ตอนที่ 130 สัญญาณจากใจ

ตอนที่ 130 สัญญาณจากใจ

หลังจากอิงดาวยุติความสัมพันธ์กับพฤกษ์ เธอกลับมาใช้ชีวิตปกติ แต่ก็ยังคงใช้เวลาอยู่กับธารามากขึ้น พวกเขาทำงานร่วมกันอย่างใกล้ชิด และใช้เวลาส่วนตัวร่วมกันบ่อยขึ้น ความรู้สึกระหว่างธาราและอิงดาวเริ่มเปลี่ยนไปอย่างละเอียดอ่อน มีสัญญาณบางอย่างที่บ่งบอกถึงความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ภายในใจของทั้งคู่

 ไม่ว่าจะเป็นการมองตาที่ยาวนานกว่าปกติ การสัมผัสกันโดยบังเอิญที่ทำให้ใจเต้นแรง หรือบทสนทนาที่ลึกซึ้งเกินกว่าความเป็นพี่น้อง ธารายังคงไม่กล้าสารภาพความรู้สึกที่แท้จริงออกไป แต่อิงดาวเองก็เริ่มรู้สึกได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่เปลี่ยนแปลงไปในความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสอง บทสรุปของตอนนี้จะทิ้งท้ายไว้ให้ผู้อ่านลุ้นว่าความสัมพันธ์ของธาราและอิงดาวจะก้าวไปในทิศทางใดต่อไปในอนาคต

สายลมยามเย็นพัดโชยอ่อนเข้ามาในระเบียงคอนโดมิเนียมของธารา แสงไฟจากตึกสูงระยิบระยับราวกับดวงดาวบนผืนฟ้า อิงดาวนั่งจิบชาอยู่บนเก้าอี้หวายตัวโปรดของธารา ส่วนธารากำลังง่วนอยู่กับการจัดเตรียมอาหารว่างเล็กๆ น้อยๆ หลังจากการทำงานร่วมกันอย่างหนักหน่วงเพื่อแก้ไขวิกฤตการณ์ทางธุรกิจของ ‘มั่งคั่งแลนด์’ บรรยากาศเงียบสงบและผ่อนคลาย ต่างจากช่วงเวลาที่ผ่านมาซึ่งเต็มไปด้วยความตึงเครียด

หลังจากอิงดาวยุติความสัมพันธ์กับพฤกษ์ เธอกลับมาใช้ชีวิตปกติอย่างรวดเร็ว เธอจดจ่ออยู่กับการทำงานและฟื้นฟูบริษัทให้กลับมาเข้มแข็งอีกครั้ง แต่สิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างเห็นได้ชัดคือ เธอ ยังคงใช้เวลาอยู่กับธารามากขึ้น ไม่ใช่แค่เรื่องงาน แต่ยังรวมถึงเวลาส่วนตัวด้วย

ในแต่ละวันพวกเขาจะทำงานร่วมกันอย่างใกล้ชิดในออฟฟิศ ธารายังคงเข้ามาช่วยอิงดาวอย่างเต็มที่ ให้คำปรึกษาและแก้ไขปัญหาต่างๆ จนกระทั่งบริษัทเริ่มฟื้นตัวขึ้นอย่างช้าๆ หลังเลิกงาน บางครั้งพวกเขาก็จะทานข้าวเย็นด้วยกัน หรือไม่ก็มานั่งพูดคุยกันที่คอนโดของธารา หรือบ้านของอิงดาว พวกเขาใช้เวลาส่วนตัวร่วมกันบ่อยขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ

ท่ามกลางความใกล้ชิดที่เพิ่มมากขึ้นนี้ ความรู้สึกระหว่างธาราและอิงดาวเริ่มเปลี่ยนไปอย่างละเอียดอ่อน มันไม่ใช่ความรู้สึกแบบพี่น้องธรรมดาอีกต่อไปแล้ว แต่มีบางสิ่งบางอย่างที่ซ่อนอยู่ภายในใจของทั้งคู่ และเริ่มส่งสัญญาณออกมาให้เห็นเป็นระยะๆ

คืนหนึ่ง ขณะที่พวกเขากำลังนั่งดูหนังด้วยกันที่คอนโดของธารา แสงจากจอโทรทัศน์สาดส่องเข้ามาในห้องมืดสลัว อิงดาวหันไปถามความเห็นจากธาราเกี่ยวกับบทภาพยนตร์ที่กำลังดำเนินอยู่ ธาราหันมามองอิงดาว ดวงตาของพวกเขาประสานกัน การมองตาที่ยาวนานกว่าปกติ ทำให้อิงดาวรู้สึกถึงความอบอุ่นบางอย่างในแววตาของธารา และในวินาทีนั้น หัวใจของเธอก็เต้นแรงขึ้นเล็กน้อยโดยไม่มีสาเหตุ

ธาราเองก็รู้สึกถึงพลังงานบางอย่างที่เกิดขึ้นจากการสบตากับอิงดาว ความรู้สึกที่เขาพยายามเก็บงำไว้ปะทุขึ้นมาในอก แต่เขาก็พยายามควบคุมมันไว้และหันกลับไปมองจอโทรทัศน์

ในอีกสถานการณ์หนึ่ง ขณะที่พวกเขากำลังเดินเลือกซื้อหนังสือในร้านหนังสือขนาดใหญ่ มือของธาราและอิงดาว สัมผัสกันโดยบังเอิญ ขณะที่ต่างคนต่างเอื้อมไปหยิบหนังสือเล่มเดียวกัน ประกายไฟฟ้าแล่นผ่านปลายนิ้วสัมผัสเล็กน้อย ทำให้ทั้งคู่ชะงักไปชั่วขณะ อิงดาวชักมือกลับอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเธอแดงก่ำเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว ส่วนธาราก็รู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นรัวอย่างผิดจังหวะ เขายิ้มแก้เก้อเล็กน้อย และปล่อยให้อิงดาวหยิบหนังสือเล่านั้นไป

บทสนทนาระหว่างพวกเขาก็เริ่ม ลึกซึ้งเกินกว่าความเป็นพี่น้อง มากขึ้นเรื่อยๆ

“อิงดาวมีความฝันอะไรอีกบ้างครับ นอกจากการทำให้บริษัทกลับมาเข้มแข็งอีกครั้ง” ธาราถามในค่ำคืนหนึ่งขณะที่พวกเขานั่งอยู่บนระเบียงคอนโด

อิงดาวเงียบไปครู่หนึ่ง “อิงดาวอยากมีชีวิตที่มีความสุขค่ะ พี่ธารา อยากมีคนที่เข้าใจและอยู่เคียงข้างอิงดาวไปตลอดชีวิต”

คำพูดของอิงดาวทำให้หัวใจของธาราเต้นรัว เขารู้สึกเหมือนเธอได้ยินเสียงหัวใจของเขา เขาอยากจะบอกเธอว่าเขาคือคนๆ นั้น แต่กำแพงที่มองไม่เห็นยังคงกั้นขวางเขาไว้

“พี่ก็หวังว่าอิงดาวจะเจอคนๆ นั้นนะครับ” ธาราตอบเสียงแผ่ว พยายามเก็บซ่อนความรู้สึกที่แท้จริงไว้ในน้ำเสียง

แม้ว่าความรู้สึกที่เขามีต่ออิงดาวจะชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ และสัญญาณจากใจของเขาก็ส่งออกมาอย่างไม่อาจเก็บงำได้ แต่ธาราก็ยังคง ไม่กล้าสารภาพความรู้สึกที่แท้จริงออกไป

เขายังคง สับสนกับกำแพงของความเป็นพี่น้อง ที่คอยกั้นขวางพวกเขาอยู่ ความกลัวว่าจะทำลายความสัมพันธ์อันดีงามที่พวกเขามี และความกังวลว่าครอบครัวจะรับไม่ได้ ยังคงเป็นอุปสรรคที่ใหญ่หลวงในใจของเขา

เขาใช้เวลาอยู่คนเดียวมากขึ้นในยามค่ำคืน นั่งมองแสงไฟจากเมืองนอกหน้าต่าง และคิดทบทวนถึงสิ่งที่ควรจะทำต่อไป

“จะดีเหรอ ถ้าบอกเธอออกไป” ธาราพึมพำกับตัวเอง “เธอจะคิดยังไง เธอจะรังเกียจเราไหม”

เขานึกถึงคำพูดที่ผู้ใหญ่ในครอบครัวมักจะย้ำเตือนถึงความสำคัญของสายใยพี่น้อง ความรักที่บริสุทธิ์ระหว่างลูกพี่ลูกน้อง ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่มีใครควรไปทำลายมัน

ความรู้สึกรักที่เขามีต่ออิงดาวมันขัดแย้งกับสิ่งที่เขาถูกปลูกฝังมาตลอดชีวิต และนี่คือเหตุผลที่ทำให้เขายังคงไม่กล้าที่จะก้าวข้ามกำแพงนั้นไป

ในขณะที่ธารากำลังต่อสู้กับความไม่กล้าของตัวเอง อิงดาวเองก็เริ่ม รู้สึกได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่เปลี่ยนแปลงไปในความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสอง เธอเริ่มสังเกตเห็นถึงสัญญาณเล็กๆ น้อยๆ ที่ธาราส่งมาโดยไม่ตั้งใจ

การมองตาที่ยาวนานกว่าปกติ การสัมผัสกันโดยบังเอิญที่ทำให้ใจเธอเต้นแรง และบทสนทนาที่ลึกซึ้งเกินกว่าความเป็นพี่น้อง ทำให้อิงดาวเริ่มตั้งคำถามกับความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งคู่

เธอจำได้ว่าเมื่อก่อนเธอเคยรู้สึกเพียงแค่ความผูกพันแบบพี่น้องกับธารา แต่ตอนนี้เมื่ออยู่ใกล้เขา ความรู้สึกอบอุ่น ปลอดภัย และบางครั้งก็มีความรู้สึกบางอย่างที่เธอเองก็ยังไม่เข้าใจว่ามันคืออะไร มันเริ่มก่อตัวขึ้นในใจของเธอ

หลังจากที่เธอเลิกกับพฤกษ์ ธาราเข้ามาเป็นกำลังสำคัญในชีวิตของเธอ เขาเป็นคนที่เธอสามารถพึ่งพาได้ในทุกเรื่อง และเป็นคนที่ทำให้เธอรู้สึกสบายใจและมีความสุขมากที่สุด

“ทำไมเราถึงรู้สึกแบบนี้กับพี่ธารานะ” อิงดาวพึมพำกับตัวเองในคืนหนึ่งขณะที่นอนอยู่บนเตียง “หรือว่าพี่ธาราก็รู้สึกเหมือนกัน”

เธอเริ่มสังเกตพฤติกรรมของธาราอย่างละเอียดมากขึ้น เธอเห็นว่าเขามักจะคอยดูแลเธอเป็นพิเศษเสมอ ไม่ว่าจะเป็นการเตือนให้ทานข้าว การสอบถามว่าเธอเหนื่อยไหม หรือแม้แต่การสังเกตเห็นความผิดปกติเล็กๆ น้อยๆ ในตัวเธอที่คนอื่นไม่เคยสังเกตเห็น

ทุกครั้งที่ธาราอยู่ใกล้ เธอจะรู้สึกถึงความอบอุ่นและปลอดภัยที่เธอไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน แม้แต่จากพฤกษ์ที่เคยเป็นแฟนของเธอ

ความสัมพันธ์ระหว่างธาราและอิงดาวกำลังดำเนินไปอย่างช้าๆ แต่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนและละเอียดอ่อน สัญญาณจากใจที่ทั้งคู่ส่งออกมาเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ แต่กำแพงของความเป็นพี่น้องก็ยังคงเป็นอุปสรรคสำคัญที่ขวางกั้นพวกเขาอยู่

ธารายังคงไม่กล้าที่จะเปิดเผยความรู้สึกที่แท้จริงของเขาออกไป ส่วนอิงดาวเองก็เริ่มรู้สึกได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่เปลี่ยนแปลงไป แต่ก็ยังคงไม่กล้าที่จะตั้งคำถามหรือเผชิญหน้ากับความจริง

พวกเขาเดินอยู่บนเส้นทางที่เปราะบาง เส้นทางที่อาจนำไปสู่ความรักที่สวยงาม แต่ก็อาจนำไปสู่ความเจ็บปวดและความผิดหวัง หากไม่สามารถข้ามผ่านกำแพงที่มองไม่เห็นนี้ไปได้

อนาคตของธาราและอิงดาวจึงยังคงไม่แน่นอน

ความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ภายในใจของทั้งคู่จะเติบโตขึ้นไปในทิศทางใด? ธาราจะรวบรวมความกล้าเพื่อสารภาพความในใจหรือไม่ และอิงดาวจะตอบสนองต่อความรู้สึกเหล่านั้นอย่างไร