ตอนที่57 หิมะละลาย

น่าตายนัก! นางเป็นของเขา

ไม่ต้องพูดถึงเรื่องความรัก ต่อให้ไม่รัก นางก็คือผู้หญิงของเขาอยู่วันยังค่ำ

“เจ้ารู้ตัวหรือไม่ว่าไม่ค่อยสำรวมนัก” เขาดุนาง

“ขออภัยเจ้าค่ะ เหยาเอ๋อร์นึกว่า...”

“อะไร”

‘นึกว่าท่านพี่จะชอบอย่างไรเล่า แต่ดูเหมือนข้าจะทำผิดอีกแล้ว’ หลี่จื่อเหยาได้แต่คิด ไม่กล้าตอบออกไปตามตรง

“ช่างเถิดเจ้าค่ะ ต่อไปข้าจะสำรวม”

“พึงระลึกว่าเจ้าเป็นฮูหยินของข้า อย่าให้ผู้ใดล่วงเกินได้”

“ท่านพี่วางใจเถิด เหยาเอ๋อร์จะไม่มีทางทำเรื่องเสื่อมเสียอย่างเด็ดขาด” หลี่จื่อเหยาแสดงออกว่าตนตั้งอกตั้งใจฟังมู่หรงอี้หวายเป็นอย่างดี ดังคำที่ว่า ‘อยู่บ้านเชื่อฟังบิดา แต่งงานเชื่อฟังสามี’ สำคัญที่สุดคือไม่ต้องการให้เขาผิดหวังในตัวนาง

ครั้นเห็นสามีเงียบไปแล้ว คนเพิ่งถูกดุจึงหันหลังกลับไปเก็บอุปกรณ์เย็บปักเข้ากล่อง ระหว่างนั้นหลี่จื่อเหยามองถุงหอมที่เพิ่งเย็บเสร็จพลางครุ่นคิด ในเมื่อสามีอารมณ์ไม่ค่อยดี นางจึงตัดสินใจเก็บของขวัญชิ้นนี้เอาไว้ก่อน ด้วยเปรียบเทียบกับตอนอาศัยอยู่บ้านเดิม เวลาพี่ชายนางเคร่งเครียดกับงาน ก็มักหงุดหงิดง่าย ผู้ใดล้วนเข้าหน้าไม่ติด แต่พอได้อยู่ตามลำพังสักพักหนึ่ง ก็จะกลับคืนสู่ความสง