Share
บทที่ 49 เธอทำมื้อเย็น
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 50 คุณสมควรได้รับไหม?
หากเป็นเช่นนั้นแสดงว่าเธอทำผิดพลาดอย่างร้ายแรงแอเรียนกลายเป็นคนที่มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีอย่างสุด ๆแมรี่ตบต้นขาของตัวเอง “ใช่แล้ว นายท่านไม่ได้ทำอะไรเลยในวันเกิดของเขามาหลายปีแล้วฉันก็เกือบลืมไปแล้วเช่นกัน! ดูความทรงจำของฉันสิ ฉันควรจะเตือนแอริให้เร็วกว่านี้!”แอเรียนลุกขึ้นยืนอย่างอ่อนแรง "ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร หนูจะไปตามหาเขา”เธอทำให้มันฟังดูสบาย ๆ แต่ข้างในเธอแทบขาดใจ เธอไม่กล้าเข้าไปในห้องทำงานด้วยซ้ำเธอชงชาและนำไปที่ห้องทำงานและเคาะประตู เสียงที่โกรธเกรี้ยวของมาร์ค เทรมอนต์ ดังมาจากด้านใน “ออกไปซะ!”แอเรียนรู้ว่าตอนนี้เธอต้องไม่ถอยหลังและรั้งตัวเองเพื่อเข้าไปเปิดประตู “ฉันไม่รู้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของคุณ…”"ออกไป!" มาร์ค เทรมอนต์ โยนหนังสือในมือลงกับพื้น ความโกรธของเขารู้สึกเหมือนฤดูหนาวแห่งความตายแอเรียนก้มลงหยิบ แต่เห็นมาร์ค เทรมอนต์ จากไปเหมือนลมกระโชกแรงเธอมีลางสังหรณ์ว่า เธอไม่รู้ว่าครั้งต่อไปเขาจะกลับบ้านไหม เธอจึงตั้งใจว่าจะไม่ปล่อยให้เขาจากไปแบบนั้น เธอเรียกเขาด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน “มาร์ค เทรมอนต์! ฉันสามารถทำอะไรก็ได้ที่คุณต้องการ... ช่วยฉันสักครั้ง!”มาร์ค เทร
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 51 วันเกิดที่ไนท์ไลท์
ภาพหล่นจากหนังสือโดยไม่คาดคิด ด้วยความสงสัย แอเรียนจึงหยิบมันขึ้นมา เป็นวันที่เธอย้ายเข้ามาใน คฤหาสน์ เทรมอนต์ เมื่อเธออายุแปดขวบ เธอกำลังจับมือของมาร์ค เทรมอนต์เมื่อเห็นภาพในหนังสือพิมพ์ เธอไม่เคยเห็นภาพถ่ายแบบนี้มาก่อน ทำไมมาร์ค เทรมอนต์ ถึงมี? เขา... ตั้งใจเก็บมันไว้หรือเปล่า?แอเรียน ปฏิเสธความเชื่อนี้ในทันที เขาคงเก็บมันไว้โดยไม่คิดอะไรมากในเวลานั้นและลืมไปแล้วว่าวางมันไว้ที่ไหน หนังสือที่มีรูปถ่ายเป็นหนังสือเก่าและไม่ใช่แนวที่เขาชอบ เขาต้องไม่ได้พลิกหน้ามันเป็นเวลาหลายปีแล้วเป็นอีกคืนหนึ่งที่นอนไม่หลับหลังจากออกจากคฤหาสน์ มาร์ค เทรมอนต์ มุ่งหน้าไปที่บาร์ไนท์ไลท์ แจ็คสัน เวสต์ และเอริก นาธาเนียล มาถึงไม่นานหลังจากนั้นและขอบาร์เกิร์ลหลายคนเพื่อเพิ่มอารมณ์เหล้าราคาแพงวางกระจายอยู่บนโต๊ะบูธของพวกเขา แจ็คสัน เวสต์ คุ้นเคยกับสถานที่เช่นนี้มากที่สุดในบรรดาสามคนนี้ เขาเป็นตัวอย่างที่สำคัญของเด็กเสเพลของครอบครัวที่ร่ำรวย เขาเป็นขาประจำที่นี่ดังนั้นบาร์เกิร์ลจึงมีแนวโน้มที่จะเกาะติดกับเขา เขาไม่รังเกียจพวกหล่อนเลย และยินดีต้อนรับพวกหล่อนโดยไม่ทักท้วงเอริก นาธาเนียล ท่าไม่ดีนักแล
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 52 ไม่อยากเจอเธอ
กลิ่นน้ำหอมที่คละคลุ้ง มาร์ค เทรมอนต์ ผลักเธอออกไปด้วยสัญชาตญาณ ทั้งการจ้องมองและน้ำเสียงของเขาเย็นชามาก "อยู่ห่าง ๆ!"ทั้งบูธเงียบสนิทมีเพียงเสียงเพลงที่ดังของบาร์เท่านั้นที่ช่วยไว้ได้แอรี่ คินซีย์ ตกใจน้ำตาไหลและหวั่นไหวเพราะนี่เป็นครั้งแรกของเธอที่ได้เห็นด้านนี้ของ มาร์ค เทรมอนต์ “พี่มาร์คที่รัก… ทำไมคุณถึงใจร้ายกับฉันขนาดนี้? ฉันก็แค่เป็นห่วง…”บาร์เกิร์ลข้าง ๆ พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียง คนทั้งเมืองรู้ดีว่า มาร์ค เทรมอนต์ เป็นคนอ่อนโยนและไร้ที่ติ เป็นสิ่งที่ดีเลิศของความสมบูรณ์แบบในขณะที่เขาเป็นมิตรกับทุกคนและทุกสิ่งอย่างไรก็ตาม แจ็คสัน เวสต์ และเอริก นาธาเนียล ไม่แปลกใจเลยแม้แต่น้อย รู้จักกันมาสิบกว่าปีพวกเขาเข้าใจกันและกันดีกว่าเข้าใจตัวเองอีกกังวลว่าเรื่องอื้อฉาวจะเกิดขึ้นหากมีคนทำให้เอะอะ หนุ่มทั้งสองคนหิ้วปีกมาร์ค เทรมอนต์ "กลับกันเถอะ?"“ฉันไม่อยากเจอเธอ…” มาร์ค เทรมอนต์ พึมพำเบา ๆ“แล้วนายอยากไปที่ไหน? เอริกจะไปส่งนาย วันนี้เขาไม่ได้ดื่ม ดังนั้นก็ขับรถได้” แจ็คสัน เสนอไม่มีอะไรออกจากมาร์ค เทรมอนต์ มาสักระยะหนึ่งแล้ว จากนั้นเอริกก็แนะนำว่า “เราจะไปที่โรงแรมและต
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 53 เมา
แอเรียน เห็นมาร์คนั่งข้าง ๆแอรี่ เธอสังเกตเห็นว่าแขนของ แอรี่พันอยู่รอบตัวของมาร์ค “ฉันเป็นภรรยาของเขา เป็นความรับผิดชอบของฉันที่จะต้องตัดสินว่าเขาจะไปที่ไหนและคำนึงถึงความปลอดภัยของเขา”คำว่า “ภรรยา” ทำให้ใบหน้าแอรี่ดูเกลียดชัง "เธอ…! เขาบอกชัดเจนแล้วว่าเขาไม่อยากไป!”หลังจากหมดข้ออ้าง เอริกลงจากรถและช่วยพยุงมาร์คลงมา “หยุดสร้างปัญหาเถอะแอรี่ คนในครอบครัวของเขามาแล้ว ปล่อยมาร์คไปเถอะ”แอรี่ ยังไม่ยอม เเละคว้าแขนของมาร์คเอาไว้ “พี่มาร์คบอกแล้วว่าเขาไม่อยากเจอเธอ เลิกทำเป็นเล่นได้แล้ว เอริก!”แอเรียนไม่สนใจว่ามาร์ตจะกลับบ้านหรือไม่ แต่เธอก็ปฏิเสธที่จะยอมให้โอกาศเขาตามไปกับแอรี่ก่อนที่เธอจะพูดขึ้น มาร์คก็สะบัดแอรี่ออกและเรียกร้องว่า “แอริ… มานี่!”ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขากำลังพูดกับแอเรียน นี่เป็นครั้งแรกที่แอเรียนเคยได้ยินเขาเรียกเธอด้วยชื่อนั้น ดังนั้นเธอจึงเหม่อลอยเล็กน้อย หลังจากงุนงงอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็เดินขึ้นไปหาเขาและพยุงเขา “เราจะกลับบ้านกันไหม?”มาร์คโอบแขนรอบตัวเธอแล้วพึมพำเข้าที่ซอกคอ “ไป…”แอรี่ ตัวสั่นด้วยความโกรธ มาร์คเกลียดแอรียนไม่ใช่เหรอ? ถ้าเขาเกลียดเธอ ทำไมเขา
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 54 เต็มไปด้วยขวากหนาม
แอเรียนต้องการที่จะหนีโดยสัญชาตญาณ แต่เธอกลัวที่จะยั่วยุเขาให้บ้าคลั่ง ดังนั้นเธอจึงกัดฟันและนิ่งภาวนาว่าเขาจะหลับไปในไม่ช้า…ยิ่งเธอหวังในสิ่งหนึ่งมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งเกิดขึ้นเป็นอย่างอื่น เขาไม่เพียงแต่จะออกนอกลู่นอกทาง แต่ดูเหมือนว่าเขาจะติดมันและกลายเป็นว่ารู้สึกรำคาญกับการที่เสื้อผ้าของเธอเข้ามาขวางทาง มือของเขาเปลี่ยนทิศทางและสอดเข้าไปในคอเสื้อของเธอ!เธอกลั้นหายใจตอนนี้แก้มของเธอร้อนผ่าวราวกับถูกไฟไหม้ สุดท้ายไม่สามารถทนได้อีกต่อไปเธอพึมพำอย่างระมัดระวัง “มาร์ค…”เขาได้ยินเสียงของเธอ “อืมม…?”“คุณควรจะพักผ่อนแต่หัวค่ำ… ไปนอนได้เเล้ว…” เธอกลัวเกินกว่าที่จะพูดอะไรอีก เธอยังแน่ใจว่าเธอได้ระวังคำพูดของเธอแล้วเขาขยับเข้ามาใกล้เพื่อให้พวกเขาใกล้กันเพียงปลายจมูกและจ้องมองเธอผ่านสายตาที่พร่ามัวและเมาของเขา “คุณอยากจากไปหรือไม่? ผมให้โอกาสคุณ…”จากนั้น เขาพลิกตัวขึ้นไปบนตัวของเธอ และฉีกชุดนอนด้วยมือของเขาพื้นที่ผิวขนาดใหญ่ของเธอสัมผัสกับอากาศ หน้าอกของเธอรู้สึกหนาวสั่นทันใดนั้น เธอก็เหมือนปลาที่ติดอยู่บนบก สิ่งที่เธอคิดได้คืออ้าปากและดิ้นรนหาอากาศมาร์คไม่ลืมที่จะปิดไฟในห้อง
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 55 เบี้ยต่อรองของเธอ
ก่อนที่แอเรียนจะตอบกลับ เลขาสาวก็กระชากภาพร่างจากมือของเธอและส่งไปที่ห้องทำงานของมาร์ค ขณะที่เธอกำลังตัดสินใจว่าจะไปพบเขาหรือไม่ เลขาก็กลับมา "คุณเทรมอนต์ บอกว่าสิ่งที่คุณให้เขาเป็นขยะ นี่คือคำพูดของเขาแน่นอนค่ะ”แอเรียนไม่ได้คาดหวังผลลัพธ์นี้ เจ้านายของ ไกลด์ ดีไซน์ ซึ่งเป็นบริษัทที่เธอทำงานอยู่คือ เอริก นักออกแบบส่วนใหญ่จากแผนกของพวกเขามีคุณสมบัติที่ลึกซึ้ง ตามเงื่อนไขทั้งสองนี้โอกาสในการยับยั้งทั้งหมดไม่ควรสูงเกินไปเมื่อสังเกตเห็นความสงสัยในดวงตาของเธอ เลขาก็ยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ "คุณเทรมอนต์ได้ตรวจสอบแบบร่างเป็นการส่วนตัว ตอนนี้คุณมีเวลาไม่มาก คุณควรรีบเร่งให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ คุณเทรมอนต์จะไม่ผ่อนผันเพียงเพราะเจ้านายของคุณคือ คุณนาธาเนียล เขาไม่สามารถผ่อนผันในเรื่องเหล่านี้ได้”แอเรียนเรียกความกล้าหาญของเธอ ตัดผ่านเลขาและบุกเข้ามา “มาร์ค เทรมอนต์! ฉันต้องคุยกับคุณ!”เลขารีบตามเธอไป "คุณเทรมอนต์คะ ดิฉันขอโทษจริง ๆ ค่ะ เธอพรวดเข้ามาในตอนที่ฉันไม่ได้มอง”ชายคนนั้นนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงานของเขาเหมือนภูเขาน้ำแข็ง เขาเปิดริมฝีปากบาง ๆ แล้วพูดว่า “ ลืมมันซะ คุณออกไปได้”เลขาตอบ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 56 การอ้อนวอนของผู้ชายคนหนึ่ง
แอเรียนเริ่มสงสัยมากขึ้นว่าเหตุการณ์การบินครั้งนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร เธอรู้จักพ่อของเธอดี เขาจะไม่มีวันขับเครื่องบินภายใต้ความเคลิ้มหรือเมา พ่อของเธอเป็นกัปตันที่มีความสามารถสูงมาโดยตลอดและเป็นพ่อที่ดีและมีความรับผิดชอบ เสมอ!ทันใดนั้นพวกเขาก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงของเลขาจากด้านนอกห้องทำงาน “คุณเทรมอนต์คะคุณจอห์น เลน ขอเข้าพบคุณค่ะ เราพยายามให้เขาออกไปแล้ว แต่เขาปฏิเสธ เขาทำเรื่องวุ่นวายที่หน้าห้องทำงานค่ะ”จอห์น เลน ไม่ใช่ใครอื่นใด เขาคือพ่อของทิฟฟานี่“มาร์ค ได้โปรดให้เขาเข้ามาและพูดกับคุณเถอะ… ฉันขอร้องล่ะ…” แอรียนอ้อนวอนมาร์คกัดฟันแล้วปล่อยเธอ “ให้เขาเข้ามา!” เขาตะคอกก่อนที่เธอจะผ่อนคลายเขาได้สาดน้ำเย็นลงไปในความหวังของเธอ เขายิ้มเยาะและพูดว่า “เพียงเพราะผมยอมที่จะพบเขา มันไม่ได้หมายความว่าผมจะช่วยเขาหรอกนะ! ความไม่แน่นอนนี้จะทำลายความหวังทั้งหมดของเขาไหมนะ?”เขาดูน่ากลัวอย่างยิ่งในสภาพตอนนี้... การทำลายความหวังของชายคนหนึ่งในช่วงเวลาเช่นนี้เท่ากับการบังคับให้เขาไปสู่ความพินาศ เป็นการกระตุ้นให้เขาต้องจบชีวิตลง... คนที่จบชีวิตลงหลังจากถูกผลาญโดยความเหน็ดเหนื่อยจากการล้มละลาย
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 57 เมื่ออยู่ไกลก็ยิ่งเลือนลางจางหายไป
ก่อนที่เธอจะพบจุดยืนของเธอ มาร์คกล่าวว่า "นำแบบร่างที่น่ากลัวเหล่านั้นกลับไปซะ และบอกให้เอริก นาธาเนียล ออกแบบใหม่ให้ผม"มุมปากของเธอกระตุก เขาเปลี่ยนสำนวนได้รวดเร็วอย่างเด็ดขาด ...“แบบเหล่านี้… มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ?” เธอถามอย่างสงสัยเขาชำเลืองมองเธอ “ อะไร คุณคิดว่าผมมีเวลาว่างที่จะทำสิ่งที่ยากสำหรับคุณโดยตั้งใจอย่างนั้นเหรอ?”“วันหยุดปีใหม่ในสามวัน” เธอกล่าวด้วยความหดหู่เล็กน้อย “เราจะไม่สามารถดำเนินการให้เสร็จสิ้นได้ทันเวลา แม้ว่าทั้งแผนกจะทำงานตลอดทั้งคืนก็ตาม…”“นั่นคือปัญหาของคุณ” มาร์คตอบอย่างไม่สะทกสะท้านเธอไม่มีความคิดที่จะคัดค้าน เขาสัญญาว่าจะเอื้อเฟื้อต่อครอบครัวเลน สิ่งนี้ทำให้เธอรู้สึกราวกับว่าเมฆดำบนท้องฟ้าสลายไปและดวงอาทิตย์ก็ส่องแสงเป็นประกายอีกครั้ง ทำไมเธอถึงกล้าที่จะต่อต้านเขา? “ถ้าอย่างนั้น… ฉันจะไปตามทางของฉัน อย่าโกรธ กลับบ้านเมื่อคุณอยากจะกลับ ฉันจะทำงานล่วงเวลาที่ทำงานอีกไม่กี่วันข้างหน้า ดังนั้นคุณคงจะหลับไปแล้วเมื่อฉันถึงบ้าน คุณจะไม่เห็นฉันด้วยซ้ำ เมื่ออยู่ไกลก็ยิ่งเลือนลางจางหายไป"เขาขมวดคิ้ว เมื่อตระหนักว่าสถานการณ์กำลังพลิกผัน แอเรียนจึงดึงภาพส
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
