Share

72 ปลอบ

Author: Plearn9
last update Last Updated: 2025-11-22 20:26:42

หลังจากเสียงชัตเตอร์สุดท้ายดังขึ้นและช่างภาพประกาศว่า "เสร็จแล้วครับ เดี๋ยวเปลี่ยนชุดและเซ็ตฉากใหม่ได้เลยนะ!" บรรยากาศในสตูดิโอพลันผ่อนคลายลงทันที ทีมงานเริ่มเคลื่อนไหว จัดเก็บอุปกรณ์และเตรียมตัวพักเบรก

​เกรซยังคงยืนอยู่ตรงจุดเดิม เธอพยายามสงบสติอารมณ์และปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุดแม้ว่าภายในใจยังคงปั่นป่วน อยู่ก็ตาม สายตาของเธอยังคงจับจ้องไปที่สายลมและมีนที่ตอนนี้กำลังพูดคุยและหัวเราะกันอย่างเป็นกันเอง รอบ ๆ ตัวทั้งคู่มีทีมงาน 2-3 คนกำลังดูแลอยู่ มีนเอื้อมมือไปจัดปกเสื้อของสายลมเล็กน้อย ก่อนที่สายลมฝืนยิ้มตอบแห้ง ๆ แบบเกรงใจจากนั้นเขาก็หันมามองที่เกรซเพื่อดูว่าเธอมองอยู่หรือเปล่าและเมื่อเจอเข้ากับแววตาเศร้า ๆ ของเกรซเขาก็แทบอยากจะเดินออกจากตรงนั้นมาหาเธอเลย แต่เมื่อก้าวขาออกมาได้ก้าวเดียวมีนก็รีบคว้าแขนของเขาไว้

"พี่ลมจะไปไหนคะ"

"เอ่อ...พี่"

"พวกเราต้องเปลี่ยนชุดเพื่อถ่ายเซ็ตต่อไปนะคะ" ​เกรซรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างบาดลึกลงไปในอก เธออยากจะเดินเข้าไปหาสายลมแล้วปัดมือของมีนออกจากเขา ​ทันใดนั้นสายลมก็หันกลับมาสบตาเธออีกครั้ง แววตาของเขาดูลำบากใจและดูต้องการอยากจะมาหาเธอมาก ๆ ซึ่งมันทำใ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   72 ปลอบ

    หลังจากเสียงชัตเตอร์สุดท้ายดังขึ้นและช่างภาพประกาศว่า "เสร็จแล้วครับ เดี๋ยวเปลี่ยนชุดและเซ็ตฉากใหม่ได้เลยนะ!" บรรยากาศในสตูดิโอพลันผ่อนคลายลงทันที ทีมงานเริ่มเคลื่อนไหว จัดเก็บอุปกรณ์และเตรียมตัวพักเบรก​เกรซยังคงยืนอยู่ตรงจุดเดิม เธอพยายามสงบสติอารมณ์และปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุดแม้ว่าภายในใจยังคงปั่นป่วน อยู่ก็ตาม สายตาของเธอยังคงจับจ้องไปที่สายลมและมีนที่ตอนนี้กำลังพูดคุยและหัวเราะกันอย่างเป็นกันเอง รอบ ๆ ตัวทั้งคู่มีทีมงาน 2-3 คนกำลังดูแลอยู่ มีนเอื้อมมือไปจัดปกเสื้อของสายลมเล็กน้อย ก่อนที่สายลมฝืนยิ้มตอบแห้ง ๆ แบบเกรงใจจากนั้นเขาก็หันมามองที่เกรซเพื่อดูว่าเธอมองอยู่หรือเปล่าและเมื่อเจอเข้ากับแววตาเศร้า ๆ ของเกรซเขาก็แทบอยากจะเดินออกจากตรงนั้นมาหาเธอเลย แต่เมื่อก้าวขาออกมาได้ก้าวเดียวมีนก็รีบคว้าแขนของเขาไว้"พี่ลมจะไปไหนคะ""เอ่อ...พี่""พวกเราต้องเปลี่ยนชุดเพื่อถ่ายเซ็ตต่อไปนะคะ" ​เกรซรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างบาดลึกลงไปในอก เธออยากจะเดินเข้าไปหาสายลมแล้วปัดมือของมีนออกจากเขา ​ทันใดนั้นสายลมก็หันกลับมาสบตาเธออีกครั้ง แววตาของเขาดูลำบากใจและดูต้องการอยากจะมาหาเธอมาก ๆ ซึ่งมันทำใ

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   71 งานคืองาน

    "อีก 20 นาทีคุณสายลมกับคุณมีนจะมาถึง ทีมสไตล์ลิสต์พร้อมกันแล้วใช่ไหม" เกรซดำเนินการควบคุมงานเองทุกขั้นตอนจนตอนนี้ผ่านมาเดือนกว่าแล้ว สินค้าทุกอย่างผ่านตามความต้องการของลูกค้าหมดและวันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันสำคัญของงานนั่นก็คือการถ่ายแบบพรีเซนเตอร์กับสินค้าเพื่อใช้ในการตลาด"พร้อมแล้วค่ะพี่เกรซ""แล้วทีมเมคอัพกับแฮร์ล่ะ" "เตรียมของเสร็จหมดแล้วพร้อมเริ่มงานค่ะ""ดีมาก อย่าให้มีอะไรผิดพลาดนะ" เกรซเดิรออกมาที่หน้าเซ็ทเพื่อเช็คความเรียบร้อยอีกรอบนึง"ขาดเหลืออะไรไหมวุฒิ""ไม่มีครับพี่เกรซ""กล้อง แบต ไฟทุกอย่างโอเคนะ""โอเคครับพี่""ดีมาก ถ้ามีอะไรขาดเหลือให้รีบบอกพี่นะ""ครับพี่เกรซ" "นี่น้องฝึกงานเหรอ" เกรซเห็นเด็กหนุ่มในชุดนักศึกษากำลังช่วยวุฒิจัดของอยู่เลยถามดูเพราะเธอไม่เคยเห็นหน้าเขามาก่อน ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นยืนกุมมือด้านหน้าอย่างสุภาพ"เอ่อ...สวัสดีดีครับผมชื่อ วิทยา ตั้งสงค์ อายุ 21 ปีมาฝึกงานเป็นผู้ช่วย Creative Content Creator ครับ วันนี้รับหน้าที่เก็บภาพเบื้องหลังเพื่อใช้เป็นฟุตเทจตัดต่อวิดีโอการทำงานของแบรนด์ครับ" เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ท่าทางดูเกร็งมาก"เอ่อ...จ่ะ เรามีชื่อเล

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   70 ของขวัญ

    "อยู่ได้ใช่ไหมกล้าหรือว่าอยากไปอยู่กับพี่" เกรซถามความเห็นน้องชายหลังจากพาเขามาดูห้องที่เธอจัดหาไว้ให้"กล้าอยู่ได้พี่เกรซ ดีกว่าห้องที่บ้านเยอะเลย""ถ้าอยู่ได้ก็ดี ทำตัวตามสบายได้เลยนะเรื่องห้องพี่จัดการไว้ให้หมดแล้วถ้าอยากได้อะไรก็โทรหาพี่ได้ตลอดส่วนเงินที่พี่ให้ไว้ก็ใช้ประหยัด ๆ อยากกินอะไรพี่ไม่หวงนะกล้าซื้อกินให้เต็มที่ได้เลยแต่อะไรที่มันไม่ดีก็อย่าไปยุ่งล่ะ""ครับ""พี่เพิ่มเงินค่าขนมให้อีกอาทิตย์ล่ะสองพันนะเดี๋ยวถึงเวลาพี่จะโทนให้เอง ถ้าเหงาอยากกลับบ้านก็บอกพี่นะหรือถ้าอยากมาหาพี่ที่คอนโดก็มาได้ตลอดเลย""รู้แล้วหน่าพี่เกรซไม่ต้องห่วงผมหรอกผมดูแลตัวเองได้""งั้นคืนนี้ให้พี่มาอยู่เป็นเพื่อนไหม""โอ๊ยยย~ ไม่ต้องเลยพี่รีบกลับไปเถอะวันนี้พากล้าไปซื้อของมาทั้งวันแล้ว พี่ลมก็น่าจะเหนื่อยแล้วเดี๋ยวเกรงใจพี่เขาบ้าง" เกรซหันไปมองสายลมที่ยืนกอดอกพิงกำแพงอยู่"ตามสบายเลย" สายลมตอบ"พี่กลับก็ได้" สายลมเดินเข้ามาหาทั้งสองคน"เรื่องเรียนไม่ต้องห่วงนะไว้เทอมหน้าพี่จะพาไปสมัครเอง" สายลมพูดพร้อมเอามือแตะที่ไหล่ของกล้าเบา ๆ "ขอบคุณครับ...ขอบคุณสำหรับวันนี้ด้วยที่พี่ช่วยผมขนของแถมยังพาไปซื้อของใช

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   69 ปรึกษา

    "ผมเข้าห้องก่อนนะ" "อื้ม" เกรซขับรถพาทุกคนกลับมาที่บ้านเพื่อพูดคุยว่าจะเอายังไงต่อแต่เธอเห็นสีหน้าของกล้าดูไม่พร้อมจะคุยเลยยอมปล่อยให้นอนไปพักในห้องก่อน"อ้าว! มึงไม่เรียกมันมาคุยล่ะจะได้รู้ว่ามันจะเอายังไงต่อ ยังอยากเรียนอยู่ไหม""ให้มันอยู่กับตัวเองสักพักเถอะแม่""ก็ถ้ามันไม่อยากเรียนกูจะได้ไปคุยกับเจ๊เล้งเจ้าของตลาดให้ว่าพอจะมีงานอะไรให้มันทำไหม""แม่ไม่ต้องห่วงฉันไม่มีทางปล่อยให้น้องไปเป็นเด็กเก็บค่าแผงหรือขนผักในตลาดหรอก ตอนนี้หน้าที่ของมันมีแค่เรียนเท่านั้นห้ามแม่พาน้องไปทำงานหาเงินตอนนี้เด็ดขาด""ก็ถ้ามันไม่เรียนก็ต้องช่วยกูออกทำงานไหม จะให้นอนกินเกาพุงอยู่ที่บ้านเฉย ๆ เหรอ"กล้ายืนแอบอยู่บนบันไดเพื่อฟังสิ่งที่แม่กับพี่สาวของเขาคุยกัน เขารู้สึกเสียใจที่ไม่สามารถเรียนอยู่ที่นั่นต่อได้ทั้ง ๆ ที่พี่สาวของเขาใช้เงินไปในน้อยเลยเพื่อที่จะส่งเขาเรียนที่ดี ๆ ทั้งค่าเทอม ค่ากินอยู่ ค่าอุปกรณ์การเรียนหรือแม้แต่ค่าจิปาถะต่าง ๆ ที่ผ่านมาเขาพยายามอดทนไม่ตอบโต้ฝ่ายตรงข้ามเพราะรู้ว่าถ้าตัวเองมีปัญหาพี่สาวคงเสียใจมากแต่สุดท้่นแล้ววันนี้มันก็มาถึง กล้าเดินคอตกกลับขึ้นไปบนห้องด้วยความเสียใจ เขา

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   68 ห้องปกครอง

    (เกรซ) ตลอดระยะเวลาอาทิตย์กว่า ๆ ที่ผ่านมาฉันกับสายลมก็ยังใช้ชีวิตกันปกติแต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือเขาบังไม่ได้กลับมาอยู่กับฉันเหมือนเดิม พวกเราใช้เวลาว่างในการโทรคุยกันบ้างแต่ไม่บ่อยนักเพราะฉันมีงานที่ต้องจัดการอยู่เต็มไปหมดและตอนนี้ฉันก็กำลังแต่งตัวเพื่อไปรอต้อนรับหลานคนแรกของกลุ่มที่โรงพยาบาลกับเพื่อน ๆ ตืด ตืด ตืด (เสียงโทรศัพท์เข้า) "ฮัลโหลแม่" "อยู่ไหนเนี่ย" "ฉันอยู่ห้องกำลังจะออกไปหาป่านวาดที่โรงพยาบาล" "มึงไม่ต้องไปมาหากูที่บ้านก่อน" "แม่มีธุระอะไรก็พูดมาเลยฉันนัดกับเพื่อนไว้แล้ว" "เพื่อนมึงมันสำคัญกว่าแม่กว่าน้องใช่ไหม" "นี่แม่เป็นอะไรอีกเนี่ย" "ไอ้กล้ามันไปมีเรื่องที่โรงเรียนตอนนี้พ่อแม่ของไอ้เด็กที่มันไปต่อยเขากำลังจะเอาเรื่องน้องมึง" "ฮะ?! กล้าเนี่ยนะไปมีเรื่อง" "ก็เออน่ะสิ" "แล้วตอนนี้แม่อยู่ไหน" "กูอยู่ตลาดกำลังจะเก็บแผงพอดี" "งั้นแม่รีบไปโรงเรียนก่อนเลยเดี๋ยวฉันตามไป" "รีบมานะ!" "ฉันรู้แล้วหน่าแค่นี้นะ" ฉันวางสายจากแม่แล้วโทรหาแจนทันที "ฮัลโหลว่าไงจ๊ะสาว" พีต้าเอ่ยทักทายฉันด้วยน้ำเสียงสดใส "พีต้าเหรอ" "แล้วจะเป็นใครได้ล่ะจ๊ะ" "

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   67 ปรับความเข้าใจ

    มานิตย์เดินเข้ามาในห้องอาหารเข้าไปกระซิบพศินเบา ๆ เพื่อรายงานว่าสายลมออกไปกับเกรซแล้ว พศินไม่พอใจนิดหน่อยที่สายลมหนีออกไปทั้ง ๆ ที่เขายังมีแขกอยู่แต่ตั้งแต่ที่สายลมอ้างว่าจะไปเข้าห้องน้ำเขาก็พอจะเดาได้อยู่แล้วว่าลูกชายจะต้องไปหาเกรซเพื่อปรับความเข้าใจกันอย่างแน่นอนแต่ก็ไม่คิดว่าจะกล้าหักหน้าเขาโดยการทิ้งแขกแล้วหนีออกไปเลย มานิตย์ถอยออกไปยืนด้านหลังจากนั้นพศินก็พยายามปั้นหน้ายิ้มเพื่อไม่ให้แขกทั้งสองคนไม่สบายใจ"พอดีสายลมเขามีธุระด่วนนิดหน่อยเลยไม่ว่างอยู่ทานข้าวกับพวกเราแล้วน่ะ" "พี่สายลมไปแล้วเหรอคะ" มีนรู้สึกน้อยใจนิดหน่อยที่สายลมไปรับเธอมาแต่กลับปล่อยเธอเอาที่บ้านแล้วเขาก็ออกไปไหนไม่รู้"เอาไว้พวกเราทานข้าวเสร็จแล้วเดี๋ยวพ่อให้คนไปส่งหนูมีนที่บ้านทีหลังนะ""ขอบคุณค่ะ"บรรยากาศในรถเงียบมากเกรซนอนพิงเบาะของเธอหันหน้าออกมองด้านนอกตลอดเวลา สายลมเหล่มองเธอเป็นระยะอยากจะชวนเธอคุยแต่ก็รู้นี่ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม ความเงียบทำให้เกรซได้มีเวลาคิดทบทวนกับตัวเอง เธอรักสายลมแต่ก็รู้สึกเสียใจที่สายลมโกหกจนไม่สามารถเชื่อใจเขาได้อีก มันเป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย อยากจะเลิกให้มันจบ ๆ แล้วไปเริ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status