บทที่ 1031 ผมคืออเลฮานโดร สมิธและผมไม่เห็นด้วยกับการไปเยี่ยมเยือนครั้งนี้

ทิฟฟานี่ไม่ได้เอ่ยถึงสิ่งใดที่เธอคิดว่าอเลฮานโดรไม่ได้บอกเมลานีเพราะเธอรู้สึกว่าการสงวนของเขาน่าจะเกิดจากเหตุผลส่วนตัว ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถเปิดเผยความลับของเขาโดยไม่ได้รับความยินยอมจากเขาได้

“เอ่อ ใช่ น่าเสียดายจริง ๆ ฉันว่าเขาก็เป็นคนดีและมีรูปร่างหน้าตาค่อนข้างหล่อเหลาเลยนะ เพียงแต่ว่าเขามีข้อบกพร่องอยู่ข้อหนึ่ง นั่นก็คือความพิการของเขา แต่ฉันว่ามันคงไม่เป็นปัญหาอะไรหรอกเนื่องจากคุณก็ตกลงแต่งงานกับเขาแล้วหนิ ดังนั้นฉันจึงรู้ได้ว่าคุณไม่ได้รังเกียจเขาแต่อย่างใด”

เมลานีรู้สึกมั่นใจขึ้นเล็กน้อย “โอ้ ไม่แน่นอน ฉันรักเขา” เธอตอบ “อย่างไรก็ตาม ฉันไม่ควรรบกวนคุณทั้งสองอีกต่อไป ฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ”

ตอนนั้นเองที่แจ็คสันเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมกับแก้วน้ำส้มคั้นสดในมือ เมลานีมองน้ำผลไม้และเสริมโดยปริยายว่า “โอ้ ฉันว่าฉันคงจะดื่มน้ำผลไม้ไม่ได้แล้วล่ะ คุณดื่มแทนฉันทีนะคะคุณเลน มันเป็นเครื่องดื่มโปรดของคุณไม่ใช่เหรอ?”

ก่อนที่ทิฟฟานี่จะทันได้ถามเมลานีว่าเธอรู้ได้อย่างไร ผู้หญิงคนนั้นก็จากไปแล้ว ดังนั้นทิฟฟานี่จึงรับน้ำผลไม้จากมือของแจ็คสันและดื่มไปครึ่งแก้วในรวดเดียว

“แปลกจัง เธอรู้ได้ยัง