แชร์

บทที่ 0300

ผู้เขียน: อี้เสี่ยวเหวิน
หลินจืออี้กวาดตามองคนตรงหน้าด้วยสายตาเย็นชา สุดท้ายสายตาจึงหยุดอยู่ที่ตํารวจวัยกลางคนที่อยู่ตรงหน้า

“คุณเป็นลุงของหลิวซินหน่าเป็นไหมคะ?”

“ผมกําลังบังคับใช้กฎหมายอย่างเป็นกลาง มีเหตุผลและมีหลักฐาน หวังว่าคุณจะเข้าใจนะครับ”

เขาไม่ได้ตอบคําถามของหลินจืออี้โดยตรง แต่กลับยืนหลังตรง เหมือนแสดงออกว่าตัวเองเป็นคนเถรตรงเป็นพิเศษ

แต่สายตาที่เขาเหลือบมองหลิวซินหน่าโดยไม่รู้ตัวก็ยังทรยศเขาอยู่ดี

หลินจืออี้ยิ้มเบาๆ แล้วพูดว่า “ขอโทษนะคะ แต่ฉันไม่เห็นด้วยกับการบังคับใช้กฎหมายของคุณ ฉันเพิ่งแจ้งตํารวจได้ไม่นาน คุณหลิวคนนี้ก็ได้รับรายงานการตรวจบาดแผลทั้งหมดแล้ว แต่รายงานของฉันตอนนี้ยังมีอีกสองฉบับที่ยังไม่ออกมา”

“คุณหลิวนี่ช่างทํานายอนาคตได้แม่นยำจริงๆ เลยนะคะ”

“นอกจากนี้ พวกคุณก็ไม่ได้ขอให้ฉันให้ปากคํา ตั้งแต่เมื่อไรที่ผู้เสียหายแจ้งตํารวจแต่กลับใช้คําให้การของผู้ก่อเหตุเป็นหลักแทน?”

"สําหรับรายงานทางจิตเวช ฉันให้ความร่วมมือในการรักษาอย่างแข็งขันมาโดยตลอด อาการป่วยของฉันในระบบการแพทย์ปัจจุบันคือได้รักษาให้หายขาดแล้ว ดังนั้นทําไมฉันถึงได้อาการกําเริบและจงใจผลักคุณหลิวกันล่ะ?”

“นอกจากนี้ คุณม
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0304

    ณ ตระกูลซ่งซ่งหว่านชิวเดินไปเดินมาอยู่ในห้องโถงอย่างไม่สบายใจทันใดนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เป็นวิดีโอคอลจากหลิวซินหน่าหลังจากลังเลครั้งแล้วครั้งเล่า ซ่งหว่านชิวก็รับสายบนหน้าจอ หลิวซินหน่าเต็มไปด้วยโคลนและคราบสกปรกเธอขับรถไปด้วย พลางเอาหน้าแนบกับโทรศัพท์มือถือไปด้วยดวงตาสีแดงเข้มขยายใหญ่ขึ้นหลายเท่า ทําให้ซ่งหว่านชิวตกใจจนถอยหลังไป"หว่านชิว พ่อแม่ของฉันจะส่งฉันไปต่างประเทศ เธอช่วยฉันขอร้องคุณชายสามหน่อย ให้เขาช่วยครอบครัวของฉันด้วย! ขอร้องล่ะ!”ที่แท้เป็นการขอร้องนี่เองซ่งหว่านชิวนั่งตัวตรง คอเรียวยาวเชิดขึ้นเล็กน้อย ไร้ความประจบสอพลอที่เคยมีเหมือนเมื่อก่อน“ซินหน่า ขอโทษนะ แต่บ้านเธอเป็นแบบนี้ ฉันก็คงช่วยอะไรไม่ได้”"เธอหมายความว่ายังไง ตอนนั้นฉันยังช่วยรักษาหน้าเธอต่อหน้าคุณท่านกง ตอนนี้เธอใช้งานฉันเสร็จก็คิดจะถีบฉันทิ้งเหรอ? อีกอย่างครั้งนี้ก็เป็นเพราะเธอ ฉันถึงได้ไปลักพาตัวหลินจืออี้!”หลิวซินหน่าคําราม เสียงของเธอสั่นเครือตอนนี้ตระกูลหลิวล่มสลายแล้ว ซ่งหว่านชิวกลัวจะมีเรื่องไปด้วย จึงขี้เกียจเกินไปที่จะเสแสร้งแล้วเธอพูดอย่างเหยียดหยามว่า "หลิวซินหน่า เธออย่าพู

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0303

    เสียงหัวเราะเบาๆ ของผู้ชายดังมาจากด้านหลังหลินจืออี้กัดฟัน หลับตาต่อไปชายคนนั้นเข้ามาพัวพันและกอดหลินจืออี้ผ่านผ้าห่ม ฝังแก้มไว้ที่คอด้านข้างของเธอลมหายใจที่ร้อนระอุทําให้เธอกําผ้าห่มแน่น“นอนเถอะ”“……”ถูกพบแล้วแต่หลินจืออี้ก็ไม่กล้าแสดงออกมา ได้แต่แสร้งนอนต่อไปเธอไม่รู้จริงๆ ว่าควรพูดอะไรเมื่อลืมตาและควรเผชิญหน้ากับเขายังไงและแล้ว เธอก็หลับไปโดยไม่รู้ตัวเมื่อตื่นขึ้นมา หลิ่วเหอก็ถืออาหารเช้าเดินเข้ามาอย่างรีบร้อน“กรรมตามสนองแล้ว!”หลินจืออี้ไม่สนใจ เปิดกล่องอาหารเช้า แล้วยัดโจ๊กช้อนหนึ่งเข้าไปในปาก เธอหิวจะตายอยู่แล้ว“ใครกรรมตามสนองกัน?”หลังจากกลืนโจ๊กลงไป เธอก็ถามออกไปพอถามออกไปเท่านั้นแหละ ต่อมความอยากรู้อยากเห็นของหลิ่วเหอก็ทำงานทันทีเธอชี้ไปที่คลิปในโทรศัพท์และกล่าวว่า "มีคนโพสต์คลิปของหลิวซินหน่าที่ทุบตียามของบาร์เมื่อเช้านี้ ท่าทางหยิ่งผยองนั้นไม่เห็นยามเป็นคนเลย ทําให้ฝูงชนเกิดความเคียดแค้น”“หลังจากถูกพวกชาวเน็ตค้นหา ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง หลักฐานความผิดของพ่อหลิวก็ถูกเผยแพร่บนอินเทอร์เน็ต เส้นทางการเมือง 20 กว่าปีของเขามีแต่ทุจริต แค่รับสินบนก็หลายร้

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0302

    หลี่ฮวนก้มหน้าเล่นไฟแช็กในมือ ถอนหายใจเล็กน้อยแล้วพูดว่า “จะไปโทษเขาไม่ฟังก็ไม่ได้ เขาจะไปรู้ได้ยังไงว่าหลักฐานที่เขาพูดถึงนั้นถึงจะชัดเจน ก็ไม่สามารถเปรียบเทียบกับการวางรากฐานของตระกูลหลิวสามชั่วอายุคนได้ แม้ว่าวันนี้จะจับหลิวซินหน่าได้ ก็ไม่สามารถสั่นคลอนตระกูลหลิวได้แม้แต่น้อย ตรงกันข้าม การแก้แค้นต่อเขาเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคุณท่านกง ต้องไม่ปล่อยเขาไปแน่”กงเฉินสูบบุหรี่ ไม่ได้พูดอะไรหลี่ฮวนขมวดคิ้วและพูดว่า "นายจะไม่ปล่อยเขาไปจริงๆ ใช่ไหม ฉันรู้ว่านายอยากใช้พ่อหลิวจัดการอุบัติเหตุในเหมือง แต่นั่นมันชีวิตคนนะ พวกนายพ่อค้านี่มัน......”เขาเป็นหมอ ย่อมมีความเห็นใจในชีวิตตามสัญชาตญาณอยู่แล้วด้านหนึ่งคือเพื่อนสนิท อีกด้านหนึ่งคือชีวิตมนุษย์ในอุบัติเหตุด้านความปลอดภัย เขารู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูกเหมืองของคุณท่านกงทํากําไรได้มาก แต่อํานาจที่แท้จริงไม่ได้อยู่ในมือของกงเฉินแต่เป็นผู้อาวุโสทั้งสองของตระกูลกงเป็นคนดูแลสองคนนี้สนใจแต่ผลประโยชน์ ลืมตาข้างหนึ่งปิดตาข้างหนึ่งในด้านความปลอดภัย มีแต่ทำเพื่อรับมือกับการตรวจสอบเท่านั้นจากนั้นก็เกิดเรื่องขึ้น ห้าช

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0301

    หลิวซินหน่าเพิ่งพูดจบก็รีบใช้มือปิดปากตํารวจถลึงตาใส่เธอ ซะหันหน้าไปทางหลินจืออี้้ยิ้มพลางยื่นมือออกมา “คุณหลิน ในเมื่อมีหลักฐานก็ควรเอาออกมาเร็วหน่อย ให้ผมดูหน่อยครับ”หลินจืออี้้กลับหลบมือเขา “ฐานะของคุณไม่เหมาะที่จะทําคดีของฉัน ฉันขอเปลี่ยนคน ไม่งั้นฉันจะเอาหลักฐานไปโพสต์บนอินเทอร์เน็ต ให้ชาวเน็ตส่วนใหญ่ช่วยตัดสินให้ฉันแทน”“คุณ......” ตํารวจหายใจหอบหนักสองที สุดท้ายก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าว ชี้ไปที่ตํารวจหนุ่มอีกคนหนึ่ง “นายไปดู”ตํารวจหนุ่มรีบก้าวไปข้างหน้าทันทีหลินจืออี้้ขอให้เขาเปิดกล้องบันทึกของตำรวจ ซะเปิดโทรศัพท์“คอมพิวเตอร์และโทรศัพท์มือถือของฉันเชื่อมต่อกัน เมื่อคอมพิวเตอร์ป้อนรหัสผ่านก็จะเปิดฟังก์ชั่นกล้องโดยอัตโนมัติ ซะอัปโหลดไปยังโทรศัพท์มือถือของฉัน”ตั้งแต่ซ่งหว่านชิวขโมยร่างการออกแบบของเธอ เธอก็ได้ค้นหาวิธีการมากมายบนอินเทอร์เน็ตนี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดที่เธอสามารถคิดได้ในตอนนี้ดังนั้นตอนที่เธอถูกหลิวซินหน่าเหยียบตาจนเกือบจะระเบิด เธอก็จงใจส่งรหัสผ่านให้โดยสมัครใจ เพื่อให้หลิวซินหน่าเปิดคอมพิวเตอร์ของเธอและเปิดหน้ากล้องแม้ว่ากล้องที่เธอตั้งไว้จะไม่นาน แต่จาก

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0300

    หลินจืออี้กวาดตามองคนตรงหน้าด้วยสายตาเย็นชา สุดท้ายสายตาจึงหยุดอยู่ที่ตํารวจวัยกลางคนที่อยู่ตรงหน้า“คุณเป็นลุงของหลิวซินหน่าเป็นไหมคะ?”“ผมกําลังบังคับใช้กฎหมายอย่างเป็นกลาง มีเหตุผลและมีหลักฐาน หวังว่าคุณจะเข้าใจนะครับ”เขาไม่ได้ตอบคําถามของหลินจืออี้โดยตรง แต่กลับยืนหลังตรง เหมือนแสดงออกว่าตัวเองเป็นคนเถรตรงเป็นพิเศษแต่สายตาที่เขาเหลือบมองหลิวซินหน่าโดยไม่รู้ตัวก็ยังทรยศเขาอยู่ดีหลินจืออี้ยิ้มเบาๆ แล้วพูดว่า “ขอโทษนะคะ แต่ฉันไม่เห็นด้วยกับการบังคับใช้กฎหมายของคุณ ฉันเพิ่งแจ้งตํารวจได้ไม่นาน คุณหลิวคนนี้ก็ได้รับรายงานการตรวจบาดแผลทั้งหมดแล้ว แต่รายงานของฉันตอนนี้ยังมีอีกสองฉบับที่ยังไม่ออกมา”“คุณหลิวนี่ช่างทํานายอนาคตได้แม่นยำจริงๆ เลยนะคะ”“นอกจากนี้ พวกคุณก็ไม่ได้ขอให้ฉันให้ปากคํา ตั้งแต่เมื่อไรที่ผู้เสียหายแจ้งตํารวจแต่กลับใช้คําให้การของผู้ก่อเหตุเป็นหลักแทน?”"สําหรับรายงานทางจิตเวช ฉันให้ความร่วมมือในการรักษาอย่างแข็งขันมาโดยตลอด อาการป่วยของฉันในระบบการแพทย์ปัจจุบันคือได้รักษาให้หายขาดแล้ว ดังนั้นทําไมฉันถึงได้อาการกําเริบและจงใจผลักคุณหลิวกันล่ะ?”“นอกจากนี้ คุณม

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0299

    “สวัสดีค่ะ”“คุณหลิน ผมเป็นคนของสถานีตํารวจ อยู่ในวอร์ดของคุณแล้ว คุณล่ะครับ?น้ำเสียงของอีกฝ่ายทุ้มลึก แต่แฝงไว้ด้วยความรําคาญหลินจืออี้คิดว่าตอนนี้ก็สายมากแล้ว อีกฝ่ายออกตํารวจแล้วยังหาตัวเธอไม่เจออีก ก็ควรจะหงุดหงิดจริงๆ “ขอโทษค่ะ เดี๋ยวฉันกลับไปค่ะ”“เร็วๆ เข้า”หลังจากวางสายแล้ว หลินจืออี้ก็ถือโอกาสผลักกงเฉินออก แล้วยัดเสื้อนอกเข้าไปในอกของเขา“อาเล็ก ฉันไปก่อนนะคะ”เธอไม่กล้ามองกงเฉิน จึงหันหลังวิ่งหนีไปทันทีกงเฉินมองร่างที่หายลับไป มือถือในกระเป๋าก็สั่นขึ้นมา เขากวาดตามองข้อความ แววตาเย็นชาขึ้นหลายส่วนแล้วก็ออกจากห้องบันไดเช่นกัน……ณ ห้องพักผู้ป่วยหลินจืออี้ผลักประตูเข้าไป คิดว่าจะเห็นเพียงตํารวจที่รอเธออยู่แต่นึกไม่ถึงว่านอกจากตํารวจแล้ว ยังมีหลิวซินหน่าที่นั่งอยู่บนรถเข็น มีผ้าพันแผลที่มือและเท้าหลิวซินหน่าดูได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ใบหน้าของเธอแดงเปล่งปลั่ง ไม่มีความเจ็บปวดใดๆ ในดวงตาของเธอเลย ตรงกันข้ามกลับเธอรู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างมากหลินจืออี้อึ้งไปไม่รอให้เธอเอ่ยปากถาม ประตูห้องด้านหลังก็ถูกผลักออกอีกครั้งคุณท่านกงเดินเข้ามาอย่างเคร่งขรึม ด้านห

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status