LOGINShare
บทที่ 2
Last Updated:
2025-10-28 07:58:12บทที่ 2
บ่ายวันต่อมา...
“เฮ้ออออ ~”
ฉันหย่อนสะโพกลงบนที่นั่งเหล็กในสนามหญ้ากว้างแถวริมแม่น้ำ พร้อมกับถอนหายใจด้วยความเหนื่อย ตั้งแต่เช้าแล้วที่ฉันวิ่งวุ่นเดินหาสมัครงานใหม่
ก็เพราะเรื่องเมื่อคืนทำให้ร้านต้องปิดปรับปรุงยาวเลย ฉันเองก็โดนตำหนิจนถูกไล่ออก เพราะความที่ฉันกลัวจนสติสตังหายหมดปล่อยให้พวกเขาเข้ามาในร้านได้ ดีแค่ไหนที่ไม่มีลูกค้าอยู่ โดนตำหนิยาวเลย
พอมาหางานใหม่ก็ไม่มีคนรับ เพราะช่วงนี้งานการหายากมาก ซวยในซวยจริง ๆ เลย T^T
“เอ๊ะ! อะไรเนี่ย”
อยู่ดี ๆ ลมก็พัดแรงขึ้นจนพัดบางอย่างที่คล้ายกระดาษเอสี่ลอยมาปิดหน้า ฉันคลี่กระดาษอ่านเนื้อหาใจความข้างในด้วยความสนอกสนใจทันที โดยข้างในมีใจความว่า..
สนามยิงปืนแบงค็อกบิ๊กชูตติ่ง รับสมัครแม่บ้าน 1 อัตรา ครูฝึกสอนมีประสบการณ์ 3 อัตรา ช่างซ่อมบำรุง 2 อัตรา สนใจติดต่อ 089-xxx-xxxx ….
“ว้าว ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีอยู่แฮะ”
ฉันรีบยกมือถือรุ่นเก่าที่ใช้มานานนับหลายปีขึ้นมากดโทรออกตามเบอร์ที่ประกาศ ไม่นานปลายสายก็รับ ฉันพูดคุยได้ไม่นานอีกฝ่ายก็ตกลงขอนัดพูดคุยเย็นนี้ทันที
“หิวจังไปหาอะไรกินรอดีกว่า ~”
หลังจากดูนาฬิกาที่โชว์อยู่ในมือถือ บ่งบอกว่ายังพอมีเวลาอีกหลายชั่วโมงกว่าจะถึงเวลานัด ฉันก็ก้าวขาเดินออกจากสนามกว้างใหญ่นี่มุ่งตรงมองหาร้านข้าวข้างถนนแทน
สถานที่ โรงพยาบาลรัฐ
หลังจากที่ฉันหาอะไรทานจนอิ่มก็รีบเดินทางมาที่โรงพยาบาลที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเท่าไหร่ โดยมือทั้งสองเต็มไปด้วยถุงผลไม้
แกร๊ก ~
ฉันใช้มือเล็กหมุนลูกปิดให้เบาที่สุดเพราะกลัวคนข้างในจะตื่น
“เทียนมาแล้วเหรอลูก”
“อ่าว เทียนคิดว่าแม่นอนอยู่”
เมื่อปิดประตูห้องเสร็จฉันก็เดินไปหย่อนสะโพกลงบนเก้าอี้ข้างเตียงของแม่ ฉันมักจะมาเยี่ยมแม่ทุกวันอยู่แล้วแต่แค่วันนี้มาไวกว่าปกติ แม่ของฉันยังไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นหรอก ท่านป่วยเป็นมะเร็งนอนที่โรงพยาบาลนี้มานานแล้ว
แต่ดีที่เจ้าของโรงพยาบาลท่านใจดีมากให้ฉันผ่อนจ่ายค่ารักษาแบบไม่โหด ทุกวันนี้ที่ฉันทำงานก็เพื่อแม่ ฉันอยากให้ท่านหาย เพราะแม่คือครอบครัวคนเดียวที่ฉันมีอยู่
“วันนี้เลิกงานไวเหรอลูก มาหาแม่ไวจัง”
“พอดีได้พักเที่ยงนานจ้ะแม่ เลยมาเยี่ยมแม่ซะเลย เทียนซื้อผลไม้มาเต็มเลย เดี๋ยวเทียนไปปอกให้กินนะแม่”
ฉันชูถุงผลไม้ที่ซื้อมาก่อนจะหมุนตัวมองหามีด ฉันใช้เวลาพูดคุยกับแม่ได้สักพักนาฬิกาก็เบนเข็มบ่งบอกว่าใกล้ถึงเวลานัดแล้ว ฉันจึงบอกลาแม่ก่อนจะรีบต่อรถไปสนามยิงปืนโดยไว...
ตกเย็น...
ฉันยืนสูดลมหายใจเข้าออกด้วยความตื่นเต้น ภายในใจก็ภาวนาขอให้ได้งานสักที รายจ่ายเองก็ใกล้จะมาถึงแล้ว ถ้ามัวแต่ยังไม่ได้งานอยู่แบบนี้ฉันแย่แน่
หลังจากทำการขอพรเสร็จฉันก็กดมือถือโทรออกหาปลายสายเพื่อแจ้งว่ามาถึงแล้ว พอนัดแนะกันเสร็จก็มีพี่พนักงานออกมารับแล้วพาฉันเดินไปยังห้องสมัครงาน
ระหว่างทางเดินก็ผ่านจุดต่าง ๆ สนามยิงปืนแห่งนี้กว้างใหญ่มาก แถมบรรยากาศก็ดี ทำเลหาง่ายติดถนนใหญ่ การตกแต่งสวยหรูออกแนวเท่ เข้ากับสนามยิงปืนสุด ๆ ไหนจะผู้คนที่เข้ามาใช้บริการเยอะมาก แสดงว่าที่นี่ต้องเป็นที่นิยมแน่ แต่ก็สะดุ้งตัวตกใจกับเสียงปืนที่กำลังดังอยู่บ้าง เพราะฉันมันเป็นพวกขี้ตกใจ นิดหน่อยก็ตกใจง่าย เอาวะไม่ไหวก็ต้องไหว สู้ ๆ เทียน
ใช้เวลาไม่นานที่เดินมา ในที่สุดก็มาถึงหน้าห้องสมัครงาน พี่เขาบอกให้ฉันนั่งรอหน้าห้องไปก่อนแล้วรอเรียกตามคิวเอา คนก็มาสมัครกันเยอะเหมือนกันแฮะ ฉันจะรอดไหมเนี่ย
ฉันนั่งรอนานร่วมชั่วโมงก็มาถึงคิวของฉันสักที ฉันลุกขึ้นยืนเมื่อได้ยินเสียงเรียกคิวตัวเอง ก่อนจะเคาะประตูเพื่อขออนุญาตคนด้านในห้อง
เมื่อฉันเปิดประตูเข้ามาก็พบกับผู้หญิงที่ดูยังวัยรุ่น ไม่ได้ดูแก่อะไรเลยส่งยิ้มมาให้ฉัน พร้อมกับเอ่ยพูด
“คุณเทียนใช่ไหมคะ ^_^”
เสียงของเธอเล็กน่ารักมาก พอยิ้มแล้วดูสวยมากเลย
“สวัสดีค่ะ ใช่ค่ะ”
ฉันยกมือไหว้ก่อนจะยิ้มให้ตัวเองดูดีที่สุด
“อุ๊ย! ไม่ต้องไหว้ส้มหรอกค่ะ คุณเทียนอายุมากกว่าส้มอีก”
ฉันเพียงส่งยิ้มให้เท่านั้น เรามันแก่แล้วสินะ T^T
“พี่เทียนมาสมัครในตำแหน่งแม่บ้านนะคะ”
ฉันพยักหน้าตอบรับยิ้ม ๆ หลังจากนั้นก็ใช้เวลานานอยู่กับการพูดคุยเรื่องของงาน
และแล้วความฝันก็เป็นจริง ฉันได้งาน! เย้ ><’ แถมเงินเดือนกับสวัสดิการก็ดีโคตร น้องส้มให้ฉันมาเริ่มงานในวันพรุ่งนี้แทน เห็นว่าเจ้าของสนามจะมาตรวจความเรียบร้อยพอดี จะได้ถือโอกาสแนะนำพนักงานใหม่ด้วย
Latest chapter
เจ้าพ่อเพชฌฆาต ตอนพิเศษ ๓/๓ NC+++
ฉันชิงตอบออกไปเสียงดังอย่างภูมิใจ ส่วนคนฟังก็ทำหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนจะยิ้มกว้างออกมา พร้อมกับอุ้มฉันขึ้นแล้วร้องตะโกน จนคนในบ้านถึงกับมองเจ้านายตัวเองอย่างตกอกตกใจ “ไอ้ไนต์! ลูกกูมาแล้ว!” เขาหันไปพูดอวดกับไนต์ที่เพิ่งเดินเข้ามาในบ้านด้วยความงุนงงเมื่อเห็นว่าเจ้านายตัวเองกำลังกระโดนโลดเต้น แต่พอได้ยินที่พี่ไวน์พูดเท่านั้นแหละ พี่ไนต์ก็ทำท่าทางดีใจไม่แพ้กันเลย ก็เพราะเขาเชียร์ฉันตลอดนะสิว่าให้มีลูกไว ๆ “ยินดีด้วยนะครับนายหญิง” “ขอบใจจ้ะ ^^” พี่ไวน์ต่อสายโทรหาใครไม่รู้หลายสายมาก ฉันได้แต่ส่ายหน้าไปมากับความเห่อ ความขี้อวดของเขา...20 ปีผ่านไป... “ผมไปเรียนก่อนนะครับม๊า” เสียงของเด็กชายในชุดนักศึกษาตะโกนบอกคนเป็นแม่ที่กำลังวุ่นวายอยู่ในครัว พลางหยิบขนมปังปิ้งขึ้นมาคาบไว้ที่ปาก เนื่องจากใกล้จะสายแล้ว แถมยังโดนไอ้รุ่นพี่สองแฝดนรกโทรตามยิก ๆ อีก “จ้า ไปดีมาดีนะลูก” “รักม๊านะครับ” ถึงจะโตเป็นหนุ่มจนเข้ามหา’ลัยแล้ว แต่ในสายตาคนเป็นแม่อย่างเทียนก็ยังคงม
เจ้าพ่อเพชฌฆาต ตอนพิเศษ ๓/๒ NC+++
“กล้าดียังไงมาโกหกพี่คะ?” เขาฟาดมือหนาลงมากระทบกับก้นของฉันอย่างแรง จนฉันรู้สึกแสบชาไปหมด ไหนจะแรงกระแทกของเขาอีก ก็เขาเล่นกระแทกเข้ามาลึกซะจนปลายเจ้าแก่นกายของเขามันเข้ามาชนกับจุดสำคัญภายในของสงวนฉันนะสิ “อ๊า บะ..เบาหน่อยค่ะ เทียนไม่ไหว!” ฉันร้องออกไปเสียงหลงทั้งเจ็บทั้งเสียว ปะปนกันไปหมด “เด็กไม่ดีต้องโดนทำโทษ! ซี้ด.. ตอดเก่ง” เขากระแทกเขามาอย่างไม่ลดละแรงเลย จนฉันถึงกับต้องกำผ้าปูที่นอน จิกเล็บลงไปจนรู้สึกปวดไปหมด เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงพี่เขาก็ยังคงทำอยู่ และไม่ยอมปล่อยฉันให้เป็นอิสระง่าย ๆ เลย ไปเอาแรงมาจากไหนเนี่ย ฉันจะไม่ไหวอยู่แล้วนะ ก้นฉันแดงไปหมดแล้วมั้ง ก็เขาเล่นตีไม่ยั้งมือเลย T^T “ซี้ดด หนูอย่าตอดพี่ดิ” เสียงของเขาเริ่มเบาขึ้นเรื่อย ๆ สายตาฉันพล่ามัว หัวสมองว่างเปล่า ไม่นานฉันก็รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังจะสลบไป...เช้าวันต่อมา... ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่าตัวเองเริ่มจะหนาว ฉันใช้มือลูบไปตามที่นอนเพื่อหาผ้าห่มมาคลุมตัว ทำไมมันหนาวแบ
เจ้าพ่อเพชฌฆาต ตอนพิเศษ ๓/๑ NC+++
ตอนพิเศษ ๓ NC+++ เสียงของเคียร์ตะโกนโหวกเหวกโวยวายอยู่หน้าห้องพักอย่างไม่เกรงใจเหล่าเพื่อน ๆ ของเขาเลย ดีนะที่ชั้นนี้มีเพียงแค่ดีไวน์กับเพื่อนอีกสามคนเท่านั้น เนื่องจากต้องการความเป็นส่วนตัว เคียร์จึงจัดให้ตามคำขอของเพื่อน “อะไรของมึงวะ!” ความหงุดหงิดโมโหจากการถูกรบกวนเวลานอนทำให้ดีไวน์ถึงกับแสดงท่าทีโมโหอย่างเปิดเผย เมียก็ต้องห่างแล้วไหนจะเพื่อนเวรนี่มาขัดเวลานอนของเขาอีก ทางฝั่งอาชาเองก็ดูหงุดหงิดไม่น้อย อีกด้านก็มีเทนชิที่ไม่ได้ถูกเอ่ยชื่อเปิดประตูออกมาดูความวุ่นวายนี้ด้วย “อย่ามาทำหน้าโมโหกู คิดว่ากูอยากออกมาตะโกนแบบนี้หรือไง มานี่เลย! พวกมึงมาดูนี่!” เคียร์เดินถือมือถือสมาร์ทโฟนของตัวเองไปให้อาชาดูก่อน ดีไวน์มองท่าทางของเพื่อนที่แสดงออกมาอย่างงุนงง เพราะอาชานั้นเป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงออกทางสีหน้าเท่าไหร่ แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้จะไม่ใช่แล้ว “เจอดีแน่” อาชาพูดพลางขบกรามอย่างโมโห ยิ่งสร้างความงุนงงให้กับดีไวน์และเทนชิมาก จนพวกเขาทั้งสองต้องเดินเข้าไปหาเคียร์ว่าให้อาชามันดูอะไร ส่วนอาชาตอนนี้เดินเข้าห้องไปเ
เจ้าพ่อเพชฌฆาต ตอนพิเศษ ๒/๒
Rrrr Rrrr rrr เสียงเรียกเข้าของมือถือฉันดังขึ้น ไม่ต้องมองหน้าจอก็รู้ว่าใครโทรเข้ามาถ้าไม่ใช่สามีของฉัน มีคนเดียวแหละที่โทรมาเบอร์นี้ได้ เพราะมือถือนี้มีเขาคนเดียวที่รู้เบอร์ของฉัน ฉันมักจะพกมือถือสองเครื่อง อีกเครื่องเป็นมือถือทั่วไปที่ใช้ติดต่อกับทุกคน ส่วนเครื่องนี้ถูกออกแบบโดยพี่อาชา พิเศษยังไงก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะฉันโดนบังคับให้ใช้ ไม่ใช่แค่ฉันนะที่เป็นคนบ้าพกมือถือหลายเครื่อง ภรรยาอีกสามคนที่เหลือก็มีเหมือนกันหมดจ้า และก็ถูกบังคับใช้เช่นกัน “คิดถึงเหรอคะ^^” เมื่อกดรับสายฉันก็เอ่ยแซวเขาทันที ไม่ใช่แค่เขาคนเดียวหรอกนะที่คิดถึง ฉันก็คิดถึงเขามาก ตอนแรกกะว่าจะโทรหาแหละแต่โดนตัดหน้าไปซะก่อน “คิดถึงมากเลยค่ะ เหนื่อยด้วย” อ้อนตลอด จากปีศาจเขากลายเป็นลูกแมวน้อย ๆ ของฉันแล้วค่ะ ^o^ “เหนื่อยก็นอนสิคะ โทรมาทำไมเล่า” “เปิดกล้องหน่อยสิคะ พี่คิดถึง อยากเห็นหน้า ไม่งั้นนอนไม่หลับ” ทำไงดีละเนี่ย! ถ้าเปิดกล้องเขาก็รู้ทันทีสิว่าฉันไม่ได้อยู่ที่บ้าน ตาย ๆๆ “ทำไมเงีย
เจ้าพ่อเพชฌฆาต ตอนพิเศษ ๒/๑
ตอนพิเศษ ๒ “โธ่พี่นา คนเราเศร้าได้แต่แค่แป๊บ ๆ ก็พอละ ยังไงเดี๋ยวอาทิตย์หน้าพวกพี่เขาก็กลับมาแล้ว” “แล้วถึงเวลาของพวกเราคืออะไรอะสร้อย” สร้อยทำหน้าทำตาคล้ายกับกำลังตลกกับอะไรสักอย่าง ไม่นานสร้อยก็โบกมือให้กับชายชุดดำที่เหลืออยู่มาพาเด็ก ๆ กลับบ้านไปจนหมดทุกคน เหลือเพียง ฉัน สร้อย และพี่นาแทน “คืนนี้เราจะออกล่า!” “?” “เอ๊ย! ออกเที่ยว ๆ” ฉันกับพี่นามองหน้ากันอัตโนมัติ สร้อยมักจะมีแผนอะไรแบบนี้ตลอด และแน่นอนถ้าพวกเขารู้มีหวังพากันซวยแน่ ๆ เพราะงั้นรีบปฏิเสธดีกว่า “เอ่อ..คื-“ “ไม่ได้! ห้ามปฏิเสธเด็ดขาด ไม่งั้นสร้อยงอนจริงด้วย!” ให้มันได้อย่างนี้สิ พี่นาส่ายหัวไปมากับความดื้อดึงของสร้อยอย่างเอือมระอา “ถ้าพวกพี่เขาจับได้ขึ้นมาเราจะไม่ซวยไงสร้อย” ฉันพูดในสิ่งที่เป็นกังวลที่สุด เพราะสามีของฉันย้ำหนักย้ำหนาว่าห้ามไปเที่ยวไหนในระหว่างที่เขาไม่อยู่ และถ้ารู้ว่าไปละก็เตรียมตัวตายได้เลย โดนขู่แบบนี้ใครมันจะไปกล้าล่ะ “นั้นสิสร้อย ถ้าพี่ชารู้พี่ไ
เจ้าพ่อเพชฌฆาต ตอนพิเศษ ๑/๒
เช้าวันต่อมา...สนามบิน BK ภายในสนามบินแห่งใหญ่ที่สุดในประเทศไทยที่ในทุก ๆ วันมักจะมีเหล่าลูกค้าต่างชาติและคนไทยในประเทศมาใช้บริการไม่ขาดสาย บัดนี้กับมีเพียงแค่กลุ่มใหญ่ของชายใส่สูทสีดำเดินเต็มบริเวณพื้นที่แทน เนื่องจากโดนสั่งปิดบริการครึ่งวันเพื่อให้พวกเขาได้เดินทางสะดวก และอิทธิพลการที่จะสั่งปิดได้แบบนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากเคียร์ ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าพ่ออิทธิพล เป็นคนจัดการสั่งปิดนั้นเอง ทั้งนี้ทั้งนั้นภายในบริเวณสนามบินจึงเหลือเพียงเจ้าหน้าที่ตามจุดต่าง ๆ แทน เหล่าเจ้าหน้าที่ก็ดูสนอกสนใจไม่น้อยที่ได้เห็นมาเฟียยากูซ่าและองค์กรชิเลี่ยนเป็นบุญตา “แอ๊ะ ปะป๊า” เสียงลูกของเคียร์หรือ ‘น้องกำไล’ เอ่ยเรียกคนเป็นพ่อที่ยืนอยู่ตรงหน้า ในขณะที่ตัวน้อยอยู่ในอ้อมแขนคนเป็นแม่อย่างสร้อย เพียงแค่นี้ก็ทำให้เคียร์รู้สึกหงุดหงิดใจไม่อยากจะห่างลูกกับภรรยาตัวเองเลย “ถ้าพี่เป็นมันพี่คงหงุดหงิดมาก” ดีไวน์เอ่ยเสียงเรียบในขณะที่สายตาก็จับจ้องไปยังเพื่อนของตัวเอง เขารู้ดีว่าตอนนี้ภายใต้ใบหน้านิ่งที่เพื่อนของเขากำลังปั้นเพื่อ
You may also like
Hide Love ยั่วรักมาเฟียซ่อนใจ
dexnarak3.2K viewsพันธะลับนายมาเฟีย
Leonella5.9K viewsวิศวะมาเฟียเพื่อน(ไม่)รัก
หอมชา11.3K viewsกรง | กาม
ลำเจียก5.6K viewsBad Love ของหวงคาสโนว่า (Set ทายาทมาเฟีย)
ณดารินทร์27.0K viewsของเล่นมาเฟีย
ศานิต / รุ่งเพชร249 viewsมาเฟียทวงสิทธิ์รัก
วรนิษฐา / Miss sexy372 viewsกรงปรารถนา
จรสจันทร์792 views
