บทที่ 10 ผู้ช่วยคนใหม่ 4

ภูดินขับรถมาอีกประมาณสิบห้านาทีก็ถึงโรงเรือนที่มีแม่วัวอยู่นับร้อย และเช่นเคยเพียงดาวก็ตื่นเต้นกับสิ่งที่เห็นตรงหน้ามาก

“โห….ดาวไม่เคยเห็นแม่วัวเยอะขนาดนี้มาก่อนเลยค่ะ ใหญ่มาก”เธอพูดพลางวิ่งไปดูแม่วัวและเดินลูบหัวทักทายวัวทีละตัว

“ยัยบ๊องเอ้ย เห็นอะไรก็ตื่นเต้นไปหมด”เขาพึมพำเบาๆ พลางยิ้มแล้วส่ายหัวก่อนจะเดินตามไปอธิบายรายละเอียดของแต่ละโรงเรือนให้หญิงสาวฟัง บริเวณนี้นอกจากโรงเรือน โรงรีดนมแล้วยังมีที่เก็บน้ำนมดิบด้วย

“นายมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ จะมาทำไมไม่บอกล่ะครับ”เสียงของวิทย์ผู้ช่วยคนสนิทดังมาจากด้านหลังของคนทั้งคู่

“ผมได้ข่าวว่านายพึ่งรับผู้ช่วยคนใหม่มา ได้ข่าวว่าเป็นสาวสวย…….”

วิทย์ที่พูดยังไม่ทันจบประโยคก็หยุดชะงัก เห็นหน้าของหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างเจ้านายของตน

“คุณเพียงดาว คุณเพียงดาวจริงๆด้วย อย่าบอกนะครับว่าผู้ช่วยคนใหม่ที่เขาลือกันคือคุณเพียงดาว”

“สวัสดีค่ะ ใช่ค่ะ ดาวเองค่ะ”

“นี่คุณเพียงดาวเป็นผู้ช่วยคนใหม่ของนายจริงๆหรอครับ เฮ้ย..พวกเรามาทางนี้เร็วนายพาผู้ช่วยคนใหม่มา”วิทย์ตื่นเต้น ดีใจ ตกใจจนเผลอร้องเสียงดังเรียกเพื่อนที่อยู่ในห้องพักให้ออกมาข้างนอก

“แกจะเสียงดังทำไมไอ้วิทย์ อยู่ใกล้กันแค่นี้เอง”ภูดินดุลูกน้อง

“ก็ผมดีใจ ประหลาดใจแล้วก็ตื่นเต้นนี่ครับ ผมคิดแล้วว่าคุณผู้ช่วยที่เขาลือกันว่าสวยมากต้องเป็นคุณเพียงดาวแน่ๆ”ลูกน้องคนสนิทพูดตามที่เขาคิดเพราะตั้งแต่ทำงานด้วยกันมาเขาไม่เคยเห็นเจ้านายอยากจะรู้จักสนิทสนมกับผู้หญิงคนไหน ยิ่งถึงขั้นเอามาเป็นผู้ช่วยส่วนตัวด้วยแล้วยิ่งไม่มีความเป็นไปได้เลย

“คุณเพียงดาว”บรรดาลูกน้องคนอื่นๆต่างร้องเสียงดังพร้อมกันเมื่อเห็นหน้าหญิงสาว

“พวกแกจะเสียงดังทำไมกันเนี่ย”ภูดินดุลูกน้องอีกรอบ เหล่าลูกน้องของภูดินกลุ่มนี้เคยเจอกับเพียงดาวแล้วตอนไปทำฝายด้วยกัน

“ก็พวกเราแปลกใจนี่ครับ ร้อยวันพันปีนายไม่เคยมีผู้ช่วยที่เป็นผู้หญิงเลย แถมยังเป็นคนที่พวกเราคิดไว้อีกต่างหาก”ทุกคนพูดด้วยรอยยิ้มแซวเจ้านาย

“เอ่อ….ดาวฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ มีอะไรก็ช่วยแนะนำด้วยค่ะ”เพียงดาวยิ้มเขินทำตัวไม่ถูก

“ยินดีครับ มีอะไรเรียกใช้พวกเราได้ตลอดเลยครับ”ทุกคนรีบแย่งกันพูดด้วยน้ำเสียงดีใจ

ภูดินได้แต่ส่ายหัวให้กับความตื่นเต้น ดีใจจนออกนอกหน้าของลูกน้องตน ก่อนจะหันไปพูดกับเพียงดาวต่อ

“บริเวณนี้จะมีบ้านพักของคนที่ทำหน้าที่ดูแลแม่วัวของเรา ตอนนี้น่าจะอยู่กันราวๆสิบกว่าคน ส่วนคนอื่นๆจะพักที่โซนบ้านพักคนงานที่บอกดาวไปเมื่อเช้า”

“ค่ะ”เพียงดาวพูดพลางพยักหน้าเข้าใจ

“ไปกันต่อมั้ย เหนื่อยรึยัง”

“ยังไม่เหนื่อยค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ”เพียงดาวรับคำชายหนุ่มก่อนหันไปกล่าวลากลุ่มของวิทย์

“ครับ สวัสดีครับนาย บ๊ายบายครับคุณเพียงดาว”วิทย์กับเพื่อนลาทั้งสองคน

ภูดินขับรถมาจอดที่บริเวณต้นไม้ใหญ่ ตรงนี้ร่มรื่นมาก “พักทานข้าวตรงนี้กันก่อนนะ”เมื่อมองนาฬิกาข้อมือเป็นเวลาเที่ยงกว่าแล้ว

“แต่เราไม่ได้เอาข้าวมานะคะ”

“นั่นไง พี่จันทร์เขาเตรียมไว้ให้แล้ว”ภูดินพูดพลางชี้ไปที่ตะกร้าที่วางอยู่ที่เบาะด้านหลัง ก่อนจะเดินลงไปหยิบของกินและเสื่อพับมาจัดเตรียมพื้นที่สำหรับนั่งทานข้าว

“ดาวช่วยค่ะ”เธอพูดพลางหยิบตะกร้าในมือเขามาช่วยถือ

ทั้งสองนั่งพักใต้ร่มต้นไม้ใหญ่ และหยิบของกินในตะกร้าออกมาทานด้วยกัน มีไก่ทอด แซนวิช น้ำผลไม้ และผลไม้อีกจำนวนนึง

“ทานได้มั้ย รองท้องไปก่อนนะ”ภูดินบอกหญิงสาว

“สบายมากค่ะ มีแต่ของน่าทานทั้งนั้นเลย”

ระหว่างทานอาหารทั้งคู่ก็คุยเล่นกันอย่างสนุกสนานและเริ่มคุยกันด้วยความสนิทใจมากขึ้น ภูดินดูผ่อนคลายเมื่ออยู่กับหญิงสาว ส่วนเพียงดาวเองก็ไม่ค่อยเกร็งเวลาพูดกับชายหนุ่มแล้ว หลังจากทานอาหารอิ่มและนั่งพักจนหายเหนื่อยแล้วจึงเดินทางกันต่อ

“เดี๋ยวเราไปดูโซนบ้านพักคนงาน และออฟฟิศ แล้วค่อยกลับบ้านกัน”

“รับทราบค่ะนาย”เพียงดาวรับคำเขาพร้อมทำท่าทางขึงขัง ภูดินเมื่อมองท่าทางของหญิงสาวก็ได้แต่ยิ้มออกมา เขาไม่คิดว่าผู้หญิงเอวบางร่างน้อยอย่างเธอจะมีความอดทนและพลังงานมากขนาดนี้ เขาพามาตากแดดทั้งวันยังสามารถมีรอยยิ้มและสดใสได้

เมื่อถึงบ้านพักคนงานภูดินก็พาเพียงดาวไปแนะนำให้น้าเชิดหัวหน้าคนงานและคนงานคนอื่นๆรู้จัก

“นายสวัสดีครับ”

“สวัสดีครับน้าผมพาผู้ช่วยคนใหม่มาแนะนำตัวครับ นี่เพียงดาวผู้ช่วยคนใหม่ของผม ส่วนนี่น้าเชิดหัวหน้าคนงานนะดาว”

“สวัสดีค่ะน้าเชิด แล้วก็สวัสดีทุกคนนะคะ ดาวฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ มีอะไรก็แนะนำได้นะคะ”

ทุกคนต่างก็ยิ้มทักทายและโบกไม้โบกมือให้เพียงดาวเป็นการต้อนรับเธอ

“ต่อไปนี้ถ้ามีปัญหาหรือต้องการความช่วยเหลือถ้าผมไม่อยู่ ติดต่อเพียงดาวได้เลยนะครับเธอจะเป็นตัวแทนของผม”

“ครับนาย”

จากนั้นภูดินก็พาเพียงดาวเดินดูพื้นที่โดยรอบบ้านพัก บ้านพักสร้างขึ้นมาเป็นห้องแถวชั้นเดียวติดกันหลายสิบหลังจะมีทั้งห้องสำหรับอยู่คนเดียว และห้องขนาดใหญ่ขึ้นมาสำหรับอยู่กันแบบครอบครัว และยังมีพื้นที่ส่วนรวมสำหรับให้พักผ่อนร่วมกันด้วย แถมยังมีร้านค้าที่ขายสินค้าในราคาประหยัดให้กับคนงานด้วย ถือว่าเขาใส่ใจความเป็นอยู่ของลูกน้องดีมาก

“กลับกันได้แล้วดาว”ภูดินบอกหญิงสาวหลังจากปล่อยให้เธอเดินเล่นและทักทายกับคนงานของตนสักพัก เพียงดาวเป็นคนสดใส คุยสนุก เข้ากับคนง่าย เธอใช้เวลาแค่แป๊บเดียวก็เข้ากับคนอื่นๆได้โดยง่าย ภูดินเมื่อเห็นดังนั้นก็พลอยสบายใจไปด้วย เพราะตอนแรกเขาเองก็ยังไม่มั่นใจนักว่าเธอจะสามารถปรับตัวเข้ากับที่นี่ได้มั้ย แต่พอเห็นเธอในวันนี้เขาคิดว่าทุกอย่างที่เคยกังวลน่าจะไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้ว

“ค่ะคุณภู ดาวขอตัวก่อนนะคะไว้วันหลังจะแวะมาคุยด้วยใหม่ค่ะ”เธอกล่าวลาทุกคน

โซนสุดท้ายเป็นส่วนของออฟฟิศเป็นที่ที่เพียงดาวจะต้องนั่งทำงานอยู่ที่นี่เป็นหลัก ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านของภูดินไม่ถึงหนึ่งกิโลเมตร สามารถเดินมาทำงานได้เลย ภายในออฟฟิศแบ่งเป็น 2 ส่วน ส่วนที่หนึ่งคือห้องทำงานของภูดินและเพียงดาว ส่วนที่สองเป็นห้องที่จัดเอาไว้เพื่อรับรองแขกและประชุม ด้านหน้าของออฟฟิศมีสนามหญ้าขนาดใหญ่ สำหรับจัดกิจกรรมภายในฟาร์ม

“นี่คือโต๊ะทำงานของคุณนะดาว”

“แล้วอีกตัวนึงของใครคะ”

“ของผม”

“มีแค่เราสองคนหรอคะ”เพียงดาวประหลาดใจเมื่อเห็นว่าที่ออฟฟิศนี้มีแค่เขาและเธอ

“ใช่ส่วนใหญ่มีแค่เราที่นั่งที่ออฟฟิศครับ ส่วนคนอื่นๆนอกจากเอาเอกสารมาให้เซ็นก็จะอยู่ที่หน้างาน คุณติดปัญหาตรงไหนรึเปล่า”

“อ้อ….เปล่าค่ะ ดาวแค่คิดว่าจะมีคนอื่นอีก”

“คนอื่นๆจะมาที่นี่ตอนมีนัดประชุมกับมีเอกสารที่ต้องเซ็นเท่านั้น ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเป็นหัวหน้างานแต่ละฝ่าย นี่ก็บ่ายแก่แล้วเรากลับไปพักกันดีกว่า ส่วนเรื่องรายละเอียดของงานพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน”