Share

แน่ใจ??

last update Last Updated: 2025-07-06 11:40:47

ปัจจุบัน.....

ณ โรงพยาบาลในประเทศญีปุ่น

"หวานดูซิใครมาเยี่ยม" แม่เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับป้าคริสและลุงดนัย

"แม่คริสลุงนัย สวัสดีค่ะ" ฉันยกมือไหว้ท่านทั้งสอง

"แม่ไปดูหลานมาหน้าตาน่าเกลียดน่าชังจริงๆ ว่า แต่ตั้งชื่อไว้รึยังลูก"

"หวานตั้งไว้แล้วค่ะ ชื่อน้องคินกับน้องครีมค่ะ"

"ดูไปดูมาพี่ว่าหลานเราหน้าเหมือนตาคีย์นะคริส"

"ใช่ค่ะคริสนึกว่าคริสคิดเองมโนเองไปคนเดียว"

"เหมือนจริงๆค่ะ" แม่ฉันก็ยังเห็นด้วยเลยว่าลูกแฝดของฉันคล้ายพี่คีย์

พอเอ่ยชื่อเขาขึ้นมาก็ทำให้ฉันคิดถึงเขาอีกจนได้

"ถ้าตาคีย์เห็นรูปลูกตัวเองจะรู้สึกยังไงนะ"

"หมายความว่าไงคะพี่คริส"

"พี่จะส่งรูปเด็กแฝดไปให้คีย์ดูน่ะ แต่สัญญาว่าตาคีย์จะไม่รู้ว่าเด็กสองคนนี้เป็นลูกของตัวเอง"

"เอ่ออมันจะดีเหรอคะแม่คริส" ฉันเริ่มไม่แน่ใจว่าเขาจะรู้มั้ย

"ดีสิลูกเชื่อแม่นะ"

คีย์.......

"คีย์น่ารักมั้ยลูก"

"ลูกใครแม่"

"อืม ไม่รู้สิเห็นน่ารักดีเลยถ่ายรูปมา"

"อย่าบอกนะว่าแม่อยากมีลูกตอนนี้อีกน่ะ"

"บ้าพูดอะไร มีลูกตอนแก่คนได้หัวเราะกันทั้งหมู่บ้าน"

"แต่ผมอยากมีน้องนะ555"

"แม่ว่าคีย์มีหลานให้แม่น่าจะง่ายกว่านะ"

"แม่อย่าพูดในสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้"

"แล้วคีย์รู้ได้ไงว่ามันเป็นไปไม่ได้"

"ผมป้องกันตัวเองหน่าาาแม่"

"แน่ใจ???? "

"ก็......."

เอาจริงๆนะตั้งแต่เอาหญิงมาคนที่ผมเคยสดด้วยก็มีแค่สองคน คนแรกคือสายไหมแต่นั่นมันก่อนที่เธอกับผมจะเลิกกัน ส่วนคนที่สองก็คือ....ตาหวาน พูดถึงตาหวาน ผมไม่เจอเธอเธอมาครึ่งปีกว่าแล้วมั้ง จู่ๆเธอก็ย้ายไปอยู่ทีอื่นผมเคยลองถามแม่นะแม่บอกไม่รู้เพราะน้าแหวนแม่ของตาหวานไม่ได้บอกไว้

"แล้วเมื่อไหร่แม่จะกลับ พักนี้ผมเห็นพ่อกับแม่ไปญี่ปุ่นบ่อยเกินไปแล้วนะ"

"พ่อกับแม่ก็อยากมาพักผ่อนย้อนวันวานกันสองต่อสองบ้างสิ อยู่ไทยอากาศก็ร้อนสู้มาเล่นหิมะทีนี่ดีกว่า"

"เที่ยวไม่ห่วงลูกชายเลยนะครับ"

"มีอะไรน่าห่วงเหรอเราน่ะ"

"มันน่าน้อยใจจัง"

"อย่ามาพูดเลย ตัวเองใช่ว่าจะกลับบ้าน"

"ผมเรียนมั้ยครับขึ้นปีสองงานก็เยอะเรียนก็หนัก"

"จ๊าา คุณลูกชาย แค่นี้ก่อนนะ"

"ครับ"

ผมวางมือถือลงและนั่งทำงานต่อ สักพักสายไหมก็เดินเข้ามาหาผมอย่างเอาเรื่อง

"เมื่อคืนคีย์ไปนอนที่ไหนมา"

"ถามทำไม"

"ก็ตอบมาสิ"

"ไปนอนห้องไอ้ก้อง"

"อย่ามาโกหก ไหมไปตามหาคีย์ทุกคอนโดที่เพื่อนคีย์อยู่แต่ไม่มีใครรู้ว่าคีย์ไปไหน"

"มันจะมากเกินไปแล้วนะไหม จะอะไรนักหนาวะ"

"เมื่อคืนไปนอนห้องอีเด็กมายด์มาใช่ไหม"

"........."

"ถามก็ตอบสิ"

"เออใช่เราไปนอนห้องน้องเขามา พอใจยัง"

"ทำไมคีย์ทำแบบนี้ มันกี่ครั้งแล้ว"

"มันกี่ครั้งแล้วยังไง"

"ไหมเป็นแฟนคีย์นะ"

"ไม่อยากเป็นก็เลิกไปดิ กลับไปหาผัวเธอที่ฮ่องกงโน่น แม่งจะอะไรกันนักกันหนาวะ"

"ไหมไม่ไป ไหมจะอยู่นี่"

"อยากอยู่ก็อยู่ไปแต่อย่ามาวุ่นวาย" พูดจบผมก็เก็บของเพื่อจะออกไปข้างนอก

"นั่นคีย์จะไปไหนอีก"

"ไปหาความสุข"

"จะไปหานังมายด์เด็กแรดอีกใช่ไหมห๊า!!! "

"เอออ!!!!! "

"กรี๊ดดดดดดด ไม่ยอมไหมไม่ให้คีย์ไป"

"แม่งน่าเบื่อว่ะ" ผมสะบัดไหมให้ออกห่างจากตัวก่อนจะรีบออกไปจากห้อง ผมว่าผมคงต้องหาคอนโดใหม่แล้วล่ะ

ผมออกมาจากคอนโดด้วยอารมณ์หงุดหงิด แม่งอะไรกันนักกันหนาวะ ผมว่าผมควรจะบอกเลิกสายไหมสักที ยืดเยื้อมานานเพราะเห็นแก่ความเคยเป็นเพื่อนที่มีมาก่อนหน้าจะมาเป็นแฟนกัน ไม่น่าเอาเพื่อนเลยจริงๆ.....

ผมมาที่ห้องของน้องมายด์ดาวคณะปีหนึ่งที่ผมเพิ่งจะได้มีโอกาสทำความรู้จักทั้งข้างนอกทั้งข้างในสดๆร้อนๆเมื่อวานนี้ที่ห้องน้ำมหาลัย วันนี้เธอโทรชวนผมมาที่ห้องผมก็มาครับ สวยๆแซ่บๆถึงใจแบบนี้คงกินได้อีกนาน น้องเขายอมรับข้อตกลงที่ผมบอกก่อนที่เราจะเป็นมากกว่ารุ่นพี่รุ่นน้องธรรมดา ถึงจะไม่ซิงก็ไม่เป็นไรครับเพราะผมก็ไม่ค่อยอยากได้สักเท่าไหร่ มีประสบการณ์มาบ้างจะได้ไม่ต้องสอนอะไรมาก

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

แอร๊ดดดดด ......

ผมเคาะห้องของมายด์ สักพักประตูก็เปิดออกพร้อมกับมายด์ที่ตอนนี้อยู่ในชุดนอนไม่ได้นอน อืมมมคงพร้อมที่จะไม่ได้นอนสินะ หึ หึ ได้เดี๋ยวผมจัดให้หนักๆเลยใส่ชุดยั่วกันขนาดนี้

หลายวันผ่านไป

ตาหวาน.......

ตอนนี้เด็กๆกำลังหลับสบายอยู่ในเปลเพราะเพิ่งทานนมกันอิ่ม เด็กๆช่วงแรกเกิดก็จะเป็นแบบนี้กินแล้วก็นอน ฉันค่อนข้างโชคดีทีมีแม่คอยดูแลอยู่ใกล้ๆถ้าไม่มีแม่จะทำยังไงดีนะ

"แม่เหนื่อยมั้ยคะ" ฉันถามขณะที่แม่กำลังนั่งพับผ้าอ้อมอยู่ที่เก้าอี้

"จะเหนื่อยอะไรลูกวันๆก็ไม่ค่อยจะได้ทำอะไรดูแลหวานกับหลานๆแค่นี้เอง"

ฉันกับแม่ตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่นี่ก็ไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะเพราะป้าคริสไม่ให้ทำท่านบอกจะดูแลรับผิดชอบทุกอย่างเอง ตอนแรกแม่ฉันคิดจะไปหางานทำเพราะเกรงใจป้าคริสแต่ป้าคริสไม่ยอมท่านขอร้องว่าอยากให้แม่ดูแลฉันอย่างเดียวก็พอ สรุปแม่ก็เลยไม่ได้ไปไหน เรามาอยู่ที่นี่ก็หลายเดือนแล้วค่ะตั้งแต่ฉันท้องได้สองเดือนจนคลอดน้องแฝด

บ้านหลังที่เราอยู่ป้าคริสก็เป็นคนจัดการให้ ตอนแรกฉันคิดว่าป้าคริสคงจะเช่าเพราะฉันก็บอกท่านไปว่าฉันจะอยู่ที่นี่ไม่นานยังไงๆฉันก็ต้องกลับไทย แต่แล้วท่านก็ซื้อให้เลยค่ะท่านลงทุนเดินทางมาที่ญี่ปุ่นเพื่อหาบ้านให้ฉันกับแม่อยู่ด้วยตัวเอง บ้านหลังใหญ่ที่ฉันคิดว่าคงจะแพงน่าดู

"อาทิตย์หน้าป้าคริสจะมาอยู่กับเรานะลูกท่านบ่นคิดถึงเด็กๆ"

ฉันยิ้มให้แม่ก่อนจะเดินไปดูเด็กๆที่เปลนอน

"แม่คะ"

"ว่าไงลูก"

"หวานคิดว่าปีหน้าหวานจะกลับไทย"

"หวานแน่ใจเหรอลูก"

"ค่ะ หวานจะกลับไปเรียนต่อ"

"แล้วหวานคิดว่าจะไปเรียนที่ไหนลูก"

"มหาลัยเดียวกับที่พี่คีย์เรียนค่ะ"

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เจ็บเพราะรัก   ตอนจบ

    "น้องเจแปนจะมาแล้ว^^""ใครคะน้องเจแปน?? ""ก็ลูกในท้องไงพี่ตั้งชื่อเตรียมไว้แล้ว""ตั้งชื่อ?? ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ พี่คีย์เพิ่งรู้วันนี้เองนะคะว่าหวานท้อง""พี่เตรียมชื่อลูกตั้งแต่เราไปทำภารกิจที่ญี่ปุ่น ตอนแรกมีสองชื่อเพราะคิดว่าจะได้แฝด แต่ตอนนี้มีคนเดียวพี่เลยให้ชื่อ เจแปน""โห มั่นใจมากเลยนะคะว่าครั้งนั้นยังไงก็ติด""พี่จัดหนักขนาดนั้นหวานไม่ท้องก็ให้มันรู้ไปสิ แต่ไม่คิดว่าจะติดเร็วขนาดนี้ แต่เสียดายไม่ได้แฝด เฮ้อ แต่มาแค่คนเดียวพี่ก็พอใจละ ไม่เสียแรงที่เสียน้ำไปตั้งเยอะ""พี่คีย์พูดอะไรน่าเกลียด>ว่าแต่เรายังไม่รู้เพศใช่ป่ะ""ค่ะตอนนี้ยังบอกเพศลูกไม่ได้ พี่คีย์จะผิดหวังมั้ยถ้าเกิดลูกคนนี้เป็นผู้หญิง""ไม่ล่ะ พี่แค่คาดหวังไว้เท่านั้นจะชายรึหญิงก็ลูกเราไม่ใช่เหรอ""รักพี่คีย์จังค่ะ จุ๊บ จุ๊บ""เฮ้อออ...นี่พี่ต้องไว้หนวดไปจนแก่เลยใช่ไหมถ้าลูกคนสุดท้องของเราคนนี้เป็นผู้หญิง มีลูกสาวเยอะก็เครียดนะเนี้ยต้องมีหนุ่มๆ มาวุ่นวายแน่ๆ "ยังไม่ทันไรก็เครียดแล้วค่ะคุณพ่อลูกดก"ทำไมคะ กลัวอะไร""หวานก็รู้ว่าเมื่อก่อนพี่เป็นยังไง""อ่อ กลัวลูกเจอคนแบบตัวเองว่างั้น""ก็...." พูดไม่ออกแบบนี้คงใช่

  • เจ็บเพราะรัก   น้องเจแปน

    คีย์....ผมดูดเลียน้ำหวานที่เธอปลอดปล่อยออกมาจนหมด จากนั้นผมก็รีบยืนขึ้นและดึงเธอมาจูบทันที กลิ่นน้ำรักทั้งของเธอและผมตอนนี้มันคละคลุ้งไปทั้งปากมันทำให้เรากระหายที่จะร่วมรักกันโดยเร็วที่สุด"พี่คีย์ขาาา หวานอยากรักพี่คีย์แล้วววว" เธอโอบรอบคอผมและใช้ขาข้างนึงเกี่ยวมาที่เอวผม ผมรีบจัดการจับท่อนเอ็นมาจดจ่อที่ร่องรักและดันมันเข้าไปทันทีไม่ต้องรอเวลา"อ๊ะ อ๊ะ เสียวค่ะ ของพี่คีย์มันใหญ่มาก มันแน่นไปหมดเลยค่ะพี่คีย์ หื้มมมมม หวานเสียว" เธอพูดพร้อมกับกัดลงมาที่คอผมเพื่อระบาย ผมจัดการจับขาของเธอขึ้นมาเกี่ยวเอวอีกข้างก่อนจะอุ้มเธอขึ้นมาในท่าลิงอุ้มแตง จากนั้นก็เริ่มกระแทกใส่เธอไม่ยั้ง ผมเดินไปกระแทกไปไม่หยุด"อ๊ะ อ๊ะ มันจุกพี่คีย์ มันเสียวด้วย มันลึกมากกอ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาา""ของหวานก็ตอดรัดพี่ไม่หยุดเลยครับ พี่ก็จะไม่ไหวเหมือนกัน"ปั่ก!! ปั่ก!! ปั่ก!! ปั่ก!!เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วบริเวณห้องนอนใหญ่โดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงง่ายๆ ผมพาเธอทัวร์ไปทั่วห้องและสุดท้ายก็มาจบลงบนเตียงกว่าสงครามรักจะสงบลงก็กินเวลาไปหลายชั่วโมง ผมกับเธอได้นอนก็เกือบสว่างละครับ ทั้งเหนื่อยทั้งเพลียแต่ก็ฟินนนนนคืนนี้ผมได้ล

  • เจ็บเพราะรัก   NC++ ภารกิจปั้มลูกชาย

    ตาหวาน...ตอนนี้เรากลับมาถึงบ้านกันแล้วค่ะ เด็กๆ หลับมาตลอดทางเลย แม่ฉันกับป้าคริสก็มาช่วยอุ้มเด็กๆ เข้าไปนอนในบ้านค่ะ พี่คีย์ก็หิ้วของเข้าบ้านส่วนฉันก็ไปหาน้องคินน้องครีมเพราะไม่ได้เจอหน้ากันทั้งวันคิดถึงสุดๆ เลยค่ะไปเที่ยวเห็นอะไรที่ลูกๆ ชอบก็จะซื้อมาอย่างไม่ลังเลใจเลย แม้ตอนนี้ฉันจะต้องดูแลแฝดเล็กมากกว่าเพราะยังเล็กช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แต่ฉันก็ต้องไม่ทำให้น้องคินน้องครีมรู้สึกขาดคิดว่าพ่อแม่ไม่สนใจ ฉันต้องใส่ใจลูกๆ ทุกคนให้เท่าเทียมกัน พี่คีย์ก็เหมือนกันค่ะ แม้จะงานเยอะงานยุ่งแค่ไหนก็ต้องไปรับไปส่งเด็กๆ ที่โรงเรียนด้วยตัวเองพี่คีย์กลัวเด็กๆ น้อยใจ แต่ฉันก็โชคดีนะคะที่น้องคินน้องครีมเป็นเด็กดีไม่เคยทำให้ฉันกับพี่คีย์ต้องทุกข์ใจเลยวันหยุดก็จะมาช่วยฉันดูแลน้องๆ เพราะฉันไม่ได้จ้างแม่บ้านประจำเพราะชอบความเป็นส่วนตัว ฉันจะจ้างแม่บ้านบริษัทให้เข้ามาแค่อาทิตย์ละวันเท่านั้น"ทำอะไรกันอยู่คะเด็กๆ ""แม่กลับมาแล้วววว""คิดถึงแม่จังครับ""แม่ชวนไปพวกหนูไม่ไปนี่นา"สักพักพี่คีย์ก็ถือของพะรุลพะรังข้ามาในห้อง พอเห็นพ่อถือของมาเด็กๆ ก็วิ่งหาทันที"ถุงนี้ของน้องครีมนะคะถุงนี้ของน้องคินนะครับ" พี่ค

  • เจ็บเพราะรัก   ขอรางวัล

    ตาหวาน....ผ่านมาหกเดือนน้องเค้กน้องเนยก็ครบหนึ่งขวบแล้วค่ะ พี่คีย์เลยพาพวกเรามาเที่ยวและพักผ่อนกันที่ญี่ปุ่นตอนนี้เราอยู่กันที่ดิสนีย์แลนด์โตเกียว น้องคินน้องครีมไม่มาบอกมาจนเบื่อแล้วขออยู่บ้านกับคุณย่าคุณยายที่อาสามาช่วยเลี้ยงเด็กๆเพราะคิดว่าฉันกับพี่คีย์คงดูแลไม่ไหว ยิ่งตอนนี้แฝดเล็กเดินได้ยิ่งต้องตามติดทุกฝีก้าวเพราะวิ่งเร็วกันมากเผลอแป๊บเดียวก็ไปไกลแล้ว เฮ้อออ เหนื่อยนะคะ แต่มีความสุข ตอนนี้พี่คีย์วางแผนจะมีลูกอีกแล้วซึ่งฉันปฎิเสธไม่ได้ด้วยเพราะเคยสัญญากับพี่คีย์ถ้าแฝดเล็กครบหนึ่งขวบฉันจะเลิกทานยาคุม มาญี่ปุ่นครั้งนี้ก็เพื่อมาทำภารกิจนี้โดยเฉพาะค่ะ "หวาน...""อ้าวววพี่นาย""ไม่คิดว่าจะเจอพี่นายที่นี่ เห็นยัยนัตบอกพี่นายไปเรียนต่อเมริกาแล้วก็ทำงานที่โน่นทำไมมาโผล่ที่ญี่ปุ่นได้คะ""แฟนพี่เป็นคนญี่ปุ่นน่ะช่วงวันหยุดยาวก็เลยพาลูกๆมาเยี่ยมตากับยาย แล้วนี่หวานมาเที่ยวเหรอ""พี่นายมีลูกแล้วเหรอคะ ไหนคะอยากเห็นจัง""แม่เค้าพาไปซื้อขนมน่ะแล้วนี่หวานมากับใคร""หวานมากับพี่คีย์กับลูกๆ พี่คีย์ตอนนี้ไปเข้าห้องน้ำเดี๋ยวคงมา""น้องคินน้องครีมคงโตมากแล้วสินะ""จะ8ขวบแล้วค่ะ""แมะ แม่ แม่ /แมะ

  • เจ็บเพราะรัก   คืนนี้ไม่ได้นอนNC++

    คีย์....ผมจัดการป้อนนมที่หวานปั้มไว้ให้เด็กๆเพราะได้เวลานอนแล้ว พอเด็กหลับสนิทผมก็พาสองแสบไปนอนเตียงเด็กที่ตั้งไว้ริมห้อง ผมยังไม่อยากแยกห้องเพราะเด็กๆยังเล็กอยู่มาก ผมจะลุกขึ้นมาดูลูกกลางดึกเวลาต้องเปลี่ยนแพมเพิส ผมจะไม่ให้หวานต้องตื่นมาดูเพราะเธอเลี้ยงมาทั้งวันแล้ว ควรให้เธอพักผ่อนบ้าง แต่.....คืนนี้ผมคงให้เธอพักไม่ได้ เพราะวันนี้เป็นวันของผมพรุ่งนี้เป็นวันหยุดค่อยให้เธอพักผ่อนยาวไปจนถึงสายๆก็ได้"เด็กๆหลับกันหมดแล้วเหรอคะพี่คีย์" ตาหวานเดินออกมาจากห้องน้ำ ผมจึงรีบเดินไปหาเธอทันที"ครับ หลับหมดแล้ว ตอนนี้ก็เป็นเวลาของเราบ้าง" ผมพูดพร้อมกับคลอเคลียไปที่ซอกคอหอมกรุ่นของเธออย่างหลงไหล ผมกอดเธอและค่อยๆล้วงมือเข้าไปภายในเสื้อคลุมที่เธอสวมอยู่ เธอโนบราครับเพราะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ผมลูบไล้ไปที่หน้าอกคู่โตที่มันใหญ่มากกว่าแต่ก่อนเพราะมีลูกและกำลังอยู่ในช่วงให้นมลูกอยู่ ก่อนที่มืออีกข้างจะค่อยๆดึงเชือกที่ผูกไว้ด้านหน้าออกและจัดการถอดมันออกจนมันลงไปกองอยู่ที่พื้น ผมเดินไปยืนหยุดอยู่ตรงหน้าของตาหวาน และมองไปที่หน้าอกทั้งสองข้างด้วยสายตาหิวกระหาย"พี่ขอชิมหน่อยได้มั้ยครับอยากรู้จะอร่อยมั้ย""พี่ค

  • เจ็บเพราะรัก   ไม่ต้องกลัว

    ตาหวาน....เราออกมาจากบริษัทแล้วกำลังจะไปรับเด็กๆที่โรงเรียนเพราะได้เวลาเลิกเรียนพอดีค่ะ ระหว่าทางพี่คีย์ก็จะคอยกุมมือฉันตลอดเวลา"หวานนนน""คะ?? ""หวานยังคิดมากอยู่รึเปล่า" พี่คีย์ยังมีสีหน้ากังลใจอยู่ค่ะ ตั้งแต่อยู่ที่บริษัทแล้ว"ถ้าบอกว่าคิดล่ะคะ" ฉันลองหยั่งเชิงถามพี่คีย์ดูค่ะเพราะเอาจริงๆฉันก็ยังมีติดค้างอยู่ในใจนิดหน่อยแต่เพราะฉันเชื่อใจพี่คีย์ฉันเลยไม่อยากพูดอะไรอีก แต่ในเมื่อพี่คีย์พูดฉันก็เลยอยากพูดในสิ่งที่ฉันคิด"พี่ขอโทษ พี่ผิดเอง ต่อไปพี่จะไม่อะไรกับใครแล้วนะครับ""พี่คีย์ช่วยเพราะเธอน่าสงสารอันนี้หวานเข้าใจนะคะ แต่เค้าใช้ความสงสารที่พี่คีย์มีให้มาทำให้เราผิดใจกัน พี่คีย์คิดว่าไงล่ะคะ""พี่ไม่คิดว่าแก้มเค้ายังคิดอะไรกับพี่อยู่เพราะที่ผ่านมาพี่ไม่เคยสนใจอะไรเลยเห็นเค้าเป็นแค่พนักงานคนนึง""พี่คีย์ไม่คิดอะไรได้จริงๆเหรอคะ พี่คีย์เคยมีอะไรกับเค้ามาก่อนนะ""หวานก็รู้ว่าพี่ผ่านผู้หญิงมาตั้งเท่าไหร่ ถ้าพี่คิดกับแก้มพี่ก็คงต้องคิดกับทุกคนแล้วล่ะ แต่พี่ไม่เคยคิดอะไรกับใครเลยจริงๆนะ เลิกคือเลิก จะให้พี่สาบานที่ไหนก็ได้นะครับ ตอนนี้และต่อไปจนวันตายพี่จะมีแค่หวานคนเดียว หวาน....พี่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status