บทนำ
ในอดีตย้อนกลับไปเมื่อนานมากแล้ว เขาเคยนั่งดูการ์ตูนเรื่องหนึ่งกับน้องสาว ซึ่งเขาจำชื่อเรื่องไม่ได้ด้วยซ้ำ ในตอนนั้นน้องสาวของเขาอยากเป็นเจ้าหญิงตัวนั้นมากจนแม่ต้องซื้อชุดมาให้ใส่ “พี่เอด พี่อยาดเป็นตัวไหน นี่ๆๆๆ น้องเป็นตัวนี่นะ สวยไหม” น้องสาววัยสามขวบของเขาเอ่ยถาม “เรียกพี่เอกชัด ๆ ก่อนจะบอก” “พี่เอดดดด พี่ เอด” “โอเค ๆ พอ ๆ หนูเป็นเจ้าหญิงแล้วให้พี่เป็นแม่มดดีไหมคะ เราจะได้เล่นด้วยกันไง” “เอาๆ หนูเป็นเจ้าหญิง พี่เอดเป็นเซนต์นะ” เอาวะพี่เอดก็พี่เอด เอาจริงๆ ถ้าให้เลือกเขาก็คงไม่เลือกเจ้าหญิงสักองค์ เป็นตัวร้ายเป็นแม่มดน่าจะสนุกดี แต่!! นั่นมันเขาในวัยเด็กไง วัยเด็กอ่ะ เข้าใจป่ะ ตอนนี้เขาก็อยากจะถามไอ้เทวดาหรือไอ้อะไรก็ไม่รู้ที่โคตรจะเฮงซวยนั่น เอามาจากไหนว่าเขาอยากเป็นนางซิน แม่งเอ๊ย! แล้วเขาจะใช้ชีวิตยังไงต่อ แล้วน้องสาวเค้าล่ะจะเป็นยังไง เหลือตัวคนเดียวแล้วด้วย เฮ้อ... ตอนนี้คงได้แต่ทำใจแล้วล่ะ ขอให้หนูใช้ชีวิตต่ออย่างมีความสุขนะคะ อย่ามาเศร้ากับพี่นานเลย น้องรัก TBC. บทที่ 1 ทำไมมีจู๋ เอกภพ ชายหนุ่มที่ตายโง่ ๆ ด้วยการที่กินมะยมเชื่อมที่น้องสาวเอามาฝาก แล้วเม็ดมะยมติดคอตาย ตายอนาถ และตายจริง แต่ว่าตายแล้วมาโผล่ที่ไหนวะเนี่ย บรรยากาศรอบตัวของเขา ที่เป็นห้องสี่เหลี่ยมสีขาวสว่างไม่มีอะไรที่สังเกตได้เลยว่าคือที่ไหน และไม่มีทางเป็นโรงพยาบาลแน่ พอมองลงมาที่ร่างกายตัวเอง กลับกลายเป็นภาพราง ๆ มองไม่ชัดเหมือนร่างกายโปร่งแสง “เอกภพ อายุ 25 ปี ใช้ชีวิตแบบไม่มีเป้าหมาย ไม่เอาอะไรนอกจากน้องสาว ความดีความชั่วเท่ากัน เกิดเมื่อ อืม...ตายเหรอ อืมมม อืมมม เอ๊ะ! ยังไม่ถึงเวลาหนิ” เขามองตามเสียงไปก็เห็นชายแก่คนหนึ่งที่เปิดหนังสือที่ดูโบราณอ่านอยู่ “สวัสดีครับ เอ่ออ คุณครับที่นี่ที่ไหนเหรอ นรก หรือสวรรค์หรือที่ไหนอ่ะ” เขางงนะ โผล่มาที่ไหนก็ไม่รู้ แล้วก็มีตาแก่ที่ไหนมาพร่ำ ๆ อะไรเต็มไปหมด “ที่นี่น่ะเหรอ จะเรียกว่าประตูมิติก็ได้ ใครที่ตายแล้วก็จะมาที่นี่เพื่อส่งต่อไปนรกหรือสวรรค์ แหะ แต่ตอนนี้น่ะ ข้ามีเรื่องจะบอกเจ้า” ตาแก่คนเดิมยิ้มแห้ง ๆ “อะไรเหรอครับ ผมจะตกนรกเหรอ ไม่ต้องห่วงบอกมาได้เลยผมไม่ซีเรียสหรอก” ห่วงเดียวของเขาคือน้องสาว แต่ตอนนี้ก็ต้องยอมรับความจริงว่าเขาได้ตายลงแล้ว น้องสาวเขาเก่งจะตายยังไงก็ไปต่อได้อยู่แล้ว “เอ่อ ที่ข้าจะบอกคือ ดวงเจ้ายังไม่ถึงฆาต ระบบช่วงนี้มันรวน ๆ คือ คือ ข้าก็ทำงานคนเดียวไง แล้วแบบ แบบ ทีนี้ใช่ไหมระหว่างที่เจ้าอยู่ที่นี่น่ะ น้องสาวเจ้าก็พาเจ้าไปโรงพยาบาลใช่ไหม แล้วหมอก็ฉีดฟอร์มาลีนไปแล้ว ข้าส่งเจ้ากลับไปโลกเก่าไม่ได้ แต่ แต่ เจ้าไม่ต้องห่วงนะ ข้า ขอเวลาครู่เดียว เดี๋ยวข้าหาโลกให้เจ้าไปอยู่” “เอ่อ ขอผมตายเลยได้ไหม ถ้ากลับไปหาน้องไม่ได้แล้วผมก็ไม่รู้จะอยู่ทำไมแล้วน่ะครับ” เขาคิดจริงอย่างที่พูดถ้าไม่มีน้องแล้วเขาตายเสียยังดีกว่าอีก “ไม่ได้หรอก ดวงเจ้ายังไม่ถึงฆาต ถ้าข้าทำแบบนั้นมันผิด ข้าขอโทษจริง ๆ นะ อ๊ะ ข้าเจอแล้ว เดี๋ยวข้าส่งเจ้าไปอยู่ในที่ที่เจ้าเคยปรารถนาในตอนเด็กนะ เพราะเจ้าโตมาแบบไม่มีความฝัน เอาล่ะฝันวัยเด็กของเจ้า ข้าจะทำให้เป็นจริงเอง ข้าขอโทษ ข้าจะส่งเจ้าไปเกิดใหม่เป็นนายซินในนิทานที่เจ้าเคยอ่านตอนเด็ก ข้าสานฝันวัยเด็กให้เจ้าเป็นการไถ่โทษ โชคดีนะเอก บ๊ายบาย” ภาพตาแก่โบกมือให้เขาเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาเห็น เขารู้สึกเหมือนถูกดึงเข้าไปในความมืดพอลืมตามาอีกทีก็มาฟื้นในห้องที่มีเตาผิงอยู่ มองไปรอบด้านห้องนี้เหมือนห้องโถงของคฤหาสน์โบราณในหนังที่เคยดู สงสัยว่าเขาจะเข้ามาในตอนที่นางซินทำงานหนักจนมาตายไปตรงเตาผิงล่ะมั้ง เอ๊ะ ในเรื่องนางซินตายหรือเปล่านะ เขามองสำรวจรอบ ๆ ห้องนี้เป็นห้องที่ใหญ่พอสมควร แน่ล่ะ ก็เป็นบ้านเศรษฐีนี่นา เรื่องนี้นางเอกเป็นเจ้าหญิงหรือลูกเศรษฐีเขาก็ไม่แน่ใจ แต่ดูจากบ้านแล้วน่าจะลูกเศรษฐีมากกว่า เพราะที่นี่ไม่เหมือนพระราชวังเท่าไหร่ แล้วตอนนี้เขาอยู่ช่วงไหนของเรื่องแล้วเนี่ย เขาก้มลงสำรวจเสื้อผ้าเนื้อตัวของตัวเอง เสื้อผ้าทั้งเก่าและขาด แต่ผิวนางซินนี่สวยมากเลยนะ ขาวมาก ว่าแต่... ผู้หญิงในสมัยนี้เค้าใส่กางเกงกันแล้วเหรอเนี่ย เก๋เหมือนกันนะ พอจับ ๆ คลำ ๆ ที่หัวก็รู้ว่านางเอกของเรื่องนี้ผมสั้น ว้าวเป็นแซ่บนะ เดี๋ยวนะ เดี๋ยว ผมจะสั้นเกินไปป่ะวะ เขารีบวิ่งตรงไปทางที่เขาคิดว่าเป็นห้องน้ำ เห้ย สวย เป็นคนที่สวยมากจริง ๆ แต่ทำไมโครงหน้ายังมีความคล้ายผู้ชายอยู่ด้วยนะ หน้าอกแบน ๆ นี่ก็ด้วย แอบเปิดกางเกงดูคงไม่เป็นไรมั้งยังไงตอนนี้ก็เป็นตัวเราอยู่แล้ว เหี้ยยยยยยยยย แล้วทำไมนางซินมีจุ๊ดจู๋ด้วยเนี่ยยยยย นี่มันโลกอะไรกัน ไหนบอกมาเกิดเป็นซินเดอเรลล่าไงวะ แต่พอกลับไปนึกคำพูดตาแก่ดีๆ “ข้าจะส่งเจ้าไปเกิดใหม่เป็นนายซินในนิทานที่เจ้าเคยอ่านตอนเด็ก” “ส่งเจ้าไปเกิดใหม่เป็นนายซินในนิทานที่เจ้าเคยอ่านตอนเด็ก” “เกิดใหม่เป็นนายซิน” นายยยยยยซินนนนนน จริงด้วย ตาแก่นั่นบอกว่านายซิน แล้วเนื้อเรื่องจะเป็นยังไงต่อเนี่ย เขาจะต้องคู่กับเจ้าหญิงหรือเจ้าชาย นี่เขาสามารถใช้ชีวิตได้ตามใจชอบหรือว่าต้องดำเนินตามเนื้อเรื่องกันแน่ การที่ส่งเขามาโดยที่ไม่บอกอะไรซักอย่างนี่ให้เขาตายไม่ง่ายกว่าเหรอ นี่มันบ้ามาก ‘เอก นี่ข้าเองนะ ข้าจะมาบอกเจ้าเรื่องเนื้อเรื่อง เจ้าต้องเดินตามเนื้อเรื่องเดิมจนจบ หลังจากนั้นเจ้าสามารถใช้ชีวิตตามใจเจ้าได้เลย อีกอย่างเจ้าก็อย่าบ่นมากเลย ข้าแก่มากแล้ว อาจจะป้ำ ๆ เป๋อ ๆ ข้าก็ขออภัยเจ้าด้วย ตอนนี้เจ้าแค่ดำเนินเนื้อเรื่องไปจนจบเจ้าจะทำยังไงก็ได้ให้เนื้อเรื่องหลักคงเดิม เจ้าไม่ต้องเครียดนะ เจ้าใช้ชีวิตให้เต็มที่เรื่องน้องสาวเจ้าไม่ต้องห่วง ข้าไปบอกในฝันให้แล้วว่าเจ้าปลอดภัยดี มีความสุขกับฝันสมัยเด็ก ข้าไปก่อนนะมีเรื่องมาบอกเจ้าแค่นี้ ขอให้มีความสุข’ เฮ้อ เอาล่ะ ในเมื่อมันเป็นแบบนี้เขาก็แค่ต้องใช้ชีวิตต่อ น้องสาวพี่ พี่ขอให้หนูเดินหน้าต่ออย่างมีความสุขไม่มีอะไรมาทำให้หนูเสียใจนะคะ วันหนึ่งเราอาจได้เจอกันอีก พี่รักหนูนะ หนูเป็นที่สุดของชีวิตพี่แล้ว ใช้ชีวิตอย่างดีและมีความสุขนะคะ โลกเดิม “พี่เอก หนูไม่รู้ว่าตอนนี้พี่อยู่ที่ไหน หนูขอให้พี่มีความสุขมาก ๆ นะคะ ฮึก หนู หนูฝันว่าพี่ไปอยู่อีกโลกหนึ่งที่เป็นฝันวัยเด็กของพี่ พี่...ไม่ต้องห่วง ฮึก หนูนะ ฮืออ หนูจะใช้ชีวิตต่อจากนี้อย่างมีความสุข หนู...หวังว่าวันนึงเราจะได้เจอกันอีกนะคะ ตั้งแต่พ่อแม่เสียไป เราก็มีกันสองพี่น้องมาตลอด ฮึก หนูขอบคุณพี่มาก ๆ ที่เลี้ยงหนูจนโตมาขนาดนี้ หนูหวังว่าพี่จะมีเป้าหมายและความฝันเป็นของตัวเอง ไม่ต้องเหนื่อยกับน้องคนนี้อีกแล้ว พี่มีชีวิตของตัวเองได้แล้วนะคะ หนูรักพี่ค่ะ พี่คือคนสำคัญที่สุดในชีวิตของหนูนะคะ ขอบคุณมากๆ สำหรับที่ผ่านมา” สาวน้อยได้แต่พูดกลับหลุมศพที่ไม่มีใครตอบกลับมา ฝันในคืนที่ผ่านมาไม่รู้ว่าจะจริงหรือแค่จิตใต้สำนึกที่ปลอบใจตัวเองเธอ แต่เธอขอให้ทางข้างหน้าของพี่ชายเธอไม่ต้องเหนื่อยเหมือนที่ผ่านมา และมีความสุขเป็นของตัวเองสักที....บทที่ 2ตัวร้ายเกรดซีหลังจากที่โผล่มาในโลกนิทานเมื่อวานแล้ว เอกภพก็เผลอหลับอยู่ที่หน้าเตาผิงด้วยความเหนื่อยล้าจากร่างกายนี้ที่ทำงานบ้านมาทั้งวันก่อนที่เจ้าของร่างนี้จะจากไป“ไอ้ซิน! ไอ้ซิน! ทำไมไม่ขึ้นมาเตรียมน้ำอุ่นให้ฉัน ซิน ซิน อยู่ไหน มานี่เดี๋ยวนี้นะ ไม่รู้จักหน้าที่ของตัวเองเลยรึไง ทำไมต้องให้ฉันเรียก” เสียงแหลมของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นร่างบางงัวเงียตื่นจากนิทราเพราะไม่อาจทนฟังเสียงบาดหูนั้นได้ ด้วยความที่พึ่งตื่นทำให้สมองของเอกยังไม่แล่นเท่าไหร่ ใช้เวลาครู่หนึ่งก็ประมวลเหตุการณ์ได้ทันที ตอนนี้เขาคงต้องรองมือรองเท้าพี่น้องกับแม่เลี้ยงสินะ น่าจะใช่แหละ น่าจะเรื่องนี้แหละเขาหันไปตามเสียงก็เจอกับผู้หญิงคนหนึ่งที่แต่งชุดนอนที่ดูก็รู้ว่าผ้าราคาแพง พอก้มมองตัวเองก็ได้แต่ส่ายหัว แหม เงินก็เงินพ่อเขาเอาไปใช้ซะสบายเชียวนะ ใส่ผ้าดีขนาดไหนก็ยังสวยสู้น้องสาวในโลกเก่าของเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ หึ เดี๋ยวเจอเลยย เดี๋ยวเจอไอ้ซินเวอร์ชันเอกภพซะหน่อย“อิซิน กูบอกให้มึงมาเตรียมน้ำให้กูอาบ” ผู้หญิงคนนั้นเดินลงมาจากบันไดแล้วตรงมายังเขา ตอนนี้ในหัวเขาอยู่อย่างเดียว เขาต้องเล่นบทนางเอกก่อนไหม หรือสู้ได้เลย
บทที่ 3พระเอกหรือเปล่าเมื่อถึงเวลาอาหารเที่ยง คนจากบ้านเจ้าเมืองก็ทยอยกันมา เนื่องจากเจ้าเมืองได้เดินพบปะพูดคุยกับลูกบ้านเสร็จก็แวะเขามาที่บ้านของเขาตามที่ได้มาแจ้งเอาไว้ ซึ่งเขาก็ได้เตรียมพร้อมทั้งอาหารและจัดโต๊ะไว้เรียบร้อยแล้วรอแค่ถือออกไปตั้งโต๊ะเท่านั้น ใกล้จะถึงเวลาละครฉากใหญ่ของนายซินคนใหม่แล้วคนแรกที่ดินเข้ามาเป็นเจ้าเมืองบลูเอโต้ ก็คือเมืองที่เขาอยู่ปัจจุบัน ชายคนนั้นดูยังไม่แก่เลย ดูเป็นทรงแด๊ดดี้มาก หน้าออกไปทางฝรั่งหน้าคมผมดำ คุณพระคุณเจ้าคนพ่อหล่อขนาดนี้คนลูกจะขนาดไหนโอ๊ะ มาแล้วคนนี้น่าจะเป็นลูกเจ้าเมืองซึ่งอาจจะเป็นพระเอก ถ้าไม่มีเจ้าชายที่ไหนโผล่มาอีกน่ะนะ คนลูกก็หน้าคม ดวงตาสีเทาอ่อน ผมสีดำ ฝรั่งผมดำนี่คือที่สุดเลยจริง ๆ เขาชอบมาก ป๊าด สองพ่อลูกสูงน่าจะ 190 หุ่นดีมากเลยในชาติก่อนเขาไม่ได้มานั่งสนใจด้วยซ้ำว่าตัวเองชอบผู้หญิงหรือผู้ชาย ชีวิตมีแต่ทำงานหาเงินมาเลี้ยงน้อง จนน้องสาวทำงานหาเงินเองได้ผมก็ลืมไปแล้วว่าความรักหนุ่มสาวหน้าตาเป็นยังไง แต่ก็พอจะเดาได้เพราะนายแบบนางแบบที่ผมเลือกส่วนใหญ่จะเป็นลูกครึ่งหรือฝั่งยุโรป ผมชอบมองทั้งผู้หญิงและผู้ชาย แต่น่าจะเอนเอียงมาทา
บทที่ 4สงสัยในวันนั้นก็จบกันไปด้วยการตกลงที่จะให้เอลเลอร์ไปเรียนรู้การทำงานของเกรย์ฟา แม้จะมีเสียงคัดค้านจากแม่และพี่น้องปลอม ๆ ของเอลเลอร์ แต่ก็มิได้นำพา เพราะดูเหมือนว่าเกรย์ฟาจะเต็มใจเสนอตัวสอนซะเหลือเกินหลังจากนั้นไม่กี่วันเอลเลอร์ก็ไปเรียนรู้งานกับเกรย์ฟาจึงได้รู้ว่าบ้านของเอลเลอร์นั้นทำธุรกิจค้าขาย ขายของแทบทุกอย่างเป็นทั้งขายส่งและขายปลีก ซึ่งก็ไม่แปลกที่จะรวย ที่สำคัญพ่อของเขายังเปิดโอกาสให้ชาวบ้านในเมืองทำของมาส่งขาย เพื่อที่จะนำไปขายต่อให้กับคนอื่นที่ต่างเมือง ทำให้เป็นที่รักของชาวบ้าน เพราะของที่รับมาจากชาวบ้านพ่อของเขาแทบไม่ได้เอากำไรจากตรงนั้นพอมาตอนนี้ที่อัลเบิร์ดพ่อของเอลได้เสียไปแล้วธุรกิจตกอยู่ในมือของแม่เลี้ยง ทำให้ธุรกิจตกต่ำลงจริง ๆ เพราะสามแม่ลูกมุ่งเอาแต่กำไรเข้าตัวเอง กดราคาของที่ชาวบ้านเอามาขาย เอาของไปขายในราคาที่สูงเกินความเป็นจริง ตอนนี้เขาอยากจะใช้คำว่าธุรกิจใกล้จะล้มของจริงที่สำคัญสามแม่ลูกยังเอาเงินในส่วนที่ต้องเป็นของธุรกิจมาใช้ส่วนตัวอีกต่างหาก เจริญกันจริง ๆจากนี้เขาคงต้องหาโอกาสให้ตัวเองเข้าไปในธุรกิจให้ได้มากที่สุด เพื่อดึงธุรกิจทุกอย่างให้กลับ
บทที่ 5หาหลักฐานหลังจากผ่านมาเป็นเดือนในการฝึกทำงานของเขาก็ทำให้เขาเข้าใจในการบริหารมากขึ้น เพราะในชาติก่อนเขาเป็นดีไซเนอร์ ส่วนใหญ่ที่เขาทำบ่อย ๆ คือการศึกษาแฟชั่น และเทรนด์การแต่งหน้า เพื่อนำมาประยุกต์ให้ชุดทันเทรนด์ตอนนั้นที่สุด ตอนนี้เลยเหมือนต้องมาเรียนบริหารธุรกิจเพิ่มวันนี้เขากำลังจะให้เกรย์ฟาพาเขาไปที่ร้านที่เป็นธุรกิจของที่บ้าน เพราะถ้าจะให้เขาเข้าไปเองคงจะเป็นไปได้ยาก จึงใช้เกรย์ฟาเป็นข้ออ้างในการเข้ามาทำงาน เขาต้องรวบรวมหลักฐานการโกงกิน และการยึดอำนาจของเขาที่สามแม่ลูกนั่นทำให้ได้มากที่สุด เขาตั้งใจไว้แล้วว่าจะเปิดโปงหลังจากที่เนื้อเรื่องหลักจบตอนนี้เขาค่อนข้างที่จะแน่ใจแล้วว่า เกรย์ฟาน่าจะเป็นพระเอก เพราะเจ้าชายของอาณาจักรนี้ค่อนข้างจะเจ้าชู้ และเกเร ไม่มีพระเอกนิทานเรื่องไหนที่พระเอกเป็นคนไม่ดี เพราะฉะนั้นเกรย์ฟาตรงที่สุด รวมถึงตรงสเป็กเขาด้วย ฮิฮิเวลาทำงานด้วยกัน เกรย์ฟาค่อนข้างที่จะจริงจังและสอนเขาให้เข้าใจได้ง่าย ถามอะไรก็จะอธิบายอย่างใจเย็น แต่เวลาพักเจ้าตัวจะมีความขี้เล่น และแอบเจ้าเล่ห์หน่อย ที่เขาชอบที่สุดคือเวลาที่ถูกมองแล้วยิ้มมุมปากเหมือนจะรู้ทันเราไปทุกอย่
บทที่ 6งานเทศกาลดอกไม้ที่แพร่สะพัดเมื่อวันงานเทศกาลมาถึงเอลเลอร์เตรียมตัวรอเกรย์ฟามารับเสร็จเรียบร้อยแล้ว เหลือก็แต่สองพี่น้องอลิส อลัน ที่พิถีพิถันแต่งตัวจนตอนนี้ก็ยังไม่เสร็จสักที เขาคอยเลือกชุดคอยช่วยแต่งตัวมาตั้งแต่ทานข้าวเที่ยงเสร็จตอนนี้ใกล้เวลานัดแล้วก็ยังไม่เสร็จเลย“ไอ้ซินไปเอาชุดใหม่มา! ชุดนี้ฉันเคยใส่แล้วแกจำไม่ได้รึไงจะต้องให้ฉันบอกกี่รอบว่าฉันไม่ใส่ชุดซ้ำไปข้างนอก ลูกสาวตระกูลทอมสันจะมาใส่ชุดง่อย ๆ ออกไปเจอผู้คนได้ยังไง” อลิสเริ่มอารมณ์เสียที่ซินเดอเรลล่ามันไม่ได้ดั่งใจเธอ วันนี้เธอจะต้องสวยที่สุด เพื่อที่จะให้พี่เกรย์ฟาสนใจเพียงเธอ“พี่อลิสใจเย็นๆ นะครับ ตัวพี่สวยมากอยู่แล้วชุดไหนพี่ใส่ก็ดูสวยไปหมดเลย เดี๋ยวผมช่วยเลือกให้อีกแรงนะครับ” วันนี้ใครดีใครได้ เขากับพี่สาวนั้นรักกันดี แต่วันนี้เขาคงต้องขอวันหนึ่ง เพราะพี่เกรย์ฟาต้องเป็นของเขาเท่านั้น“อลันแต่งตัวเสร็จแล้วเหรอ งั้นมาช่วยพี่หน่อย เราคงเลือกชุดได้ดีกว่าไอ้ซินนี่” ที่อลิสมั่นใจว่าอลันเลือกได้ดีกว่า เพราะไม่ว่าครั้งไหนอลันเลือกชุดให้เธอ เธอมักจะได้คำชมอยู่เสมอแต่คงไม่ใช่กับวันนี้เพราะอลันก็ไม่คิดจะเลือกชุดที่ดีที่
บทที่ 7เจ็บตัวเล่น ๆ หลังจากที่มีการเดินเที่ยวอย่างสนุกสนานกับเกรย์ฟา พอได้เวลากลับบ้านเขาก็ตระหนักได้ว่า คงมีศึกหนักรออยู่บ้านแน่นอน พวกสองพี่น้องประสาทแดกรอเล่นเขาแน่ แม้ว่าอลันจะดูเก็บอารมณ์ได้มากกว่าแต่ความจริงแล้วความอารมณ์ร้ายของสองพี่น้องมีพอกัน รวมไปถึงตัวแม่ด้วยเมื่อเดินทางมาถึงบ้าน ก็เห็นอลันยืนยิ้มต้อนรับอยู่ที่หน้าประตู อลันได้คุยกับอลิสแล้วว่าจะเป็นคนออกมารับเอง กลัวอลิสออกมาแล้วจะคุมตัวเองไม่ได้ เขาจะเป็นคนลากตัวมันเข้าไปให้เอง“กลับกันมาแล้วเหรอครับ ผมกลัวไม่มีคนเปิดประตูให้น้องเอลเลยมารอเปิดประตูให้น่ะครับ” อลันพูดด้วยรอยยิ้มเกรย์ฟามองมาที่เขาเหมือนจะถามว่าจะเอายังไงดี คนข้างกายเขาคงเดาออกว่าสิ่งที่เขาจะเจอหลังจากเข้าบ้านไปคืออะไร เพียงแต่ตอนนี้ในสมองเขาก็ไม่มีคำตอบให้ตัวเองเหมือนกันเอาไงดีวะเขาจะยอมโดนทำร้ายเพื่อทำให้เนื้อเรื่องยังดำเนินไปตามเดิม หรือจะไปกับเกรย์ฟาดี เขาไม่อยากแหกเนื้อเรื่องไปมาก แต่ก็ไม่ได้อยากเจ็บตัวนี่หว่าด้านเกรย์ฟาเองก็รอการตัดสินใจของเอลเลอร์เอง
บทที่ 7เจ็บตัวเล่น ๆ หลังจากที่มีการเดินเที่ยวอย่างสนุกสนานกับเกรย์ฟา พอได้เวลากลับบ้านเขาก็ตระหนักได้ว่า คงมีศึกหนักรออยู่บ้านแน่นอน พวกสองพี่น้องประสาทแดกรอเล่นเขาแน่ แม้ว่าอลันจะดูเก็บอารมณ์ได้มากกว่าแต่ความจริงแล้วความอารมณ์ร้ายของสองพี่น้องมีพอกัน รวมไปถึงตัวแม่ด้วยเมื่อเดินทางมาถึงบ้าน ก็เห็นอลันยืนยิ้มต้อนรับอยู่ที่หน้าประตู อลันได้คุยกับอลิสแล้วว่าจะเป็นคนออกมารับเอง กลัวอลิสออกมาแล้วจะคุมตัวเองไม่ได้ เขาจะเป็นคนลากตัวมันเข้าไปให้เอง“กลับกันมาแล้วเหรอครับ ผมกลัวไม่มีคนเปิดประตูให้น้องเอลเลยมารอเปิดประตูให้น่ะครับ” อลันพูดด้วยรอยยิ้มเกรย์ฟามองมาที่เขาเหมือนจะถามว่าจะเอายังไงดี คนข้างกายเขาคงเดาออกว่าสิ่งที่เขาจะเจอหลังจากเข้าบ้านไปคืออะไร เพียงแต่ตอนนี้ในสมองเขาก็ไม่มีคำตอบให้ตัวเองเหมือนกันเอาไงดีวะเขาจะยอมโดนทำร้ายเพื่อทำให้เนื้อเรื่องยังดำเนินไปตามเดิม หรือจะไปกับเกรย์ฟาดี เขาไม่อยากแหกเนื้อเรื่องไปมาก แต่ก็ไม่ได้อยากเจ็บตัวนี่หว่าด้านเกรย์ฟาเองก็รอการตัดสินใจของเอลเลอร์เอง
บทที่ 6งานเทศกาลดอกไม้ที่แพร่สะพัดเมื่อวันงานเทศกาลมาถึงเอลเลอร์เตรียมตัวรอเกรย์ฟามารับเสร็จเรียบร้อยแล้ว เหลือก็แต่สองพี่น้องอลิส อลัน ที่พิถีพิถันแต่งตัวจนตอนนี้ก็ยังไม่เสร็จสักที เขาคอยเลือกชุดคอยช่วยแต่งตัวมาตั้งแต่ทานข้าวเที่ยงเสร็จตอนนี้ใกล้เวลานัดแล้วก็ยังไม่เสร็จเลย“ไอ้ซินไปเอาชุดใหม่มา! ชุดนี้ฉันเคยใส่แล้วแกจำไม่ได้รึไงจะต้องให้ฉันบอกกี่รอบว่าฉันไม่ใส่ชุดซ้ำไปข้างนอก ลูกสาวตระกูลทอมสันจะมาใส่ชุดง่อย ๆ ออกไปเจอผู้คนได้ยังไง” อลิสเริ่มอารมณ์เสียที่ซินเดอเรลล่ามันไม่ได้ดั่งใจเธอ วันนี้เธอจะต้องสวยที่สุด เพื่อที่จะให้พี่เกรย์ฟาสนใจเพียงเธอ“พี่อลิสใจเย็นๆ นะครับ ตัวพี่สวยมากอยู่แล้วชุดไหนพี่ใส่ก็ดูสวยไปหมดเลย เดี๋ยวผมช่วยเลือกให้อีกแรงนะครับ” วันนี้ใครดีใครได้ เขากับพี่สาวนั้นรักกันดี แต่วันนี้เขาคงต้องขอวันหนึ่ง เพราะพี่เกรย์ฟาต้องเป็นของเขาเท่านั้น“อลันแต่งตัวเสร็จแล้วเหรอ งั้นมาช่วยพี่หน่อย เราคงเลือกชุดได้ดีกว่าไอ้ซินนี่” ที่อลิสมั่นใจว่าอลันเลือกได้ดีกว่า เพราะไม่ว่าครั้งไหนอลันเลือกชุดให้เธอ เธอมักจะได้คำชมอยู่เสมอแต่คงไม่ใช่กับวันนี้เพราะอลันก็ไม่คิดจะเลือกชุดที่ดีที่
บทที่ 5หาหลักฐานหลังจากผ่านมาเป็นเดือนในการฝึกทำงานของเขาก็ทำให้เขาเข้าใจในการบริหารมากขึ้น เพราะในชาติก่อนเขาเป็นดีไซเนอร์ ส่วนใหญ่ที่เขาทำบ่อย ๆ คือการศึกษาแฟชั่น และเทรนด์การแต่งหน้า เพื่อนำมาประยุกต์ให้ชุดทันเทรนด์ตอนนั้นที่สุด ตอนนี้เลยเหมือนต้องมาเรียนบริหารธุรกิจเพิ่มวันนี้เขากำลังจะให้เกรย์ฟาพาเขาไปที่ร้านที่เป็นธุรกิจของที่บ้าน เพราะถ้าจะให้เขาเข้าไปเองคงจะเป็นไปได้ยาก จึงใช้เกรย์ฟาเป็นข้ออ้างในการเข้ามาทำงาน เขาต้องรวบรวมหลักฐานการโกงกิน และการยึดอำนาจของเขาที่สามแม่ลูกนั่นทำให้ได้มากที่สุด เขาตั้งใจไว้แล้วว่าจะเปิดโปงหลังจากที่เนื้อเรื่องหลักจบตอนนี้เขาค่อนข้างที่จะแน่ใจแล้วว่า เกรย์ฟาน่าจะเป็นพระเอก เพราะเจ้าชายของอาณาจักรนี้ค่อนข้างจะเจ้าชู้ และเกเร ไม่มีพระเอกนิทานเรื่องไหนที่พระเอกเป็นคนไม่ดี เพราะฉะนั้นเกรย์ฟาตรงที่สุด รวมถึงตรงสเป็กเขาด้วย ฮิฮิเวลาทำงานด้วยกัน เกรย์ฟาค่อนข้างที่จะจริงจังและสอนเขาให้เข้าใจได้ง่าย ถามอะไรก็จะอธิบายอย่างใจเย็น แต่เวลาพักเจ้าตัวจะมีความขี้เล่น และแอบเจ้าเล่ห์หน่อย ที่เขาชอบที่สุดคือเวลาที่ถูกมองแล้วยิ้มมุมปากเหมือนจะรู้ทันเราไปทุกอย่
บทที่ 4สงสัยในวันนั้นก็จบกันไปด้วยการตกลงที่จะให้เอลเลอร์ไปเรียนรู้การทำงานของเกรย์ฟา แม้จะมีเสียงคัดค้านจากแม่และพี่น้องปลอม ๆ ของเอลเลอร์ แต่ก็มิได้นำพา เพราะดูเหมือนว่าเกรย์ฟาจะเต็มใจเสนอตัวสอนซะเหลือเกินหลังจากนั้นไม่กี่วันเอลเลอร์ก็ไปเรียนรู้งานกับเกรย์ฟาจึงได้รู้ว่าบ้านของเอลเลอร์นั้นทำธุรกิจค้าขาย ขายของแทบทุกอย่างเป็นทั้งขายส่งและขายปลีก ซึ่งก็ไม่แปลกที่จะรวย ที่สำคัญพ่อของเขายังเปิดโอกาสให้ชาวบ้านในเมืองทำของมาส่งขาย เพื่อที่จะนำไปขายต่อให้กับคนอื่นที่ต่างเมือง ทำให้เป็นที่รักของชาวบ้าน เพราะของที่รับมาจากชาวบ้านพ่อของเขาแทบไม่ได้เอากำไรจากตรงนั้นพอมาตอนนี้ที่อัลเบิร์ดพ่อของเอลได้เสียไปแล้วธุรกิจตกอยู่ในมือของแม่เลี้ยง ทำให้ธุรกิจตกต่ำลงจริง ๆ เพราะสามแม่ลูกมุ่งเอาแต่กำไรเข้าตัวเอง กดราคาของที่ชาวบ้านเอามาขาย เอาของไปขายในราคาที่สูงเกินความเป็นจริง ตอนนี้เขาอยากจะใช้คำว่าธุรกิจใกล้จะล้มของจริงที่สำคัญสามแม่ลูกยังเอาเงินในส่วนที่ต้องเป็นของธุรกิจมาใช้ส่วนตัวอีกต่างหาก เจริญกันจริง ๆจากนี้เขาคงต้องหาโอกาสให้ตัวเองเข้าไปในธุรกิจให้ได้มากที่สุด เพื่อดึงธุรกิจทุกอย่างให้กลับ
บทที่ 3พระเอกหรือเปล่าเมื่อถึงเวลาอาหารเที่ยง คนจากบ้านเจ้าเมืองก็ทยอยกันมา เนื่องจากเจ้าเมืองได้เดินพบปะพูดคุยกับลูกบ้านเสร็จก็แวะเขามาที่บ้านของเขาตามที่ได้มาแจ้งเอาไว้ ซึ่งเขาก็ได้เตรียมพร้อมทั้งอาหารและจัดโต๊ะไว้เรียบร้อยแล้วรอแค่ถือออกไปตั้งโต๊ะเท่านั้น ใกล้จะถึงเวลาละครฉากใหญ่ของนายซินคนใหม่แล้วคนแรกที่ดินเข้ามาเป็นเจ้าเมืองบลูเอโต้ ก็คือเมืองที่เขาอยู่ปัจจุบัน ชายคนนั้นดูยังไม่แก่เลย ดูเป็นทรงแด๊ดดี้มาก หน้าออกไปทางฝรั่งหน้าคมผมดำ คุณพระคุณเจ้าคนพ่อหล่อขนาดนี้คนลูกจะขนาดไหนโอ๊ะ มาแล้วคนนี้น่าจะเป็นลูกเจ้าเมืองซึ่งอาจจะเป็นพระเอก ถ้าไม่มีเจ้าชายที่ไหนโผล่มาอีกน่ะนะ คนลูกก็หน้าคม ดวงตาสีเทาอ่อน ผมสีดำ ฝรั่งผมดำนี่คือที่สุดเลยจริง ๆ เขาชอบมาก ป๊าด สองพ่อลูกสูงน่าจะ 190 หุ่นดีมากเลยในชาติก่อนเขาไม่ได้มานั่งสนใจด้วยซ้ำว่าตัวเองชอบผู้หญิงหรือผู้ชาย ชีวิตมีแต่ทำงานหาเงินมาเลี้ยงน้อง จนน้องสาวทำงานหาเงินเองได้ผมก็ลืมไปแล้วว่าความรักหนุ่มสาวหน้าตาเป็นยังไง แต่ก็พอจะเดาได้เพราะนายแบบนางแบบที่ผมเลือกส่วนใหญ่จะเป็นลูกครึ่งหรือฝั่งยุโรป ผมชอบมองทั้งผู้หญิงและผู้ชาย แต่น่าจะเอนเอียงมาทา
บทที่ 2ตัวร้ายเกรดซีหลังจากที่โผล่มาในโลกนิทานเมื่อวานแล้ว เอกภพก็เผลอหลับอยู่ที่หน้าเตาผิงด้วยความเหนื่อยล้าจากร่างกายนี้ที่ทำงานบ้านมาทั้งวันก่อนที่เจ้าของร่างนี้จะจากไป“ไอ้ซิน! ไอ้ซิน! ทำไมไม่ขึ้นมาเตรียมน้ำอุ่นให้ฉัน ซิน ซิน อยู่ไหน มานี่เดี๋ยวนี้นะ ไม่รู้จักหน้าที่ของตัวเองเลยรึไง ทำไมต้องให้ฉันเรียก” เสียงแหลมของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นร่างบางงัวเงียตื่นจากนิทราเพราะไม่อาจทนฟังเสียงบาดหูนั้นได้ ด้วยความที่พึ่งตื่นทำให้สมองของเอกยังไม่แล่นเท่าไหร่ ใช้เวลาครู่หนึ่งก็ประมวลเหตุการณ์ได้ทันที ตอนนี้เขาคงต้องรองมือรองเท้าพี่น้องกับแม่เลี้ยงสินะ น่าจะใช่แหละ น่าจะเรื่องนี้แหละเขาหันไปตามเสียงก็เจอกับผู้หญิงคนหนึ่งที่แต่งชุดนอนที่ดูก็รู้ว่าผ้าราคาแพง พอก้มมองตัวเองก็ได้แต่ส่ายหัว แหม เงินก็เงินพ่อเขาเอาไปใช้ซะสบายเชียวนะ ใส่ผ้าดีขนาดไหนก็ยังสวยสู้น้องสาวในโลกเก่าของเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ หึ เดี๋ยวเจอเลยย เดี๋ยวเจอไอ้ซินเวอร์ชันเอกภพซะหน่อย“อิซิน กูบอกให้มึงมาเตรียมน้ำให้กูอาบ” ผู้หญิงคนนั้นเดินลงมาจากบันไดแล้วตรงมายังเขา ตอนนี้ในหัวเขาอยู่อย่างเดียว เขาต้องเล่นบทนางเอกก่อนไหม หรือสู้ได้เลย
บทนำ ในอดีตย้อนกลับไปเมื่อนานมากแล้ว เขาเคยนั่งดูการ์ตูนเรื่องหนึ่งกับน้องสาว ซึ่งเขาจำชื่อเรื่องไม่ได้ด้วยซ้ำ ในตอนนั้นน้องสาวของเขาอยากเป็นเจ้าหญิงตัวนั้นมากจนแม่ต้องซื้อชุดมาให้ใส่ “พี่เอด พี่อยาดเป็นตัวไหน นี่ๆๆๆ น้องเป็นตัวนี่นะ สวยไหม” น้องสาววัยสามขวบของเขาเอ่ยถาม “เรียกพี่เอกชัด ๆ ก่อนจะบอก” “พี่เอดดดด พี่ เอด” “โอเค ๆ พอ ๆ หนูเป็นเจ้าหญิงแล้วให้พี่เป็นแม่มดดีไหมคะ เราจะได้เล่นด้วยกันไง” “เอาๆ หนูเป็นเจ้าหญิง พี่เอดเป็นเซนต์นะ” เอาวะพี่เอดก็พี่เอด เอาจริงๆ ถ้าให้เลือกเขาก็คงไม่เลือกเจ้าหญิงสักองค์ เป็นตัวร้ายเป็นแม่มดน่าจะสนุกดี แต่!! นั่นมันเขาในวัยเด็กไง วัยเด็กอ่ะ เข้าใจป่ะ ตอนนี้เขาก็อยากจะถามไอ้เทวดาหรือไอ้อะไรก็ไม่รู้ที่โคตรจะเฮงซวยนั่น เอามาจากไหนว่าเขาอยากเป็นนางซิน แม่งเอ๊ย! แล้วเขาจะใช้ชีวิตยังไงต่อ แล้วน้องสาวเค้าล่ะจะเป็นยังไง เหลือตัวคนเดียวแล้วด้วย เฮ้อ... ตอนนี้คงได้แต่ทำใจแล้วล่ะ ขอให้หนูใช้ชีวิตต่ออย่างมีความสุขนะคะ อย่ามาเศร้ากับพี่นานเลย น้องรัก TBC.บทที่ 1ทำไมมีจู๋เอกภพ ชายหนุ่มที่ตายโง่ ๆ ด้วยการที่กินมะยมเชื่อมที่น้องสาวเอามาฝาก แล้วเม็ดมะยมต