ตอนที่ 118 ทายาทเติบโต

ตอนที่ 118 ทายาทเติบโต

ข่าวดีของการตั้งครรภ์ของมิ้นท์และปกรณ์เมื่อหลายปีก่อน ได้นำพาความสุขมาสู่ชีวิตของพวกเขาทั้งสี่อย่างแท้จริง การได้ต้อนรับน้องอิงดาวเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว ถือเป็นความสุขที่สมบูรณ์แบบที่เติมเต็มชีวิตคู่ของพวกเขาให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น และยังเพิ่มความผูกพันให้แก่น้องธาราที่ได้เป็นพี่ชายอีกด้วย

เวลาหมุนผ่านไป 30 ปีอย่างรวดเร็ว ปัจจุบัน คีรินทร์และอลิสามีอายุเข้าสู่วัยผู้สูงอายุ เช่นเดียวกับมิ้นท์และปกรณ์ แต่ถึงแม้ร่างกายจะโรยราไปตามกาลเวลา หัวใจของพวกเขาก็ยังคงเปี่ยมล้นด้วยความรักและความสุข ที่สำคัญคือพวกเขามีความภาคภูมิใจในลูกๆ ที่เติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่สมบูรณ์แบบ

น้องธาราลูกชายของอลิสาและคีรินทร์ ตอนนี้อายุ 32 ปี เขาสืบทอดตำแหน่งประธานกรรมการบริหารของกลุ่มบริษัทต่อจากคีรินทร์ได้อย่างสง่างาม ด้วยวิสัยทัศน์ที่กว้างไกลและความสามารถที่รอบด้าน เขานำพาธุรกิจของครอบครัวให้ก้าวหน้าไปอีกขั้น น้องอิงดาวลูกสาวของมิ้นท์และปกรณ์ อายุ 26 ปี เธอเองก็เติบโตเป็นทายาทที่บริหารธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ของครอบครัวได้อย่างน่าจับตามอง ด้วยความเฉลียวฉลาดและความกระตือรือร้น

วันหนึ่งที่บ้านของคีรินทร์และอลิสา ซึ่งตอนนี้เป็นบ้านที่เต็มไปด้วยความทรงจำและอบอุ่นไปด้วยรอยยิ้มของลูกหลาน คีรินทร์ในวัย 70 ปี และอลิสาในวัย 68 ปี กำลังนั่งจิบชาอยู่บนระเบียง ชมวิวสวนสวยที่เขียวขจี

“ธารานี่เก่งจริงๆ นะคะพี่คี” อลิสาเอ่ยขึ้นด้วยแววตาภาคภูมิใจ “บริษัทเติบโตขึ้นเยอะเลยค่ะตั้งแต่ธาราเข้ามาบริหาร”

คีรินทร์ยิ้มอบอุ่น “ใช่ค่ะลิซ พี่ไม่เคยผิดหวังในตัวลูกเลย” เขากุมมืออลิสาไว้แน่น แล้วจูบที่หลังมือเธอที่เริ่มมีริ้วรอยตามวัยอย่างรักใคร่ “ลิซเราเลี้ยงลูกมาดีจริงๆ นะ”

ในขณะเดียวกัน มิ้นท์และปกรณ์ที่เพิ่งกลับจากการตรวจสุขภาพประจำปี ก็เดินทางมาถึงบ้านของเพื่อนรักพอดี มิ้นท์ในวัย 67 ปี และปกรณ์ในวัย 69 ปี ยังคงดูแข็งแรงและกระฉับกระเฉง

“ลิซ! คีรินทร์! มาถึงแล้วจ้า” มิ้นท์ทักทายด้วยน้ำเสียงสดใส

อลิสาและคีรินทร์ลุกขึ้นยืนต้อนรับเพื่อนรักด้วยรอยยิ้ม ปกรณ์เดินเข้ามากอดคีรินทร์อย่างเป็นกันเอง “สุขภาพเป็นไงบ้างคีรินทร์”

“สบายมากปกรณ์” คีรินทร์ตอบ “แล้วแกกับมิ้นท์ล่ะ”

“ก็ดีหมอบอกว่ายังฟิตปั๋งกันทั้งคู่เลย” ปกรณ์หัวเราะ

พวกเขาทั้งสี่นั่งลงบนระเบียง พูดคุยถึงเรื่องราวต่างๆ ในชีวิต เสียงหัวเราะดังขึ้นเป็นระยะๆ สะท้อนถึงมิตรภาพที่ยาวนานและความผูกพันที่แน่นแฟ้น

ไม่นานนัก ธาราก็ขับรถเข้ามาจอดหน้าบ้าน เขาเพิ่งกลับจากที่ทำงาน ใบหน้ายังคงดูสดใสและกระตือรือร้นเหมือนพ่อไม่มีผิดเพี้ยน ตามมาด้วยอิงดาวที่ขับรถเข้ามาจอดอีกคัน เธออยู่ในชุดทำงานที่ดูทะมัดทะแมงและมั่นใจ

“คุณพ่อคะ คุณแม่คะ สวัสดีครับอาปกรณ์ อามิ้นท์” ธาราทักทายทุกคนด้วยความเคารพ

“สวัสดีค่ะคุณอาลิซ คุณอาคีรินทร์ คุณพ่อ คุณแม่” อิงดาวทักทายอย่างสดใส

อลิสายิ้มกว้าง “กลับมาแล้วเหรอจ๊ะลูก ทานข้าวมาหรือยังคะ”

ธารายิ้มตอบ “ยังเลยครับคุณแม่ วันนี้งานเยอะมากเลยครับ”

คีรินทร์ตบไหล่ลูกชายเบาๆ “เหนื่อยหน่อยนะลูก แต่พ่อก็ภูมิใจในตัวลูกมากนะ”

ปกรณ์มองไปที่อิงดาวด้วยแววตาภาคภูมิใจ “อิงดาวก็เก่งไม่แพ้กันเลยนะคะ พ่อได้ยินว่าโปรเจกต์ใหม่ของลูกประสบความสำเร็จดีมากเลยค่ะ”

อิงดาวยิ้ม “ขอบคุณค่ะคุณพ่อ อิงดาวตั้งใจทำเต็มที่เลยค่ะ”

การได้เห็นลูกๆ เติบโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่ที่รับผิดชอบ และสามารถสืบทอดกิจการของครอบครัวได้อย่างเต็มภาคภูมิ ทำให้คีรินทร์ อลิสา ปกรณ์ และมิ้นท์รู้สึกถึงความสุขที่สมบูรณ์แบบที่ไม่อาจหาใดเปรียบได้ ความท้าทายที่เคยเผชิญในวัยหนุ่มสาวได้ถูกส่งต่อเป็นบทเรียนอันล้ำค่าให้กับลูกๆ ซึ่งได้นำมาปรับใช้และพัฒนาต่อยอดให้ดียิ่งขึ้น

แม้ลูกๆ จะเติบโตเป็นผู้ใหญ่และมีหน้าที่ความรับผิดชอบของตัวเอง แต่ความผูกพันระหว่างสองครอบครัวก็ยังคงแน่นแฟ้นเหมือนเดิม ธาราและอิงดาวไม่ได้เป็นแค่ลูกพี่ลูกน้องกัน แต่ยังเป็นเพื่อนสนิทที่คอยให้คำปรึกษาและสนับสนุนกันเสมอในเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว

เมื่อธารามีปัญหาในการบริหารจัดการโครงการขนาดใหญ่ เขามักจะโทรศัพท์ไปปรึกษาอิงดาวที่เชี่ยวชาญด้านอสังหาริมทรัพย์เสมอ เช่นเดียวกัน อิงดาวเองก็มักจะขอคำแนะนำจากธาราในเรื่องการบริหารบุคลากร

“พี่ธาราคะ โปรเจกต์ที่ดินแปลงใหม่นี่อิงดาวคิดว่าเราน่าจะพัฒนาเป็นคอนโดมิเนียมหรูนะคะ” อิงดาวเสนอความคิดเห็นกับธาราในระหว่างการประชุมทางโทรศัพท์

ธารารับฟังอย่างตั้งใจ “น่าสนใจครับอิงดาว เดี๋ยวพี่จะลองปรึกษาทีมงานดูนะครับ”

ในอีกมุมหนึ่งของบทสนทนา คีรินทร์มองไปที่ปกรณ์แล้วยิ้ม “ลูกๆ ของเรานี่เก่งจริงๆ นะครับปกรณ์”

ปกรณ์พยักหน้าเห็นด้วย “ใช่ค่ะคีรินทร์ เราไม่ต้องห่วงอะไรแล้วค่ะ”

การที่พวกเขาทั้งสี่ได้เห็นลูกๆ ประสบความสำเร็จและยังคงรักษาความผูกพันอันแน่นแฟ้นต่อกันไว้ เป็นเหมือนการตอกย้ำว่าสิ่งที่พวกเขาได้ปลูกฝังมาตลอดชีวิตนั้นได้ผลผลิตที่งดงามเกินกว่าที่คาดคิดไว้

แสงอาทิตย์ยามบ่ายสาดส่องเข้ามาในบ้านของคีรินทร์และอลิสา ผู้สูงอายุทั้งสี่นั่งคุยกันอย่างมีความสุข พร้อมกับมองดูธาราและอิงดาวที่กำลังช่วยกันจัดเตรียมอาหารเย็นในครัว เสียงหัวเราะและบทสนทนาที่อบอุ่นดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง แสดงให้เห็นถึงชีวิตที่สมบูรณ์แบบที่เต็มไปด้วยความรัก ความผูกพัน และความภาคภูมิใจ

ไม่ว่าจะเป็นคีรินทร์และอลิสาที่ได้เห็นลูกชายเติบโตมาเป็นผู้บริหารที่เก่งกาจ หรือมิ้นท์และปกรณ์ที่ได้เห็นลูกสาวประสบความสำเร็จในธุรกิจของครอบครัว ทุกคนต่างมีความสุขในบทบาทของตนเอง

ความรักของคีรินทร์และอลิสายังคงเบ่งบานและเติบโตไปพร้อมกับกาลเวลา คีรินทร์มักจะโอบกอดอลิสาไว้แน่น และจูบที่มือของเธออย่างรักใคร่เสมอ ส่วนปกรณ์ก็ยังคงกระซิบคำหวานๆ บอกรักมิ้นท์จากด้านหลังอย่างอบอุ่น

ชีวิตของพวกเขาทั้งสองครอบครัว คือบทพิสูจน์ของความสุขที่สมบูรณ์แบบ ที่ไม่ได้จำกัดอยู่แค่เพียงช่วงวัยใดวัยหนึ่ง แต่เป็นการเดินทางที่เต็มไปด้วยความรัก ความเข้าใจ การเติบโต และการส่งต่อสิ่งดีๆ จากรุ่นสู่รุ่น สัญญาแห่งรักที่เคยให้ไว้ในวันวาน ยังคงเบ่งบานและไม่เสื่อมคลาย ตราบนานเท่านาน