#เกรซ
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฉันดื่มแอลกอฮอล์เข้าไปมากเกินหรือเปล่าฉันถึงได้ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะผลักเขาออกไปเลยแต่ในทางกลับกันฉันดันรู้สึกดีกับสัมผัสจากเขามาก ๆ สายลมอ่อนโยนต่อฉันมากจนฉันรู้สึกเคลิ้มไปกับเขาเลย จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ สายลมขยับปากช้า ๆ พร้อมกับยกมือขึ้นมาประคองใบหน้าของฉันให้เงยขึ้นเพื่อให้เขาสามารถจูบได้ถนัดกว่าเดิมจากนั้นเขาก็เริ่มสอดลิ้นเข้ามาตวัดเกี่ยวพันในโพรงปากของฉันอย่างช่ำชองราวกับกำลังควานหาความหวานจากปากของฉันยังไงยังงั้น สายลมค่อย ๆ เลื่อนมือลงมาที่หน้าขาของฉันแล้วลูบไล้มันเบา ๆ จนฉันขนลุกซู่ฉันจึงยกมือขึ้นมาออกแรงดันที่หน้าอกของเขาเบา ๆ สายลมจึงหยุดทันทีพร้อมกับถอดจูบออกมามองหน้าฉันด้วย แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก แม้จะยังไม่ได้ทำอะไรแต่หัวใจของฉันมันเต้นเร็วมากจนฉันรู้สึกเหนื่อย สีหน้าของสายลมที่มองฉันอยู่ตอนนี้เหมือนกับว่าเขากำลังต้องการฉันมาก ๆ แต่พอฉันบอกให้หยุดเขาเขาก็ยอมหยุดทันทีจนดูเหมือนกับว่าเขากำลังพยายามอดกลั้นอารมณ์ความปราถนาของตัวเองเอาไว้อยู่ "ผมขอโทษ" สายลมพูดออกมาด้วยแววตารู้สึกผิดจนฉันเองก็อดสงสารไม่ได้เพราะเมื่อกี้ฉันก็ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเขาเองจนทำให้เขาเผลอคิดไปถึงขั้นนั้น ฉันเอาขาของตัวเองออกจากตักของสายลมแล้วขยับเข้าไปหาเขาพร้อมจับยื่นมือไปจับมือเขาไว้ "ไม่เป็นไรไม่ใช่ความผิดนาย" สายลมหันหน้ามาหาฉันแล้วค่อย ๆ ทิ้งหน้าผากของเขาลงมาชนที่ไหล่ของฉัน "ผมรู้ว่ามันเร็วเกินไปแต่พออยู่กับพี่สองคนที่ไรผมก็ห้ามใจไม่ได้สักที" สายลมพูด ลมหายใจอุ่น ๆ ของเขาโดนเข้าเต็ม ๆ ที่ช่วงอกของฉันจนมันรู้สึกเสียวขึ้นมาแปลก ๆ "อย่าโกรธผมเลยนะที่ทำตัวลามปามกับพี่ไปเมื่อกี้" สายลมพูดด้วยน้ำเสียงอ้อน ๆ ฉันเลยยกมือขึ้นมาลูบที่หัวของเขาเพื่อบอกให้เขารู้ว่าฉันไม่ได้โกรธอะไรเขาเลยและตัวนี้ฉันก็เข้าใจเขามาก ๆ ด้วย "บอกแล้วไงว่าไม่เป็นไร" สายลมเงยหน้าขึ้นมาสบตากับฉัน เขามองจ้องฉันอยู่แบบนั้นเป็นนาทีเลยก่อนจะถอยตัวกลับไปนั่งดี ๆ "ดึกมากแล้วผมกลับก่อนดีกว่า ฝันดีนะครับพี่" สายลมพูดจบก็ลุกขึ้นยืนเตรียมจะออกจากห้องแต่สายตาของฉันมันดันไปสะดุดกับบางอย่างที่นูนเด่นออกมาจากเป้ากางเกงของเขา "ลม" ฉันรีบเรียกเขาไว้ทันที "ครับ" สายลมตอบ "มันดึกแล้วอ่ะ...คืนนี้นอนด้วยกันที่นี่เถอะ" สีหน้าของสายลมดูตกใจมากเมื่อได้ยินฉันพูดแบบนั้นออกมา "พี่ก็รู้ว่าผม..." สายลมอึกอักที่จะพูดแต่ฉันก็พอจะเดาได้ว่าเขาหมายถึงอะไรฉันเลยยืนขึ้นประจันหน้ากับเขา "ถ้าทนไม่ไหวก็ไม่ต้องทน อยากทำอะไรก็ทำเลย" ฉันพูดออกไปแบบนั้นทั้ง ๆ ปกติแล้วฉันคงไม่มีทางพูดแบบนี้กับใครแน่นอน "พี่เกรซ" สายลมเรียกชื่อฉันออกมาเบา ๆ อย่างไม่อยากจะเชื่อเพราะสีหน้าของเขาตอนนี้ก็ยังคงตกใจอยู่ไม่น้อย "หรือถ้านายอยากกลับไปนอนคอนโดตัวเองจริง ๆ ก็กลับไปเถอะ ฉันจะไปอาบน้ำนอนแล้ว" พูดจบฉันก็เดินเข้าห้องนอนไปทันทีใจนึงก็รู้สึกอายที่พูดแบบนั้นออกไปใจนึงก็รู้สึกเสียความมั่นใจที่เห็นสายตาที่เปลี่ยนไปของสายลม ไม่รู้ว่าในหัวเขาตอนนี้จะมองฉันเป็นผู้หญิงยังไงไปแล้วบ้าง #สายลม แม้ตอนนี้พี่เกรซจะเดินหายเข้าไปในห้องนอนของเธอแล้วแต่ผมก็ยังคงช็อคอยู่ดี วันนี้พี่เกรซเล่นกับใจผมไปหลายครั้งมากตั้งแต่ชวนผมขึ้นมาบนห้อง ชวนผมดื่มเบียร์ ยอมเปิดโอกาสให้ผมจีบ ยอมให้ผมจูบแล้วตอนนี้ยังชวนผมนอนค้างที่นี่ด้วยแถมยังมีคำพูดสองแง่สองง่ามที่ชวนให้ผมคิดไปไกลว่าเธอกำลังเปิดโอกาสให้ผมทำตามใจเรื่องนั้นอยู่จนหัวใจของผมตั้งรับไม่ทันเลย หลังจากยืนคิดทบทวนอยู่สักพักผมก็ตัดสินใจเดินไปเปิดประตูห้องนอนของพี่เกรซ เสียงน้ำจากฝักบัวดังออกมาจากห้องน้ำทำให้ผมรู้ทันทีว่าเธอยังอาบน้ำอยู่จากนั้นเท้าของผมก็ก้าวเดินไปช้า ๆ แล้วหยุดอยู่หน้าประตูห้องน้ำทันที ผมยืนสูดหายใจเข้าออกลึก ๆ เพื่อสงบสติอารมณ์จากนั้นไม่นานพี่เกรซก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา เธอสะดุ้งเล็กน้อยแล้วเงยหน้าสบตากับผม อึก (เสียงกลืนน้ำลาย) ตอนนี้พี่เกรซนุ่งผ้าเช็คตัวสีขาวกระโจมอกอยู่หยดน้ำเล็ก ๆ ที่ไหลลงบนตัวเธอทำให้เธอดูเซ็กซี่มากยิ่งขึ้น ผมกวาดสายตามองตั้งแต่ใบหน้าจนถึงร่องหน้าอกของเธออย่างไม่อาจห้ามใจ "ผมขับรถกลับไม่ไหวขอนอนด้วยนะครับ" "อืม" พี่เกรซตอบแล้วก็เดินผ่านผมไปแต่ด้วยความที่ผมเองก็อดใจไม่ไหวแล้วจึงได้หมุนตัวเดินตามเธอไปละด้วยความที่ห้องมันก็ไม่ได้ใหญ่มากเตียงกับห้องน้ำเลยอยู่ไม่ไกลกัน ผมจับพี่เกรซพลิกหันหน้าเข้าหาตัวเองแล้วผลักเธอเบา ๆ ให้ลงไปนอนบนที่นอนจากนั้นก็ขึ้นไปคร่อมบนตัวของเธอแล้วเริ่มซุกไซร้ซอกคอขาวของพี่เกรซทันที กลิ่นหอมจากสบู่ทำให้อารมณ์ของผมพลุ่งพล่านมากกว่าเดิมและครั้งนี้ผมก็ไม่สนใจอะไรแล้วด้วย จุ๊บ...จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ ผมทั้งดูดและไซร้ไปทั่วคอของพี่เกรซจนมันขึ้นรอยจ้ำแดงจากนั้นก็ค่อย ๆ เลื่อนขึ้นไปงับที่หูของเธอจนเธอเริ่มมือไม้อยู่ไม่สุขยกมือจับที่หัวของผม "อืม...อ่า...อืม" พี่เกรซเริ่มหลุดเสียงครางออกมาเบา ๆ ทำให้ผมรู้สึกดีมาก จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ เราสองคนจูบประกบปากกันอย่างดูดดื่มและครั้งนี้พี่เกรซก็ให้ความร่วมมือกับผมมาก ๆ ผมเลื่อนมือขึ้นมาปลดผ้าขนหนูของเธอออกแล้วค่อย ๆ จูบไล่ลงไปช้า ๆ จนมาหยุดอยู่ที่หน้าอกของเธอจากนั้นผมก็อ้าปากงับที่ยอดประทุมถุนของพี่เกรซแล้วเริ่มดูดเลียตามความต้องการของตัวเอง "อ๊ะ...ซี๊ด...อืม...อื้ม" ผมทั้งดูดทั้งขยำหน้าอกทั้งสองฝั่งของพี่เกรซอย่างเอร็ดอร่อยท่ามกลางเสียงครางเบา ๆ ในคอของพี่เกรซที่ฟังดูแล้วลื่นหูเอามาก ๆ เลย หลังจากทำแบบนั้นจนพอใจผมก็ยืดตัวขึ้นมองดูร่างกายอันเปลือยเปล่าที่แสนสวยของพี่เกรซ "อย่ามอง" พี่เกรซพูดออกมาด้วยใบหน้าแดงก่ำพร้อมกับยกมือขึ้นมาบังสายตาของผมแต่ผมก็จับแขนของเธอลง "สวยขนาดนี้จะหวงทำไม" พี่เกรซได้ยินแบบนั้นก็แสร้งทำเป็นหันหน้าหนีผมไปเลยทันที ยิ่งผมได้เห็นพี่เกรซเขินแบบนี้ผมก็ยิ่งชอบเธอเข้าไปใหญ่ ผมเอามือไปวางบนเนินน้องสาวไร้ขนของพี่เกรซแล้วก็รู้สึกได้ทันทีเลยว่าเธอกำลังเกร็งอยู่จากนั้นผมก็ค่อย ๆ ใช้นิ้วกลางสัมผัสลงตรงกลางกลีบสวย ๆ นั่นซึ่งมันนุ่มมากอย่างกับผิวเด็ก "อ๊ะ!" พี่เกรซสะดุ้งขึ้นมาทันทีเมื่อผมสัมผัสกับคลิตอริสของเธอ ผมลองใช้นิ้ววนที่จุดนั้นซ้ำ ๆ ช้า ๆ เพื่อช่วยให้เธอรู้สึกมายิ่งขึ้น "อ๊า...ซี๊ด...อืม..อื้ม...ซี๊ด" พี่เกรซเริ่มหายใจแรงขึ้นเรื่อย ๆ เธอหลับตาหน้าเหยเกไปด้วยความเสียวส่วนมือก็ควานหาเอาผ้าห่มมากอดเอาไว้ ซึ่งมันเป็นภาพที่ผมชอบมาก ๆ เลย ผมมองดูพี่เกรซด้วยความพอใจและตอนนี้เป้าของผมมันก็ปวดจนแทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว "ชอบไหมครับ" "อ๊ะ...อืม...ซี๊ด" พี่เกรซไม่สนใจคำถามของผมเลยผมจึงลองแกล้งลดความเร็วลง "ไม่ชอบเหรอครับ" "อื้ม~ ชอบบบบ" พี่เกรซดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้าแล้วตอบด้วยน้ำเสียงหยาน ๆ เหมือนกำลังอยากจะงอแงยังไงยังงั้น "แล้วถ้าแบบนี้ล่ะชอบไหม" ผมถามแล้วลองใช้นิ้วสองนิ้วแหย่เข้าไปในช่องทางรักสีชมพูของเธอ "อ๊ะ...อื้ม...ชอบ" เมื่อได้ยินคำตอบที่พอใจผมก็เริ่มขยับนิ้วช้า ๆ แต่ดูเหมือนมันจะไม่ได้ดั่งใจพี่เกรซเท่าไหร่ "เร็วกว่านี้ได้ไหม" พี่เกรซพูดออกมาเบา ๆ ด้วยความเขินอายแต่ผมก็ได้ยินชัดทุกคำจึงจัดให้ตามที่เธอขอ "อ๊ะ...อ๊า...อืิอ...ซี๊ด...อ๊ะ...อ๊ะ" พี่เกรซเริ่มครางดังขึ้นพร้อมกับบิดไปมาด้วยความเสียวจนผมมั่นใจแล้วว่าเธอน่าจะกำลังเสร็จแล้วแน่ ๆ เพราะช่องทางรักของเธอเองก็ตอดนิ้วผมตุบ ๆ เลยผมจึงหยุดทุกอย่างแล้วเอานิ้วออกทันที "ฮะ" พี่เกรซอุทานออกมาแล้วเปิดผ้าห่มลงมาครึ่งหน้า "มีอะไรหรือเปล่า" พี่เกรซถาม ผมยิ้มแล้วลุกขึ้นถอดเสี้อผ้าของตัวเองออก "ผมไม่ยอมให้พี่เสร็จก่อนแล้วทิ้งผมไว้กลางทางเหมือนครั้งที่แล้วหรอก" พูดจบผมก็หยิบกระเป๋าสตางค์ในกางเกงออกมาจากนั้นก็หยิิบเอาถุงยางออกมา 2 อัน พี่เกรซมองดูการกระทำผมอยู่ตลอดเวลาแต่เมื่อผมหันไปสบตากับเธอเธอก็จะแกล้งทำเป็นไม่สนใจผมทุกที "นี่นายถึงขั้นพกถุงยางติดตัวตลอดเวลาเลยเหรอ" พี่เกรซถาม "พกไว้เพื่อฉุนเฉินไง" ผมตอบแล้วก็แกะถุงยางใส่ต่อหน้าพี่เกรซเลย "ฉันว่านายน่าจะเตรียมไว้เผื่อต้องไปต่อกับใครมากกว่า" พี่เกรซพูดด้วยสายตาไม่พอใจยกทำให้ผมอกยิ้มไม่ได้ ผมกลับขึ้นไปนั่งบนเตียงด้วยท่าคุกเข่าอยู่กลางหว่างขาของพี่เกรซ "ทำไม หึงผมเหรอ" ผมถาม "หึงทำไม ฉันกับนา- อ๊ะ!" ผมไม่รอให้พี่เกรซได้ปฏิเสธผมหรอกเพราะผมเองก็อยากเข้าไปหาพี่เกรซแทบใจจะขาดอยู่แล้ว ผมจึงใช้ช่วงเวลาที่เธอกำลังเผลออยู่จับน้องชายของผมไปจ่อที่เธอแล้วค่อย ๆ ดันเข้าไป "ซี๊ด~ อ่า" ช่องทางของพี่เกรซลื่นมากก็จริงแต่มันก็แน่นมากด้วยบวกกับผมเข้าไปด้วยไม่ได้บอกเธอก่อนเลยทำให้เธอตกใจจนเผลอเกร็งออกมา "แน่นจัง" ผมค่อย ๆ ดันเข้าไปช้า ๆ จนสุด "เจ็บไหม" ผมถามเพื่อความชัวร์เพราะไม่อยากให้เซ็กส์ครั้งแรกของพวกเรามันเต็มไปด้วยความรู้สึกไม่ดีแต่โชคดีที่พี่เกรซส่ายหน้าตอบว่าไม่เจ็บผมเลยค่อยสบายใจหน่อยจากนั้นผมก็เริ่มขยับสะโพกช้า ๆ "อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...ซี๊ด" พี่เกรซใช้มือทั้งสองข้างจับแขนผมไว้แน่นมากจนเล็บของเธอจิกเข้ากับแขนของผมเลยแต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเธอเพราะมันทำให้ผมรู้ว่าผมทำมันออกมาได้ดีพอสมควร ผมก้มลงไปใช้ลิ้นตวัดเลียหน้าอกของพี่เกรซที่สั่นกระเพื่อมล่อหน้าล่อตาผมอยู่ตลอดพร้อมกับเร่งขยับสะโพกเร็วขึ้น "อื้อ...อ๊ะ...อ๊ะ...ลม...ซี๊ด...อื้อ" เมื่อได้ยินพี่เกรซครางเรียกชื่อผมผมก็ยิ่งเสียงเข้าไปใหญ่ "ซี๊ด...อ่า...เสียวไหมครับ" ผมถามพร้อมกับขยับสะโพกถี่ขึ้นเรื่อย ๆ "สะ...เสียว...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...อือ" พี่เกรซครางไปก็กัดปากตัวเองไปจนผมทนไม่ไหวต้องเข้าไปประกบปากแลกลิ้นกับเธอไว้เพราะกลัวว่าเธอจะเจ็บ จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ...อือ...จ๊วบ...จ๊วบ "อื้อ...จะเอ็ดแอ้ว (จะเสร็จแล้ว)...อ๊ะ...อ๊ะ" ผมผละจูบจากพี่เกรซแล้วยืดตัวขึ้นมาใช้มือจับที่เอวบางของเธอให้ขยับรับแรงกระแทกจากผมไปพร้อมกันจากนั้นก็เร่งขยับสะโพกถี่ยิบเพื่อส่งเธอให้ถึงจุดหมาย "อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...ลม...อ๊ะ...ไม่...ไม่ไหวแล้ว...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊าาา" พี่เกรซเสร็จออกมาในที่สุด เธอกระตุกตัวเองอยู่หลายครั้งพร้อมกับช่องล่างของเธอที่ฉอดผมถี่ยิบจนผมทนไม่ไหวต้องขยับสะโพกตัวเองต่อทันทีเพื่อให้ถึงจุดหมายตามเธอไป "อ๊า...ซี๊ด...เสียวมากเลย...พี่เกรซ...พี่เกรซครับ...ซี๊ด...โอ๊ย...จะแตกแล้ว...ซี๊ด...จะแตกแล้ว...อ่า...อ่า...อ่า" ผมกระแทกเน้น ๆ ใส่เธอไปอีกหลายทีเพื่อรีดเอาน้ำของตัวเองออกมาให้หมดจากนั้นก็ฟุบลงไปกอดเธอทั้งที่ยังเสียบคาไว้แบบนั้น แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก เราสองคนนอนหอบหายใจใส่กันดังมากและที่ดังไปกว่านั้นก็คือเสียงหัวใจของพี่เกรซเพราะตแนนี้ผมกำลังนอนเอาหูแนบอยู่ที่หน้าอกข้างซ้ายของเธอจนรู้สึกได้ถึงการเต้นของหัวใจที่เร็วมากแจนเดินออกมาห้ามร้านเห็นโจ้นั่งรออยู่ที่เดิมตามที่เธอสั่งจริง ๆ เขาใช้มือแตะที่แผลบนใบหน้าของตัวเองแล้วร้องออกมาเบา ๆ ด้วยความจริง เธอถอนหายใจรีบเดินเข้าไปดึงมือเขาออกเพราะกลัวแผลจะสกปรกจากนั้นก็ออกแรงดึงเขาให้เดินตามไปที่รถของเธอ"แล้วรถผมอ่ะ" โจ้รีบถามเมื่อเห็นเธอกดรีโมทปลดล็อครถเหมือนต้องการให้เขานั่งไปนั่งด้วย"ทิ้งไว้นี่แหละพรุ่งนี้ค่อยมาเอา" "เอ้า" โจ้มองตามแจนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"เฮ้ย ๆ ๆ เดี๋ยว" โจ้รีบปิดประตูรถแล้วกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปหาเธอ"ผมขับเอง""ไม่ต้องอ่ะฉันขับได้""แต่พี่ดื่มมานั""ตอนนี้ฉันไม่เมาเลยสักนิด ยิ่งเมื่อกี้นายกับพี่ตั้มต่อยกันฉันยิ่งตาสว่างเข้าไปใหญ่""ไม่ได้มันอันตราย""ฉันมีสติ""แล้วเกิดเจอด่านขึ้นมาจะทำยังไงผมไม่อยากนอนคุกหรอกนะ" แจนมองดูใบหน้าของโจ้ที่เริ่มมีรอยช้ำเด่นชัดขึ้นเรื่อย ๆ แล้วก็ยิ่งเป็นห่วง ไม่อยากให้ขับเท่าไหร่แต่ที่โจ้พูดมาก็มีเหตุผล"ไหวแน่นะ""ไหว" โจ้แบมือขอกุญแจรถจากแจน เธอถอนหายใจออกมาแล้วส่งมันให้กับเขาอย่างจำใจระหว่างที่นั่งรถมาด้วยกันแจนก็ชำเลืองมองใบหน้าของโจ้อยู่หลายครั้ง"ไม่ไปโรงพยาบาลแน่นะ""ไม่ไปอ่ะ""ไปตรวจดูหน่อยไหมเผื
"ช่วงนี้เพื่อนพี่มันอาจจะอารมณ์แปรปรวนหน่อยน้องโจ้อย่าไปถือสามันเลยนะ" พีต้าเห็นโจ้ที่ดูสดใสร่าเริงมีสีหน้าเรียบนิ่งขึ้นเลยกลัวว่าเขาจะรู้สึกไม่ดีกับพฤติกรรมเอาแต่ใจของเพื่อนสนิทจนเบื่อหน่ายและไม่อยากทนอีกต่อไปก็เลยรีบแก้ต่างให้อีกในความรู้สึกนึงก็คือกลัวว่าถ้าเพื่อนถูกบอกเลิกอีกครั้งจะรับมือไม่ไหวทำร้ายตัวเองแบบครั้งที่แล้วอีก"ผมเข้าใจครับ""ไว้พี่จะบอกมันให้อีกทีนะว่าให้ใจเย็นกว่านี้หน่อย" "ไม่เป็นไรหรอกครับพี่พีต้าแต่ก็ขอบคุณนะครับ" ระหว่างที่พีต้ากับโจ้กำลังคุยกันอยู่เกรซก็เดินกลับเข้ามาที่โต๊ะคนเดียว"อ้าว ยายแจนล่ะ" "มันขออยู่คนเดียวสักพักอ่ะ" เกรซตอบแล้วหันไปมองหน้าโจ้เหมือนอยากจะสื่ออะไรบางอย่างซึ่งโจ้ก็รู้สึกได้ "งั้นเดี๋ยวผมขอตัวไปดูพี่แจนก่อนนะครับ" เกรซพยักหน้าตอบพร้อมรอยยิ้มอ่อน ๆ จากนั้นโจ้ก็ลุกออกไป "สรุปแล้วเป็นแบบที่พวกเราคิดไหม" พีต้าดึงเกรซให้ลงมานั่งข้าง ๆ "อืม~ แจนมันประชดพี่ตั้มจริง ๆ" "ว่าแล้วเชียว ผู้หญิงรักสงบเกลียดคนเจ้าชู้แบบมันไม่มีทางมีแฟนใหม่เป็นเด็กรุ่นน้องที่อายุห่างกันเป็นรอบแถมยังเจ้าเสน่ห์จีบผู้หญิงเป็นงานอดิเรกแบบน้องโจ้ได้หรอก""เรื่องนั้น..
หลังจากคุยกับสายลมเสร็จโจ้ก็เดินกลับเข้ามาในร้านแล้วเลี้ยวไปทางห้องน้ำก่อนแต่จู่ ๆ ก็มีคนชิงตัดหน้าเขากระทันหันทำให้เขาต้องหยุดกระชักด้วยความตกใจ โจ้เงยหน้ามองคนตรงหน้าอย่างไม่คิดอะไรแต่พอเห็นว่าคน ๆ นั้นคือตั้มเขาก็ไม่สบอารมณ์ทันทีแล้วเลือกที่จะเบี่ยงตัวเดินแทรกผ่านตั้มเพื่อจะเดินเข้าไปในห้องน้ำแต่ตั้มก็ขยับมาขวางอีกครั้ง "คืออะไรครับ" โจ้ถามด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย "ขอคุยด้วยหน่อยดิ" "ผมไม่สะดวกแล้วก็ช่วยหลบไปด้วยครับ" "ทำไม กลัวไรว่ะ" "ผมไม่ได้กลัวแต่แค่ไม่ได้มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องคุยกับคุณ" โจ้พูดจบแลิวก็ขยับมาอีกฝั่งนึงเพื่อเดินเข้าห้องน้ำ "เลิกยุ่งกับแจนซะ" โจ้หยุดฝีเท้าแล้วหมุนกลับมาเผชิญหน้ากับตั้มอีกครั้ง "ผมคิดว่าคุณไม่มีสิทธิ์มาพูดแบบนี้กับผมนะ" "ก็แค่เตือนไว้ด้วยความหวังดีจะได้ไม่ต้องมาเสียใจภายหลัง" "ผมว่าคุณเอาเวลาที่มาเตือนผมไปดูแลตัวเองให้มันดีกว่าดีกว่าไหมครับ ถึงผมจะยังเด็กแต่ก็มีพร้อมทุกอย่างทั้งฐานะ หน้าตา การศึกษาและก็จิตสำนึกส่วนคุณ...ทำกับเขาขนาดนั้นยังมีหน้าโผล่มาให้เขาเห็นอีก ช่างไร้ยางอายจริง ๆ เลย ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมแจนถึงได้มูฟออนจากคุณเร็
ตั้มถอนหายใจออกมาด้วยความเบื่อหน่ายที่ต้องเห็นหน้าโจ้อีกจากนั้นเขาก็เปลี่ยนสีหน้าไปยิ้มให้กับสาว ๆ ทั้งสามคน"พี่ไม่รู้ว่าทุกคนจะมาเที่ยวด้วยไม่งั้นคงชวนมาด้วยกันแล้ว" "ไม่เป็นไรค่ะ ต่างคนต่างมาเที่ยวอยู่แล้วคงไม่ต้องลำบากพี่ตั้มมาชวนหรอก" พีต้าตอบ"น้องพีต้าไม่เจอนานสวยขึ้นนะครับ""ขอบคุณค่ะ พีต้าต้องสวยขึ้นทุกวันอยู่แล้วจะได้มัดใจพี่กรณ์ไม่ให้นอกลู่นอกทางไปมีคนอื่นได้" ตั้มหน้าเจื้อนทันทีก่อนจะเหล่ไปมองแจนที่ไม่ได้สนใจมองเขาเลยสักนิด โจ้สังเกตุเห็นแบบนั้นก็รีบแกล้งยกแขนขึ้นมาโอบกอดไหล่ของแจนให้ขยับเข้ามาแนบชิดกับเขาทันทีทำเอาแจนตั้งตัวไม่ทันตกใจแต่ก็ยอมไหลตามเขาไป พีต้ากับเกรซนั่งมองภาพตรงหน้าตาโตส่วนตั้มก็รู้สึกเหมือนถูกหยาบเขากำมือแน่นโกรธจนอยากกระชากแจนกลับมาเพราะในความรู้สึกของเขาแจนก็ยังคงเป็นผู้หญิงของเขามาตลอดแม้เธอจะบอกว่าคบกับโจ้อยู่แต่ตั้มก็ไม่สามารถยอมรับได้"แหม่~ ดูรักกันดีจังเลยนะครับ""แน่นอนครับ ผมกับพี่แจนเรารักกันอย่างเปิดเผยมีอะไรก็คุยกันทุกเรื่องเหมือนอย่างพี่ตั้มกับพี่ส้มส้มไงครับ เอ่อ! ว่าแต่วันนี้พี่ส้มส้มไม่มาด้วยเฟรอครับเห็นปกติไปไหนก็ตัวติดกันตลอด โอ๊ะ! แต
ติ้ง (เสียงแจ้งเตือน) สายลมล้วงเอาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงออกมาดูเกรซ : คืนนี้ฉันจะออกไปเที่ยวกับแจนนะสายลม : ไปยังไงสายลม : แล้วกลับกี่โมงสายลม : ถ้าดื่มแช้วห้ามขับรถนะเกรซ : ไม่ได้เอารถไปแต่คงไม่ดึกมากเพราะพรุ่งนี้ยังต้องทำงานอีกสายลม : ดูแลตัวเองดี ๆ ถ้าผมโทรไปต้องรับนะเกรซ : โอเค แล้วตอนนี้ทำอะไรอยู่สายลมชั่งใจแป๊ปนึงเพราะไม่กล้าบอกความจริงเกรซแต่ก็ไม่อยากโกหกเกรซเช่นกันสายลม : ผมออกมาดูงานที่ต่างจังหวัดกับพี่ชายอ่ะเกรซ : ขอให้ทุกอย่างราบรื่นนะสายลม : ผมขอโทษนะเกรซ : ขอโทษทำไม"ก็ขอโทษที่ผมโกหกพี่ไง" สายลมไม่กล้าพิมพ์ตอบกลับไปเกรซ : เป็นอะไรหรือเปล่าสายลม : ไม่มีอะไรครับผมแค่อยากขอโทษที่ไม่ได้บอกพี่ก่อนอ่ะเกรซ : เรื่องแค่นี้เองเกรซ : ฉันไปทำงานต่อก่อนนะสายลม : ครับ ผมรักพี่นะสายลมทิ้งตัวลงนอนไปเตียงหลังจากคุยกับเกรซเสร็จ เขานั่งเลื่อนอ่านข้อความเก่า ๆ ที่คถยกับเกรซด้วยความรู้สึกผิดเพราะมันมีแต่คำโกหกของเขาเต็มไปหมดเลย"ผมโกหกพี่ไว้เยอะขนาดนี้ถ้าเกิดวันนึงพี่รู้พี่จะให้อภัยผมได้มั้ยนะ" ผับดังใจกลางเมืองในค่ำคืนที่เสียงดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ดังกระหึ่มและไฟสปอตไลท์สาด
"เมื่อไหร่มึงกับเมียมึงจะดีกันสักทีว่ะ" สายลมถามสายฟ้าด้วยความหงุดหงิดระหว่างที่กำลังนั่งรถไปรับมุกดากับมีนที่บ้านของพวกเขา"พวกกูไม่ได้ทะเลาะกัน""นี่มึงโง่จริงหรือแกล้งโง่กันแน่ว่ะ มึงดูไม่ออกเหรอว่าพี่มุกดาเขาน้อยใจมึงอยู่ เขารักมึงจะตายเคยยอมห่างมึงง่าย ๆ แบบนี้ที่ไหน คนอย่างมึงนอกจากพี่มุกดาแล้วชีวิตนี้เคยมีเรื่องดี ๆ กับเขาที่ไหนและถ้ามึงไม่อยากเสียพี่เขาไปก็รีบง้อเถอะจะอีโก้ไปทำไม กูดูออกนะว่ามึงเองก็รู้สึกดีกับพี่มุกดามาก ๆ อยู่กันมาตั้ง 3 ปีกว่ากูไม่เชื่อหรอกว่าที่มึงทำไปทั้งหมดเป็นเพราะคำสั่งพ่ออย่างเดียว""มึงเอาตัวมึงเองให้รอดเถอะไอ้ลม ไม่ต้องมาสอนกู" "อย่างน้อยกูก็กล้าเลือกทางของตัวเองไม่ฝืนใจทำอะไรตามคำสั่งพ่อไปหมดทุกอย่างเหมือนมึงหรอก""แล้วที่ต้องไปทะเลกับกูนี่ไม่ใช่ทำตามคำสั่งพ่อเหรอ" สายฟ้ามองเย้ยใส่เขา"ไอ้สัส!" สายลมสบถออกมาเบา ๆ แล้วหันหน้าหนีไปมองด้านนอกแทนรถขับมาจอดที่หน้าบ้านสุขนิรันดร์รอจนประตูใหญ่เปิดออกจึงไปขับต่อเข้ามาถึงตัวบ้าน ทั้งสองคนเดินลงมาจากรถเตรียมจะเดินเข้าไปไหว้ทักทายเจ้าของบ้านแต่ก็เจอกับกับมุกดาและมีนที่เดินออกมาพอดีพร้อมกับแม่บ้านที่ช่วยถือก