LOGINวันรุ่งขึ้น
โรงทอไทยวรวัฒน์
“ชาติอีก 20 นาทีเข้าไปหากูที่ห้อง” เสียงห้วนห้าวดังขึ้นทันทีที่ประตูห้องทำงานของเลขาเปิดเข้ามาในช่วงบ่ายของวัน และปรากฎร่างสูงโปร่งยืนอยู่ตรงหน้าทำเอา 2 ผู้ช่วยและ 1 เลขาต่างเงยขึ้นมองตาปริบ ๆ
“อะ อ้าว? ไหนว่าจะไปทำธุระต่อไงครับบอส เสร็จธุระแล้วหรือครับ” สุรชาติถามงง ๆ เมื่อเห็นคนที่บอกว่าวันนี้มีธุระจะไม่ได้เข้ามาในออฟฟิศมายืนอยู่ตรงหน้า วันนี้ช่วงเช้าเขาต้องออกไปพบลูกค้ากับชายหนุ่มและเพิ่งแยกย้ายกันก่อนเที่ยง
“ก็มาแล้วไง”
“สวัสดีค่ะพี่จากัวร์” ริชชี่รีบทักทายพร้อมกับยิ้มหวานให้ทันทีแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความนิ่งเท่านั้น
“เอารถไปล้าง” ว่าพลางวางกุญแจรถสปอร์ตคันหรูของตัวเองที่โต๊ะของผู้ช่วยเลขาหน้าประตูแล้วเดินตรงเข้าห้องทำงานของตัวเองโดยไม่ได้ทักทายใครอีก โดยเฉพาะสาวสวยด้านในที่ยิ้มกว้างทักทายชายหนุ่มแล้วต้องหุบฉับมองหน้าสุรชาติเหมือนไม่พอใจกับการกระทำของรองประธานหนุ่มเป็นอย่างมาก
“อีกแล้วนะ” ริชชี่ออกอาการแง่งอน
“แล
ในวันแต่งงานช่วงเช้าเป็นการตักบาตรเลี้ยงพระ และผูกแขนที่บ้านของฝ่ายหญิงตามประเพณีอีสานที่พ่อใหญ่อัฐเสนอเป็นแม่งานและเห็นพ้องต้องกันกับกำนันเมฆ ซึ่งผู้ร่วมงานช่วงเช้าก็คือเครือญาติของทั้ง 2 ส่วนงานเลี้ยงช่วงเย็นที่เป็นการฉลองสมรสของคนทั้งคู่และย้ายกันมาจัดที่โรงทองานแต่งสุดอลังการที่จัดขึ้นที่ลานกว้างของบริษัทโรงทอไทยวรวัฒน์ แขกผู้เข้ามาร่วมงานต่างก็ตะลึงกับการจัดสร้างที่อลังการนี้เพราะแทนที่จะจัดงานที่โรงแรมหรู แต่ทางเจ้าบ่าวกลับเนรมิตลานกว้างด้านข้างของบริษัทเป็นโดมสีขาวขนาดใหญ่จุผู้คนได้หลายพันคน และติดแอร์รอบทิศจนเย็นฉ่ำ ประดับตกแต่งด้วยดอกไม้สีขาวกลิ่นหอมอบอวลทั่วงาน เจ้าสาวที่พนักงานโรงทอต่างอยากรู้ว่าคือใครถูกนำภาพถ่ายพรีเว็ดดิ้งมาตั้งที่หน้างาน และตามจุดต่าง ๆ ซึ่งพนักงานของโรงทอต่างก็อึ้งไปตาม ๆ กันกับใบหน้าคุ้นตาของเจ้าสาว“มัดหมี่นี่” พี่อ้อมทักขึ้นอย่างตื่นเต้นพร้อมกับมองหน้าณปรางเป็นคำถาม ซึ่งณปรางถือว่าสนิทกับมัดหมี่มากคนหนึ่ง เพราะเป็นรุ่นน้องเรียนปริญญาโทด้วยกันและกลับบ้านด้วยกันบ่อยที่สุด“ปรางไม่รู้ค่ะ นั่นไงคุณชาติเลย
ก่อนวันงาน 3 วัน“ป้าด...บ้านใหญ่มากเลยพ่อกำนัน ใช่หลังที่ถ่ายรูปมั้ยนี่” พ่อใหญ่ก้านกับเมียลงจากรถของพ่อกำนันอุทานเสียงดังอย่างตื่นเต้น วันนี้พวกท่านเดินทางมาเตรียมตัวก่อนวันงาน และคุยกันว่าจะนอนที่บ้านของลูกสาวที่จะใช้จัดพิธีตอนเช้าแบบภาคอีสานตามคำแนะนำของพี่ชายคุณย่าเจ้าบ่าวที่ท่านก็เป็นเขยอีสานเหมือนกัน“อือ...หลังนี้ของเจ้าหมี่กับผัวเขา ส่วนหลังถัดไปนั่นของเจ้าหมอก” พ่อกำนันชี้ไปที่บ้านอีกหลังที่รั้วติดกัน“อ่อ เรือนหอใช่มั้ยนี่” พ่อใหญ่ก้านถามขึ้นพลางมองชายหนุ่มที่เดินออกมาจากบ้านพร้อมกับยกมือไหว้มาแต่ไกล“สวัสดีครับ”“สวัสดีลูก นี่หรือเรือนหอ” พ่อใหญ่ก้านถามขึ้นเพราะชายหนุ่มโทรไปหาพ่อตาบอกว่าคุณย่าให้มาดูเรือนหอก่อนวันงานเผื่อขาดเหลืออะไรจะได้จัดเตรียมทัน“ไม่หรอกครับ หลังนี้พ่อใหญ่ผมบอกว่าเป็นบ้านฝ่ายหญิงก็จะผูกแขนกับพิธีเช้าที่นี่ครับเป็นภายในแค่ญาติ ๆ เรือนหอเป็นบ้านผมครับ” ชายหนุ่มพูดยิ้ม ๆ มองหน้าแฟนสาวที่มุ่ยหน้ามาให้ เธอบอกว่าอยากเอาบ้านหลังนี้เป็นเรื
ก่อนเที่ยงของวันรุ่งขึ้น รถครอบครัวคันหรูขับนำรถตู้สีขาวคันใหญ่ 2 คันทะเบียนกรุงเทพ เข้ามาในหมู่บ้านไพรศรีสุก แล้วมาหยุดที่หน้าบ้านทรงไทยยกสูงหลังใหญ่ที่ป้ายหน้าบ้านเขียนว่า ที่ว่าการกำนัน หนุ่มหล่อร่างสูงโปร่งเปิดประตูลงจากรถพร้อมกับยิ้มให้ลูกน้องของพ่อตาที่ขับมอเตอร์ไซค์เข้ามาจอดพอดี“อ้ายจาสวัสดีครับ” เด็กหนุ่มทักทายยกมือไหว้อย่างสนิทสนม “โห...เปลี่ยนรถใหม่หรืออ้ายคันนี้แพงกว่า 4 ประตูคันเดิมอีกนะ”“รถที่บ้าน พ่อแม่ล่ะ” ชายหนุ่มตอบยิ้ม ๆ พร้อมกับถามหาพ่อตาแม่ยาย“พ่อกำนันกำลังมาครับ แม่ใหญ่น่าจะอยู่ในบ้าน”“อือ...” ชายหนุ่มพยักหน้าแล้วเดินไปเปิดประตูให้คุณย่ายิ้ม ๆ ส่วนมัดหมี่รีบเดินไปเปิดประตูรถอีกคันเชื้อเชิญพ่อแม่ของแฟนลงจากรถ “ถึงแล้วครับคุณย่า”“มาถึงเร็วจังเลยลูก พ่อกำลังกลับจากงานบวชคนในหมู่บ้าน โทษทีแม่ไม่ได้ยินเสียงรถ” แม่ศรีไพรรีบเดินออกมาต้อนรับอย่างยิ้มแย้ม พร้อมกับหันไปมองหน้าผู้มาเยือนที่ลูกเขยโทรมาบอกก่อนหน้าว่าจะพาครอบครัวมาในวันนี้ *ว่าแล้ว
“บอกได้มั้ยลูกว่าตั้งแต่เมื่อไหร่” คุณย่าถามยิ้ม ๆ และแอบสมใจเพราะถูกชะตาหญิงสาวตั้งแต่แรกแต่ไม่กล้าคิดต่อ เพราะตอนนั้นรู้ว่าเธอมีแฟนอยู่แล้วแต่ไม่คิดว่าจะเป็นหลานชายของตัวเอง“เอ่อ...” “ก็ตั้งแต่มัดหมี่เข้ามาทำงานนั่นแหละครับ” ชายหนุ่มสวนความอึกอักขึ้น“อ้าย!” “ก็อ้ายพูดจริงนี่ หมี่ไม่ต้องกลัวว่าใครจะมองยังไงหรอกนะซักวันก็ต้องพูดอยู่ดี เราก็พูดวันนี้แหละ” ว่าพลางลูบผมแฟนสาวเบา ๆ“แล้วทำไมไม่บอกล่ะลูก เก็บงำกันอยู่ทำไม” คุณจ้าขาว่าขึ้นก่อนจะถอนหายใจมองหน้าลูกสาวกับลูกเขยซึ่งเคยมีเหตุการณ์นี้มาก่อนแล้ว“ผมกับหมี่รู้จักกันก่อนที่เธอจะไปทำงานที่โรงทอครับ” ชายหนุ่มเริ่มเล่าซึ่งคำว่าก่อนของเขาคือก่อนที่เธอจะไปสัมภาษณ์เพราะเธอขึ้นรถผิดคัน “จริง ๆ น้องไม่ได้อยากมาทำงานหรอก เขาอยู่ช่วยพี่สะใภ้ขายของรอเรียนต่อ ป.โท แค่นั้น แต่แม่อยากให้กลับบ้านเลยหางานทำระหว่างรอ ผมให้ไอ้ชาติไปเช่าหอที่น้องอยู่ เพราะมันเงียบแล้วก็ไม่มีใครสนใจ แล้วอีกอย่างคุณย่าก็ไม่รู้ด้วยว่าผมอยู่ที่นั่นมันทำให้ผมนอนหลับสนิทได้” เมื่อเล่าถึงตอนนี้คนฟังก็ได้แต่มองหน้ากัน แล้วมองทั้ง 2 อย่างสงสาร “เราตกลงคบกันหลังจากที่หมี่เข้า
วันเสาร์สุดแสนพิเศษ ชายหนุ่มได้ให้เลขาไปรอรับครอบครัวของตัวเองมาทานอาหารเที่ยงที่บ้านตามคำเชิญของตัวเองที่เชิญไว้ตั้งแต่อาทิตย์ก่อน โดยบอกว่าเป็นการฉลองหลานคนแรกของครอบครัว ซึ่งจุดประสงค์จริง ๆ คือการเปิดตัวแฟนสาวให้ครอบครัวได้รู้จักอย่างเป็นทางการ แต่ไม่ได้บอกกล่าวเจ้าตัวให้รู้ล่วงหน้า เพราะตอนนี้ถึงมัดหมี่จะมั่นใจว่าเรียนจบแล้ว แต่ยังรอเอกสารยืนยันสถานะผู้สำเร็จการศึกษา ซึ่งเธอบอกว่าถึงตอนนั้นเธอไม่ติดถ้าเขาจะบอกที่บ้าน (ไม่มีข้ออ้างเลื่อนแล้วนั่นแหละ) ซึ่งทีแรกดอกเตอร์รวัชและครอบครัวเข้าใจว่าเป็นบ้านของชายหนุ่มที่อยู่ไม่ห่างจากบ้านท่านนัก แต่เมื่อไปถึงกลับเจอสุรชาติมารออยู่ก่อนหน้าโดยบอกว่าบอสสั่งให้มารับ ซึ่งทั้งครอบครัวก็ต่างมองหน้ากันอย่างงุนงง แต่ก็ยอมขับรถตามสุรชาติไปบ้านหลังใหญ่ในอาณาเขตกว้างขวางที่สุดของโครงการรถตู้สีขาวคันใหญ่ 2 คันวิ่งตามรถเก่งยุโรปสีดำเข้ามาจอดภายในรั้วบ้าน และมีรถสปอร์ตสีแดงคันหรูวิ่งตามเข้ามาอีกคัน ในขณะที่เจ้าของบ้านที่อยู่บนชั้น 2 ยิ้มกว้างทันทีที่เห็นคุณย่าลงจากรถและเห็นสุรชาติกำลังเชื้อเชิญผู้มาเยือนเข้ามาในบ้านอย่างคุ้นเคย“บ้านใครวะชาติรถคุ้น ๆ”
4 เดือนต่อมาบ้านคุณหญิงรวิดาวันนี้ครอบครัวใหญ่ครึกครื้นอีกครั้งกับการรวมญาติภายในครอบครัวที่มีน้องน้ำหนึ่ง น้องซี พี่น้ำวน พี่แซนดและพี่ซัน ลูกสาวและลูกชายของคุณศิลากับคุณมาร์คมาร่วมด้วย“วันนี้ที่เรียกพวกเรามารวมกันเพราะย่ามีข่าวดีจะบอก” คุณหญิงรวิดาพูดขึ้นอย่างยิ้มแย้มพลางมองหน้าหลาน ๆ และลูกชายลูกสะใภ้ที่นั่งอยู่เกือบพร้อมหน้าก่อนเวลาอาหารมื้อพิเศษนี้“เดี๋ยวค่ะคุณย่าขา ยังขาดอีก 1 ค่ะ” น้องน้ำหนึ่งรีบยกมือขึ้นทักท้วงเมื่อนับจำนวนสมาชิกแล้วขาดบุคคลสำคัญอยู่ 1 คนที่พวกเธอปรึกษากันแล้วว่าต้องทวงสัญญาวันแต่งงานพี่สาวคนโตของกลุ่มด้วย“เอ้อ...จริง พี่จาไม่อยู่ไทยหรือรันหรือไม่ได้โทรบอกลูก” คุณแม่หันไปถามลูกชายเหมือนเพิ่งนึกได้ว่าหลานชายคนโตยังมาไม่ถึง“คุณย่าครับ จามาแล้วครับ” เสียงคนที่ถูกถามถึงดังเข้ามาในห้องนั่งเล่น“พี่จา!” เสียง 2 น้องสาวเรียกพี่คนโตของกลุ่มอย่างดีใจพร้อมกับหันไปแปะมือกันแล้วยักคิ้วให้พี่ชายของตัวเองที่นั่งอยู่ข้าง ๆ“โห...ครบเลย วันนี้วันอะไรครับ วันเกิดใครหรือ” ชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับนั่งลงข้าง ๆ น้องเขยมองหน้าคุณย่ายิ้ม ๆ“ย่านัดลูกหลานมาทานข้าวน่







