ตอนที่ 9 การเฝ้าระวังและการตัดสินใจครั้งสำคัญ

ตอนที่

9

การเฝ้าระวังและการตัดสินใจครั้งสำคัญ

เส้นทางที่หลี่มู่ไป๋เลือกที่จะหลบหนีจากกลุ่มคนชุดดำนั้นคดเคี้ยวและเต็มไปด้วยอันตราย มันนำพาเขาไปยังส่วนที่ลึกที่สุดของซากปรักหักพังของสำนักโบราณ ซึ่งยังคงหลงเหลือห้องโถงและทางเดินลับซับซ้อนราวเขาวงกต แม้จะไร้แสงสว่าง แต่ด้วยประสาทสัมผัสที่เฉียบคมและประสบการณ์ที่สั่งสมมา หลี่มู่ไป๋ก็สามารถหาทางออกจากซากปรักหักพังนั้นได้ในที่สุด เขาโผล่ออกมายังอีกด้านหนึ่งของหุบเขาหมอกทมิฬ ซึ่งเป็นป่าทึบที่เงียบสงบกว่า แต่ก็ยังคงปกคลุมไปด้วยหมอกจางๆ

เขาไม่ได้หยุดพักแม้แต่น้อย รีบออกจากหุบเขาโดยเร็วที่สุด โดยมั่นใจว่ากลุ่มคนชุดดำจากสำนักมังกรทมิฬจะต้องออกติดตามเขาไปทั่วแน่ หลี่มู่ไป๋รู้ดีว่าบันทึกที่เขาค้นพบนั้นมีค่ามหาศาล และเป็นสิ่งที่องค์ชายสามปรารถนาอย่างยิ่ง การที่เขาค้นพบความลับของ "คัมภีร์เทพมาร" ที่แท้จริง และรู้ถึงเบาะแสของ "ตราผนึกมังกร" นั้น ทำให้เขากลายเป็นเป้าหมายอันดับหนึ่งของอำนาจมืดอย่างไม่ต้องสงสัย

ตลอดการเดินทางออกจากหุบเขา หลี่มู่ไป๋ยังคงสัมผัสได้ถึงเงาที่ติดตามเขาอยู่เสมอ มันเป็นกลุ่มคนชุดดำกลุ่มใหม่ที่ดูมีฝีมือเหนือกว่ากลุ่มก่อนๆ พวกมันเคลื่อนไหวอย่างเงียบเชียบและรวดเร็ว ราวกับภูตผีในยามราตรีหลี่มู่ไป๋ต้องใช้ความระมัดระวังอย่างสูงสุด หลีกเลี่ยงการปะทะโดยตรงเท่าที่จะทำได้ และพยายามอำพรางร่องรอยการเดินทางของตนเอง

เมื่อหลี่มู่ไป๋เดินทางกลับเข้าสู่เมืองต่างๆ ที่พลุกพล่านอีกครั้ง เขาก็พบว่าข่าวลือเกี่ยวกับคัมภีร์เทพมาร ได้ทวีความรุนแรงขึ้นอย่างมาก มันไม่ได้เป็นเพียงเสียงกระซิบอีกต่อไป แต่กลายเป็นเรื่องราวที่ถูกกล่าวขานไปทั่วทั้งยุทธภพ

“ได้ยินว่าคัมภีร์เทพมารถูกค้นพบแล้ว” เสียงตะโกนของพ่อค้าในตลาดดังขึ้น

“ไม่จริง! นั่นมันแค่ข่าวลือ! แต่ละสำนักกำลังตีกันแย่งชิงมันจนวุ่นวายไปหมดแล้ว!” เสียงของนักเลงในโรงเตี๊ยมสนทนากันอย่างร้อนแรง

สำนักต่างๆ ในยุทธภพที่เคยอยู่กันอย่างสงบสุข บัดนี้กลับเปิดศึกแย่งชิงคัมภีร์กันอย่างเปิดเผย การฆ่าฟันเกิดขึ้นได้ทุกที่ทุกเวลา ไม่ว่าจะเป็นในป่าลึกหรือแม้แต่ในเมืองใหญ่ บางสำนักถึงกับยกพวกเข้าโจมตีกันกลางถนน สร้างความหวาดกลัวและเดือดร้อนให้กับชาวบ้านทั่วไป เลือดและน้ำตาหลั่งรินไปทั่วแผ่นดิน

หลี่มู่ไป๋ต้องระมัดระวังตัวเป็นพิเศษ เพราะเขาเองก็เป็นหนึ่งในผู้ที่ถูกจับตามองจากทั้งผู้ที่ต้องการคัมภีร์ และกลุ่มคนที่ติดตามเขาจากองค์ชายสาม ชื่อของเงากระบี่เดียวดายเริ่มเป็นที่รู้จักในหมู่นักยุทธ์ผู้ผดุงคุณธรรม แต่ในขณะเดียวกันก็ถูกมองว่าเป็นภัยคุกคามจากเหล่าผู้ที่ต้องการครอบครองคัมภีร์ด้วยเช่นกัน

มีหลายครั้งที่เขาถูกท้าทายจากนักยุทธ์ที่เข้าใจผิด คิดว่าเขาครอบครองคัมภีร์ บางครั้งก็ถูกลอบโจมตีจากกลุ่มนักฆ่าที่เชื่อว่าเขาเป็นคู่แข่ง หลี่มู่ไป๋ต้องต่อสู้และเอาชีวิตรอดจากสถานการณ์เหล่านี้ด้วยฝีมือที่เหนือกว่าเสมอ แต่เขาก็ไม่เคยเผยความลับเรื่องบันทึกโบราณที่แท้จริงออกมา

ในคืนหนึ่งหลี่มู่ไป๋นั่งอยู่เงียบๆ ในห้องพักของโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งในเมืองใหญ่ เขาหยิบบันทึกโบราณที่ได้มาจากหุบเขาหมอกทมิฬออกมาอ่านอีกครั้ง ดวงตาของเขากวาดสายตาไปตามตัวอักษรโบราณ และแผนที่ลึกลับที่ซ่อนอยู่ในนั้น

“คัมภีร์เทพมาร...ตราผนึกมังกร...อำนาจสูงสุดของแผ่นดิน...” เขาทบทวนสิ่งที่ค้นพบ

ตอนนี้เขารู้แล้วว่าคัมภีร์เทพมารไม่ใช่คัมภีร์วิชา แต่เป็นแผนที่หรือรหัสลับ ที่นำไปสู่ตราผนึกมังกร ซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งอำนาจสูงสุดของราชบัลลังก์ และที่สำคัญ เขาคาดเดาได้ว่า องค์ชายสาม กำลังตามหาตราผนึกนี้อยู่เช่นกัน เพื่อยึดครองอำนาจสูงสุด และการล่มสลายของตระกูลหลี่เมื่อสิบปีก่อน ก็อาจเป็นส่วนหนึ่งของแผนการอันชั่วร้ายนี้ เพื่อกำจัดผู้ที่อาจขัดขวางเส้นทางขององค์ชายสาม

หลี่มู่ไป๋กำบันทึกในมือแน่น ความแค้นในใจเขาทวีคูณขึ้น แต่คราวนี้มันไม่ได้เป็นเพียงความแค้นส่วนตัวเท่านั้น แต่เป็นความรับผิดชอบอันใหญ่หลวงในการปกป้องแคว้นเหลียงจากเงื้อมมือของความมืดมิด

“การตามหาคัมภีร์เทพมาร...ไม่สิ...การตามหาตราผนึกมังกร...เป็นสิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้” เขากล่าวกับตัวเองอย่างหนักแน่น "มันคือกุญแจที่จะเปิดเผยความจริงเรื่องตระกูลหลี่ และหยุดยั้งแผนการขององค์ชายสาม"

เขาตัดสินใจว่าเขาจะต้องทิ้งเรื่องการตามหาเสนาบดีจ้าวไว้ชั่วคราว เพราะตอนนี้มีเรื่องที่เร่งด่วนและสำคัญกว่ามาก หากองค์ชายสามได้ครอบครองตราผนึกมังกร ทุกสิ่งก็จะสายเกินไป และเสนาบดีจ้าวเองก็อาจจะตกอยู่ในอันตรายยิ่งกว่าเดิม

จากข้อมูลในบันทึกโบราณและข่าวลือที่เขาได้ยินมา หลี่มู่ไป๋คาดเดาว่าเบาะแสต่อไปของตราผนึกมังกรจะต้องอยู่ใน เมืองหลวง อย่างแน่นอน ที่นั่นคือศูนย์กลางอำนาจของราชสำนัก และเป็นที่ที่องค์ชายสามมีอำนาจและอิทธิพลมากที่สุด

การเดินทางสู่เมืองหลวงนั้นเต็มไปด้วยความเสี่ยง เพราะที่นั่นคือรังของศัตรู และเต็มไปด้วยสายตาที่จับจ้อง แต่หลี่มู่ไป๋ก็ไม่หวั่นเกรง เขาเตรียมตัวอย่างรัดกุมที่สุด วางแผนเส้นทางอย่างละเอียด และเตรียมพร้อมรับมือกับอันตรายทุกรูปแบบที่อาจจะเกิดขึ้น

ก่อนออกเดินทาง หลี่มู่ไป๋เขียนจดหมายฉบับหนึ่งถึงมู่หรงชิง เขาไม่ได้เปิดเผยความลับทั้งหมด แต่เล่าเพียงว่าเขากำลังสืบหาเบาะแสสำคัญบางอย่างที่อาจเกี่ยวข้องกับภัยใหญ่หลวงต่อแคว้น และอาจจะต้องเผชิญหน้ากับอันตรายใหญ่หลวง เขาขอให้นางระมัดระวังตัว และหากมีสิ่งใดเกิดขึ้นกับเขา ขอให้นางช่วยสืบหาความจริงต่อไป เขาฝากจดหมายฉบับนี้ไว้กับผู้ดูแลโรงเตี๊ยมที่ไว้ใจได้ โดยกำชับให้ส่งมอบให้มู่หรงชิงก็ต่อเมื่อเขาไม่กลับมาภายในเวลาที่กำหนด

จากนั้น หลี่มู่ไป๋ก็เริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่ มุ่งหน้าสู่เมืองหลวง เขาสวมชุดเรียบง่าย กลืนหายไปกับฝูงชนในยามรุ่งอรุณที่ผู้คนกำลังตื่นขึ้นมาใช้ชีวิต ทุกย่างก้าวของเขามั่นคงและเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เขาเดินผ่านถนนที่คึกคัก ผู้คนมากมายที่ดูมีความสุขและทุกข์ระคนกันไป เขาคิดในใจว่าเขาจะต้องปกป้องแคว้นแห่งนี้ ปกป้องผู้บริสุทธิ์ และปกป้องคนที่เขารัก รวมถึงมู่หรงชิงด้วย

ระหว่างทาง หลี่มู่ไป๋ยังคงสัมผัสได้ถึงเงาที่ติดตามเขา พวกมันตามมาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ราวกับรู้ว่าเขาตัดสินใจมุ่งหน้าสู่เมืองหลวง หลี่มู่ไป๋รู้ดีว่าการเดินทางครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย และเขาจะต้องเผชิญหน้ากับการต่อสู้ที่ดุเดือดกว่าที่เคยเจอมาอย่างแน่นอน

เมื่อเข้าใกล้เมืองหลวงมากขึ้น บรรยากาศก็ยิ่งแตกต่างออกไป ผู้คนในเมืองหลวงดูเคร่งขรึมและระแวดระวังกว่าเมืองอื่นๆ ถนนหนทางเต็มไปด้วยทหารยามที่ลาดตระเวนอย่างเข้มงวด และมีการสอดส่องดูแลผู้คนแปลกหน้าอย่างใกล้ชิด หลี่มู่ไป๋ต้องปรับเปลี่ยนวิธีการเดินทางและพฤติกรรม เพื่อให้กลมกลืนไปกับผู้คนในเมืองหลวงมากที่สุด

เขาเลือกที่จะไม่เข้าพักในโรงเตี๊ยมที่มีชื่อเสียง แต่เลือกห้องพักเล็กๆ ในตรอกซอกซอยที่เงียบสงบ เพื่อหลีกเลี่ยงการเป็นจุดสนใจ เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ในการเดินสำรวจเมืองหลวง สังเกตการณ์ความเคลื่อนไหวของขุนนางและผู้มีอำนาจ และสอดส่องเบาะแสขององค์ชายสาม

หลี่มู่ไป๋รู้ดีว่าเมืองหลวงแห่งนี้คือใจกลางของอำนาจ และเป็นที่ที่ความจริงอันดำมืดถูกซ่อนเร้นไว้มากที่สุด เขาพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับทุกสิ่งทุกอย่างที่รออยู่เบื้องหน้า เพื่อไขปริศนาทั้งหมด และนำความยุติธรรมกลับคืนมาให้แก่ตระกูลหลี่ และแคว้นเหลียงทั้งปวง