่เหลืออะไรเลย ที่แท้คุณก็หลอกง่ายขนาดนี้นี่เอง”"แก! ดูเหมือนว่าถ้าไม่สั่งสอนแกสักหน่อย แกคงคิดว่าฉันล้อเล่นกับแกจริงๆ สินะ การปรับปรุงความปลอดภัยในเขตนี้เป็นพ่อฉันดูแลอยู่ ขอเพียงฉันพยักหน้า ในโลกนี้ก็จะไม่มีเธอหลินจืออี้อีกต่อไปแล้ว”“ที่แท้พ่อของคุณก็เป็นข้าราชการแบบนี้ ดูเหมือนว่าตระกูลหลิวของคุณจะมีเรื่องชั่วร้ายอยู่เบื้องหลังไม่น้อยเลยนะ” หลินจืออี้ยิ้มหยันได้ยินดังนั้น ใบหน้าของหลิวซินหน่าก็ฉายแววอํามหิต“โยนมันลงไป!”หลินจืออี้ถูกโยนลงไปในสระว่ายน้ำที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นอีกครั้ง เธอถูกโยนลงไปซ้ำไปซ้ำมาจนกระทั่งเธอเกือบจะจมน้ำตายเมื่อดึงเธอขึ้นมาอีกครั้ง ลมหายใจของเธอก็อ่อนลงเป็นอย่างมากแล้ว แต่สายตาที่มองหลิวซินหน่ายังคงเต็มไปด้วยความดื้อรั้นดั่งตอนแรกหลิวซินหน่ารู้สึกหงุดหงิดอย่างอธิบายไม่ถูกไม่ถูก "คลิปอยู่ที่ไหน นี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่ฉันจะให้แกแล้ว”หลินจืออี้กวาดสายตาไปรอบๆ และถามกลับไปว่า “ฉันก็อยากรู้มากเหมือนกันว่า ทําไมเป็นคุณมาหาฉัน? ใครเป็นค
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0292
ความสนใจของหลิวซินหน่าอยู่ที่หลี่ฮวนตลอดทั้งคืน ตอนนี้ถึงพบว่าซ่งหว่านชิวกับผู้หญิงในคลิปแต่งตัวแบบเดียวกันฃ“เธอ......” เธอขมวดคิ้วและจ้องมองซ่งหว่านชิวซ่งหว่านชิวพูดอย่างหวาดกลัวว่า “เธอคงไม่ได้สงสัยฉันอยู่หรอกนะ? ฉันคบกับคุณชายสามอยู่นะ”ดวงตาของหลิวซินหน่าเต็มไปด้วยความเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งหลี่ฮวนทิ้งก้นบุหรี่และเหยียบอย่างเรี่ยวแรงหลายครั้ง "ดูเหมือนว่าเป้าหมายคือคุณซ่งนะ ซินหน่าแค่ถูกหลอกใช้เท่านั้น คุณซ่ง ช่วงนี้ไปขัดใจใครหรือเปล่าครับ?”ซ่งหว่านชิวแกล้งทําเป็นหลุบตาครุ่นคิด “นี่......เป็นจืออี้เหรอเนี่ย”“แม้ว่าเราจะขัดแย้งกันอยู่หลายครั้ง แต่เธอก็ไม่ควรหลอกใช้ซินหน่า ไม่แน่ว่าในมือของเธอยังมีคลิปพวกบืมมุมกล้องแบบนี้นะ”“ถ้าโพสต์ออนไลน์แล้วเราจะทำยังไงกันล่ะ?”พูดไป ดวงตาเธอก็แดงขึ้นมาหลิวซินหน่าถลึงตาด้วยความโกรธ “มันกล้าก็ลองดูสิ!”ซ่งหว่านชิวพูดเกลี้ยกล่อมว่า “อย่าอารมณ์เสียเพราะฉันเลย พวกเธอสองคนแค่แก้ความเข้าใจผิดก็พอแล้ว เธอรีบกลับไปเถอะ”หลิวซินหน่าไม่ได้พูดอะไรและหันหลังเดินจากไปซ่งหว่านชิวและหลี่ฮวนยิ้มให้กัน“กล้องวงจรปิดของบาร์ถูกลบไปแล้ว ไม่สามารถ
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0291
“คุณหลินเรียกแท็กซี่กลับไปแล้วครับ นี่คือกล้องวงจรปิด”“พรุ่งนี้” กงเฉินกล่าวอย่างเย็นชา“ครับ”……เมื่อหลินจืออี้กลับถึงบ้าน เธอก็หมดแรงสนิท พออาบน้ำเสร็จก็ล้มลงบนเตียงแต่พอหลับตา หางตาก็ควบคุมหยดน้ำไม่ได้เลยเธอฝังแก้มของเธอลงในหมอน และไม่นาน หมอนก็เริ่มเปียกความเจ็บปวดที่พุ่งขึ้นราวกับเข็มที่ปักแน่นเข้าไปในหัวใจ มันทําให้เธอต้องกําหมอนไว้แน่นถึงจะควบคุมอาการสั่นได้ทันใดนั้น อุณหภูมิรอบตัวเธอก็ลดลงอย่างกะทันหัน เธอลุกขึ้นอย่างหวาดกลัวและพบว่าเงาดําที่อยู่ข้างหลังเธอค่อยๆ กดทับลงมา"ใคร?"“ผมเอง”เมื่อได้ยินเสียง หลินจืออี้ก็อาศัยแสงสลัวจากโคมไฟยามค่ำคืน และมองเห็นคนชายที่อยู่ปลายเตียงได้อย่างชัดเจนเป็นกงเฉินด้วยความตกใจ เธอจึงคว้าหมอนฟาดลงไป"ไสหัวไป! อาเล็กเข้ามาได้ยังไง? นี่มันผิดกฎหมายนะ ผมสามารถแจ้งตํารวจจับอาได้”พอพูดจบ ชายคนนั้นก็โยนโทรศัพท์ที่เธอทิ้งไว้บนโต๊ะลงบนผ้าห่ม“โทรสิ”หลินจืออี้มองโทรศัพท์ที่สว่างอยู่ ทันใดนั้นก็เข้าใจอะไรบางอย่าง“อาเล็กมาลบคลิปอีกแล้วเหรอ? ไม่วางใจขนาดนี้เชียวเหรอ? ต้องปกป้องคู่หมั้นของอาด้วยตัวเองแบบนี้”“อาชอบโดนสวมเขาขนาด
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0290
หลิวซินหน่าถูกขวางไว้นอกห้องทํางาน ทําให้เกิดความวุ่นวายขึ้นทุกคนต่างก็พากันมุงดูหลินจืออี้รู้สึกเพียงว่าเงาร่างตรงหน้าพลิ้วไหว เมื่อตั้งสติได้ กงเฉินก็มุ่งหน้าไปทางที่ซ่งหว่านชิวอยู่ตั้งนานแล้วเขาเดินไปพลาง มองเฉินจิ่นไปด้วย เหมือนกําลังกําชับอะไรบางอย่างฝีมือของเฉินจิ่นดีมาก เขาคงจะกังวลว่าจะมีคนทําร้ายซ่งหว่านชิวเมื่อมองดูเงาที่จากไป หลินจืออี้ก็ทรุดตัวลงนั่งกับพื้นอย่างทนไม่ไหวอีกต่อไปจนกระทั่งได้ยินเสียงฝั่งนั้นคึกคักขึ้นเรื่อยๆ เธอจึงเช็ดหน้าอย่างแรงแล้วลุกขึ้นเดินไปนอกห้องทํางานของหลี่ฮวน มีสัญญาณเตือนภัยจริงๆ หลิวซินหน่าเพิ่งเดินเข้าไปใกล้ห้องทํางาน สัญญาณเตือนภัยก็ดังขึ้น เธอรีบวิ่งเข้าไปอย่างไม่หยุดหย่อน ใครจะรู้ว่าถูกรปภ.ขวางไว้"เรียกนังสารเลวนั่นออกมา กล้าดียังไงมายั่วยวนผู้ชายของฉัน?”เสียงเคลื่อนไหวดังมาจากในห้องทํางาน หลิวซินหน่าได้ยินก็ยิ่งพลุกพล่านมากขึ้น รปภ.ไม่กล้าใช้กําลังมากเกินไปเนื่องจากสถานะของเธอหลินจืออี้ยืนอยู่ข้างฝูงชนมองทุกอย่างอย่างเย็นชาหลิวซินหน่าไม่พอใจกับการขัดขวางของรปภ. เธอยกมือขึ้นและตบหน้าเขาแกคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน? รู้ไหม
