Mag-log inShare
#เป็นเมียผี บทที่ ๒ ชายชู้อันดับหนึ่ง (๓)
Huling Na-update:
2024-12-30 18:47:52“กระผมขออภัย กระผมจักรีบออกจากตัวท่านประเดี๋ยวนี้ขอรับคุณผู้หญิง” ดูท่าทางเลิ่กลั่กเมื่อถูกดุนั่นสิ ชายหนุ่มรีบรุดออกจากกายสาวพร้อมกับล้มลงไปคุกเข่าอยู่ที่พื้นเรือน มองหญิงงามที่ค่อยๆ หยัดตัวลุกขึ้นจัดผมเผ้าตนเองด้วยแววตาหลงใหล
แม่ช่างงามเหลือเกิน ท่วงท่ายามตื่นนอนอันแสนน่าดู เพลิดเพลินกับทรวดทรงองค์เอวที่ปรากฎอยู่นอกผ้าห่มกาย ชุดรัดอกและซิ่นบางๆ นั้นเปิดความงามเหมือนยามที่เคยเอานางมาอยู่ใต้ร่าง ยามเมื่อนางอนุญาตให้ละเลียด เขาก็กัดกินนางอย่างหิวกระหาย ราวกับคุณบัวงามที่อยู่ใต้ร่างนั้นคือชิ้นเนื้อชั้นดี ที่สุนัขจรจัดอย่างเขาโหยหามาตลอด
คุณบัวงามเคยบอกว่าชอบที่เขาภักดี ซื่อสัตย์ และโง่เขลาเหมือนสัตว์
คุณบัวงามอนุญาตให้เขาฉกชิมตัวหล่อนได้ แลกกับการใช้งาน
เขาจึงได้แต่มาเฝ้ารออย่างมีความหวังว่าวันนี้นางจะใช้งานเขาด้วยอะไรอีก แลกกับการได้เอาหล่อนมาอยู่ใต้ร่างอีกครั้ง
ไอ้ทาสนามว่ากล้าผู้นี้ จะขอถวายตัวรับใช้คุณบัวงาม ด้วยความรักความภักดีไปจนวันตาย
นางสาวบีที่จัดผมเผ้าเรียบร้อยแต่เห็นว่าทาสชายคนนั้นยังนั่งคุกเข่าจ้องมองเธอไม่ยอมลุกออก เลยทำได้แค่ปรายตาลงมองตาดุราวกับไล่กลายๆ
หากแต่หมาโง่ของนางบัวงามนั้นกลับไม่รู้สึกตัว เขาเอาแต่นั่งจ๋องส่ายหางดุ้กดิ้กอยู่ตรงนั้น
“ต้องให้ไล่หรือ พ่อหนุ่ม” ดูทรงจะอายุน้อยกว่า สักสิบแปดสิบเก้าได้มั้ง
“คุณบัวงามมิเคยพูดคุยกับกระผมได้มากมายเช่นนี้ กระผมเพียงแค่ดีใจเกินเหตุ แลอยากชื่นชมความงดงามของท่านอีกสักนิดเพียงเท่านั้นขอรับ” ออเซาะไม่พอยังฉีกยิ้มกว้างใส่ นางสาวบีแพ้ผู้ชายไทป์หมามากเหลือเกิน ใจสั่นไหว “ให้กระผมได้นั่งมองท่านอีกสักครู่ได้หรือไม่... แค่เพียงเพลาสั้นๆ แล้วกระผมจักมิรบกวนท่านไปอีกสักระยะเลยขอรับ”
หมอนี่... น่าจะใช้ประโยชน์ได้แฮะ
“ประเดี๋ยวนะ” เมื่อนึกได้ว่าควรเริ่มใช้ประโยชน์น้องสุนัขของนางบัวงามที่ตรงไหนก่อน สีหน้าของสาวงามก็เปลี่ยนไป อย่างไรทาสชายตรงหน้าก็ไม่รู้ว่าหล่อนคือคนอื่นที่สิงสู่ในร่างกายนี้เหมือนไอ้ผีแสนคำคนชาติหมา เลยปรายตามองเขาอย่างมีมาด ยังไงดูจากทรงถ้านับว่าชายคนนี้เป็นของเล่น ก็คงต้องวางฟอร์มหน่อยล่ะ “แปลว่าเธอจะทำตามที่ฉันสั่งทุกอย่างใช่ไหม”
นายกล้ารีบผงกหัวขึ้น แต่เมื่อเธอยืดตัวมองก็รีบก้มหน้าหลบ เขารู้สึกตื่นเต้นราวกับคนตรงหน้ากำลังชูกระดูกมาล่อ
“ขอรับ! แค่เพียงท่านสั่งกระผม กระผมทำได้ทุกอย่าง”
นางสาวบีฉีกยิ้ม ก่อนที่จะค่อยๆ โน้มตัวลง อย่างไรนี่ก็ไม่ใช่ร่างกายของเธอ เธอจะทำยังไงเพื่อหลอกล่อใจชายก็ได้จริงไหม อีกอย่างนางบัวงามนี่นมโตใช้ได้เลย มิน่าล่ะถึงมัดใจได้แม้กระทั่งทาสชายหน้าซื่อตาใสคนนี้
หน้าอกอวบยามเมื่อโน้มตัวต่ำ เห็นเป็นร่องอกขาวๆ เป็นลูกกลมกลึงสวยงาม แถมผิวยังขาวจัดอมชมพูจนเห็นเส้นเลือด ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนของนายกล้าเบิกกว้างจ้องมันตาไม่กระพริบ หญิงสาวจึงหยัดตัวลุกขึ้นยืนจากฟูกนอน เอื้อมมือเรียวสวยมาบีบปลายคางคมกร้าวของชายหนุ่มบังคับให้เงยหน้าขึ้นมองหล่อนที่ยืนอยู่สูงกว่า
ที่ถึงแม้นายกล้าจะตัวเล็กกว่าขุนแสนคำ แต่กะจากสายตา ก็คงไม่ต่ำกว่า 178 เซนติเมตร
ถ้าเทียบกับตัวนางบัวงามที่ส่วนสูงแค่เพียง 150 เซนแล้ว เขาที่นั่งคุกเข่าอยู่ยังตัวใหญ่กว่าเป็นไหนๆ
“งั้นเธอ...”
“...”
“ช่วยสืบให้ฉันรู้ทีได้ไหม ว่าชู้ของฉันนอกจากเธอแล้ว... มีอีกกี่คน”
นายกล้าที่ถูกเชิดคางคมขึ้นตาเลื่อนลอยอย่างเพ้อฝัน สัมผัสนุ่มของมือเล็กๆ กลิ่นหอมดอกไม้ที่โชยมาจากร่างกายอ้อนแอ้นอรชรนั่น ช่างน่าหลงใหลเหลือเกิน
“ขอรับ... กระผมจักสืบให้”
“...”
“งั้นที่บ่าวรับใช้ว่ากันว่าคุณผู้หญิงความจำเลือนหาย... ก็คงเป็นความจริงสินะขอรับ”
แม้จะมีดวงตาเคลิบเคลิ้มพร้อมรับคำสั่ง แต่สุนัขตัวนี้ยังอดสงสัยไม่ได้ นายกล้าโพล่งขึ้นมาในขณะที่มองหญิงสาวตาปริบๆ ดวงตาเรียวรีนั้นไม่ได้มีความเคลือบแคลงอะไรมากนัก อย่างไรคนตรงหน้าก็คือคนที่เขาหลงรักสุดดวงใจ
“ฮะๆ คงใช่แหละจ้ะ ก็ฉันฝันร้ายอยู่บ่อยๆ นี่นา แถมก่อนหน้านี้ก็เป็นไข้หนักด้วย” นางสาวบีแสร้งหัวเราะกลบเกลื่อน “อย่างไรเธอจะทำตามที่ฉันสั่งใช่ไหม แล้วชื่ออะไรเหรอ?”
“กระผมชื่อกล้าขอรับ” ชายหนุ่มกำยำผิวคล้ำแดดมีใบหน้าเปื้อนยิ้ม “แต่ท่านมิจำเป็นต้องจำชื่อกระผมก็ได้ขอรับ อย่างไรคุณผู้หญิงบัวงามก็เรียกผมว่าสุนัขอยู่แล้ว”
อ่า...
อีนี่มันโคตรแน่วแน่ในอุดมการณ์จัดๆ
“จ้ะ งั้นก็ไปได้เนอะ ฉันจะอาบน้ำ” นางสาวบีพยักหน้าพลางผละมือเล็กออกจากปลายคางทาสหนุ่ม นายกล้ามีสีหน้าแสนเสียดาย แต่ต่อมาก็ก้มหน้าลงแล้วค่อยๆ รุดออกไปทางหน้าต่างแล้วกระโดดลงไปราวกับเป็นเรื่องปรกติ
ทันทีที่ทาสหนุ่มลับสายตา นางสาวบีถึงกับออกอาการหอบถี่
“โอ้ย เกือบแล้ว” พึมพำกับตัวเองพลางยกมือมาทาบอกอวบ ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นบีบเคล้นหน้าอกของร่างกายที่ตัวเองอยู่อย่างมันส์มือ “พอนมใหญ่อะไรๆ ก็ง่ายแบบนี้นี่เอง”
นี่ถ้าอีหมอผึ้งนั่นไม่ทำเธอขิตนะ อาจออกจากคลีนิคควงผู้ชายเป็นร้อยไปแล้วก็ได้
ว่าพลางก็เดินไปส่องตัวเองหน้าคันฉ่องขนาดเล็กเพื่อสำรวจ ให้พอเห็นทรวดทรงโดยรวม แล้วก็ถึงกับครางฮือฮา
ไม่แปลกที่ผัวจะ (เคย) หลง แถมชู้ยังเยอะ ก็หุ่นสวยสะเด็ด หน้าอกใหญ่ แถมเบ้าหน้าสวยคม คิ้วโก่งดั่งคันศร ผิวพม่านัยน์ตาแขกแบบพิมพ์นิยมสมัยก่อน แถมด้วยไฝเสน่ห์ใต้ตาข้างซ้ายอีกต่างหาก
เรียกได้ว่างามจัดๆ ถ้าไม่ใช้บุญกีที่มีหนักไปหน่อย ก็เทียบชั้นดาราสมัยนี้ได้เลย
คิดในใจพลางหมุนตัวมองตนเองอย่างภาคภูมิใจ ถึงชาติก่อนเธอจะสวยแต่ก็ออกแนวเกาหลีเกาใจเสียมากกว่า อารมณ์น่ารักมองเพลินๆ แต่นางบัวงามนี่คนละแนวเลย สวยคมสไตล์สาวไทยโบราณ แต่ก็ดีไปอีกแบบนะ
คอยดูเถอะไอ้ผีขุนแสนคำ แม่จะใช้ประโยชน์ของความสวยนี่ให้คุ้มเลย
ผ่านไปสักพักใหญ่ หล่อนอาบน้ำชำระร่างกายขัดขี้ไคลเรียบร้อย พร้อมกับนุ่งสไบทรงไทยสีขาวสะอาด เมื่อเดินไปถึงหน้าเรือนใหญ่ ก็พบว่าครอบครัวของนางบัวงามนั่งพูดคุยกันอย่างพร้อมหน้า
จากที่นางสาวบีไปแอบลอบๆ เคียงๆ ถามมา ก็ทราบได้ว่านางบัวงามนั้นเป็นบุตรีของหลวงศรีจันทร์ กับนางจันทร์งาม หล่อนเป็นหน้าเป็นตาให้วงศ์ตระกูลเรื่องความงามและความอ่อนน้อมถ่อมตน ประพฤติตนอย่างกุลสตรี ที่พอได้ยินแบบนั้นถึงกับทำให้นางสาวบีแทบหลุดขำ
อย่างว่า... เป็นลูกสาวคนมีระดับก็ต้องสร้างภาพหน่อย จะให้ชาวบ้านชาวช่องรับรู้ได้ไงว่าลับหลังผู้คนนางลูกหลวงคนนี้นอกใจนอกกายผัวที่ตบแต่งแถมยังเอาของเล่นอย่างทาสชายมาขยี้สวาทกันถึงในเรือน
แต่เรื่องน่าสนใจที่รู้มาอีกอย่างคือหลวงศรีจันทร์มีบุตรชายคนที่สองกับเมียรับใช้ในเรือน จนขึ้นเป็นคุณหญิงคนที่สอง เป็นน้องชายคนละมารดากับหล่อน ชายหนุ่มหน้าตาคมเข้มดุดัน ตัวใหญ่โตจนดูไม่เหมือนน้องที่นั่งวางท่าอยู่ที่ตั่งข้างซ้ายของพ่อนางนั่นน่ะหรือ ที่ชื่อว่า ‘ขุนเสือ’
ดูสายตาที่มองมาที่หญิงสาวนั่นสิ พอเหลียวมาเจอว่านางยืนอยู่ตรงนี้ ก็วาววับราวกับคนเคยอาฆาตกันมาตั้งแต่ชาติปางไหน
บ่าวรับใช้ประจำตัวนางบัวงามกระซิบบอกกับเธอว่าขุนเสือนั้นไม่ชอบพี่สาวตนเองนัก เพราะแย่งความรักมาจากพ่อเนื่องจากเกิดมาจากเมียที่ออกหน้าออกตา ไม่ใช่เขาที่เกิดมาจากบ่าวรับใช้
ก็คงจะจริงดังว่าล่ะนะ
Pinakabagong kabanata
เกิดใหม่ทั้งที ดันเป็นเมียโคตรผีดุ #เป็นเมียผี ๑๕ เล่นชู้กับบุตรชายสามี ๒ (๒)
ค่ำคืนนี้มิ่งขวัญร้อนรุ่มจนเกินจะทานทนเป็นพิเศษกว่าในทุกๆ ค่ำคืน เขานึกถึงวาจา กิริยาเเละคำพูดทุกคำที่นางผู้หญิงนั่นเอื้อนเอ่ยไม่ยอมหลุดออกไปจากหัว “เอาสิ มิ่งขวัญ” “ว่ากระไรนะ?” “น้าจะเล่นกับเจ้ามิ่งด้วยก็ได้นะ เพราะเจ้ามิ่งเองก็รูปงามถูกใจน้าเหมือนกัน” มิใช่ไม่รู้ว่านั่นคือมารยาล่อลวงชายของผู้หญิงเช่นนั้น ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกเเต่ก็ขาดความยับยั้งชั่งใจ เมื่อหวนนึกถึงท่าทางยั่วเย้าโดยไม่จริงจังนัก หัวใจของมิ่งขวัญยิ่งเต้นส่ำระรัว เขาไม่เคยพบเจอสถานการณ์เช่นนี้ เเม้เเต่ทองผินที่เขาบูชาจนสุดดวงใจ ความรู้สึกที่มีต่อบัวงามเเตกต่างจากเจ้าคุณเเม่ เขาเคารพบูชาคุณเเม่ทองผินจนไม่คิดเเม้เเต่จะเเตะต้องเเม้เเต่ปลายเล็บหรือเเม้เเต่เส้นผมของท่าน เเต่มิ่งขวัญเข้าใจว่านั่นคือความรักในเชิงชู้สาวมาโดยตลอด เขาเข้าใจว่าตนเองนั้นหลงใหลจมปลักอยู่กับเสน่ห์ผู้ใหญ่ที่อบอุ่นเเละลึกลับของทองผินอยู่เสมอมา เเต่ครั้นเมื่อโดนยั่วหยอกเเค่เพียงน้อยจากผู้หญิงที่คิดว่าชังหน้าหล่อนตั้งเเต่เเรกเห็น สัญชาตญาณของชายหนุ่มที่กำลังจะเติบโตเต็มวัยร้องบอกว่าเขาปรารถนาในตัวของผู้หญิงคนนั้น จนถึงขนาดหึงหวง พลั้งปากสร้างความ
เกิดใหม่ทั้งที ดันเป็นเมียโคตรผีดุ #เป็นเมียผี ๑๕ เล่นชู้กับบุตรชายสามี ๒ (๑)
การมีความคิดไปในเเง่ลบต่อหล่อนอาจไม่ใช่เรื่องที่เเปลกใหม่ อาจเพราะบัวงามย่างเท้าก้าวเเรกเข้ามาในบ้านหลังนี้ในฐานะอนุภรรยาของบิดาเขา หล่อนเเสดงท่าทางยั่วยวนบุตรชายต่อหน้าพ่อของเขาอย่างกล้าหาญ เเถมยังปั่นหัวยั่วประสาทพ่อของเขาได้เป็นอย่างดี เขารู้ว่าหล่อนมันร้ายกาจ… เเต่ก็ไม่คิดว่าจะร้ายกาจถึงเพียงนี้ ร้ายกาจถึงกระทั่งพาชู้รักมากกนอนถึงถิ่นของเรา ขุนหล้ากระตุกยิ้มออกมา เเม้ว่าเขาเองจะเป็นขุนนางเเละเป็นลูกชายคนโตของพระยา หากเเต่สายเลือดโจรป่าที่อยู่ในกายครึ่งหนึ่งนั้นยังเข้มข้น ยิ่งหล่อนมีพิษ มีหนามเเหลมคมก็ยิ่งน่าลิ้มลอง น่าสนใจมากกว่าเดิม เขาเองก็เบื่อพวกคุณหญิงคุณนายที่เเสนเพียบพร้อมเเล้ว มาเอาหญิงร่านสวาทเเถมยังปั่นหัวเก่งคงจะน่าสนุกเเละท้าทายมากกว่า จะเป็นอย่างไรนะ หากได้ครอบครองหล่อน คงรู้สึกว่าไม่ต่างกับการได้รับชัยชนะจากบิดาของตนเองเป็นเเน่ ดูพ่อจะลุ่มหลงราคะร้อนร้ายของหล่อนมาก ถึงขนาดใช้สายตาขุ่นเคืองมองบุตรชายหัวเเก้วหัวเเหวน เเต่ก็คงมิเเปลกนัก การคลุกคลีกับหญิงร่านโลกีย์คงเป็นเรื่องคุ้นเคยของท่านไปเเล้วกระมัง นายกล้าถูกสั่งให้ตามมาบนเรือนทาส ทันทีที่บ่าวรับใช้สาวๆ เห็นร่
เกิดใหม่ทั้งที ดันเป็นเมียโคตรผีดุ #เป็นเมียผี ๑๔ เล่นชู้กับบุตรชายสามี (๔) จบตอน
“เห็นทีว่าจะเป็นเพราะข้าเอง” แต่สุ้มเสียงเข้มที่ดังขึ้นด้านหลังก็ทำให้ทั้งบ่าวทั้งนายที่ยืนประจันหน้ากันชะงักไป เมื่อหันกลับไปสบตาจึงเห็นร่างของยอดหล้ายืนจังก้าอยู่ด้านหลัง ดวงหน้าของเขาประดับไปด้วยรอยยิ้มมุมปากท่าทางพิกลนัก “นางเปียกเพราะข้า อย่าได้ถือสาเลยหนา” “เจ้าค่ะคุณชาย” ทั้งที่เมื่อกี้เธอคิดหาข้ออ้างแทบตายแต่ยัยบ่าวนี้กลับดึงดันจะคาดคั้นให้จงได้ พอเป็นคุณหนูคนโตที่พูดอะไรส่งเดชไปเรื่อยเปื่อยออกมากลับเชื่อถือโดยไม่มีข้อกังขาเสียอย่างนั้น! เหตุผลก็ไม่มีให้ ไฉนจึงยอมเชื่อมากกว่า ลำเอียงไปไหมวะบ่าวบ้านนี้ คิดแล้วหงุดหงิด แต่ก็ทำเป็นฝืนยิ้มหวานให้กับชายตรงหน้า “ให้ข้าช่วยหรือไม่?” เมื่อเห็นว่าหล่อนทำท่าจะก้าวเข้าห้องหลังจากส่งยิ้มให้เพียงไม่กี่ชั่วครัน ขุนหล้าจึงอาสาเข้าช่วยเหลือ ถึงจะมีนัยยะว่าการช่วยเหลือที่ว่าคือเข้ามาช่วยเธอเปลี่ยนผ้าผ่อน รวมถึงรุ่มร่ามกับตัวเธอก็ตาม “มิเป็นไรดอกจ้ะ เปลี่ยนเสื้อครู่เดียวเอง รอน้าก่อนนะ” บ่าวคนนั้นยืนมองหล่อนลนลานเดินเข้าห้องพร้อมกับตามเข้าไปช่วยเปลี่ยนเสื้อแสงให้ จนเปลี่ยนเสร็จแล้วเปิดประตูออกมาก็พบว่าขุนหล้ายังคงยืนอยู่ที่เดิม “...” “มี
เกิดใหม่ทั้งที ดันเป็นเมียโคตรผีดุ #เป็นเมียผี ๑๔ เล่นชู้กับบุตรชายสามี (๓)
ในความเป็นจริง รูปโฉมของบัวงามที่ทำให้ขุนเเสนคำคนนี้ถึงกับหลงใหลนั้น ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเพราะหล่อนงดงามเเละดูมีจริตจะก้าน รวมถึงทรวดทรงที่อวบอั๋นเเม้ว่าจะร่างเล็กอรชร ไม่สูงสง่าอย่างสตรีอื่น หากเเต่ดวงตาที่เฉี่ยวคมเเต่กลับกลมโตสุกใสนั่นราวกับเเมวดำที่จ้องมองมา จึงทำให้ชายหนุ่มพากันหลงใหล ไม่ต่างจากไอ้กล้าผู้นี้ที่เเอบลอบตามมาถึงฝั่งเรือนของพระยาสิงขร เเอบลอบมองผ่านคลองกลางกองบัวใต้ตีน เขาเเช่อยู่นานพอดู จนกระทั่งเห็นร่างงามขยับมาเดินไปเดินมาอย่างคิดไม่ตกที่ศาลากลางสระบัว นายกล้านั้นไม่ต่างจากสุนัข อยู่ไม่ได้หากไร้ซึ่งเจ้าของ มันเเอบลอบสะกดรอยตามท้ายเรือของท่านพระยาผู้นั้นมา เเละพลัดหลงกลางคลอง ใช้เวลาว่ายน้ำข้ามวันข้ามคืน ด้วยเเรงกายของชายหนุ่มที่ตรากตรำทำงานหนัก จึงมองเห็นศาลากลางคลองบึงได้ไวๆ ในที่สุด ท่ามกลางซอกดอกบัวที่ขึ้นจับหนาอยู่ริมท่า เขาเเช่อยู่ในน้ำจนหนาวจับใจ เนื้อตัวใหญ่โตกำยำสั่นเทาอยู่ในน้ำ หากเเต่ดวงตากลับไม่อาจละสายตาจากความงดงามที่เขาโหยหาได้ ‘เจ้านายผู้งดงามของเขา’ กำลังกระเเทกก้นลงที่พักศาลา มีสีหน้าหงุดหงิดเหลือเกิน เมื่อไม่มีหล่อน การลำบากตรากตรำทำงานเหมือนต้
เกิดใหม่ทั้งที ดันเป็นเมียโคตรผีดุ #เป็นเมียผี ๑๔ เล่นชู้กับบุตรชายสามี (๒)
ขุนเเสนคำทำได้ทุกอย่าง หากว่านั่นจะเป็นหนทางที่จะสามารถไต่ไปถึงดวงจิตที่หายไปของเมียใจชั่วของเขาได้ เมื่อเสร็จสิ้นกิจรัก ทั้งคู่ตระกองกอดกันบนฟูกนอนราวกับคู่ผัวเมียที่รักกันปานจะกลืนกิน เเต่นั่นคงอยู่ในห้วงภวังค์ของเอื้องน้อยเพียงฝ่ายเดียว หล่อนอายุมากจนมีลูกโตขนาดนั้น เเต่ยังวิ่งโร่หาผู้ชายราวกับเด็กๆ ขุนเเสนคำในร่างสามีของนางที่โอบร่างกายเพรียวบางนั่นไว้รู้ดีอยู่เเก่ใจ ว่าในตอนที่เขามีชีวิตอยู่ พฤติกรรมเรียกร้องความรักของหล่อนมันน่าอดสูขนาดไหน เเต่ก็คงไม่ต่างจากเขาที่พยายามเรียกร้องความรักจากบัวงามสินะ ที่รู้สึกดูเเคลน… อาจเพราะเหมือนเห็นตัวเขาซ้อนทับอยู่ในร่างของเอื้องน้อยก็เป็นได้ “เห็นว่าเเม่เอื้องน้อยเป็นเพื่อนเล่นสมัยเด็กของพระมเหสี จักว่ากระไรหรือไม่… หากพี่อยากขอเข้าพบท่านผ่านทางน้อง” เเต่เขาก็จำเป็นต้องสลัดความคิดวกวุ่นนั่นทิ้งไปพร้อมกับเข้าเรื่องเข้าราวอย่างจริงจัง ว่ากันว่าพระราชชนนีนั้นมีความถือตัวต่อชายเเปลกหน้าไม่ว่าจะตำเเหน่งยศศักดิ์สูงสักเพียงใด เเละถึงเเม้พระยาสิงขรจะมีความสนิทชิดเชื้อกับองค์กษัตริย์ก็ตาม เเต่เพราะเจ้านางให้ความสำคัญเเละต่อต้านการยึดถือเรื่องอนุ
เกิดใหม่ทั้งที ดันเป็นเมียโคตรผีดุ #เป็นเมียผี ๑๔ เล่นชู้กับบุตรชายสามี (๑)
สุดท้าย หล่อนก็เลือกที่จะทำเช่นนี้ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่วิญญาณเร่ร่อนนั้นตัดสินใจถูกต้องเเล้ว ดวงจิตของขุนเเสนคำนั้นตระหนักรู้ขึ้นมาทันที เขารับรู้ได้มาตลอดว่าดวงจิตภายในนั้นทะเยอทะยาน กล้าได้กล้าเสียเพียงใด เเละสิ่งที่เขาตัดสินใจฉีกสัญญาเเละให้หล่อนไปยั่วยวนไอ้ขุนหล้า ก็คิดว่าจะไม่กล้าทำเสียอีก เเต่ดูเหมือนจะไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนั้นเเล้วสินะ ดูวี่เเววมันเองก็ให้ความสนใจใคร่อยากในร่างเมียของเขาพอตัว ก็สมกับเป็นนางดี เขารู้ตนเองว่าเขาไม่มีวันตัดเยื่อไม่เหลือใยจากบัวงามได้ เเม้มิใช่เมียคนเเรก เเต่หล่อนคือผู้หญิงคนเเรกที่เขาจมปลัก ผูกมัด เเละต้องการครอบครองให้ได้จนยอมทำได้ทุกอย่าง การหลงรักหล่อนไม่ต่างกับตัวเขาที่ค่อยๆ จมลงสู่โคลนตม ไม่สามารถไปเกิดใหม่ได้นอกจากต้องวนเวียนสะสางบ่วงกรรมเเละความห่วงหาอาทร เเม้ว่าบัวงามจะทรยศเขาจนเหมือนตายซ้ำตายซากกับการกระทำอันเลวระยำของหล่อน ทั้งที่เขาไม่เคยคิดจะนอกกายหาเมียอื่นมาให้เธอรู้สึกขุ่นเคืองใจเลยสักนิด เเต่เมียที่เขารักมากขนาดนั้นกลับไปเล่นชู้จนท้องโต เเต่เเค้นเคืองไปเเล้วได้อะไร กับทุกเรื่องเขาเด็ดขาดไม่มีอ่อนข้อ เเต่พอเป็นเรื่องเมียตนเอง
Maaari mong magustuhan
หมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน
ฟู่จินเฟย11.3K viewsยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง
หูเทียนเสี่ยว291.3K viewsพระชายาสุดหวงของท่านอ๋องคลั่งรัก
ชาไทยเย็น36.3K viewsท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ
สกุลหยางมีบุตรสาว338.8K viewsไม่มีอีกแล้ว...สตรีที่เคยโง่งมผู้นั้น
หลงเวลา /จู้หมิง4.1K viewsหญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง9.4K viewsแฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ)
ไห่ถาง2.8K viewsทะลุมิติไปเปลี่ยนนางร้ายในนิยายยุค80
moonlight -mini1.2K views
