Home / รักโบราณ / เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย / ตอนที่70 ความเงียบที่ดังที่สุด

Share

ตอนที่70 ความเงียบที่ดังที่สุด

last update Last Updated: 2025-08-04 13:12:43

ขบวนเดินทางยังคงเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดหย่อน จ้าวอินหลัวนั่งอยู่บนหลังม้ากับหลี่เจินหรง สายลมที่พัดผ่านไม่ได้ช่วยคลายความรู้สึกอึดอัดที่อินหลัวรู้สึกเลยแม้แต่น้อย

ความรู้สึกอ่อนเพลียจากการเดินทางยังคงทำให้ร่างบางของอินหลัวสั่นไหว ขณะที่หลี่เจินหรงทรงตัวองอาจไม่มีเปลี่ยนมองไปข้างหน้าด้วยท่าทางนิ่งเฉย จ้าวอินหลัวไม่สามารถทนความกดดันที่มาจากหลี่เจินหรงได้อีกต่อไป จึงกัดฟันถามขึ้นด้วยเสียงที่แหบแห้งแต่เต็มไปด้วยความโกรธและเจ็บปวด

"ท่านน่ะ...เป็นอะไรกับข้านักหนาอยากให้เจ็บปวดทรมานขนาดนั้นเลยหรือ"

เสียงสั่นเล็กน้อย ขณะที่สายตาของหลี่เจินหรงยังคงมองไปข้างหน้า เขาทำเหมือนไม่ได้ยินคำถามนั้น แต่อินหลัวไม่ยอมหยุดถามหันไปมองเขาด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย

"แล้วข้า...จ้าวอินหลัวไปทำอะไรให้ท่านเจ็บช้ำน้ำใจ เชอะทำเก๊กไปได้ ตัวเองนะจับข้ามาเพื่อทรมานเคยถามไหมว่าข้าน่ะ…." ใช่จ้าวอินหลัวหรือเปล่า หยุดคำพูดไว้ตรงนั้นเสีย

หลี่เจินหรงไม่ได้ตอบคำถามทันที เขายังคงพาม้าเยาะย่างไปข้างหน้าอย่างเงียบๆ แต่ในที่สุด

“นี่ อย่าทำเงียบนะ ทำไมไม่พูด เชอะ”

หลี่เจินหรงก็เปิดปากพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

"เพราะสามีของเจ้าหรื
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่71แข็งเป็นหิน

    เสี่ยวหม่ารีบขี่ม้ามาตามขบวนเมื่อเห็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เขาไม่เข้าใจว่าทำไมท่านอ๋องหลี่เจินหรงกับนายหญิงจ้าวอินหลัวถึงมีท่าทีไม่เหมือนปกติเห็นท่านอ๋องรั้งเอวของนายหญิงแน่นยังไม่ยอมปล่อยตัวนายหญิงอินหลัว แต่เสี่ยวหม่าแค่สงสัยว่าท่านอ๋องกับนายหญิงจ้าวอินหลัวกำลังเล่นอะไรกันอยู่หรือเปล่าเสี่ยวหม่าเข้ามาใกล้ด้วยท่าทางเป็นห่วง"ท่านอ๋อง นายหญิง จะทำอะไรหรือขอรับ พิษกำเริบอีกแล้วหรือขอรับ ระวังตกจากม้านะขอรับ"หลี่เจินหรงหันขวับไปที่เสี่ยวหม่า ดวงตาของเขาเป็นประกายก่อนจะพูดออกมาดังๆ "หุบปากแล้วไปซะ" เสียงของหลี่เจินหรงแหบแห้งข่มขู่ ไม่ปล่อยให้เสี่ยวหม่าได้ถามต่อ ไม่อยากให้ใครเห็นว่าตัวเองควบคุมอารมณ์ได้ยากแค่ไหนในตอนนี้เสี่ยวหม่าถึงกับสะดุ้ง ก่อนจะรีบควบม้าผ่านไปไปโดยไม่กล้าขัดขืนคำสั่ง หลี่เจินหรงกลับปล่อยมือจากบังเหียนม้า อินหลัวพยายามดิ้นหนี แต่มือที่รัดไว้ทำให้ไม่สามารถขยับตัวได้เต็มที่หลี่เจินหรงสูดหายใจลึก ก่อนจะกดคางลงบนไหล่ของจ้าวอินหลัวเบาๆ เสียงของเขาผสมผสานกับความโกรธและความเจ็บปวดในคำพูด น้ำเสียงแหบพร่า"ข้าไม่มีทางปล่อยเจ้าไป... เจ้าจะต้องทรมานที่สุด จนกว่าข้าจะพอใจ"น้

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่70 ความเงียบที่ดังที่สุด

    ขบวนเดินทางยังคงเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดหย่อน จ้าวอินหลัวนั่งอยู่บนหลังม้ากับหลี่เจินหรง สายลมที่พัดผ่านไม่ได้ช่วยคลายความรู้สึกอึดอัดที่อินหลัวรู้สึกเลยแม้แต่น้อยความรู้สึกอ่อนเพลียจากการเดินทางยังคงทำให้ร่างบางของอินหลัวสั่นไหว ขณะที่หลี่เจินหรงทรงตัวองอาจไม่มีเปลี่ยนมองไปข้างหน้าด้วยท่าทางนิ่งเฉย จ้าวอินหลัวไม่สามารถทนความกดดันที่มาจากหลี่เจินหรงได้อีกต่อไป จึงกัดฟันถามขึ้นด้วยเสียงที่แหบแห้งแต่เต็มไปด้วยความโกรธและเจ็บปวด"ท่านน่ะ...เป็นอะไรกับข้านักหนาอยากให้เจ็บปวดทรมานขนาดนั้นเลยหรือ"เสียงสั่นเล็กน้อย ขณะที่สายตาของหลี่เจินหรงยังคงมองไปข้างหน้า เขาทำเหมือนไม่ได้ยินคำถามนั้น แต่อินหลัวไม่ยอมหยุดถามหันไปมองเขาด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย"แล้วข้า...จ้าวอินหลัวไปทำอะไรให้ท่านเจ็บช้ำน้ำใจ เชอะทำเก๊กไปได้ ตัวเองนะจับข้ามาเพื่อทรมานเคยถามไหมว่าข้าน่ะ…." ใช่จ้าวอินหลัวหรือเปล่า หยุดคำพูดไว้ตรงนั้นเสียหลี่เจินหรงไม่ได้ตอบคำถามทันที เขายังคงพาม้าเยาะย่างไปข้างหน้าอย่างเงียบๆ แต่ในที่สุด“นี่ อย่าทำเงียบนะ ทำไมไม่พูด เชอะ”หลี่เจินหรงก็เปิดปากพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา"เพราะสามีของเจ้าหรื

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่69ทำไมถึงโกรธ

    เสียงกระบี่กรีดผ่านอากาศ ด้วยความเร็วที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เสียนหยางไม่ทันระวังตัวเมื่อหลี่เจินหรงพุ่งเข้ามาด้วยกระบี่ในมือ สายตาของเขาที่เต็มไปด้วยความโกรธและความเจ็บปวด ส่งผลให้กระบี่ของเขาบาดลึกเข้าที่แขนของเสียนหยางอย่างรวดเร็ว เสียนหยางพยายามหลบเลี่ยงแต่ไม่ทัน"อั๊ก" เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของเสียนหยางดังขึ้น ขณะที่เลือดไหลทะลักออกมาจากรอยบาดที่แขนของเขา เขาล้มลงกับพื้นอย่างไม่สามารถควบคุมตัวเองได้จ้าวอินหลัวผงะหงาย“อย่าฆ่าเขา”หลี่เจินหรงหันมองใหบน้าซีดเผือดของจ้าวอินหลัว เขาไม่รอช้าก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและใช้กระบี่เสียบเข้าที่กลางอกของเสียนหยาง เสียงของกระบี่ที่แทรกทะลุเนื้อดังขึ้น ก่อนที่ร่างของเสียนหยางจะล้มลงกับพื้น เลือดไหลออกมาเป็นจำนวนมาก" ไม่ ไม่ไม่ ม่ายยยยยย ท่านฆ่าเขาทำไม" จ้าวอินหลัวกรีดร้องออกมาเสียงดัง สายตาของอินหลัวเต็มไปด้วยความตกใจและหวาดกลัว ขณะที่เธอเห็นร่างของเสียนหยางที่นอนจมกองเลือด มือของเธอสั่นไปหมด รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบถล่มลงมาทับเลือดที่ไหลออกจากร่างของเสียนหยางเหมือนจะบ่งบอกถึงการสูญเสียที่ไม่อาจยับยั้งได้ กลิ่นของเลือดที่ฉุนเข้าจมูกทำให้จ้า

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่68โกรธ

    จ้าวอินหลัวมองไปที่เสียนหยางด้วยความงุนงง ส่ายหัวไปมา "ท่านคือ ท่านคือใคร..." คำพูดของอินหลัวคล้ายไม่เชื่อถือ ตอบกลับด้วยความงุนงงจริงๆคำถามนั้นทำให้เสียนหยางตกใจ เขาจ้องไปที่ใบหน้าของจ้าวอินหลัวอย่างตกตะลึงราวกับว่าเขาไม่อยากเชื่อว่าอินหลัวจะไม่จำเขาได้ ใจของเขาเต็มไปด้วยความผิดหวัง แต่ก็ยังพยายามควบคุมอารมณ์"จำไม่ได้จริงๆ หรือ?" เสียนหยางถามซ้ำก่อนจะถอนหายใจอย่างหนัก"ข้ามาช่วยคุณหนูจากคำสั่งของต้าหวางบิดาท่าน"จ้าวอินหลัวยังคงยืนงงกับคำพูดนั้น ไม่รู้จัก"ต้าหวาง" และยิ่งไม่รู้จักเสียนหยางเลยแม้แต่น้อย ใบหน้าของอินหลัวเต็มไปด้วยความสงสัยและความสับสน"บิดาของข้า...อย่างนั้นหรือ"เสียนหยางมองอินหลัวนิ่ง ก่อนจะยอมเดินเข้ามาใกล้ เขามองใบหน้าที่คุ้นเคยอย่างแปลกๆ ราวกับเขากำลังมองสตรีที่เขาเคยรู้จักดีในอดีต"ข้าเป็นคนที่บิดาของท่านส่งมาช่วย" เขาพูดเสียงเบา ก่อนที่จะทำท่าทางให้อินหลัวรู้สึกถึงความจริงของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น "ท่านตกอยู่ในอันตรายจากอ๋องหลี่และ...เขาก็ไม่ปล่อยท่านไปง่ายๆ"จ้าวอินหลัวเริ่มรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างในคำพูดของเขา การที่ถูกจับตัวมาที่นี่ มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่67ความจริงที่พยายามหลีกหนี

    แสงสว่างจากโคมไฟในห้องค่อยๆ เลือนรางขณะที่หลี่เจินหรงเดินกลับมาที่กระโจมที่พัก เสียงการเคลื่อนไหวแผ่วเบาของท่านหมอไป๋อี้เซิงดังขึ้นเมื่อเขาเดินไปหาอ๋องหลี่เจินหรงที่ยืนอยู่ในกระโจมสีหน้าของหลี่เจินหรงยังคงเย็นชา ดวงตาที่เต็มไปด้วยความหม่นหมอง แต่ท่าทีภายนอกของเขากลับไม่แสดงถึงความกังวลใดๆไป๋อี้เซิงที่ยืนอยู่หน้าหลี่เจินหรง แต่ในตอนนี้ เขากลับรู้สึกถึงความตึงเครียดที่ยากจะอธิบายได้ ในที่สุดเขาก็ไม่อาจทนได้อีกต่อไป"ท่านอ๋อง... ข้าไม่สามารถทนเห็นอินหลัวทรมานไปมากกว่านี้ได้" เสียงของไป๋อี้เซิงแหบแห้งจากความกังวล เขายืดตัวขึ้น ยืนยันให้หลี่เจินหรงรับรู้ถึงความกังวลของเขาอย่างจริงจัง“อินหลัวเจ้าเรียกนางอย่างสนิทสนมเพียงนั้นเชียวหรือ”“ท่านอ๋องได้โปรดอย่าใจร้ายกับนางดูแลนางให้ดี อิน…หลัวก็แค่สตรีนางหนึ่งที่อ่อนแอและบอบบาง”หลี่เจินหรงหันมามองเขา สายตาของเขาไม่แสดงอารมณ์ใดๆ แม้แต่ความห่วงใยที่ไป๋อี้เซิงเห็นว่าอาจจะมีอยู่ในแววตา "ข้ารู้... ข้าแค่ไม่คิดว่ามันจะมีความหมายอะไรนักคำว่าสตรีสำหรับข้าคำว่าศัตรูมันยิ่งใหญ่กว่า" เขาตอบเสียงเรียบ ราวกับกำลังพยายามปิดกั้นสิ่งที่อยู่ในใจไป๋อี้เซิงกั

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่66ข้านึกว่าอยู่ที่สวรรค์แล้ว

    "ทำไมข้าไม่รู้สึกอะไรเลย ความเจ็บปวดจากพิษทำไมส่งผลถึงอินหลัวเพียงคนเดียว"ไป๋อี้เซิงถอนหายใจและยืนนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดต่อ"มันเป็นพิษที่ร้ายกาจมาก... พิษนี้จะทำให้คนที่ได้รับพิษเจ็บปวดทุกครั้งที่มันกำเริบ และที่แย่ที่สุดก็คือ มันไม่มีวิธีรักษาหรือยาถอนพิษที่สามารถรักษาได้ในตอนนี้ยาบรรเทาอาการพิษกำเริบไปกดอาการเจ็บปวดจากพิษร้ายเหลือเพียงครึ่งเดียว ทำให้ท่านอ๋องไม่รู้สึกอะไรเลย อ๋องเหล่ยปรุงพิษชนิดนี้ด้วยความเชี่ยวชาญเพื่อจัดการกับท่านอ๋องโดยเฉพาะ"หลี่เจินหรงตกใจและไม่สามารถสะกดกลั้นอารมณ์โกรธได้"ครึ่งหนึ่งเหรอ ทำไมพิษนี้ถึงรุนแรงขนาดนี้นี่แค่เพียงครึ่งเดียวอย่างนั้นหรือ"ไป๋อี้เซิงเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะยอมรับความจริงอย่างหนักใจ "ข้าน้อยเคยพูดแล้วครั้งหนึ่งหากอาการกำเริบไม่มากคนที่แบกรับคือคู่ปราณของท่านอ๋องฉะนั้นจึงจำเป็นต้องหาคนที่คิดว่าทนแบกรับพิษนี้แทนท่านอ๋องได้ พิษนี้ไม่ธรรมดาเลย... พิษนี้ร้ายแรงมากจนถึงขนาดไม่มีใครสามารถคิดค้นยาถอนพิษที่สามารถแก้ไขมันได้ในตอนนี้... อ๋องเหล่ยใช้พิษนี้กับท่านอ๋องเพื่อให้ท่านต้องทรมานทุกครั้งที่พิษกำเริบ..."หลี่เจินหรงรู้สึกถึงความเจ็บป

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status