Share

ตอนที่ 42.

last update Last Updated: 2025-07-08 17:57:58

ตอนที่ 42.

“ขยับ... ใช่แบบนั้น... แรงอีก...โอ้... ใช่เลย... เก่งมาก...”

รัชชานนท์จับสะโพกผายแน่นก่อนจะยกร่างของหล่อนขึ้นช้าๆ และสวมใส่ลงมาใหม่เป็นจังหวะเนิบนาบแต่สุดแสนเร้าใจ ขณะที่แอ่นสะโพกเพรียวขึ้นรับการควบขี่ของสาวน้อยมือใหม่ด้วยความเสียวซ่าน

แม้จะไม่คุ้นเคย แต่ด้วยไฟปรารถนาที่ลามเลียไปทั่วทั้งเนื้อทั้งตัว ทำให้สาวน้อยปล่อยตัวปล่อยใจทำตามทุกสิ่งทุกอย่างที่รัชชานนท์เป็นผู้ชี้นำ หล่อนขยับโยกไปมาตามจังหวะที่หัวใจร่ำร้อง ครั้งแล้วครั้งเล่าจนรัชชานนท์คำรามออกมาด้วยความเสียวซ่าน

“สุดยอด... มีน...มีนจ๋า...ฉันจะไม่ไหวอยู่แล้ว...”

ชายหนุ่มคร่ำครวญออกมา เมื่อสาวน้อยหัวไวเรียนรู้ท่าใหม่เอี่ยมอ่องนี้อย่างรวดเร็ว และก็ชำนาญเกินกว่าที่คิดไว้มากนัก มือหนาเลื่อนขึ้นมาบีบเคล้นทรวงอกแรงๆ จนมันแทบจะบี้แบนไปตามแรงอารมณ์ ส่วนอีกข้างหนึ่งตรึงบั้นท้ายอวบเอาไว้ ก่อนจะดึงเข้ามาหาตัวไม่หยุดหย่อน

ทั้งโยกทั้งส่ายใส่กันอย่างเมามัน ลืมตัวลืมใจจนหมดสิ้น คิดได้แต่เพียงความต้องการปลดปล่อยที่ถาโถมเข้าใส่เท่านั้น รัชชานนท์สูดปากเมื่อกล้ามเนื้อภายในร่องสาวบีบรัดแน่นจนแทบจะทานทนต่อไปไม่ได้

เขารีบดันร่างบางให้นอนราบลง
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เจ้าบ่าวอสูร   ตอนที่ 75.

    ตอนที่ 75.“คนใจร้าย... มีนไม่เคยเกลียดคุณ แต่คุณกลับไสส่งมีนตลอดเวลา...”มือบางรีบคว้ากระบอกโทรศัพท์ขึ้นมาแนบหู ขณะต่อสายถึงรัชชานนท์ น้ำตาไหลพราก ความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูกกำลังคุกคามอย่างหนัก รู้แต่ว่าปวดร้าว ชอกช้ำ จนแทบจะทนหายใจต่อไปอีกไม่ได้ หากไม่ได้ฟังเหตุผลของการขับไล่หล่อนในวันนี้ยัยบ้า... ทำไมไม่ดีใจล่ะที่จะเป็นอิสระ ทำไมถึงยังต้องขวนขวายจะฟังคำพูดที่เลือดเย็นจากปากผู้ชายที่ไม่เคยรักตัวเองอีก อย่าไร้สมองไปหน่อยเลยสมองที่มีหัวคิดร้องตะโกนด่าทอออกมา แต่หัวใจกลับไม่สนใจจะฟัง มันคงรอสัญญาณที่ฝ่ายนั้นจะรับสาย แต่ดูเหมือนจะเลือนรางเต็มทน เพราะนี่หล่อนกดเบอร์ของรัชชานนท์เป็นครั้งที่ห้าแล้ว เขาก็ยังไม่คิดจะรับสายหรือทุกอย่างมันควรจะจบแล้วจริงๆ...“ส้มโอ... ช่วยเรียกแท็กซี่ให้มีนหน่อย มีนมีธุระด่วน...”นี่คือคำพูดที่นทิชาพูดกับส้มโอตอนที่ส้มโอถือชามข้าวต้มเข้ามาให้ในห้องนอน และแม้ส้มโอจะถามกลับมาด้วยความสงสัยมากมายเพียงใด หญิงสาวก็ใช้ความเงียบแทนคำตอบในเมื่อรัชชานนท์ไม่ต้องการจะเห็นหน้าของหล่อนอีก... หล่อนก็ควรจะจากไปให้เร็วที่สุด จากไปพร้อมๆ กับหัวใจที่แตกสลายไม่มีชิ้นดีร่างสูง

  • เจ้าบ่าวอสูร   ตอนที่ 74.

    ตอนที่ 74.ความรัก...! ใช่ความรัก หล่อนมีให้เขาตลอดเวลา แต่ดูเหมือนมันจะสลายไปไม่น้อยเลยทีเดียวกับการกระทำของเขาในครั้งนี้นทิชายังคงนิ่งงันจนน่าเจ็บใจ ชายหนุ่มคุกเข่าลงไปหาช้าๆ ก่อนจะจัดการรูดกางเกงชั้นในตัวสวยขึ้นมาให้อยู่ในที่เดิมของมัน และตลบกระโปรงให้ลงไปคลุมเข่าเช่นเดิม“อย่ามาใช้ไม้นี้กับฉันนะ...!”มือหนาใหญ่กุมหัวไหล่บางเอาไว้ เขย่าแรงๆ แต่ร่างอรชรนั้นก็ยังนิ่งงันอยู่ และในที่สุดรัชชานนท์ก็ยอมแพ้ เขาช้อนร่างบางมาไว้ในอ้อมแขนแกร่ง ก่อนจะก้าวยาวๆ ออกจากห้องพักไปยังรถของตนเอง ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความเดือดดาล ที่ถูกนทิชาเอาคืนด้วยวิธีนี้ชายหนุ่มวางร่างของนทิชาที่อ่อนปวกเปียกคล้ายกับตุ๊กตาไร้ชีวิตบนเบาะข้างคนขับอย่างไม่พอใจ ก่อนจะวิ่งกลับไปนั่งประจำที่คนขับ รถคันหรูแพงหูฉี่เคลื่อนตัวออกไป มุ่งหน้าสู่บ้านหลังใหญ่ด้วยความเร็วสูงรัชชานนท์ก้าวเท้ายาวขึ้นบันไดตรงไปยังห้องนอน ดวงตาคมกล้าก้มลงมองร่างอรชรที่หลับใหลไม่ได้สติของนทิชาด้วยความรู้สึกผิด แม้จะเจ็บแค้นมากเท่าไหร่ แต่เขาก็ไม่ควรจะริดรอนศักดิ์ศรีความเป็นคนของหล่อนแบบนี้ รู้ดีว่าสิ่งที่กระทำไปมันผิดมหันต์ แต่ก็ย้อนกลับไปแก้ไขอะไร

  • เจ้าบ่าวอสูร   ตอนที่ 73.

    ตอนที่ 73.รัชชานนท์แสยะยิ้มร้ายกาจ ดวงตาคมกล้าที่จ้องเขม็งมาที่หล่อนเต็มไปด้วยความชิงชัง “ไว้ร้องบอกตอนที่ฉันอยู่ในตัวของเธอก็แล้วกัน...”ความเกรี้ยวกราดควบคุมทุกเส้นประสาท ร่างกายถูกบงการด้วยความหวงแหนแน่นอก หากเป็นไปได้เขาอยากจะขยี้ให้หล่อนแหลกเป็นจุลนักชายหนุ่มกัดฟันแน่น กรามแกร่งขบกันจนนูนเป่งแทบระเบิด“แต่มีนไม่ต้องการคุณนนท์...”เสียงหัวเราะด้วยความโอหังดังออกมาจากลำคอแกร่ง ก่อนที่เขาจะปิดฉากการสนทนาที่ดุเดือดนี้ด้วยการตะโบมจูบกลีบปากที่เผยอค้างไว้นั้นอย่างรุนแรง ไร้ความเมตตา เขาบดขยี้จนเรียวปากของหล่อนเลือดซึม ขณะยังไม่มีทีท่าจะหยุดการกระทำที่แสนจะป่าเถื่อนมันไม่ใช่การร่วมรัก แต่เขาต้องการเอาชนะหล่อนต่างหากล่ะ...หญิงสาวน้ำตาไหลพราก พยายามอย่างที่สุดที่จะห้ามความต้องการทางกายที่ถูกจุดขึ้นด้วยสัมผัสดิบทมิฬให้สงบลง แต่สุดท้ายความพยายามก็ต้องสูญเปล่า เพราะร่างของหล่อนอ่อนระทวยกลายเป็นขี้ผึ้งถูกไฟลนจนได้ชายหนุ่มตวัดลิ้นหนารัดเกี่ยวลิ้นหวานของนทิชาด้วยความร้อนแรง ขณะที่มือหนาเลื่อนต่ำลงไปขย้ำเต้าทรวงที่ชูชันรออยู่ใต้เสื้อตัวสวยอยู่แล้วด้วยความรุนแรง ราวกับจะทำให้เนื้อนวลทั้งคู่แ

  • เจ้าบ่าวอสูร   ตอนที่ 72.

    ตอนที่ 72.และที่สำคัญ...มีนเป็นเมียของเขา ยังไงพ่อนั่นก็คงไม่ทำร้ายหล่อนจนถึงตายหรอกน่า...เมื่อรถของอดิเทพลับตาไปแล้ว... ตอนนี้หล่อนก็กำลังยืนอยู่ท่ามกลางสายลม แสงแดด กลิ่นทราย ท้องทะเล และอสูรกายตัวพ่ออย่างรัชชานนท์“คุณนนท์...มีนอยากจะอธิบาย คือว่า...”เงยหน้าประสานสายตากับเขาด้วยความอ้อนวอน แต่สิ่งที่ได้กับมาคือรอยยิ้มเหยียดหยาม ชิงชัง เต็มไปด้วยความขยะแขยงจนแทบอยากจะร้องไห้รัชชานนท์กัดกรามแน่น “เธอบอกเองไม่ใช่หรือ... ว่าจะรับผิดแทนมันทุกอย่าง ไม่ว่าจะหนักหนาแค่ไหน...”น้ำเสียงของเขาเลือดเย็นยิ่งนัก และยิ่งร่างสูงใหญ่ก้าวเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ กลิ่นไอของความร้ายกาจก็กระหน่ำเตือนอยู่ในอกไม่หยุด‘หนี เธอต้องหนี ไม่งั้น เธอจะต้องแหลกเหลวคามือของผู้ชายที่เธอรักอย่างแน่นอน หนีสิ...’จิตใต้สำนึกร้องสั่งอย่างบ้าคลั่ง แต่หล่อนก็ไม่อาจจะทำตามได้อย่างใจนึก เพราะเพียงแค่ขยับเท้าก้าวถอยหลัง หัวไหล่บอบบางของหล่อนก็ถูกมือแกร่งปากคีมเหล็กขยุ้มลงมาอย่างรุนแรง“คุณนนท์... มีนกับเทพแค่มาไหว้น้องพร... เราสำนึกผิด... อุ๊ย!...” อุทานออกมาเมื่อมือแกร่งเพิ่มแรงขยุ้มหนักข้อมากขึ้น จนหญิงสาวปวดหนึบ น้ำตา

  • เจ้าบ่าวอสูร   ตอนที่ 71.

    ตอนที่ 71.แค่คงจะข่มขืนหล่อนอีกครั้งหนึ่งเท่านั้น พูดต่อในใจด้วยความปวดร้าว ก่อนจะรีบผลักให้อดิเทพรีบวิ่งหนีไปที่รถ“ไม่ทำอะไรล่ะ เขาคงจะฆ่าเธอเลยล่ะมีน ดูสิเขาเดินใกล้เข้ามาแล้ว ไปกันเร็วเข้า...”ชายหนุ่มพยายามฉุดแขนเพื่อนให้รีบวิ่งหนีไปที่รถ เพราะร่างสูงตระหง่านที่เดินใกล้เข้ามานั้นเต็มไปด้วยความอำมหิต ไม่ต่างจากเสือดาวที่หมายจะขย้ำเหยื่อ“ไม่ต้องไปไหนทั้งคู่นั่นแหละ...!”เสียงห้าวที่คิดว่าจะเต็มไปด้วยความเดือดดาล แต่มันกับเย็นชาไร้ความรู้สึก ดวงตาคมกริบกวาดทุกรายละเอียดของแขกที่ไม่ได้รับเชิญตรงหน้า และเลื่อนต่ำไปที่ข้อมือบางที่ถูกมือหนาใหญ่แต่ขาวเนียนราวกับอิสตรีกุมอยู่ด้วยความเดือดดาลจนปิดไม่มิดนี่ถ้าเขาไม่ย้อนกลับมา... ก็คงไม่เจอคนพวกนี้... สารเลวที่สุด...!“คุณนนท์...!”นทิชายืนนิ่งงัน สองมือกำเข้าหากันแน่น หน้าซีดตัวสั่นจนเหมือนกับคนจะเป็นลม อยากจะวิ่งหนีแต่เท้าทั้งสองข้างก็ทรยศ ทำเป็นไม่คุ้นเคยกับคำสั่งของหล่อนซะงั้น“เอ่อ... คือ... สวัสดีครับคุณนนท์... พวกเราแค่ผ่านมา เลย...”อดิเทพมองตามสายตาคมของผู้ชายร่างตระหง่านตรงหน้า ก็รู้ทันทีว่าเขาจ้องมองอะไรอยู่ ชายหนุ่มรีบปล่อยมือ

  • เจ้าบ่าวอสูร   ตอนที่ 70.

    ตอนที่ 70.หากเขาเลือกที่จะรักนทิชา... ก็ไม่มีทางสู้หน้าวิญญาณของรฎาพรได้...แล้วเขาจะทำยังไงดี... จะทำยังไงกับความรู้สึกที่เปลี่ยนแปลงไปแล้วของตัวเองดีชายหนุ่มเดินโซเซกลับไปขึ้นรถสปอร์ตสีแดงที่จอดอยู่ไม่ห่างนัก ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความร้าวราน เสมือนมีหนามแหลมทิ่มแทงไม่หยุดหย่อนแต่ถึงยังไง เขาก็ไม่อาจจะตัดใจจากนทิชาได้... เพราะเขารู้แล้วว่าหลงรักหล่อนจนหมดใจและหากมีใครมาถามเขาอีกครั้งว่า... ระหว่างความรักและความแค้น เขาจะเลือกอย่างไหน... เขาคงจะตอบอย่างไม่รีรอเลยว่า...เขาเลือก ‘ความรัก’ เลือกการที่จะใช้ชีวิตคู่กับนทิชา แทน ‘ความแค้น’ ที่แผดเผาภายในหัวใจมาตลอดเวลาตั้งแต่รฎาพรเสียไปถึงเวลาแล้วที่เขาจะต้องสลัดเจ้าความคั่งแค้น จองเวรนั่นทิ้งไปเสียที แม้จะรู้สึกผิดต่อรฎาพร แต่เขาก็จำเป็นต้องทำ เพื่อความสงบสุขของทุกคนแม้แต่ ‘อดิเทพ’ ผู้ชายคนนั้น...“มีนแน่ใจหรือว่าที่นี่...”อดิเทพชะลอรถคันหรูของตนเองทันที เมื่อภาพเบื้องหน้าเปลี่ยนจากพื้นดินไปเป็นพื้นทรายสีขาวนวลตา ก่อนจะดับเครื่องยนต์“แน่ใจสิเทพ... ส้มโอไม่โกหกมีนหรอก” นทิชาเปิดประตูและก้าวลงจากรถ เดินอ้อมไปเปิดกระโปรงท้ายรถเพื่อห

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status