แชร์

บทที่ 5

ผู้เขียน: SUNISAYOK
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-10-28 08:47:35

บทที่ 5

ใช้เวลาไม่นานฉันก็ทำแผลเสร็จเขาก็เดินออกมาจากห้องน้ำพอดี ฉันเลยกะจะหันไปถามเขาว่าเมื่อไหร่ฉันจะได้กลับแต่ก็ต้องชะงักค้างกลางอากาศ

ก็ดูเขาสิเดินออกมามีแค่ผ้าขนหนูที่ปิดตรงบริเวณส่วนล่างเท่านั้น จะไม่ให้ฉันตะลึงตึงตึ้งได้ไง ทั้งหุ่นล่ำบึ้ก ลายสักที่ฉันมักจะเห็นแค่แขนกับคอ

แต่นี้มันไม่ใช่แค่นั้นทั้งหน้าอกจนถึงหน้าท้องเต็มไปด้วยลายสักทั้งหมดแต่ละลายจะพาดเชื่อมเป็นรูปไปด้านหลังอีก

“ โรคจิต ”

เขาพูดออกมาก่อนจะเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า ฉันได้สติจึงทำเป็นไม่สนใจคำพูดเขา

“ เรากลับได้ยังเหรอนาย ” ฉันถามเขาออกไป ตอนนี้ฉันอยากกลับบ้านมาก ๆ

“ นอนนี่ ”

เขาตอบมาแค่นี้ก่อนจะโยนเสื้อผ้าของเขามาให้ฉันพร้อมกับส่งสายตาดุเชิงว่าให้เข้าไปอาบน้ำ ใครมันจะไปกล้าขัด เขายิงคนตายต่อหน้าขนาดนี้ ขนาดลูกน้องยังยิง นับประสาอะไรกับคนไม่รู้จักไม่สนิทแบบฉันกันเล่า

ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมาเห็นเขานอนเล่นมือถืออยู่บนเตียงฉันจึงเลือกเดินไปยังโซฟาแทน เอาวะแค่วันเดียวทนปวดหลังไปละกัน ยัยลินา

“ จะไปไหน ”

เขาถามเสียงเรียบฉันจึงมองเขาอย่างงุนงง

“ นอนไง อ้อ! นายมีหมอนกับผ้าห่มไหม ”

ฉันตอบเขาไปก่อนจะถามหาสิ่งจำเป็นที่ต้องใช้นอน

“ นอนกับฉัน ตรงนี้ ”

เขาพูดก่อนจะชี้ตรงที่ว่างเปล่าบนเตียงข้างเขา ฉันมองเขาตกใจ ไม่เอาหรอกใครจะไปนอน!

“ ไม่เป็นไร เรานอนโซฟาได้ ”

ฉันตอบเขาไปทันที

“ มา! ”

เขาพูดกระแทกเสียงเหมือนรำคาญ ฉันจึงรีบเดินไปล้มตัวนอนข้างเขาทันที เขากดปิดไฟก่อนจะล้มตัวลงมานอนข้างฉัน

“ นายไม่ใส่เสื้อนอนเหรอเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก ”

ฉันถามเขาออกไปแบบงุนงง ไม่ให้งงได้ไงก็เขาถอดเสื้อนอนเนี่ยนะ บ้าหรือเปล่า

“ ... ”

แต่ก็นะเขาเงียบไม่พูดอะไรฉันจึงไม่สนใจก่อนจะนอนหันหลังให้กับเขาแทน ไม่อยากจะมองคนบ้าอะไรไม่ใส่เสื้อนอน

“ ขยับมา ”

เขาพูดเสียงเบา ๆ

“ อะไรนะ? ว้ายย ”

ฉันที่ไม่ค่อยได้ยินจึงขยับหันหน้าเล็กน้อยไปถามเขา

แต่พูดยังไม่ทันจบเขาก็เอามือมากอดที่เอวฉันก่อนจะยกฉันขยับขึ้นไปนอนบนแขนของเขาส่วนมือที่อุ้มฉันตะกี้ก็กอดฉันไว้

ตอนนี้ตัวเขาและฉันอยู่แนบชิดติดกันลมหายใจอุ่น ๆ กำลังโรยรินเบา ๆ อยู่บนหัวฉัน

“ ไม่ทำอะไรหรอกน่า ”

เขาพูดขึ้นเมื่อเห็นฉันดิ้นไปมา ใครจะไปเชื่อ เฮอะ!

“ ถ้ายังไม่หยุด เดี๋ยวจะทำมากกว่ากอด! ”

เมื่อได้ยินแบบนี้ ฉันหยุดดิ้นทันที กลัวเขาจะทำแบบที่พูด

“ นายเราอึดอัด ”

ฉันบอกออกไปตามความจริงก็ตัวเขาใหญ่แล้วมากอดฉันซะแน่นหายใจไม่ออกกันพอดี

“ ... ”

เขาไม่พูดอะไรแต่เลือกที่จะคลายกอดออกพอให้ฉันหลับสบาย

เช้าวันต่อมา

ฉันตื่นขึ้นมาตอนเช้ามืดก่อนจะค่อย ๆ คว้าแขนแกร่งของอาชาออกจากเอว

ก่อนจะลุกขึ้นให้เบาที่สุดแล้วเดินไปอาบน้ำใช้เวลาไม่นานฉันก็ออกมาหาไรกินในห้องครัว

“ อืม... มีไข่กับขนมปังอยู่ งั้นทำแซนด์วิชละกันเนอะ ”

ฉันพูดกับตัวเองพลางหยิบวัตถุดิบต่าง ๆ ออกมาทำเผื่ออีกคนที่นอนอยู่

เมื่อทำเสร็จฉันเดินเข้าไปปลุกอาชาเพราะตอนนี้ก็ใกล้จะเข้าเรียนแล้วแต่ก็ยังพอมีเวลาให้กินข้าวอยู่บ้าง

“ นาย ตื่น ตื่น นาย ๆๆ ตื่นได้แล้ว ”

ฉันเรียกเขาเบา ๆ พร้อมกับขยับตัวเขาไปมาอย่างเบามือที่สุด ( SUNISAYOK : จะตื่นไหมล่ะจ้ะปลุกแบบนี้เนี่ย )

“ อืม ห้านาที ”

เขาลืมตาขึ้นมาพูดก่อนจะหลับตาต่อ

“ ไม่ได้นะจะสายแล้วลุกมาอาบน้ำกินข้าวก่อน ”

ฉันพูดออกไปพร้อมกับขยับตัวเขาแรงขึ้น เขาลืมตาตื่นมองฉันด้วยสีหน้าหงุดหงิด

“ ข...ขอโทษ ”

ฉันพูดออกมาเมื่อเขาส่งสายตาดุมาให้ฉัน เขาลุกขึ้นเดินเข้าไปอาบน้ำฉันก็เดินออกมาเตรียมอาหารต่อ

“ ทำเอง? ”

เขาถาม

“ อืมในตู้เย็นนายไม่มีไรให้กินเลยนอกจากสองอย่างนี้อะ ”

ฉันตอบไปปากก็เคี้ยวขนมปังไป

“ ค้นของคนอื่น? ”

เขาพูดเสียงเรียบ

“ เอ..เอ่อ ขอโทษ ”

ฉันพูดขอโทษเขาไปเบา ๆ

“ แค่ถาม ”

เขาพูดแบบไม่ใส่ใจ ฉันเลยเลือกที่จะกินเงียบ ๆ

ตอนนี้ฉันยืนล้างจานอย่างรวดเร็วเพราะว่าใกล้จะสายแล้ว ฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าคอนโดเขาจะไกลจากมหา’ลัยมากน้อยแค่ไหน เดี๋ยวจะต้องเผื่อเวลารอรถเมล์อีก

“ ตาย ๆ ตายแน่ ๆ ”

ฉันที่มัวแต่ไปกังวลกับการนั่งรถไปมหา’ลัยลืมคิดไปเลยว่าตัวเองไม่มีชุดนักศึกษาให้ตายเถอะ ไอ้ลินาเอ๊ย ฉันเขกกระบาลตัวเองเบา ๆ

“ ปัญญาอ่อน ”

เขายืนพิงกรอบประตูอยู่พูดขึ้นแต่ฉันไม่ได้สนใจว่าเขาด่าอะไรฉัน

“ นายเราลืมไปเลยว่าไม่มีชุดนักศึกษางั้นเราขอกลับหอก่อนนะ บาย ๆ ”

ฉันพูดกับเขาไว ๆ ก่อนรีบเดินตรงไปทางประตูไม่ลืมโบกมือลา

ฉันวิ่งมองหาแท็กซี่ก็ไม่มีสักคันทั้งที่ถนนวันนี้โล่งสุด ๆ

ปรี้น ปรี้น

เสียงบีบแตรดังสนั่นฉันตกใจหันกลับไปมองทางต้นเสียง

“ ขึ้นมา ”

อาชาตอนนี้อยู่ในชุดนักศึกษาลดกระจกลงก่อนจะบอกให้ฉันเข้าไปในรถ

ฉันไม่ปฏิเสธเพราะมันใกล้จะสายมากแล้วระหว่างทางฉันก็บอกทางไปหอของฉัน

“ ขอบใจนะ นายรีบเข้าเรียนเถอะเดี๋ยวจะสายเอา ”

ฉันขอบคุณอย่างรีบ ๆ

“ เดี๋ยวรอ ”

เขาตอบ ซึ่งฉันก็ไม่อยากจะไปเถียงอะไรละเพราะตอนนี้ใกล้จะสายแล้วด้วย

ฉันวิ่งสุดแรงเกิดหลังจากลงจากรถเพราะกลัวว่าจะมีคนมาเห็นน่ะสิไม่งั้นได้เป็นข่าวใหญ่แน่นอน

ฉันบอกเขาแล้วว่าให้จอดที่ไกล ๆ มหา’ลัยก็ไม่ยอมเชื่อกันเลย

ถ้าเกิดมีคนมาเห็นเป็นข่าวใหญ่ขึ้นมาฉันเนี่ยจะซวย ก็แฟนคลับเขามีตั้งกี่คนขืนรู้ว่าฉันมากับนายนั้นมีหวังซี้แหงแก๋ แค่คิดก็ขนลุกละ

เย้!! เลิกเรียนสักทีตั้งแต่เช้ายันเย็นเลยแฮะ นั่งจนเมื่อยตูดไปหมด

ติ๊ง

เสียงแอปพลิเคชันยอดฮิตสีเขียวดังขึ้น เรียกความสนใจให้ฉันหยิบมือถือขึ้นมาดู

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • เจ้าพ่ออสูร   ตอนพิเศษ ๕

    ตอนพิเศษ ๕หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป... หลังจากกลับมาจากทริปเที่ยวก็ผ่านมาอาทิตย์กว่าแล้ววันนี้เป็นวันที่พวกเขาและลูกอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันเลย เนื่องจากโรงเรียนของเจ้าแฝดหยุดส่วนสามีของเธอก็หยุดงานเช่นกัน “โหป๊าอะ! ยอมให้ผมหน่อยไม่ได้ไงครับ” หญิงสาวส่ายหน้าไปมากับภาพเด็กชายตรงหน้ากำลังโวยวายผู้เป็นพ่อ “ ช่วยไม่ได้ระดับฝีมือเรามันต่างกัน ” ส่วนคนเป็นพ่อก็ไม่น้อยหน้ากันเลย หญิงสาวไปแต่ยืนถอนหายใจไม่ใช่เพราะอะไรหรอกวันหยุดทั้งที แต่สองพ่อลูกกลับมานั่งเล่นเกมกันอย่างเมามัน “ อินทราพักก่อนไหมครับเดี๋ยวก็ปวดหัวหรอก ” มีเพียงเด็กชายอีกคนที่เอาแต่นั่งอ่านหนังสืออยู่บนโต๊ะ โดยหนังสือที่เด็กชายอ่านนั้นเกี่ยวกันทางการแพทย์ทั้งนั้นเลย “ แฮะ ๆ ผมอ่านเพลินเลยครับ ” เด็กชายได้แต่นั่งยิ้มแห้งส่งมาให้ม๊าของเขา เด็กคนนี้มีความชอบความคิดที่ต่างจากผู้เป็นพี่อย่างอินทัชมากอินทราชอบทางด้านการแพทย์แถมยังชอบดูหนังที่ผ่าตัดร่างกายบ่อยจนผู้เป็นแม่อดห่วงไม่ได้ แต่เธอก็ทำได้เพียงมองดูลูกอยู่ห่าง ๆ เท่านั้นชีวิต

  • เจ้าพ่ออสูร   ตอนพิเศษ ๔/๒

    หลายชั่วโมงต่อมา...สถานที่ ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ หลังจากเดินทางมาหลายชั่วโมงก็มาถึงสักทีเล่นเอาพวกเขาทั้งสองปวดเมื่อยตามตัวไปหมดเลย อายุก็เยอะขึ้นแล้วมานั่งนานแบบนี้ก็รู้สึกถึงฟีลแก่ขึ้นเลย “ นาว่าเราสองคนแก่ขึ้นมากแล้วนะคะ ฮ่า ๆ ” “ สำหรับพี่นาไม่เคยแก่เลยมีแต่น่ารักขึ้น ”ฟอด ฟอด ~ ชายหนุ่มก้มลงหอมหัวภรรยาอย่างเอ็นดูไม่แคร์สายตาผู้คนแถมนี้เลย แต่เอาตามตรงธรรมเนียมวัฒนธรรมของฝรั่งการทำแบบนี้ถือเป็นเรื่องที่ปกติมาก ผู้คนที่เดินผ่านไปมาเขาเลยไม่ได้สนใจอะไรกันเหมือนที่ประเทศไทย ทว่าหญิงสาวกลับไม่เคยชินนี่ สิไม่ว่าจะอยู่ประเทศไหนวัฒนธรรมแบบไหนการที่มายืนกอดหอมเธอกลางผู้คนแบบนี้ก็เล่นเอาซะเธอทำตัวไม่ถูกเลย “ คนบ้า >////” ประเทศที่พวกเขาเลือกมากันนั้นเป็นประเทศในฝันของใครหลายคนเลย เพราะว่าที่นี่ขึ้นชื่อเรื่องความสวยงามของธรรมชาติเป็นที่สุดไม่ว่าจะเป็นวิวทิวทัศน์และสภาพอากาศที่หนาวกว่าเมืองไทยเป็นอย่างมากสวิตเซอร์แลนด์เป็นประเทศขนาดเล็กติดกับประเทศเยอรมนี ประเทศฝรั่งเศส ประเทศอิตาลี ประเทศออสเตรีย และประเทศลิกเตนสไตน

  • เจ้าพ่ออสูร   ตอนพิเศษ ๔/๑

    ตอนพิเศษ ๔ หญิงสาวร่างเล็กเอ่ยขึ้น ขนาดใช้ความคิดว่าควรถามลูกดีกว่าว่าพวกเขาอยากไปไหนกัน อย่างน้อยพวกลูกก็โตแล้วจะต้องมีสถานที่อยากไปแน่แต่เธอก็ต้องทำหน้างุนงงเมื่อสามีเธอเอ่ยบางคำออกมา “ พี่หมายถึงเราไปกันสองคนครับ ” “ สองคนเหรอคะ? แล้วลูกล่ะ จะอยู่กับใคร ” หญิงสาวมีสีหน้ากังวลขึ้นเล็กน้อยเมื่อจะต้องไปกันสองคนโดยไม่มีลูก “ อย่าลืมสิครับลูกเรายังมีปู่มีย่าอยู่นะฝากพวกท่านไว้ก่อนไง ” “ นาเกรงใจพวกท่านค่ะ ” “ มานี่ ” ชายหนุ่มพูดตัดบทคนตรงหน้า ก่อนจะเอ่ยเรียกเธอเสียงเรียบพร้อมกับตบหน้าตักแกร่ง หญิงสาวเดินเข้ามาหาชายหนุ่มอย่างไม่ลังเลเธอชินแล้ว เขาชอบทำแบบนี้ประจำเมื่อไม่ได้ดังใจ “ อื้อ ~ ” เมื่อหญิงสาวเดินลงไปหย่อนสะโพกเล็กบนหน้าตักแกร่งของเขา ไม่กี่วินาทีต่อมาเขาก็ประกบปากหนาร้อนลงบนริมฝีปากเล็กอย่างเนิ่นนานจนคนตัวเล็กแทบขาดอากาศหายใจ เขาถึงปล่อยเธอเป็นอิสระ “ อย่าดื้อ นาไม่อยากอยู่กับพี่สองคนเหรอ ” “ กลายเป็นคนขี้อ้อนตั้งแต่เมื่อไหร่คะ ^^ ”

  • เจ้าพ่ออสูร   ตอนพิเศษ ๓

    ตอนพิเศษ ๓เช้าวันต่อมา...ลินา Talkตอนนี้ฉันกำลังยืนส่งลูกเข้าโรงเรียนอยู่ค่ะทุกคน ^^’“ ม๊าเลิกมาส่งผมสักทีผมโตแล้วนะครับ ”อินทัชลูกคนโตของฉันพูดขึ้น แม่เสียใจ Y_Y“ พี่ทัชอย่าพูดทำร้ายจิตใจแม่สิ ”โอ๊ยอินทราลูกแม่ อ่อนโยนได้ฉันมาเต็ม ๆ หุหุ“ ม๊าเสียใจจังครับอินทรา พี่อินทัชไม่รักม๊าเลย ●︿● ”ฉันแกล้งตีหน้าเศร้าพูดกับอินทรา ฉันรู้ดีว่าอินทัชมีนิสัยยังไง เขาน่ะเหมือนพี่ชาเป๊ะ ๆ ต้องใช้ไม้นี้เท่านั้นจุ๊บ“ รักม๊านะครับ ผมไปละ ”อินทัชวิ่งเข้ามาหอมแก้มฉันก่อนจะรีบวิ่งเข้าโรงเรียนไป ไงล่ะ เดาผิดซะที่ไหนถอดแบบพ่อมาเป๊ะ ๆ ≧▽≦“ งั้นผมไปก่อนนะครับม๊า ”อินทราพูดจบก็เดินตามคนเป็นพี่เข้าไปลูกฉันสองคนหน้าตาเหมือนกันมาก ๆ ค่ะ แทบจะแยกกันไม่ออกเลยแต่ฉันเลี้ยงเขามาพวกเขามีหลายอย่างเลยที่แตกต่างกัน“ นายหญิงจะกลับบ้านเลยหรือไปหานายท่านก่อนครับ ”พี่นิคเอ่ยถามฉัน“ งั้นเดี๋ยวนาขอแวะไปหาพี่ชาแป๊บหนึ่งแล้วกันค่ะ ”สถานที่ บริษัทซอฟต์แวร์ของอาชาอาชา Talk “ เดี๋ยวคุณช่วยปรับแก้ตรงนี้ด้วยนะผมคิดว่ามันสามารถต่อยอดไปได้อีก ”ผมเอ่ยสั่งพนักงานในบริษัทตัวเองอย่างใจเย็น“ ครับท่านประธาน ”

  • เจ้าพ่ออสูร   ตอนพิเศษ ๒

    ตอนพิเศษ ๒15 ปีผ่านไป...สถานที่ สนามยิงปืนของดีไวน์ปัง! ปัง! ปัง!“ เก่งมาก อินทัช อินทรา จำที่พ่อสอนไว้ให้ดี ”เสียงอาชาเอ่ยบอกลูกชายฝาแฝดทั้งสองคนเสียงเรียบ“ ครับป๊า! / ครับป๊า! ”“ จำไว้ไม่พอใจใคร ก็ยิงแสกกระบาลมันซะ ”คนเป็นพ่อเอ่ยบอกลูกชายเขาสอนลูกชายให้จับปืนใช้มีดและศิลปะป้องกันตัวมาตั้งแต่เด็กเป็นลูกชายมาเฟียต้องแกร่งและไม่อ่อนแอ นั้นคือสิ่งที่เขาพูดกับลูกชายเสมอ“ ครับ! / ครับ! ”เด็กทั้งสองตอบรับคนเป็นพ่ออย่างหนักแน่น“ ไอ้ฉิบหาย! สอนลูกแต่ละอย่าง กูละปวดหัวแทนยัยชี ”เคียร์พูดขึ้นเสียงดังพอให้อีกฝ่ายได้ยิน“ อย่าให้กูเห็นนะว่ามึงสอนลูกแบบมัน กูจะขำให้ไอสัส! ”เทนชิเอ่ยกัดเพื่อนรักอย่างเครียร์“ กัดกันเหมือนหมา ”คนที่กำลังเช็ดปืนลูกรักอยู่เอ่ยขึ้นเรียบๆ“ ไอ้ดีไวน์! / ไอ้ดีไวน์! ”เพื่อนรักทั้งสองตะโกนออกมาพร้อมกัน แต่แล้วเสียงเล็ก ๆ ของผู้มาใหม่ก็ดึงความสนใจให้ทุกคนไม่น้อย“ พี่ชา!!! อีกแล้วนะสอนลูกแบบนี้อีกแล้ว ”หญิงสาวร่างเล็กเดินหงุดหงิดเข้าไปหาสามีตนเอง“ ว่าไงครับตัวเล็ก หืม? ”อาชาเอ่ยทักทายภรรยาตัวเองก่อนจะดึงเข้ามาหอมที่หัวอย่างไม่อายใคร เพราะเขารู้ว่าเธอกำล

  • เจ้าพ่ออสูร   ตอนพิเศษ ๑

    ตอนพิเศษ ๑“ เร็ว ๆ สิวะไอ้เคียร์ ”เทนชิตะโกนเร่งเพื่อนของตัวเองหน้าห้องน้ำ“ โอ้โหไอ้ห่านี่ก็เร่งจัง! กูขี้อยู่ไอ้ฉิบหาย! ”เคียร์ตะโกนตอบเทนชิไปอย่างหงุดหงิด“ ห่าเอ้ย! จะสายอยู่ละ ไอ้นี่ก็นั่งเงียบ! ”เทนชิสบถกับตัวเองก่อนจะหันไปด่าเพื่อนอีกคนที่นั่งไม่ทุกข์ร้อนใด ๆ“ มึงก็ไปตบหลังมันสิ จะได้ขี้ออกไว ๆ ”ดีไวน์พูดด้วยเสียงเรียบก่อนจะหันไปสนใจมือถือต่อ“ ไอ้เหี้ย! ขี้นะไม่ใช่อ้วก! ”Rrrr Rrrr rrrrก่อนที่จะทะเลาะกันไปมากกว่านี้เสียงมือถือของเทนชิก็ดังขึ้น เป็น อาชา เพื่อนรักอีกคนของพวกเขาโทรมานั่นเอง“ ไอ้เพื่อนรักครับ พวกมึงไปมุดหัวอยู่หลุมไหนกันวะ!! ”เสียงอาชาตะโกนผ่านมือถือถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด“ ไอ้สัส! คนนะไม่ใช่ตัวตุ่น! ”เทนชิยังพอมีเวลาตบมุกเพื่อนอยู่ =_=“ อยู่ไหนกันวะ งานจะเริ่มอยู่ละ ”“ รอไอ้เหี้ยเคียร์อยู่เนี่ย! แม่งขี้แตก! ”“ แล้วไอ้ดีไวน์ละ มันไม่ได้อยู่กับมึงไง? ”“ อยู่! มันนั่งอมเหรียญอยู่พูดไม่ได้ ”คนโดนพูดถึงปรายตามองเพื่อนนิดหน่อยแบบไม่ใส่ใจ“ เปิดลำโพงดิ ไอ้เทนชิ ”เทนชิทำตามที่อาชาบอกเพราะเขารู้ดีว่ามันจะทำอะไร ก่อนจะเอาไปแนบกับประตูห้องน้ำของเคียร

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status