9

หลังจากนอนอยู่แบบนั้นสักนาทีผมก็ยืดตัวขึ้นมาพร้อมกับถอนน้องชายของตัวเองออกมาถอดถุงยางเตรียมเปลี่ยนใส่อันใหม่

"เดี๋ยวก่อน! จะทำไรอีกอ่ะ" พี่เกรซถามด้วยสีหน้าตกใจ

"ก็เปลี่ยนถุงไง" ผมตอบ

"เปลี่ยนทำไม" พี่เกรซถาม

"เปลี่ยนทำอีกรอบไง" ผมตอบ

"ไม่เอาแล้วเหนื่อย" พี่เกรซพูดแล้วดึงมาห่มมาคลุมตัว

"แต่ของผมมันแข็งอีกแล้วอ่ะ" ผมตอบพร้อมกับจับมือของพี่เกรซมาสัมผัสกับน้องชายของผมและเมื่อเธอแตะโดนน้องชายของผมเธอก็หันมามองหน้าผมทันที

"นายคึกเกินไปป่ะ" พี่เกรซพูดทั้งที่มือยังกำน้องชายของผมไว้อยู่

"ก็พี่สวยหนิ" ผมตอบ

"พรุ่งนี้ฉันต้องไปทำงานแต่เช้านะ" พี่เกรซพูด

"น้า~ นะครับ" ผมลองใช้สายตาอ้อน ๆ เธอและดูเหมือนว่ามันจะได้ผลด้วยเพราะพี่เกรซดูมีความลังเลใจอยู่ไม่น้อย

"นะครับพี่เกรซ" ผมพูดแล้วจับมือของพี่เกรซที่กำน้องชายของผมไว้อยู่ให้ขยับรูดมันเบา ๆ

"อืม ก็ได้แต่แค่รอบเดียวนะพรุ่งนี้ฉันต้องไปทำงานแต่เช้าจริง ๆ" พี่เกรทตอบหลังจากชั่งใจอยู่สักพักเพราะตอนนี้มันก็เหลืออีกแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็จะเช้าแล้ว

"ครับ" ผมตอบด้วยความดีใจแล้วก็เริ่มบรรเลงบทเพลงรักของเราสองคนต่อทันที

เช้าวันต่อมา

สายลมตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงไดร์เป่าลมของเกรซ เขาค่อย ๆ ปรับโฟกัสสายตามองไปที่เกรซที่กำลังนั่งเป่าผมอยู่

"พี่ตื่นแล้วเหรอ" สายลมถาม

"อืม นายรีบไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวสายแล้วก็เสื้อผ้านายอ่ะฉันส่งซักให้แต่เช้าแล้วนะอีกไม่เกิน 15 นาทีคงมาส่ง" เกรซตอบ

"ครับ" สายลมตอบแล้วลุกขึ้นยืนตัวเปล่าออกจากที่นอน

"ผ้าเช็คตัวก็วางไว้ให้ยังจะปล่อยโป๊โชว์คนอื่นอีก" เกรซพูดแล้วก็รีบหันหลบตาตัวเองทันทีเมื่อมองเห็นสายลมสะท้อนผ่านกระจก

"อายอะไรเมื่อคืนก็ทำมากกว่าเห็นมาแล้วป่ะอีกอย่างนะพี่ไม่ใช่คนอื่นแต่พี่คือแฟนผม" สายลมตอบแล้วหยิบผ้าขนหนูที่เกรซเตรียมไว้ให้ขึ้นมานุ่ง เกรซปิดไดร์เป่าผมแล้วมองหน้าสายลมผ่านกระจก

"ฉันยังไม่ได้ตอบตกลงกับนายเลยนะ" เกรซพูด

"โห~ ถ้าขนาดนี้แล้วยังไม่ใช่แฟนก็เท่ากับว่าเมื่อคืนผมเหนื่อยฟรีอะดิ" สายลมตอบ เกรซหลุดยิ้มออกมาเล็กน้อย

"รีบไปอาบน้ำไป" เกรซตอบ

สายลมเห็นเกรซยิ้มก็หลุดยิ้มตาม เขาเดินเข้าไปหาเกรซที่หน้ากระจกแล้วก้มลงหอมหัวเธอทีนึงจากนั้นก็เดินกลับไปที่ห้องน้ำ

"เด็กบ้าหนิ" เกรซพูดออกมาเบา ๆ ด้วยความเขินจากนั้นเธอก็แต่งหน้าแต่งตัวของเธอต่อ

"พี่เกรซมีแปรงอันใหม่ไหมพี่" เสียงสายลมตะโกนออกมาจากห้องน้ำ

"มี ๆ เดี๋ยวเอาให้" เกรซตอบ

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จสายลมก็เดินมานั่งที่โต๊ะเพื่อทานข้าวเช้ากับเกรซต่อทันที

"นี่พี่ทำเองเหรอ" สายลมถาม

"หึ~ ฉันสั่งมา" เกรซตอบ

"นึกว่าพี่จะโรแมนติกตื่นเช้ามาทำกับข้าวให้ผมกินก่อนไปเรียนซะอีก" สายลมพูด

"กว่าจะได้นอนก็ดึกแล้วไม่ต้องหวังหรอกว่าฉันจะลุกมาทำอะไรให้นายกินแต่เช้าอ่ะ" เกรซตอบ

"จริงด้วย...หื้ม อร่อยดีนะ" สายลมพูด

"ไม่ต้องพูดมากแล้วก็รีบกินซะใกล้เวลาฉันต้องออกแล้วเนี่ย" เกรซตอบ

"ก็รีบอยู่นี่ไง" สายลมตอบ

ทั้งสองคนลงมาพร้อมกันหลังจากทานมื้อเช้าด้วยกันเสร็จ

"ฉันไปก่อนนะ" เกรซพูดด้วยท่าทางรีบร้อน

"แล้วพี่จะไปไหนอ่ะ" สายลมถามเมื่อเห็นว่าเกรซกำลังจะเดินออกไปทางหน้าคอนโด

"ไปทำงานไง" เกรซตอบ

"แล้วทำไมพี่ไม่ขับรถไปอ่ะ" สายลมถาม

"รถฉันเข้าศูนย์ไปตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้ว" เกรซตอบ

"งั้นเดี๋ยวผมไปส่ง" สายลมตอบ เกรซยกแขนขึ้นมาดูนาฬิกา

"นายไปเรียนเถอะเดี๋ยวฉันขึ้น BTS ไปเอง" เกรซตอบ

"ไม่เป็นไรวันนี้ผมมีเรียนคาบแรก 10 โมงไปส่งพี่ได้อยู่แล้ว" สายลมตอบ เกรซรู้สึกเกรงใจสายลมจึงลัวเลนิดหน่อยแต่สายลมไม่ปล่อยโอกาสให้พลาดหลุดมื ไปหรอก เขาดึงเอางานและกระเป๋าของเกรซไปจากเธอแล้วเดินขึ้นรถของตัวเองทันที

"เอ้า!" เกรซอุทานออกมาอย่างงง ๆ

"ช้าไปทำงานสายนะพี่" สายลมพูดแล้วก็ปิดประตูใส่หน้าเกรซเลยทำให้เธอต้องรีบเดินไปขึ้นรถของเขาอย่างแย้งไม่ได้

"จริง ๆ มันก็เพิ่งจะ 7 โมงเองนะทำไมพี่ต้องรีบขนาดนี้ด้วยอ่ะ บริษัทพี่นี่เขาเข้างานกันกี่โมงเหรอ" สายลมถาม

"ก็ปกติทั่วไปแหละ 8 โมงแต่ฉันได้สิทธิพิเศษจากท่านประธานหน่อยไม่เกิน 8 โมงครึ่ง" เกรซตอบ

"อ๋อ~ งั้นก็ไม่ต้องรีบก็ได้ป่ะ" สายลมพูด

"ไม่ได้" เกรซรีบตอบทันที

"ทำไมอ่ะ" สายลมถาม

"วันนี้ฉันมีนัดคุยงานนอกสถานที่...เมื่อวานเบลอ ๆ เลยยังเตรียมเอกสารไม่ครบวันนี้ฉันเลยต้องรีบไปแต่เช้าไง" เกรซตอบ

"ครับ ๆ รับทราบครับ" สายลมตอบ

"ว่าแต่พี่จะให้ผมไปส่งที่ไหนนะ" สายลมถามด้วยสายตาว่างเปล่า

"ฉันบอกนายไปตั้งแต่ขับรถแล้วนะ" เกรซตอบ

"พี่บอกผมแค่ว่าให้ไปเส้นนี้แต่พี่ยังไม่ได้บอกจุดหมายผมเลยว่าจะให้ผมไปส่งที่ไหน" สายลมตอบ

"อ้าวเหรอ~ สงสัยฉันคงรนจนเบลอไปแล้วมั้ง" เกรซมีน้ำเสียงที่อ่อนลงทันที

"ไปบริษัท B-One" เกรซพูด สายลมหันหน้ามามองเกรซแป๊ปนึงหลังจากได้ยินชื่อบริษัท

"นี่พี่ทำงานที่ B-One เหรอ" สายลมถาม

"ใช่ มีอะไรหรือเปล่า" เกรซถาม

"เปล่า ไม่มีอะไรครับ" สายลมตอบ

เกรซยกมือขึ้นมาปิดปากหาวด้วยความง่วงเพราะเมื่อคืนเธอได้นอนไปน้อยจริง ๆ ไหนจะดื่มเข้าไปด้วยอีก

"หาวขนาดนี้จะทำงานไหวไหมเนี่ย" สายลมถาม

"ได้กาแฟสักแก้วก็โอเคแล้ว" เกรซตอบ

"ไม่น่าเชื่อเลยเนอะว่าเมื่อคืนหนักขนาดนั้นแล้วพี่จะยังตื่นเช้าไหว" สายลมพูดด้วยสีหน้าภูมิใจ

"หนักอะไร" เกรซถามทั้งที่ก็รู้ว่าสายลมกำลังสื่อถึงอะไร

"ดื่มหนักไง" สายลมแสร้งตอบปัด ๆ พร้อมกับรอยยิ้มที่ชวนให้น่าหมันไส้สุด ๆ

"แล้วไป" เกรซตอบ

"แล้ว...เมื่อคืนดีป่ะ" สายลมถาม

"ฮึ~ ดีกว่านี้ฉันก็เคยเจอมาแล้วไม่ต้องทำหน้าภูมิใจขนาดนั้นหรอก" เกรซตอบพร้อมยิ้มเยาะเย้ยใส่สายลม

"พี่เกรซ!" สายลมเรียกเกรซด้วยเสียงทุ้มต่ำซึ่งฟังดูก็รู้ว่าเขากำลังไม่พอใจอยู่

"คิก ๆ ๆ" เกรซไม่สนใจสีหน้าบูดบึ้งของสายลมเลยเพราะตอนนี้เธอกำลังสะใจมาก ๆ ที่ได้แกล้งสายลม

"โอ๋ ๆ อย่างอนน้าาาา" เกรซเห็นว่าสายลมน่าจะไม่พอใจจริง ๆ จึงได้รีบเอามือไปเกาคางเขาเบา ๆ เป็นการง้อ

"ไม่ใช่หมา" สายลมพูด

"เหมือนอยู่นะ" เกรซตอบ

"เหมือนตรงไหน" สายลมถาม

"นี่ไง..." เกรซตอบพร้อมเอานิ้วไปจิ้มแก้มสายลม

"เหมือนม๋าเด็ก" เกรซพูดด้วยรอยยิ้มสดใสจนสายลมที่กำลังงอนอยู่หายงอนทันที

"แหนะ! แอบยิ้ม" เกรซเอ่ยแซวเมื่อเห็นว่าสายลมเผลออมยิ้มแล้วฝืนเก๊กหน้าไปพร้อม ๆ กัน

"ยังไม่ทันได้ยิ้มเลย" สายลมตอบ

ทั้งสองพูดคุยหยอกล้อกันมาตลอดทางจนเกรซหายง่วงไปเลยและเมื่อมาถึงหน้าบริษัทสายลมก็แทบไม่อยากให้เกรซลงรถเลย

"เลิกงานแล้วโทรหาผมนะเดี๋ยวผมมารับ" สายลมพูด

"จากคอนโดนายมานี่มันไกลอยู่นะ" เกรซตอบ

"ก็ผมอยากมารับพี่อ่ะ" สายลมพูดด้วยน้ำเสียงอ้อน ๆ

"อ่ะ ๆ ๆ เดี๋ยวใกล้เลิกงานแล้วโทรไปบอกละกัน...ไปล่ะ" เกรซตอบ

"ตั้งใจทำงานนะครับ" สายลมพูด

"อืม" เกรซตอบ

"บ้ายบาย" สายพูดยกมือโบกลาเกรซพร้อมรอยยิ้มทำเอาเกรซเขินจนเกือบหลุดยิ้มเลย

"รีบไปได้แล้ว" เกรซตอบ

"ครับ ๆ" สายลมตอบแล้วก็ขับรถออกไปปล่อยให้เกรซยืนอดยิ้มมองตามรถของเขาจนสุดสายตา

"ยิ้มอะไรว่ะเพื่อน"

"เฮ้ย!" เกรซตกใจสะดุ้งเมื่อหันมาเห็นว่าเพื่อนสนิทของเธอยืนมองตามรถของสายลมอยู่ข้าง ๆ อย่างไม่รู้ตัว

"มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย" เกรซถาม

"ก็มาตั้งแต่แกยืนยิ้มอยู่คนเดียวนั่นแหละ" แจนตอบ

"คนเมื่อกี้ใครว่ะ" แจนถาม

"แกเห็นเหรอ" เกรซถามกลับด้วยความตกใจ

"ใช่ เมื่อกี้ฉันนั่งอยู่ร้านกาแฟพอดีอ่ะแต่มันไกลไปเลยมองเห็นไม่ชัด...สรุปใครว่ะแก" แจนถาม เกรซอึกอักไม่กล้าตอบ

"แหม่~ ขับรถหรูซะด้วยนะ" แจนแซวพร้อมกับเอาไหล่มาชนเกรซ

"เออเดี๋ยวเล่าให้ฟัง" เกรซตอบแล้วหันหลังเดินเข้าไปในตึก

"เอ้า! เล่าเลยดิอยากรู้" แจนพูด

"ตอนนี้ยังไม่ว่าง" เกรซตอบแล้วรีบสาวเท้าหนียาว ๆ แต่แจนก็ยังคงเดินตามเธอไม่ห่างจนเธอมาถึงโต๊ะทำงานแล้วแจนก็ยังคงตามอยู่

"เดี๋ยวเล่าขอเตรียมเอกสารก่อน" เกรซพูดแล้วหันไปหยิบแฟ้มมาใส่เอกสารที่เธอต้องใช้ในวันนี้

ปึก!

แจนใช้มือปิดแฟ้มของเกรซทันทีเมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวสุดที่รักกำลังแสร้งทำอย่างอื่นเพื่อเบี่ยงประเด็นอยู่

"เล่ามา" แจนพูด

"แกให้ฉันทำงานก่อนได้ป่ะ วันนี้ฉันมีนัดข้างนอกกับคุณต๊อดนะ" เกรซตอบ

"แกมีนัดตอน 10 โมง" แจนพูด

"แต่คุณต๊อดเข้าบริษัทตอน 8 โมงครึ่งไงย่ะ!" เกรซตอบ

"อ่ะ ๆ ๆ ไม่กวนก็ได้แต่ไม่ว่ายังไงวันนี้แกก็ต้องเล่าเรื่องของแกกับไอ้หนุ่มขับรถหรูนั่นให้ฉันฟังให้ได้ไม่งั้นฉันงอนแกแน่" แจนพูด

"เออ รู้แล้ว" เกรซตอบ

"โอเคงั้นฉันไปทำงานของตัวเองแหละ บาย" แจนพูดแล้วก็เดินออกไป

"แจน" เกรซเรียก

"ฮะ! จะเล่าแล้วเหรอ" แจนรีบหันกลับมาทันที

"เปล่า~ แค่จะบอกว่าอย่าเพิ่งบอกเรื่องของฉันให้สองคนนั้นรู้นะ" เกรซพูด

"เฮ่อ~ เอออออออ" แจนถอนหายใจออกมาด้วยความเสียดายแล้วตอบลากเสียงยาว ๆ ออกจากห้องไป